[1]Φωτογραφία της Eva Copa από το λογαριασμό Instagram της Γερουσίας της Βολιβίας.
Μέχρι πρόσφατα, οι προοπτικές για νέες εκλογές στη Βολιβία διαγράφονταν ζοφερές. Η ανακοίνωση νέων εκλογών αποτέλεσε βασική προϋπόθεση για τη χώρα να ξεκινήσει τη διαδικασία ειρήνευσης μετά από εβδομάδες με απεργίες, διαμαρτυρίες, αποκλεισμούς δρόμων και βία επακόλουθα των αμφισβητούμενων προεδρικών εκλογών της 20ης Οκτωβρίου, που οδήγησαν στην παραίτηση του Προέδρου Μοράλες. Τα αντιμαχόμενα κόμματα από την προσωρινή κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Προέδρου Ζανίν Άνιες [2] και του πολιτικού κόμματος “Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό (MAS)” του Μοράλες αντιμετώπισαν δυσκολίες στην επίτευξη συναίνεσης σχετικά με τους όρους για νέες εκλογές.
Ωστόσο, βάσει των διαπραγματεύσεων και της επίτευξης συναίνεσης, υπογράφηκε ένας νόμος [3] την Κυριακή, 24 Νοεμβρίου, που άνοιξε τον δρόμο, ώστε οι νέες εκλογές να διεξαχθούν σε κάποια ημερομηνία, που δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Πρόσωπο-κλειδί στη διαδικασία σύγκλησης και διαπραγμάτευσης ήταν η σημερινή Πρόεδρος της Γερουσίας της Βολιβίας, Μόνικα Έβα Κόπα Μούργκα [4], ή Έβα Κόπα, όπως είναι περισσότερο γνωστή. Μετά την παραίτηση του προηγούμενου Προέδρου της Γερουσίας και άλλων υψηλόβαθμων στελεχών του κόμματος, η Κόπα, Γερουσιαστής του κόμματος “Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό” από την πόλη Ελ Άλτο της Βολιβίας, ανέλαβε την ηγετική θέση λόγω των κανόνων κληρονομικής διαδοχής της Γερουσίας. Πολλοί Βολιβιανοί ωστόσο, δε γνώριζαν πολλά γι’ αυτήν.
Όπως το έθεσε ο Daniel Gómez από το ειδησεογραφικό site ALnavío [5],
Eva Copa, no quiere más muertos ni más violencia en Bolivia. Quiere negociación, diálogo y paz. Su apuesta es porque se arribe lo antes posible a elecciones urgentes, como señala el acuerdo que firmó este domingo con la presidenta interina, Jeanine Áñez. No hay que olvidar que Eva Copa es dirigente del MAS, el partido de Evo Morales. Un MAS dividido entre los radicales del evismo, y los pragmáticos. Ella representa a estos últimos.
Η Έβα Κόπα δεν θέλει άλλους θανάτους ή βία στη Βολιβία. Θέλει διαπραγμάτευση, διάλογο και ειρήνη. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο εργάζεται, ώστε να εξασφαλίσει ότι αυτές οι κρίσιμες εκλογές θα πραγματοποιηθούν το συντομότερο δυνατό, όπως σηματοδοτείται μέσα από τη συμφωνία που υπέγραψε αυτή την Κυριακή με την προσωρινή Πρόεδρο Ζανίν Άνιες. Ας μην ξεχνάμε ότι η Έβα Κόπα είναι επικεφαλής του “Κινήματος προς τον Σοσιαλισμό”, του κόμματος του Μοράλες. Ένα κόμμα χωρισμένο ανάμεσα στους ριζοσπαστικούς και τους πραγματιστές. Αυτή αντιπροσωπεύει τους τελευταίους.
Η María Galindo από τη φεμινιστική συλλογικότητα Mujeres Creando [6] (Δημιουργία Γυναικών) πρόσφατα δημοσίευσε ένα σύντομο δοκίμιο στην ισπανική γλώσσα [7] σκιαγραφώντας το προφίλ της Κόπα στο ηλεκτρονικό μηνιαίο περιοδικό La Vaca της Αργεντινής. Σε αυτό το δοκίμιο, η Galindo μοιράζεται το θαυμασμό της για το κουράγιο της Κόπα και παρέχει κάποιες πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν της, ώστε να συστήσει στους αναγνώστες αυτή την άγνωστη ηγέτιδα:
Tiene 32 años, es alteña, hace semanas que no duerme en su casa por razones de seguridad; es estudiante de Trabajo Social y la vida no le ha dado la oportunidad de terminar su carrera. Estudia en la universidad pública de El Alto […] No es chola, aunque seguramente su madre o su abuela lo son: ella es birlocha. Viste un cómodo pantalón y su cabello negro largo y brillante no esta trenzado, sino suelto o con cola. Sus labios café oscuro, sus mejillas quemadas por el sol alteño y más que nada su forma de hablar -con una mezcla extraña de parquedad, solidez y timidez- la colocan como la antítesis política de Yanine Añez.
(Copa) es una mujer que asumió el peso del que otros y otras huyeron. Cuando le pregunté comó y por qué se había animado a hacerlo me dijo: “porque soy alteña, porque no tengo otra salida, porque no me voy a ir de Bolivia a otra parte: no tengo por qué escapar”. Y cuando le pregunté ¿y por qué han escapado tantos y tantas?, responde: “Dicen que por razones familiares”.
Είναι 32 ετών από την πόλη Ελ Άλτο, για εβδομάδες δεν κοιμόταν στο σπίτι για λόγους ασφαλείας. Είναι φοιτήτρια κοινωνική λειτουργός και η ζωή δεν της έδωσε την ευκαιρία να ολοκληρώσει την καριέρα της. Σπούδασε στο δημόσιο πανεπιστήμιο της πόλης Ελ Άλτο […] Δεν είναι chola (τσόλα) [8] [άτομο που προέρχεται από οικογένεια αυτοχθόνων χωρικών], αν και σίγουρα η μητέρα της ή η γιαγιά της είναι. Είναι birlocha (μπιρλότσα) [ένας όρος που υποδηλώνει τα παιδιά των τσόλα]. Φοράει φαρδύ παντελόνι και τα μακριά λαμπερά μαύρα μαλλιά της δεν είναι πλεξίδες, αλλά είναι χαλαρά ή πιασμένα αλογοουρά. Τα χείλη της είναι σκούρα καφέ, τα μάγουλά της μαυρισμένα από τον ήλιο του Ελ Άλτο και πάνω απ’ όλα, ο τρόπος που μιλάει — με ένα περίεργο συνδυασμό αγριάδας, αποφασιστικότητας και συστολής — την τοποθετεί διαμετρικά αντίθετη στην πολιτική σφαίρα από την Ζανίν Άνιες.
(Η Κόπα) είναι μια γυναίκα, η οποία ανέλαβε το βάρος της κατάστασης, από την οποία οι άλλοι το έσκασαν. Όταν τη ρώτησα πώς και γιατί είχε κίνητρο να πράξει έτσι, αυτή είπε: “Επειδή είμαι από το Ελ Άλτο, επειδή δεν έχω άλλη διέξοδο, επειδή δεν πρόκειται να φύγω από τη Βολιβία για να πάω κάπου αλλού: δεν έχω ανάγκη να τα παρατήσω”. Και στη συνέχεια την ρώτησα, τότε γιατί τόσοι πολλοί τα παράτησαν; Εκείνη απάντησε, “είπαν ότι ήταν για οικογενειακούς λόγους”.
Η Galindo ολοκληρώνει το δοκίμιό της επαινώντας την Κόπα για τον τρόπο, που χειρίστηκε την πίεση ενάντια σε τρομερές αντιξοότητες:
La ciudad de El Alto es una ciudad donde cotidianamente las mujeres cargan en sus espaldas grandes bultos en aguayos, llevan su mercadería, o sus wawas, sus angustias o sus esperanzas a cuestas. Eva carga un bulto también: el bulto de esperanzas para frenar una guerra civil, el bulto de ungüentos con que conjurar la violencia de los asesinos, carga el bulto de los sueños de los asesinados, carga el bulto de las lágrimas de las dolientes que no paran de llorar, dejando claro una vez mas que las mujeres no queremos ocultar nuestra fragilidad y nuestro dolor.
Eva es la antítesis de Yanine Añez, pero también de Evo.
Το Ελ Άλτο είναι μια πόλη στην οποία, σε καθημερινή βάση, οι γυναίκες κουβαλούν μεγάλους μπόγους σε aguayo [ένα παραδοσιακό πολύχρωμο σάλι], μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους ή τα μωρά τους, την αγωνία τους και τις ελπίδες τους σε συνοδεία. Η Έβα φέρει επίσης ένα βάρος—το ελπιδοφόρο βάρος της παύσης ενός εμφυλίου πολέμου, το βάρος του βάλσαμου, που κάνει επίκληση στη βία των δολοφόνων, το βάρος των ονείρων όσων δολοφονήθηκαν, το βάρος των δακρύων των πενθούντων, που δεν μπορούν να σταματήσουν να κλαίνε, καθιστώντας σαφές ότι οι γυναίκες δε θέλουμε να κρύβουμε την ευαισθησία μας ή τον πόνο μας.
Η Έβα Κόπα είναι το αντίθετο της Ζανίν Άνιες, αλλά επίσης και του Έβο [Μοράλες].
Επίσης, η Galindo πήρε συνέντευξη από την Κόπα [9] στο ραδιοφωνικό της πρόγραμμα, που μεταδίδεται από το σταθμό Radio Deseo στην πόλη Λα Πας.