[1]Ο Peter Sipeli κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας TEDx στη Σούβα των Φίτζι. Πηγή: Facebook
Ο ποιητής και ο ακτιβιστής των Φίτζι Peter Sipeli προωθεί τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ μέσω της αφήγησης [2].
Ο Peter δημιούργησε [3] ένα εργαστήριο ποίησης και συλλογικότητας, που οργανώνει αναγνώσεις, διαγωνισμούς ποίησης, εκδίδει ανθολογίες και συλλογές ποίησης, πεζογραφίας ή γραπτά των νέων των Φίτζι. Ο Peter είναι επίσης γνωστός για τη διεξαγωγή [4] προφορικών συνεδριάσεων για να τονίσει την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στα Φίτζι.
Σε μια συνέντευξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με αυτόν τον συγγραφέα, ο Peter μοιράστηκε τον τρόπο, με τον οποίο η τέχνη αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της υπεράσπισης, μιλά για τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες και οι ακτιβιστές στα Φίτζι, και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα επανεξέτασης του τρόπου, με τον οποίο συλλαμβάνονται οι προασπίσεις στην περιοχή της Ωκεανίας.
Ο Peter παρατήρησε πως τα ζητήματα ανάπτυξης είναι πλαισιωμένα με πολλούς τρόπους, που δεν καταγράφουν πλήρως τις εμπειρίες, που έζησαν οι Νησιώτες του Ειρηνικού. Ο Peter δήλωσε ότι η αποικιοκρατία είναι εν μέρει υπεύθυνη για τις διακρίσεις ενάντια στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Νομίζω ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στα Φίτζι και γενικά στον Ειρηνικό είναι ότι οι άδικοι νόμοι, που διέπουν τη ζωή των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων, είναι αρχαϊκοί και είναι αυτοί, που δημιούργησαν οι Βρετανοί, που κληρονόμησε ο λαός μας μετά την ανεξαρτησία. Και ότι όλα αυτά όχι μόνο αντικατοπτρίζονται στους νόμους μας, αλλά και στα χριστιανικά ιδεώδη, που διεισδύουν και θολώνουν τις πολιτιστικές ιδέες και έτσι μείναμε να δουλέψουμε για να υπενθυμίσουμε στους λαούς μας ότι πριν από την “επαφή” ήμαστε αρκετά διαφορετικοί σεξουαλικά και η σεξουαλικότητα ήταν πολύ ρευστή.
Ο Peter σημείωσε ότι η αποικιακή κληρονομιά εμπόδισε τους λαούς του Ειρηνικού να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους:
Νομίζω ότι το πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε και εμείς στον Ειρηνικό, είναι ότι είμαστε τόσο απασχολημένοι κοιτάζοντας τους εαυτούς μας, δουλεύοντας στα δικά μας νερά, που δεν κοιτάζουμε ψηλά για να δούμε άλλους ανθρώπους στον Ειρηνικό, στην Ασία, σε όλο τον κόσμο στην Αφρική και πέραν αυτής. Πρέπει να υπάρξουν νέοι τρόποι, που να μας επιτρέπουν να δούμε τη δημιουργική εργασία, που χρησιμοποιείται για την κοινωνική αλλαγή, ώστε να μπορούμε όχι μόνο να γνωρίσουμε αλλά και να μάθουμε ο ένας από τον άλλο.
Πολύ συχνά τα λόγια που ακούμε στον Ειρηνικό είναι “Ασία, η περιοχή του Ειρηνικού” και η Ασία είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούν καν να μας δουν. Ο Ειρηνικός χωρίζεται σε τρία μέρη, μέρη που τα δημιούργησαν οι άποικοι 1) Ο Γαλλικός Ειρηνικός – που είναι κλειδωμένος από εμάς εξαιτίας της γλώσσας 2) Ο Βόρειος Ειρηνικός, που αποικίστηκε από τους Αμερικανούς, δεν μπορούμε να τους δούμε λόγω γεωγραφικής θέσης… είναι τόσο βορειότερα, γνωρίζουμε λίγα για την πυρηνική τους ιστορία και εμείς 3) Ο Αγγλικός Ειρηνικός και όλοι δουλεύουμε απομονωμένοι μεταξύ μας… υπάρχουν πολιτικές και εμπορικές σχέσεις αλλά ο λαός είναι χωριστά ο ένας από τον άλλο.
Για να διορθώσει αυτό, ο Peter αξιοποίησε τις τέχνες για να δημιουργήσει έναν “νεότερο και πιο ανθρώπινο διάλογο για τα δικαιώματα, τον πόνο και τον τρόπο, που εμείς οι άνθρωποι του Ειρηνικού είμαστε σε θέση να εργαστούμε για την αποκατάσταση της ρωγμής που προκάλεσαν οι αποικιοκράτες”. Ο Peter προσθέτει:
Η ιδέα πίσω από την “αφήγηση για την υποστήριξη” έχει να κάνει με τη θύμηση. Στον Ειρηνικό, αν λες την αλήθεια και το κάνεις με δύναμη και με απήχηση για μια ζωντανή εμπειρία και τα επίπεδα των θραυσμάτων αυτής της εμπειρίας και υποδεικνύεις σε διαφορετικά ακροατήρια αυτή τη πραγματικότητα, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν, οι άνθρωποι αφυπνίζονται στις ανάγκες μας και στο έργο μας για ίσα δικαιώματα.
Ο Peter συζήτησε το πώς η αφήγηση, αντί να βασίζεται απλώς σε νομοθετική άσκηση πίεσης, έγινε μια αποτελεσματική προσέγγιση για την υπεράσπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων:
Πολύ συχνά η συζήτηση σχετικά με τα δικαιώματα είναι μια γραμμή, που μιλά για μια μόνο πτυχή της απόκτησης της ισότητας, της προάσπισης των δικαιωμάτων, μέσω αυτού του κινήματος προς τη νομοθετική διαδικασία και την αλλαγή πολιτικής. Ήθελα να δημιουργήσω μια ανθρώπινη συζήτηση σχετικά με τον πόνο που υπομένουμε, τον εξοστρακισμό και να το κάνω φανερό αυτό για να δουν οι άνθρωποι. Επιτρέπω επίσης στη συζήτηση να εμβαθύνει στη γραφή και να εξετάσει βαθιά τα τμήματα της Βίβλου, που μιλούν εναντίον της ομοφυλοφιλίας και να απομυθοποιηθούν αυτές οι πτυχές για το κοινό, να δημιουργηθεί και πάλι μια συζήτηση για το βιβλικό κείμενο και να βρεθούν ευγενέστεροι τρόποι φροντίδας για τους ανθρώπους.
Ο Peter δήλωσε ότι η αφήγηση των ιστοριών αποδείχθηκε “μετασχηματιστική” στις συναντήσεις, που πραγματοποίησε με το Κέντρο Κρίσης των Γυναικών των Φίτζι και ακόμη και με μέλη του στρατού και της αστυνομίας.
Νομίζω ότι το έργο μου μέσω της ποίησης και μέσω της αφήγησης για την υποστήριξη βρίσκει νέους τρόπους να συζητήσουμε για τη δημιουργία φιλικών κοινωνιών για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους.
Τέλος, ο Peter τόνισε την ανάγκη να αναπτυχθεί ένας “νέος τρόπος οπτικής” στον Ειρηνικό:
Νομίζω ότι χρειαζόμαστε όλοι συλλογικά να βρούμε έναν νέο τρόπο να “βλέπουμε”, έτσι ώστε να εκτιμούμε, να μαθαίνουμε και έτσι να συνδεθούμε ανθρώπινα ο ένας με τον άλλο με έναν βαθύτερο τρόπο, που μπορεί να ξεπεράσει τα ανούσια λόγια.
Παρακολουθήστε την ομιλία του Peter στο TEDx σχετικά με την “αφήγηση για την υποστήριξη” μέσω αυτού του βίντεο στο YouTube