Δοκιμάζοντας τα όρια της αποδοχής των ΛΟΑΤ στην Ταϊβάν: Συνέντευξη με το σκηνοθέτη Ming Lang Chen

Σκηνή από την ταινία “The Teacher” (Ο Δάσκαλος), που παρουσιάζει τον κύριο χαρακτήρα Κέβιν και τη μητέρα του. Φωτογραφία που παρέχεται από το Swallow wings films, που χρησιμοποιείται με άδεια.

Μια ταινία της Ταϊβάν, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και έχει ήδη βραβευθεί, δοκιμάζει τα όρια αποδοχής των ΛΟΑΤ ανθρώπων, καθώς η χώρα έγινε η πρώτη στην Ασία, που ψήφισε νόμο για την ισότητα των γάμων τον Μάιο του 2019.

Η ταινία The Teacher (Ο Δάσκαλος) είναι μια ταινία μεγάλου μήκους από τον Ταϊβανέζο Ming Lang Chen, που μόλις κέρδισε ένα βραβείο το Νοέμβριο στο Φεστιβάλ Χρυσού Ίππου του 2019, το μεγαλύτερο και παλαιότερο φεστιβάλ κινηματογράφου στον κινεζικό κόσμο. Αναφέρει την ιστορία ενός νεαρού ομοφυλόφιλου δασκάλου, που αντιμετωπίζει την οικογένεια, τους συναδέλφους του και τον εραστή του, καθώς αγωνίζεται να κάνει τη ταυτότητα του φύλου του ανοιχτή και αποδεκτή από τους γύρω του. Η ταινία θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 6 Δεκεμβρίου και είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Chen, που γεννήθηκε στην Ταϊβάν το 1970, υπηρέτησε ως υπολοχαγός στον στρατό της Ταϊβάν, πριν μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, η Tomorrow Comes Today (Το αύριο έρχεται σήμερα), ξεκίνησε το 2013 και αναφέρει την ιστορία ενός Ταϊβανέζου μετανάστη στη Νέα Υόρκη, που ερευνά τη δική του αρρενωπότητα.

Ο Chen ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στη Νέα Υόρκη, αλλά ταξιδεύει τακτικά στην Ταϊβάν. Ο Chen συμφώνησε σε μια συνέντευξη, καθώς περιηγείται στην Ταϊβάν για την πρεμιέρα της ταινίας.

Filip Noubel: Τι σας ενέπνευσε να κάνετε την ταινία The Teacher (Ο Δάσκαλος);

Ming Lang Chen: Η αρχική μου ιδέα ήταν να κάνω μια ταινία για ένα γκέι ζευγάρι, στο οποίο ο ένας είναι οροθετικός και ο άλλος δεν είναι. Τελικά, η ιστορία εξελίχθηκε και αποφάσισα να κάνω την ταινία στην Ταϊβάν. Η κύρια πλοκή ακολουθεί τον Kevin, έναν 26χρονο δάσκαλο γυμνασίου, που διδάσκει Πολιτική Αγωγή στην Ταϊβάν. Ερωτεύεται σε έναν άλλο άνδρα και ανακαλύπτει δύο πράγματα γι’ αυτόν αργότερα: ότι είναι παντρεμένος με μια γυναίκα και ότι είναι οροθετικός. Ο Kevin αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις: πρέπει να αντιμετωπίσει τη μητέρα του, με την οποία ζει ακόμα και με την οποία μιλάει για τον άνδρα που αγαπά. Μετά υπάρχει ο φόβος του AIDS και τέλος πρέπει να αντιμετωπίσει και τη σύζυγο του εραστή του. Εκτός αυτού, κάποιος διαδίδει μια φήμη στο σχολείο του ότι είναι οροθετικός. Το σχολείο στη συνέχεια προσπαθεί να τον αναγκάσει να παραιτηθεί, καθώς στην Ταϊβάν είναι παράνομο να απολυθεί κάποιος, με βάση το ότι είναι οροθετικός. Έτσι, το κύριο θέμα είναι πώς πραγματικά κάποιος αντιμετωπίζει πίεση σε μια μάλλον νεαρή ηλικία. Ο Δάσκαλος έχει να κάνει με την ανθρώπινη επικοινωνία, δείχνει ένα ευρύ φάσμα ευαίσθητων συναισθημάτων, δε θα έλεγα ότι είναι απλώς μια γκέι ταινία.

FN: Γιατί νομίζετε ότι η ταινία σας κέρδισε ένα βραβείο στα Κινηματογραφικά Βραβεία Χρυσού Ίππου 2019;

MLC: Η Ταϊβάν είναι πολύ φιλική προς την παραγωγή ΛΟΑΤ ταινιών. Κάθε χρόνο, το Βραβείο Χρυσός Ίππος, το οποίο ξεκίνησε το 1962, έχει τουλάχιστον μία ή δύο ταινίες ΛΟΑΤ θεματικής, που ανταγωνίζονται για ένα βραβείο. Το 1993, η γκέι θεματικής ταινία Wedding Banquet από την Ταϊβάν και τώρα ο παγκόσμιος σκηνοθέτης Ανγκ Λι κέρδισαν το βραβείο για την καλύτερη μεγάλου μήκους ταινία. Το 2003, μια προσαρμογή σε σειρά του Crystal Boys (孽子), εμπνευσμένη από το πρωτοποριακό ομώνυμο γκέι μυθιστόρημα από τον Ταϊλανδέζο ομοφυλόφιλο συγγραφέα Pai Hsien-yung (白先勇) κέρδισε στα Βραβεία Golden Bell.

Όσο για τη Winnie Chang, που παίζει τη σύζυγο στην ταινία μου, πιστεύω ότι κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου γιατί, παρόλο που υπάρχουν πολύ λίγες σκηνές που την αφορούν, αντιπροσωπεύει τα πολλά στρώματα αυτής της τυπικής κατάστασης, όταν οι ομοφυλόφιλοι παντρεύονται γυναίκες λόγω κοινωνικής και οικογενειακής πίεσης. Βρίσκεται σε ένα τρίγωνο αγάπης, που δεν ήταν επιλογή της, και εκτίθεται σε μεγάλη πίεση. Παντρεύτηκε σε μια μεγάλη οικογένεια, πρέπει να κρατήσει τα προσχήματα, θέλει ένα παιδί και πιέζεται από τα πεθερικά της για να το πράξει. Ωστόσο παραμένει ανεκτική και ανθρώπινη.

Μια σκηνή από την ταινία Ο Δάσκαλος, που παρουσιάζει την Winnie Chang, η οποία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου στα Βραβεία Χρυσού Ίππου. Φωτογραφία που παρέχεται από το Swallow wings films, που χρησιμοποιείται με άδεια.

FN: Η Ταϊβάν περιγράφεται συχνά ως όαση για δικαιώματα των ΛΟΑΤ στην Ανατολική Ασία. Είναι αλήθεια αυτό και ισχύει για όλα τα μέρη της κοινωνίας της Ταϊβάν;

MLC:  Στην πρωτεύουσα Ταϊπέι, ζούμε σε πολύ ανοιχτό χώρο, έχουμε μια μεγάλη παρέλαση Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας και έτσι τείνουμε να πιστεύουμε ότι η ύπαρξη γκέι δεν είναι και κάτι το σπουδαίο. Πρέπει όμως να βγούμε έξω από αυτή τη φούσκα και να δούμε τι συμβαίνει πραγματικά στην κοινωνία. Γιατί ναι, η Ταϊβάν είναι δημοκρατία, αλλά πολύ νεαρή, μόλις στα 30 της. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο επέλεξα έναν κύριο χαρακτήρα, που είναι μόλις 30 ετών. Ήθελα να δω τι βιώνει αυτή η γενιά, καθώς είναι οι πρώτοι που μεγαλώνουν σε μια κοινωνία μετά τον στρατιωτικό νόμο.

Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο η ταινία θα διανεμηθεί σε όλη την Ταϊβάν σε 16 εμπορικές κινηματογραφικές αίθουσες. Δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι μεγάλο και να καταλήξουμε με μισοάδειες κινηματογραφικές αίθουσες. Αυτή είναι μια ταινία τέχνης, αρκετά διαφορετική από τις ταινίες της Ταϊβάν, που επηρεάζονται έντονα από την αφήγηση των τηλεοπτικών σειρών. Η ελπίδα μας είναι ότι από στόμα σε στόμα θα πείσει τους θεατές, που τους αρέσουν οι ανεξάρτητες ταινίες, να έρθουν και να εκτιμήσουν τον Δάσκαλο.

Ο σκηνοθέτης Ming Lang Chen (στα δεξιά) στην πρεμιέρα του “The Teacher” στο Taoyuan, με μία θαυμάστρια και τον πρωταγωνιστή Oscar Chiu (邱志宇) (στα αριστερά). Φωτογραφία του Filip Noubel, που χρησιμοποιείται με άδεια.

FN: Ποιος λοιπόν αντιτίθεται σήμερα στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ στην Ταϊβάν;

MLC: Η ισχυρότερη αντιπολίτευση προέρχεται από ορισμένα μέλη θρησκευτικών ομάδων και κυρίως από Χριστιανούς. Έχουν χρήματα, επηρεάζονται από ομάδες εκτός της Ταϊβάν και έχουν μια τυφλή πεποίθηση ότι η ομοφυλοφιλία είναι λάθος, παρόλο που η Βίβλος δεν το λέει αυτό. Υπάρχει όμως και ένας άλλος παράγοντας: οι ασιατικές μας παραδόσεις, που κρατούν ομιλίες για την ομοφυλοφιλία μυστικές. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολύ λίγοι άνθρωποι “βγαίνουν από την ντουλάπα” κι έτσι οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν ή να γνωρίσουν ένα ομοφυλόφιλο πρόσωπο στον άμεσο κύκλο τους. Αυτό θέλησα να επιτύχω με τον Kevin. Να εισάγω κάποιον που να μοιάζει με έναν γείτονα, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να δουν το δίλημμα του και να πουν: “τον ξέρω αυτόν!”.

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έβλεπα την ισότητα των γάμων στην Ταϊβάν και πρέπει να ευχαριστήσουμε ανθρώπους όπως ο Chi Chia-wei, που ήταν αρκετά γενναίοι για να βγουν δημοσίως. Ποτέ δεν αισθάνθηκα υπερήφανος για το ότι είμαι Ταϊβανέζος, από την ημέρα που περάσαμε τον νόμο για την ισότητα των γάμων.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.