[1]Η Jirapat Techakijvekin (δεύτερη από δεξιά), όταν πήγε να καταθέσει αναφορά στην Επιτροπή για εξέταση των αθέμιτων διακρίσεων λόγω φύλου. Φωτογραφία και λεζάντα από το Prachatai
Αυτό το άρθρο [1] προέρχεται από το Prachatai, ένα ανεξάρτητο ειδησεογραφικό ιστολόγιο στην Ταϊλάνδη, και αναδημοσιεύεται στο Global Voices στο πλαίσιο συμφωνίας για κοινή χρήση περιεχομένου.
Το πανεπιστήμιο Chulalongkorn, ανώτατο δημόσιο πανεπιστήμιο της Ταϊλάνδης, τροποποίησε επιτέλους τους ενιαίους κανονισμούς, που θα επιτρέψουν στους φοιτητές να ντύνονται σύμφωνα με την ταυτότητα του φύλου τους, αφότου μια ομάδα φοιτητών νωρίτερα φέτος υπέβαλε αίτηση για αυτήν την αλλαγή και υπέβαλε καταγγελία εναντίον λέκτορα της Παιδαγωγικής Σχολής.
Μια ανακοίνωση [2] από το Πανεπιστήμιο Chulalongkorn στις 7 Νοεμβρίου 2019 ανέφερε ότι το Πανεπιστήμιο ενέκρινε την τροποποίηση των ενιαίων κανονισμών του, οι οποίοι αναφέρουν τώρα σαφώς ότι “οι φοιτητές μπορούν να φορούν στολή, σύμφωνα με το φύλο με το οποίο έχουν καταχωρηθεί κατά τη γέννηση ή σύμφωνα με την ταυτότητα του φύλου τους”, επιτρέποντας στους φοιτητές να ντύνονται αναλόγως στην τάξη, στις εξετάσεις ή στα επίσημα γεγονότα.
Πριν από αυτή την τροποποίηση, το Πανεπιστήμιο Chulalongkorn δε διέθετε επίσημο πρωτόκολλο για τρανσέξουαλ φοιτητές, που επιθυμούσαν να ντύνονται σύμφωνα με την ταυτότητα του φύλου τους. Οι φοιτητές έπρεπε να καταθέσουν μεμονωμένα αιτήματα στο Πανεπιστήμιο, προκειμένου να αποφοιτήσουν φορώντας ρούχα, που ταιριάζουν με την ταυτότητα του φύλου τους ή να ντυθούν σύμφωνα με την ταυτότητα του φύλου τους κατά την παρακολούθηση της διδασκαλίας στην τάξη και στις εξετάσεις. Ενώ το Πανεπιστήμιο επιτρέπει στους φοιτητές να συμμετέχουν στην τελετή αποφοίτησης με αμφίεση που να ταιριάζει με την ταυτότητα του φύλου τους, είναι σπάνιο για τους φοιτητές να υποβάλλουν αιτήσεις για να το κάνουν αυτό μέσα στην τάξη ή στις εξετάσεις. Η διαδικασία αίτησης είναι επίσης πολύπλοκη, απαιτώντας μεγάλο όγκο εγγράφων, συμπεριλαμβανομένου ιατρικού πιστοποιητικού, που να δηλώνει ότι έχουν “διαταραχή ταυτότητας φύλου”. Οι σπουδαστές επίσης συχνά αγνοούν ότι είναι δυνατόν να υποβάλουν ένα τέτοιο αίτημα ή πώς να το κάνουν.
Αν και πολλοί διδάσκοντες δεν θα τιμωρήσουν ή θα πιέσουν τους τρανσέξουαλ φοιτητές στο ντύσιμο ανάλογα με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση, οι φοιτητές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις ή σχόλια από ορισμένα μέλη του προσωπικού, ιδιαίτερα σε σχολές που θεωρούνται πιο “συντηρητικές”, όπως η Παιδαγωγική Σχολή, όπου οι φοιτητές συχνά απειλούνται με πειθαρχική ποινή. Η τροποποίηση των ενιαίων κανονισμών μπορεί να σημαίνει ότι οι τρανσέξουαλ φοιτητές δεν μπορούν πλέον να κατηγορούνται για παραβίαση των πανεπιστημιακών κανονισμών και δε θα χρειάζεται πλέον να υποβάλλουν μεμονωμένα αιτήματα. Εντούτοις, δεν μπορεί να τερματίσει τη διάκριση σε ατομικό επίπεδο.
Τον Ιανουάριο του 2019, η Jirapat Techakijvekin [3], φοιτήτρια της Παιδαγωγικής Σχολής, άσκησε έφεση ενώπιον της επιτροπής διαμαρτυρίας του Πανεπιστημίου, αφότου το Διοικητικό Συμβούλιο ανέτρεψε την άδειά του να φορέσει τη γυναικεία στολή και τη διέταξε να ντυθεί σαν άνδρας ή να αντιμετωπίσει ακραίες ποινικές ρήτρες. Η Jirapat δήλωσε ότι υπέβαλε επίσημη αίτηση στην Σχολή το Σεπτέμβριο του 2017 και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους πληροφορήθηκε από τη Σχολή ότι της είχε χορηγηθεί η άδεια μόνο και μόνο για να ανατραπεί στις 11 Ιανουαρίου 2019.
Η Jirapat δήλωσε επίσης ότι αντιμετώπισε τρανσφοβικά σχόλια από τον Niran Sangsawat, έναν ειδικό εκπαιδευτή, τον Νοέμβριο του 2018. Ο Niran της είπε ότι είτε θα ντυνόταν με ανδρικά ρούχα στο επόμενο μάθημα είτε να μην ερχόταν καθόλου. Της είπε επίσης ότι το να είσαι τρανσέξουαλ είναι ακριβώς το ίδιο με το να είσαι τρελός και της είπε: “Φτάνει που σου επιτρέπουμε να σπουδάσεις αντί να σε στείλουμε σε άσυλο”. Επίσης είπε στην Jirapat ότι θα ζητούσε από τη Σχολή να επανεξετάσει την υπόθεσή της και μετά απ’ αυτό ανατράπηκε η απόφαση της Σχολής σχετικά με το αίτημά της.
Άλλοι φοιτητές βγήκαν επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δηλώσουν ότι γενιές φοιτητών τα τελευταία 35 χρόνια αντιμετώπισαν προκατειλημμένη συμπεριφορά, ενώ παρακολουθούν τα μαθήματα του Niran. Ο ακτιβιστής φοιτητής Netiwit Chotiphatphaisal ξεκίνησε επίσης μια εκστρατεία στο Change.org [4] ζητώντας από την Παιδαγωγική Σχολή να προχωρήσει σε πειθαρχικές ενέργειες εναντίον του Niran. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν η σχολή θα προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια.
Η Jirapat και άλλες δύο φοιτήτριες πήγαν επίσης στις 29 Ιανουαρίου 2019 στο Τμήμα Γυναικών και Οικογενειακής Ανάπτυξης (DWF) για να υποβάλουν επίσημη καταγγελία [5] στην Επιτροπή για την Εξέταση Αθέμιτων Φυλετικών Διακρίσεων. Σύμφωνα με το άρθρο 18 του Νόμου της Ταϊλάνδης για την Ισότητα των Φύλων [5], κάθε πρόσωπο, που θεωρεί ότι έχει υποστεί διακρίσεις λόγω φύλου, μπορεί να υποβάλει καταγγελία στην Επιτροπή Διακρίσεων λόγω Φύλου, η οποία έχει την εξουσία να διασφαλίζει ότι λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για τον τερματισμό και την πρόληψη των διακρίσεων για να διασφαλιστεί ότι θα υπάρξει αποζημίωση και αποκατάσταση για τον ζημιωθέντα.
Μια επιστολή της 18ης Φεβρουαρίου 2019 από το Πανεπιστήμιο προς την Jirapat ανέφερε ότι ενώ το Γραφείο Φοιτητικών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου βρίσκεται στο στάδιο της τροποποίησης των ενιαίων κανονισμών, έτσι ώστε να είναι σύμφωνο με τον Νόμο για την Ισότητα των Φύλων, το πανεπιστήμιο χορήγησε άδεια για να φορέσει η Jirapat τη γυναικεία στολή. Η τροποποίηση των ενιαίων κανονισμών ανακοινώθηκε τελικά στις 11 Νοεμβρίου 2019.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα της Ταϊλάνδης αντιμετωπίζει [6] καθημερινά περιπτώσεις διακρίσεων και ανισότητας, οι περισσότεροι ζουν υπό ισχυρή πίεση για να μην ντροπιάζουν την οικογένειά τους, ενώ η τουριστική αρχή της χώρας διαφημίζει την Ταϊλάνδη ως ένα φιλικό προς τον κόσμο προορισμό, ακόμη και με το λανσάρισμα της εκστρατείας [7] “Go Thai, Be Free” ως τρόπο προσέλκυσης ΛΟΑΤΚΙ+ τουριστών. Η Μπανγκόκ έχει ονομαστεί “γκέι πρωτεύουσα της Ασίας” και είναι γνωστή για την γκέι σκηνή της νυχτερινής ζωής, τις τρανσέξουαλ βασίλισσες ομορφιάς και τη χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Ωστόσο, ακόμη και με το Νόμο για την Ισότητα των Φύλων του 2015 [8], υπάρχει ελάχιστη νομική υποστήριξη στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Ακόμη κι αν η ομοφυλοφιλία δεν είναι πια έγκλημα σύμφωνα με την νομοθεσία της Ταϊλάνδης, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει διακρίσεις στο χώρο εργασίας, στο σχολείο και στο σπίτι. Υπάρχουν αναφορές [5] για το γεγονός ότι στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αρνούνται την προαγωγή ή απολύονται από τη δουλειά τους, αφότου αποκαλύψουν τη σεξουαλικότητά τους ή έχουν ερωτηθεί με ακατάλληλο τρόπο για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων. Οι ΛΟΑΤΚΙ+ φοιτητές αντιμετωπίζουν παρενόχληση και εκφοβισμό από τους καθηγητές και τους συνομηλίκους τους με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Οι τρανσέξουαλ φυλακισμένοι [9] στις φυλακές της Ταϊλάνδης αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης στην ορμονοθεραπεία και πολλοί αντιμετώπισαν μια κατάσταση που ονομάζεται “διπλή φυλάκιση”, όταν οι τρανσέξουαλ, που δεν έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου, κρατούνται σε μια διαχωρισμένη περιοχή μέσα στις ανδρικές φυλακές.
Η Ταϊλάνδη σήμερα δε διαθέτει νόμο αναγνώρισης των φύλων, εμποδίζοντας τους τρανσέξουαλ να αλλάξουν την προσφώνησή τους. Δεν έχει επίσης νόμο για την ισότητα των γάμων, που σημαίνει ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα, οδηγώντας σε άλλα θέματα, όπως η μη υιοθεσία παιδιών ή η λήψη ιατρικών αποφάσεων εκ μέρους του ενός συντρόφου.
Στις 22 Αυγούστου, το κοινοβούλιο ψήφισε [9] επίσης ότι δεν υποστηρίζει πρόταση για τη σύσταση ξεχωριστής Μόνιμης Επιτροπής για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα. Αντ’ αυτού, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ θα ενταχθούν στο πλαίσιο της Μόνιμης Επιτροπής για τα παιδιά, τους νέους, τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρίες και τις εθνοτικές ομάδες.