[1]Εικονογράφηση από την συγγραφέα.
Οι πακιστανικές Αρχές συνεχίζουν την αυθαίρετη παρεμπόδιση του slate.com, ενός ηλεκτρονικού ειδησεογραφικού περιοδικού με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που καλύπτει τις τρέχουσες υποθέσεις, την πολιτική και τον πολιτισμό. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο ιστότοπος έχει μπλοκαριστεί στο Πακιστάν το 2019 και η τρίτη φορά από το 2018.
Πρώτη φορά παρατηρήθηκε να είναι μπλοκαρισμένο [2] το Slate από τους διακομιστές του Πακιστάν τον Ιούλιο του 2018 και η αιτία είναι ακόμα άγνωστη. Σύμφωνα με τα στοιχεία [3] του Ανοιχτού Παρατηρητηρίου Παρεμβάσεων Δικτύου (ΟOΝΙ), το περιοδικό μπλοκαρίστηκε και πάλι τον Ιούνιο του 2019 για την κάλυψη του Κινήματος Pashtun Tahafuz [4] (PTM), ενός κοινωνικού κινήματος που απαιτεί ανθρώπινα δικαιώματα για την κοινότητα Παστούν στο Πακιστάν. Ενώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του NetBlocks, η τελευταία απαγόρευση ισχύει από τις 2 Νοεμβρίου 2019, χωρίς καμία ειδοποίηση ή δήλωση από τις αρχές.
Τα δεδομένα του NetBlocks δείχνουν εμφανή μείωση της κυκλοφορίας του slate.com στο δίκτυο PTCL από τις 2/11/2019
Σύμφωνα με τα δεδομένα του NetBlocks που μοιράστηκαν με την συγγραφέα, ενώ το slate.com είναι συνεχώς μπλοκαρισμένο από τα δίκτυα των τοπικών παρόχων υπηρεσιών Ίντερνετ (ISP) από τις αρχές Νοεμβρίου του 2019, διάφοροι πάροχοι υπηρεσιών Ίντερνετ (ISP) το μπλοκάρουν σε διαφορετικές ημέρες. Για παράδειγμα, ο Nayatel εμπόδισε την πρόσβαση στον ιστότοπο στις 4 Νοεμβρίου, σε αντίθεση με άλλους που την εμπόδισαν στις 2 του μηνός. Επιπλέον, το Slate παρεμποδίστηκε περιοδικά στα δίκτυα Zong (CMPak Limited). Τη στιγμή της σύνταξης αυτού του άρθρου, το slate.com είναι προσβάσιμο στη σύνδεση δεδομένων του Zong.
Η Katie Rayford, διευθύντρια σχέσεων με τα ΜΜΕ στο Slate, επιβεβαίωσε στην συγγραφέα ότι ο ιστότοπός τους έχει πέσει κατά 50% στην κυκλοφορία από το Πακιστάν από την 1η Νοεμβρίου 2019. Η ίδια λέει:
Είναι βαθιά ανησυχητικό το γεγονός ότι το Πακιστάν, μια δημοκρατική χώρα με συνταγματικό καθεστώς που εγγυάται την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, θα επιλέξει και πάλι να αποκλείσει έναν οίκο μέσων ενημέρωσης αφιερωμένο στην παροχή πληροφοριών και αλήθειας σε αναγνώστες και ακροατές σε όλο τον κόσμο. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι οι αξιωματούχοι το έκαναν χωρίς να μας ενημερώσουν — και κυρίως τους πολίτες τους — για τον λόγο για τον οποίο λογοκρίθηκαν οι αναφορές μας. Ζητούμε από τους Πακιστανούς αξιωματούχους πλήρη διαφάνεια στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και να αντιστρέψουν αυτή την ανησυχητική καταστολή της ελευθερίας του Τύπου.
Το Slate έχει επανειλημμένως αντιμετωπίσει αυθαίρετη έλλειψη πρόσβασης στο Πακιστάν, όπως και σε άλλες περιπτώσεις λογοκρισίας στο Διαδίκτυο στη χώρα. Κανένα επίσημο ίδρυμα δεν έχει ειδοποιήσει τον ιστότοπο και τους χρήστες γι’ αυτό το μπλοκάρισμα. Σύμφωνα με το άρθρο 37 [5] του Νόμου περί πρόληψης των ηλεκτρονικών εγκλημάτων (PECA) του 2016, η Αρχή Τηλεπικοινωνιών του Πακιστάν (PTA) έχει την εντολή να ρυθμίζει, να αναστέλλει και να ρίχνει περιεχόμενο στο διαδίκτυο. Ωστόσο, οι εξουσίες της PTA να εμποδίζουν το περιεχόμενο χωρίς προηγούμενη έκδοση προειδοποιήσεων αμφισβητήθηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισλαμαμπάντ (IHC), το οποίο έκρινε [6] ότι είναι παράνομο για την ρυθμιστική αρχή να αποκλείει το ηλεκτρονικό περιεχόμενο, εκτός εάν διατυπώνει τους κανόνες που προβλέπονται από τον νόμο. Η PTA δεν έχει ακόμη εκπονήσει τους σχετικούς κανόνες.
Πακιστανοί χρήστες του Διαδικτύου βιώνουν αυξημένη λογοκρισία στο διαδίκτυο, η οποία αποτελεί μέρος της μεγαλύτερης προσπάθειας των αρχών να ελέγξουν και να καταπνίξουν τη διαφωνία στη χώρα. Έχουν αναφερθεί πολλαπλές περιπτώσεις [7] λαθραίας διαδικτυακής λογοκρισίας όπου έχουν αποκλειστεί είτε ολόκληροι ιστότοποι είτε έχει περιοριστεί η πρόσβαση σε σελίδες ή τμήματα ενός ιστοτόπου. Υπάρχουν επίσης τεκμηριωμένες περιπτώσεις πλήρους επίσημης απαγόρευσης της κάλυψης συγκεκριμένων θεμάτων ή γεγονότων, όπως η κάλυψη [8] του κινήματος Pashtun Tahaffuz. Τηλεοπτικές εκπομπές έχουν ακυρωθεί [9] επειδή επικρίνουν τις κρατικές πολιτικές και τα μέλη του κόμματος της αντιπολίτευσης έχουν αποκλειστεί [10] από το να δίνουν συνεντεύξεις.
Επιπλέον, η συνεχιζόμενη καταστολή της ελευθερίας του Τύπου και της έκφρασης συνέβαλε στη συνολική εχθρική κατάσταση σχετικά με τη δημοσιογραφία και την ελευθερία ενημέρωσης στο Πακιστάν. Νόμοι όπως ο Νόμος Περί Πρόληψης των Ηλεκτρονικών Εγκλημάτων (PECA) που νομιμοποιούν τη λογοκρισία στο πεδίο της ασαφώς καθορισμένης εθνικής ασφάλειας παραβιάζουν τη θεμελιώδη ελευθερία λόγου των ανθρώπων και το δικαίωμα ενημέρωσης που προστατεύεται από τα άρθρα 19 και 19-Α του Συντάγματος του Πακιστάν, αντίστοιχα.
Οι ελευθερίες στο διαδίκτυο και στον Τύπο συνεχίζουν να μειώνονται με κάθε έτος που περνάει σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις του Freedom House για την Ελευθερία στο Διαδίκτυο [11] και την Ελευθερία του Τύπου [12]. Σε μια δημοκρατική χώρα όπως το Πακιστάν, της οποίας οι επίσημοι αντιπρόσωποι καυχώνται [13] για την ελευθερία του Τύπου στη χώρα σε διεθνείς πλατφόρμες, οι προσπάθειες καταστολής της διαφωνίας και περιορισμού της πρόσβασης στην πληροφορία μέσω αδικαιολόγητης και αιφνιδιαστικής λογοκρισίας αντανακλούν την υποκρισία στον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι δημοκρατικές αποφάσεις στη χώρα.
Η ελευθερία της έκφρασης και η πρόσβαση στην πληροφορία αποτελούν βασικές αξίες οποιασδήποτε δημοκρατικής κοινωνίας και, για να μπορεί το Πακιστάν να σεβαστεί πραγματικά τις αξίες της δημοκρατίας, οι Αρχές του θα πρέπει να δεχτούν ότι η κριτική των κρατικών πολιτικών και των θεσμών δεν αποτελεί αντι-κρατική ρητορική, δεν είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας και δεν είναι επίσης κρυφό ζήτημα από το εξωτερικό. Σε αντίθετη περίπτωση, η καταστολή των επικριτικών φωνών αποτελεί χαρακτηριστικό μιας αυταρχικής κυβέρνησης και μια τέτοια διακυβέρνηση αντιφάσκει με όλα τα θεμέλια του Πακιστάν.