Εξήγηση: Πώς ένας νόμος των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία μπορεί να προστατεύσει την ελευθερία στο Χονγκ Κονγκ

Οι διαδηλωτές του Χονγκ Κονγκ επιθυμούν η αμερικανική κυβέρνηση να περάσει τη Νομοθετική Πράξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία του Χονγκ Κονγκ. Αμερικανικές σημαίες εμφανίζονται συχνά σε σκηνές διαμαρτυρίας τριγύρω στο Χονγκ Κονγκ. Εικόνα από το News Stand.

Στις 20 Νοεμβρίου 2019, η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών ψήφισε ομόφωνα έναν νόμο, που αποσκοπεί στην προστασία του αυτόνομου καθεστώτος του Χονγκ Κονγκ και των πολιτικών δικαιωμάτων των κατοίκων του.

Έχοντας προταθεί το 2014 και επανεισαχθεί στην Επιτροπή των ΗΠΑ στις 13 Ιουνίου 2019 — αμέσως μετά το ξέσπασμα των διαμαρτυριών κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης — ο Νόμος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία του Χονγκ Κονγκ διασφαλίζει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ θα υποβάλλει ετησίως έκθεση στο Κογκρέσο για την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ και την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προκειμένου να εκτιμηθεί εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν τις μοναδικές διμερείς σχέσεις του. Οι αξιωματούχοι του Χονγκ Κονγκ, οι οποίοι έχει βρεθεί ότι καταστέλλουν τις ελευθερίες, θα υπόκεινται σε κυρώσεις με απαγόρευση θεωρήσεων και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων.

Δεδομένου ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων της Αμερικής ψήφισε υπέρ της εκδοχής της Νομοθετικής Πράξης Γερουσίας στις 21 Νοεμβρίου, το τελικό βήμα της θέσπισής της θα συνεπαγόταν ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, θα την υπογράψει μέσα στις επόμενες ημέρες.

Το Πεκίνο είναι εξαγριωμένο από την κίνηση της Γερουσίας να περάσει τη Νομοθετική Πράξη. Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Geng Shuang, την καταδίκασε ως ξένη παρέμβαση και απείλησε ότι θα υπάρξουν “αρνητικές συνέπειες”.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την αποικιακή ιστορία του Χονγκ Κονγκ και το πολιτικό σύνταγμα της πόλης, αυτή η νομοθεσία των ΗΠΑ σχετικά με το Χονγκ Κονγκ θα μπορούσε να φαίνεται σαν ξένη παρέμβαση. Ωστόσο, δεδομένου ότι το Χονγκ Κονγκ παραδόθηκε στην Κίνα το 1997, το αυτόνομο καθεστώς της πόλης εξασφαλίστηκε από τη διεθνή συνθήκη — την Κοινή Σινο-Βρετανική Δήλωση του 1984 – -η οποία θέσπισε την αρχή “μία χώρα, δύο συστήματα“. Περιγράφει το πλαίσιο του μίνι συντάγματος της πόλης, τον Βασικό Νόμο, και διασφαλίζει ότι το Χονγκ Κονγκ θα καταστεί υπογράφων σε μια σειρά Συμβάσεων των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Μετά την σφαγή της πλατείας Τιεν Αν Μεν στην Κίνα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέσπισε το 1992 το νόμο περί πολιτικής του Χονγκ Κονγκ, προκειμένου να διασφαλίσει το αυτόνομο καθεστώς του Χονγκ Κονγκ ως προϋπόθεση για την ειδική οικονομική αντιμετώπιση του Χονγκ Κονγκ ως ξεχωριστή τελωνειακή και εμπορική ζώνη. Ο νόμος αυτός χορήγησε στο Χονγκ Κονγκ ευνοϊκούς διμερείς δεσμούς στους τομείς του εμπορίου και των οικονομικών, της οικονομίας, της αεροπορίας, της ναυτιλίας και της τεχνολογίας.

Ωστόσο, από το 2014, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά ο νόμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία του Χονγκ Κονγκ, η αυτονομία του Χονγκ Κονγκ έχει διαβρωθεί γρήγορα, επιταχύνοντας την επανεξέταση του Βασικού Νόμου από το Πεκίνο. Στις 31 Αυγούστου 2014, η Κίνα επέβαλε μηχανισμό προσυμπτωματικού ελέγχου για την εκλογή του επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας του Χονγκ Κονγκ στο πλαίσιο της εκλογικής μεταρρύθμισης. Το 2016, υπήρξε η υποτιθέμενη διασυνοριακή απαγωγή των βιβλιοπωλών, και ένα χρόνο αργότερα, ο αποκλεισμός των βουλευτών από την τελετή ορκωμοσίας.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δε διέθετε νομικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης, καθώς ο νόμος περί πολιτικής του Χονγκ Κονγκ του 1992 δεν περιλαμβάνει μηχανισμό για την αναθεώρηση του αυτόνομου καθεστώτος του Χονγκ Κονγκ. Συνεπώς, το προσχέδιο της Νομοθετικής Πράξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία του Χονγκ Κονγκ εισήχθη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2017, αλλά η τροποποίηση του ξεπερασμένου νόμου του Χονγκ Κονγκ του 1992 έμεινε στην άκρη έως ότου ξέσπασαν οι διαμαρτυρίες κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης τον Ιούνιο του 2019.

Ο νέος νόμος είναι εφοδιασμένος με μηχανισμό παρακολούθησης και επιβολής κυρώσεων για να εξασφαλίσει ότι η “αυτόνομη κατάσταση” της πόλης είναι σε ευθυγράμμιση τόσο με την Σινο-Βρετανική Κοινή Δήλωση όσο και με τις συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η τελική έκδοση του νόμου της Γερουσίας των ΗΠΑ έχει δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο διεθνές καθεστώς του Χονγκ Κονγκ, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα “συνεργαστεί με συμμάχους, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ιαπωνίας και της Δημοκρατίας της Κορέας, για να προωθήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ”.

Ο νόμος προβλέπει λεπτομερή στοιχεία για την αξιολόγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων — συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της ελευθερίας του Τύπου (συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου) και των αρμοδιοτήτων της αστυνομίας και της ασφάλειας — που πρέπει να εξετάζονται στις τακτικές εκθέσεις του. Παρέχει επίσης στην αμερικανική κυβέρνηση την εξουσία να απαγορεύει την είσοδο δημοσιογράφων που εργάζονται για οργανώσεις μέσων μαζικής ενημέρωσης από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα στο Χονγκ Κονγκ και να εμποδίζει την παροχή οποιουδήποτε εξοπλισμού ελέγχου και παρακολούθησης πλήθους που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με ακατάλληλο τρόπο στο Χονγκ Κονγκ.

Μέσω του λογαριασμού του Twitter του Free Radio Asia, ο πολιτικός γελοιογράφος Rebel Pepper απεικονίζει τις συνέπειες του νέου νόμου για το Χονγκ Κονγκ:

Η Κίνα καταδίκασε έναν νόμο των ΗΠΑ που προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ. Ο νόμος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία του Χονγκ Κονγκ επιβάλλει κυρώσεις σε Κινέζους αξιωματούχους που συνδέονται με καταπατήσεις δικαιωμάτων στην πόλη. Το Πεκίνο απειλεί με αντίποινα αν ο Πρόεδρος Τραμπ υπογράψει το νομοσχέδιο.

Όπως ο Rebel Pepper, έτσι και η πλειοψηφία των φιλοδημοκρατικών του Χονγκ Κονγκ πιστεύει ότι ο νόμος θα αντισταθμίσει την καταπάτηση της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ, ειδικά καθώς τα ανεξάρτητα τελωνεία και το εμπορικό καθεστώς της πόλης, αναγνωρισμένα από τη διεθνή κοινότητα, είναι το κλειδί για την επιτυχία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κέντρου.

Η Κίνα εξαρτάται από το Χονγκ Κονγκ για να προσελκύσει ξένα κεφάλαια και επενδύσεις εκεί. Το 2018, από τα 64,2 δισεκατομμύρια δολάρια που οι κινεζικές εταιρείες συγκέντρωσαν παγκοσμίως μέσω αρχικών δημόσιων προσφορών, περισσότερο από το 50% — αξίας 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων — προήλθε από τη χρηματιστηριακή αγορά του Χονγκ Κονγκ. Οι εγγραφές από τις χερσαίες κινεζικές πόλεις έφτασαν μόνο περίπου 19,7 δις δολάρια.

Καθώς ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών εντατικοποιήθηκε, το Χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ είχε αρχικά προγραμματίσει να αγοράσει το Χρηματιστήριο του Λονδίνου (LSE) προκειμένου να δημιουργήσει περισσότερα κανάλια για τις Κινεζικές εταιρείες ώστε να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια στην παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά, αλλά αφότου η κυβέρνηση απέρριψε αυτήν την επιδίωξη τον Οκτώβριο, το Χονγκ Κονγκ παραμένει η κύρια πηγή ξένου κεφαλαίου της Κίνας.

Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης τεράστια οικονομικά συμφέροντα στο Χονγκ Κονγκ. Το 2018, το μεγαλύτερο διμερές εμπορικό πλεόνασμα των ΗΠΑ — 31,1 δις δολάρια — ήταν με το Χονγκ Κονγκ. Συνεπώς, η διακοπή της χωριστής τελωνειακής και εμπορικής ζώνης του Χονγκ Κονγκ θα βλάψει τα αμερικανικά οικονομικά συμφέροντα.

Ενώ η Κίνα είναι απίθανο να χαλαρώσει το χέρι της στο Χονγκ Κονγκ, το Πεκίνο πιθανότατα θα είναι πιο επιφυλακτικό στη λήψη περαιτέρω επιθετικών παρεμβάσεων που υπονομεύουν την πολιτική και νομική αυτονομία της πόλης. Η σταθερότητα του Χονγκ Κονγκ θα ήταν επωφελής για όλους τους φορείς, καθώς η κατάργηση της αυτονομίας της πόλης θα ήταν επιζήμια για όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.