- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Γιατί πρέπει να μπει ένα τέλος στο συχνά θανατηφόρο νεπαλέζικο έθιμο “Τσαουπάντι”

· Σύνταξη Benju Lwagun Μετάφραση Maria Soulis

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Νεπάλ, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διακυβέρνηση, Μέσα των πολιτών, Τέχνες - Πολιτισμός, Υγεία, Φύλο & ισότητα
Mass Community Health Teaching - Street Theater discussing Chhaupadi. Image from Flickr by Possible/Nyaya Health. CC BY 2.0 [1]

Μαζική διδασκαλία της κοινότητας για την υγεία – Θέατρο του δρόμου που συζητά για το Τσαουπάντι. Εικόνα του Flickr από το Possible / Nyaya Health. CC BY 2.0

Ενώ κάθε χρόνο πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Νεπάλ, συμμετέχουν στη διεθνή εκστρατεία 16 Ημέρες Ακτιβισμού Ενάντια στη Βία με βάση το φύλο, σε μερικά απομακρυσμένα χωριά στις μεσαίες και δυτικές περιοχές του Νεπάλ εξακολουθούν να χάνουν νεαρά κορίτσια και γυναίκες λόγω μιας αιώνιας παράδοσης [2] που ονομάζεται Τσαουπάντι.

Την 1η Δεκεμβρίου 2019, η 21χρονη Parwati Budha βρέθηκε νεκρή [3] σε μια μικρή μη αεριζόμενη καλύβα περιόδου στην περιοχή Achham στο δυτικότερο τμήμα του Νεπάλ, αφότου είχε εξοριστεί από το σπίτι κατά τη διάρκεια του κύκλου περιόδου της. Η αστυνομία υποψιάζεται ότι ο θάνατός της οφείλεται στην ασφυξία, που προκάλεσε ο υπερβολικός καπνός από τις προσπάθειες να θερμανθεί το καταφύγιό της κατά τη διάρκεια της κρύας νύχτας. Περισσότερα από 15 κορίτσια έχασαν τη ζωή τους την τελευταία δεκαετία εξαιτίας αυτής της κακής πρακτικής.

Παρά τους νόμους που έχουν τιμωρήσει το Τσαουπάντι, η παράδοση παραμένει, ενθαρρυμένη από μια κοινωνία, όπου οι πατριαρχικές ιδέες είναι βαθιά εδραιωμένες. Οποιαδήποτε ανυπακοή από την πλευρά της γυναίκας αντιμετωπίζεται άμεσα με κοινωνικό εξοστρακισμό.

Το τσαουπάντι [6] είναι μια μορφή ταμπού της εμμηνόρροιας, που απαγορεύει σε ινδουίστριες γυναίκες και κορίτσια τις συνήθεις οικογενειακές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, οι γυναίκες θεωρούνται “ακάθαρτες” και αναγκάζονται να ζουν μόνες τους σε καλύβες ή καταφύγια από λάσπη. Δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στα σπίτια τους, να συναντήσουν την οικογένειά τους — ειδικά τα ανδρικά μέλη της οικογένειας — και δεν έχουν πρόσβαση στους ναούς. Αποκλείονται από την κατανάλωση γάλακτος, γιαουρτιού, βουτύρου, κρέατος και άλλων θρεπτικών τροφίμων και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ζεστή κουβέρτα το χειμώνα και τους επιτρέπεται μόνο ένα μικρό χαλί.

Κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσεως, οι γυναίκες που τηρούν chhaupadi ζουν σε άθλια κατασκευασμένες, ανθυγιεινές και μη αεριζόμενες καλύβες. Οι γυναίκες αυτές αντιμετωπίζουν απειλητικούς για τη ζωή τους κινδύνους για την υγεία, όπως διάρροια, πνευμονία και αναπνευστικές παθήσεις. Αντιμετωπίζουν επίσης τον κίνδυνο [7] επίθεσης από άγρια ​​ζώα ή ακόμη και κακοποίησης και βιασμού.

Οι διακρίσεις κατά την έμμηνο ρύση είναι παράνομες και απάνθρωπες. Το 44% των γυναικών, που διαμένουν στις απομακρυσμένες περιοχές του Μέσου και Δυτικού Νεπάλ, το αντιμετωπίζουν αυτό κάθε μήνα.

Χρησιμοποιούμε τις επόμενες #16ΗμέρεςΑκτιβισμού για να χρησιμοποιήσουμε δεδομένα και να μιλήσουμε για τις ανησυχίες σχετικά με τη βία με βάση το φύλο στο #Νεπάλ.

Αυτή η πρακτική έχει κατηγορηθεί [15] εδώ και πολύ καιρό, καθώς παραβιάζει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών λόγω του σωματικού και ψυχικού τραύματος, που προκαλεί σε αυτές.

Διαβάστε Αυτό: Τσαουπάντι, η φθίνουσα νεπαλέζικη παράδοση που θέλει τις γυναίκες “απόβλητες” κατά την περίοδό τους

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ απαγόρευσε [2] το έθιμο του Τσαουπάντι το 2005, αλλά εξακολουθεί να ασκείται και οι γυναίκες συνεχίζουν να πεθαίνουν κάθε χρόνο και δυστυχώς πολλές περιπτώσεις δεν αναφέρονται. Τον Αύγουστο του 2017, η χώρα αναγκάστηκε να αναγγείλει [16] ένα νέο νόμο μετά από ένα πλήθος δημοσιευμένων θανάτων γυναικών, που εφάρμοζαν το Τσαουπάντι. Σύμφωνα με το νόμο, όποιος αναγκάζει μια γυναίκα να ακολουθήσει το έθιμο, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης τριών μηνών ή σε 3.000 ρουπίες (30 δολάρια) πρόστιμο ή και τα δύο, ωστόσο, δεν έχει υλοποιηθεί ποτέ. Παρά την ποινικοποίηση, η πρακτική εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα [17] λόγω του αναλφαβητισμού, των δεισιδαιμονιών και της κοινοτικής επιδοκιμασίας.

Οι εκθέσεις [18] δείχνουν ότι πολλοί εκπρόσωποι των πολιτών, ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δάσκαλοι συμμετέχουν στην ποινικοποιημένη πρακτική σε διάφορα μέρη των περιοχών Achham, Bajura και Bajhang στο Νεπάλ.

Μια τέτοια άκρως θλιβερή πραγματικότητα της κοινωνίας, στην οποία ζούμε, όπου οι γυναίκες πρέπει να χάσουν τη ζωή τους μόνο και μόνο επειδή έχουν περίοδο, υφίστανται διακρίσεις μόνο λόγω του φυσιολογικού βιολογικού τους κύκλου #16ΗμέρεςΑκτιβισμού #ΈμμηνοςΡύση #Τσαουπάντι #ΒίαΜεΒάσηΤοΦύλο

Η παράδοση είναι ισχυρότερη από το νόμο

Αυτή τη φορά, η υπόθεση της Parwati δεν έλαβε μεγάλη προσοχή από τα ενδιαφερόμενα όργανα και τα μέσα ενημέρωσης. Αρκετά προγράμματα ευαισθητοποίησης [24] και εκστρατείες έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν, αλλά δεν έχουν καταβληθεί αρκετές προσπάθειες για να τερματιστεί αυτό το ζήτημα. Το πρόγραμμα, που είναι χρηματοδοτούμενο από τα Ηνωμένα Έθνη και υλοποιήθηκε από την Διεθνή Μη Κυβερνητική Οργάνωση “Restless Development [25]” με τίτλο “Κατάργηση του Τσαουπάντι στις Άπω Ανατολικές και Μεσοδυτικές περιοχές του Νεπάλ [26]“, υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα έφθασε σε περισσότερες από 45.000 γυναίκες και μείωσε το ποσοστό των γυναικών και των κοριτσιών που κοιμούνται σε μια καλύβα Τσαουπάντι (από 19,4% σε 5,5%). Ωστόσο, κορίτσια όπως η Parwati συνεχίζουν να πεθαίνουν κάθε χρόνο.

Η εργασία για την εξάλειψη του συστήματος του Τσαουπάντι απαιτεί τη βούληση για δράση σε ένα ευρύ φάσμα τομέων πολιτικής. Επίσης, ο νόμος και όποια άλλη νομοθεσία πρέπει να υιοθετήσουν μια πολιτική μηδενικής ανοχής για την αποτελεσματική εφαρμογή. Απαιτεί επίσης τη συμμετοχή και τη συνεργασία διάφορων φορέων από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης, εκστρατείες ευαισθητοποίησης και στήριξη των θυμάτων.

Ο Rewati Raman Bhandari, πρώην νομοθέτης και συνάδελφος του νομοσχεδίου που ποινικοποιεί το Τσαουπάντι, δήλωσε ότι η παράδοση φαίνεται να είναι ισχυρότερη από το νόμο, καθώς “η πίεση για την εξάλειψη της πρακτικής — από τους χωρικούς, την αστυνομία και τους τοπικούς πολιτικούς — ήταν ακόμα αθόρυβη”.

Πρέπει να δράσουμε, ώστε να μπει ένα τέλος στην πρακτική του #Τσαουπάντι στο #Νεπάλ.

Παρά τις νομικές μεταρρυθμίσεις και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, τα κοινωνικά δεινά του Τσαουπάντι συνεχίζουν να παίρνουν τη ζωή νεαρών κοριτσιών ή/και γυναικών του Νεπάλ. Είναι ένα σοβαρό ζήτημα προς αντιμετώπιση.