Κάποιος στέκεται στην όχθη του ποταμού στη Γουχάν φορώντας προστατευτική στολή. (Φωτογραφία: Guo Jing)

Η ακόλουθη δημοσίευση είναι η τρίτη σε μια σειρά ημερολογίων, που έγραψαν η ανεξάρτητη σκηνοθέτης και φεμινίστρια λόγια Ai Xiaoming και η φεμινίστρια ακτιβίστρια Guo Jing. Και οι δύο ζουν στη Γουχάν στο κέντρο της πανδημίας του COVID-19. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο και το δεύτερο μέρος της σειράς εδώ.

Αυτή η τρίτη δόση γράφτηκε μεταξύ 5-10 Φεβρουαρίου 2020. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, ο Δρ. Li Wenliang, ο πληροφοριοδότης για το ξέσπασμα ενός νέου κορωνοϊού στη Γουχάν, απεβίωσε.

Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.

Guo Jing: 6 Φεβρουαρίου 2020

Ανακοίνωση έξω από ένα πάρκο: “Παρακαλούμε να φοράτε μάσκα, όταν μπαίνετε στο πάρκο”. (Φωτογραφία: Guo Jing)

早上接到一个网友发的求助，求助者的老公和她的公婆都被确诊为新型冠状病毒肺炎，两个老人已经去世，家里还有两个孩子，一个四岁，一个才一个月。她有疑似症状，现在也在隔离，担心孩子的照顾问题。我打电话过去了解情况，她说孩子暂时有人照顾，可是她的语气充满了忧虑，不确定隔离后的情况，不确定孩子是否能得到持续的照顾。

Μία διαδικτυακή φίλη, μου έστειλε ένα μήνυμα που ζητούσε βοήθεια σήμερα το πρωί. Ο σύζυγός της και τα πεθερικά της είχαν διαγνωστεί με COVID-19. Τελικά, τα πεθερικά της πέθαναν. Έχει δύο παιδιά, το ένα είναι 4 χρονών και το άλλο ενός μηνός. Τώρα αναπτύσσει συμπτώματα, επομένως είναι σε καραντίνα. Ανησυχεί για θέματα σχετικά με τη φροντίδα των παιδιών. Της τηλεφώνησα και την ρώτησα και είπε αν μπορεί κάποιος να φροντίσει τα παιδιά της για την ώρα. Ωστόσο, η φωνή της είναι γεμάτη ανησυχία. Δεν ξέρει τι θα συμβεί στη συνέχεια και αν τα παιδιά της θα βρουν φροντίδα κατά τη διάρκεια της δικής της καραντίνας.

Guo Jing: 7 Φεβρουαρίου 2020

晚上继续和朋友聊天，主题是死亡。
大家纷纷讲了自己的死亡焦虑：
有人害怕死亡之前的痛苦，
有人害怕“我”的消失和自我意识的消亡
我们讲到疫情中充满了突然而集中的死亡，他们没有葬礼，无法和所爱的人告别，更别说临终关怀。
早上，我几次醒来翻个身又睡去，并没有睡着，只是不想起来面对。终于我还是起了床，打开手机，满屏都是关于李文亮的消息，有人戴着口罩拍照，口罩上写着“不明白”。
我又开始流泪。我要怎么在如此荒诞的社会生存呢？我还是得努力地活着，这也成为一种抗争。

Έχω αναπτύξει μια ρουτίνα για να κουβεντιάζω με φίλους τη νύχτα. Απόψε το θέμα μας είναι ο θάνατος.
Μιλήσαμε για το άγχος μας μπροστά στο θάνατο.
Μερικοί άνθρωποι φοβούνται τον πόνο πριν από το θάνατο.
Μερικοί άνθρωποι φοβούνται την εξαφάνιση του “Εαυτού” και της αυτοσυνείδησης.
Μιλήσαμε για τον ξαφνικό και αθροιστικό θάνατο σε μια πανδημία. Δεν θα έχουν κηδεία. Δεν θα μπορούν να πουν αντίο στους φίλους τους. Για να μην αναφέρω το νοσοκομείο.
Σήμερα το πρωί ξύπνησα αρκετές φορές. Προσπάθησα να αναγκάσω τον εαυτό μου να κοιμηθεί και πάλι, αλλά δεν μπορούσα. Δεν ήθελα να ξυπνήσω και να αντιμετωπίσω τον κόσμο. Τελικά, σηκώθηκα και άνοιξα το κινητό μου τηλέφωνο. Όλα τα μηνύματα που είδα ήταν για τον Li Wenliang. Κάποιος τράβηξε μια φωτογραφία φορώντας μία μάσκα προσώπου με τις λέξεις “δεν καταλαβαίνω” επάνω της.
Έκλαιγα συνεχώς. Πώς μπορώ να επιβιώσω σε έναν τέτοιο γελοίο κόσμο; Ωστόσο, πρέπει να μείνω ζωντανή, επειδή αυτό έχει γίνει πράξη αντίστασης.

Άνθρωποι φορούν μάσκες που γράφουν: “Δεν μπορούμε να καταλάβουμε.” (Πηγή φωτογραφίας: Διαδίκτυο. Χορηγία φωτογραφίας: Guo Jing.)

Guo Jing: 8 Φεβρουαρίου 2020

我存的菜不多了， 今天要去超市补充一些食材。
有人说疫情过去，人们就很快会忘记。遗忘没有那么容易。我们可能无法记得所有人，但我们大部分人都无法忘记这段时间。我们还会跟别人讲起这段时间发生的事情、遇到的人，就像我们讲起非典、讲起汶川地震。我们还会带着这段日子的记忆生活下去。
大家担心的遗忘究竟是什么？是我们的社会不能因为这场疫情而有所改善，是下次发生类似的灾难的时候依然没有完备的防控体系，担心依旧会有人要做无谓的牺牲。
晚上和朋友聊天。我们都看到了网上有人发起的祭-奠LWL的活动，晚上8:55-9:00是关灯默哀，9:00-9:05用手中能发出光的所有物件指向窗外…我住的地方外面的楼本来也只有零星的灯光。9点钟，我看到这些楼上一些角落里亮起了微弱的光。那一刻，我们是彼此在黑暗中的光，这是穿破封锁的光。
我们都讨厌恃强凌弱的人，喜欢待人真诚，敢讲真话的人。而在大家都不敢讲真话，甚至讲真话要付出代价的社会，讲真话更加珍贵。李文亮是一个讲了真话的人。

Δεν έχω αφήσει πολλά λαχανικά, γι’ αυτό πρέπει να πάω στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσω λίγο φαγητό.
Μερικοί άνθρωποι λένε ότι σύντομα θα ξεχάσουμε τι συμβαίνει σήμερα μετά το τέλος της πανδημίας. Ωστόσο, το να ξεχάσεις δεν είναι τόσο εύκολο. Μπορεί να μην μπορούμε να θυμηθούμε κάθε άνθρωπο που έχουμε δει, αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν θα ξεχάσουμε αυτήν την περίοδο της ζωής μας. Θα μιλήσουμε με άλλους για το τι συμβαίνει τώρα και για το ποιον συναντάμε τώρα, ακριβώς όπως μιλάμε για το SARS και το σεισμό του Σετσουάν. Θα ζήσουμε με τη μνήμη αυτής της περιόδου για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Τι πραγματικά μας ανησυχεί στο να ξεχάσουμε; Ανησυχούμε ότι η κοινωνία μας δεν θα βελτιωθεί μετά την πανδημία. Ανησυχούμε ότι η κοινωνία μας δεν θα έχει καλύτερο σύστημα παρακολούθησης καταστροφών, όταν αντιμετωπίσουμε μια άλλη καταστροφή. Ανησυχούμε ότι ορισμένοι άνθρωποι θα θυσιαστούν για το τίποτα.
Μίλησα με φίλους απόψε. Είδαμε εκδηλώσεις του Διαδικτύου προς ανάμνηση του Li Wenliang: Μεταξύ 8:55-9:00 μ.μ., σβήστε τα φώτα και τηρήστε ενός λεπτού σιγή, μεταξύ 9:00-9:05 μ.μ., ρίξτε τα φώτα σας στα παράθυρα… Δεν έχω πολλούς γείτονες και συνήθως βλέπω μερικά φώτα στα κοντινά κτίρια. Στις 9 μ.μ., είδα κάποια φώτα εδώ και εκεί. Εκείνη τη στιγμή, γυρίσαμε τα φώτα ο ένας στον άλλον. Αυτό είναι το φως που μπορεί να διαπεράσει τον αποκλεισμό.

Μιλήσαμε εναντίον των καταπιεστών και αποτίσαμε φόρο τιμής στους ειλικρινείς ανθρώπους που εμμένουν στην αλήθεια. Σε μια κοινωνία όπου κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια, όπου οι άνθρωποι τιμωρούνται επειδή λένε την αλήθεια, το να λες την αλήθεια είναι ανεκτίμητο. Ο Li Wenliang είναι ένας άνθρωπος που μας είπε την αλήθεια.

Ai Xiaoming: 8 Φεβρουαρίου 2020

昨天下午，我在天台上寫了一下午的字，為紀念李文亮醫生。一直寫到天要黑了，也感覺很冷了才停筆。如果不做這件事，我無法釋放李醫生之死給我帶來的情感沖擊。這一周裏，連續得到了三位武漢朋友長輩去世的消息。今天早上，我們的另一位好朋友的哥哥，家裏也有親人被告重症。
我的老父親在封城期間與世長辭，他本不應該屬於這個瘟疫故事，可是我們都無法預測死亡的時間。我願意說他半年都沒有出過自己房間，因此他不可能屬於新冠。但我並沒有醫學憑證來證明這件事，現在我和阿姨都在家自動隔離，待14天後再行出門。
事實上，我覺得老父親冥冥間選擇的永別時刻，簡直是無比的人間智慧。因為，說來令人難以置信的是，再過三天，即2月5日，武漢市將組織力量進社區，排查“四類人員”集中觀察，以便收治隔離。這對求治者或許是一件好事，但對於一位年屆九六、全部失能的高齡老人來說，我不能告訴你這將會多麽恐怖。實際上在聽到這個消息時我把我能夠在家抄起的所有傢伙都想了一遍。因為，我不可能容許任何人把我活著的父親抬出去隔離

Εγώ έγραφα χθες το βράδυ στο μπαλκόνι μου για να τιμήσω τον Δρ Li Wenliang. Σταμάτησα, όταν έγινε σκοτεινό και κρύο. Αν δεν το έκανα, δεν θα μπορούσα να απελευθερώσω τα έντονα συναισθήματα, που έφερε ο θάνατος του Δρ. Li. Μόνο αυτή την εβδομάδα, έλαβα μηνύματα από τους φίλους μου για το θάνατο των μεγαλύτερων μελών των οικογενειών τους. Σήμερα το πρωί, ο αδελφός ενός καλού μας φίλου είπε ότι κάποιος στην οικογένειά του ήταν σε σοβαρή κατάσταση.

Ο πατέρας μου πέθανε κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού. Δεν πρέπει να συμπεριληφθεί στην ιστορία αυτής της πανδημίας, αλλά κανένας από εμάς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα φθάσει ο θάνατος. Θα έλεγα ότι ο θάνατός του δεν έχει καμία σχέση με τον COVID-19, επειδή δεν βγήκε έξω το τελευταίο εξάμηνο. Ωστόσο, δεν έχω κανένα ιατρικό αποδεικτικό στοιχείο για να υποστηρίξω τα λόγια μου. Τώρα ο άνθρωπος που τον πρόσεχε κι εγώ είμαστε σε αυτο-απομόνωση, θα μείνουμε στο σπίτι για 14 ημέρες, πριν βγούμε ξανά έξω.

Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι ο πατέρας μου ήταν πολύ σοφός στην επιλογή του χρονοδιαγράμματος του θανάτου του, καθώς η κυβέρνηση της Γουχάν σχεδιάζει να στείλει ομάδες εργασίας σε όλες τις οικιστικές κοινότητες για να ελέγξει κάθε ένα διαμέρισμα στις 5 Φεβρουαρίου. Αν κάποιος χαρακτηριστεί ως ένας από τους τέσσερις τύπους ατόμων [επιβεβαιωμένα κρούσματα, ύποπτα κρούσματα, άτομα με πυρετό και άτομα που έχουν στενή επαφή με επιβεβαιωμένα κρούσματα], θα απομακρυνθεί σε εγκαταστάσεις απομόνωσης. Μπορεί να είναι μια καλή πολιτική για τους ανθρώπους, που αναζητούν ιατρική φροντίδα. Ωστόσο, δεν μπορώ να σας πω πόσο τρομερό θα είναι για έναν 96χρονο, που έχει χάσει όλη του την ικανότητα να φροντίσει μόνος του τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα, όταν άκουσα την ανακοίνωση, σκέφτηκα όλα τα πράγματα, που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω, για να υπερασπιστώ την οικογένειά μου, γιατί δεν θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω σε κανέναν να πάρει τον πατέρα μου για καραντίνα, όταν ήταν ακόμα ζωντανός.

Guo Jing: 9 Φεβρουαρίου 2020

什么人不道歉？
父母很少道歉，即便道歉的时候也总是说“为你好”，暗含着一种指责，似乎是子女不领情。
性骚扰的施害者很少道歉，他们甚至用指责受害者的话语来为自己辩解，企图说明不是自己的错，他们说“你穿太少了”“你不应该晚上出门”“你勾引我”。
很遗憾，不被尊重的人、权利被侵害的人很难获得道歉。李-w-l是否能获得道歉呢？
睡觉前，我刷手机的时候刷到2月4日一个公众号发了一段录音，是一个山东姑娘打给捂汗市长热线的电话，电话中她表达了对武汉政府处理山东捐赠的350吨蔬菜的不满，认为政-府不应该拿去卖，对政-府分配物资的流程提出了建议，希望物资以最快的方式到达一线工作人员那里。
那段录音十分令人感动，她在电话结束的时候说希望市长可以给她一个回复。在很多人都充满无力感的时候，她依然坚持问责，这是一个明知不可为而为之的行为。而社会改变是由无数这样的人一起推动的。

Ποιος δεν ζητά συγγνώμη;
Οι γονείς σπάνια ζητούν συγνώμη. Ακόμη και όταν το κάνουν, πάντοτε λένε “για το δικό σου καλό”, υπονοώντας ότι τα παιδιά τους δεν δέχονται την καλή τους πρόθεση.
Οι σεξουαλικοί παρενοχλητές σπάνια ζητούν συγνώμη. Κατηγορούν ακόμη και τα θύματα για να δικαιολογήσουν τις συμπεριφορές τους και να ξεφύγουν από την κατηγορία. Λένε: “φοράς πολύ λίγα ρούχα”, “δεν πρέπει να βγαίνεις έξω τη νύχτα”, ή “εσύ με αποπλάνησες”.

Λυπάμαι πολύ για το γεγονός ότι η απολογία έγινε τόσο δύσκολη για τους ανθρώπους των οποίων η αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα παραβιάζονται. Θα λάβει ο Li Wenliang μία συγγνώμη;

Πριν κοιμηθώ, χρησιμοποίησα το κινητό μου για να συνδεθώ στο διαδίκτυο και βρήκα μια φωνητική εγγραφή, που δημοσιεύθηκε από επίσημο λογαριασμό στις 4 Φεβρουαρίου. Είναι από ένα κορίτσι στην επαρχία Σαντόνγκ. Κάλεσε την επείγουσα τηλεφωνική γραμμή του δήμαρχου της Γουχάν. Στο τηλεφώνημα, επέκρινε τον τρόπο, με τον οποίο η κυβέρνηση της Γουχάν χειρίστηκε τους 350 τόνους λαχανικών, που δωρήθηκαν από την επαρχία Σαντόνγκ, ότι η κυβέρνηση της Γουχάν δεν έπρεπε να έχει πουλήσει αυτά τα λαχανικά.

Έδωσε κάποιες προτάσεις σχετικά με την κατανομή των πόρων, ώστε οι εργαζόμενοι της πρώτης γραμμής να μπορούν να τους λάβουν το συντομότερο δυνατό.

Αυτό το εγγεγραμμένο μήνυμα είναι πολύ συγκινητικό. Στο τέλος της κλήσης, είπε ότι ελπίζει ότι ο δήμαρχος να μπορούσε να της δώσει μια απάντηση. Όταν πολλοί από εμάς αισθανόμαστε ανίσχυροι, εκείνη επέμεινε να καταστήσουμε την κυβέρνηση υπεύθυνη. Είναι μία επικίνδυνη αποστολή, αλλά αυτοί οι άνθρωποι είναι η κινητήρια δύναμη για την κοινωνική αλλαγή.

Guo Jin: 10 Φεβρουαρίου 2020

昨天的晚餐是香菇炒香肠加稀饭。香菇是在封城的第一天买的，在冰箱里放了十多天，有一个香菇变成了黑红色，我还是把它切了，又有些担心，就上网查了一下，看到有人说香菇变黑代表发霉，最好不要吃。谨慎起见，我还是扔了那个已经切好的香菇。
蔬菜屯太多容易变质，就会导致浪费。然而，为了生存我们又不得不屯。
有朋友前几天推荐《浩劫求生》，这是一部模拟真实生活环境下的灾难系列教学纪录片。中午看了第一集，是关于劫飞机的，有一个人全程在教大家如何制服劫持飞机的人和自救，在将劫匪的手脚都绑起来的过程，他说：“现在要剥夺他们的感官能力，此刻最重要的就是控制，我们要尽量剥夺他们的掌控能力，视力、说话能力，甚至塞住他们的耳朵，这些人会完全变成废物。”那一刻，我和劫匪产生了共鸣。
我们像是被当作劫匪一样对待，虽然不是被直接地剥夺这些能力。然而，我们看到的和听到的信息被过滤，我们经常发不出声。有关李-w-l的一些信息已经在消失。社会让我们自我审查，一些人还审查别人，建议别人删除和他无关又没有侵害任何人的言论。

Το δείπνο μου το βράδυ ήταν κουάκερ και τηγανητά μανιτάρια με λουκάνικο.

Αγόρασα αυτά τα μανιτάρια στην αρχή του αποκλεισμού. Ήταν στο ψυγείο για περισσότερο από 10 ημέρες. Ένα από τα μανιτάρια είχε μαυρίσει, αλλά το έκοψα ακόμα κι έτσι. Μετά ανησυχούσα, κι έψαξα στο διαδίκτυο και κάποιοι είπαν ότι το μαύρο χρώμα μπορεί να προκληθεί από μούχλα και είναι καλύτερο να μην τρώμε αυτά τα μανιτάρια. Για να είμαι προσεκτική, πέταξα αυτό το μανιτάρι.

Αν αποθηκεύσουμε πάρα πολλά λαχανικά, θα αποσυντεθούν και χάνουμε φαγητό. Ωστόσο, για να επιβιώσουμε, πρέπει να αποθηκεύουμε λαχανικά.

Ένας φίλος μου, μου πρότεινε την τηλεοπτική σειρά “Surviving Disaster” πριν από αρκετές ημέρες. Αυτή η σειρά ντοκιμαντέρ προσομοιώνει την καταστροφή στην πραγματική ζωή μας για να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους. Παρακολούθησα ένα επεισόδιο σήμερα το απόγευμα και αφορούσε μία αεροπειρατεία ενός αεροπλάνου. Ένα άτομο δίδασκε πώς να πάρεις την εξουσία από τον αεροπειρατή και να σωθείς. Όταν έδενε τα χέρια και τα πόδια του αεροπειρατή, είπε: “Τώρα θα του στερήσουμε τις αισθήσεις του. Έχει να κάνει με τον έλεγχο. Πρέπει να στερήσουμε τη δύναμή τους, το όραμά τους, την ικανότητά τους να μιλάνε όσο περισσότερο μπορούμε. Πρέπει ακόμα και να κλείσουμε τα αυτιά τους και να τα μετατρέψουμε σε αντικείμενα.”

Εκείνη τη στιγμή, ένοιωσα συμπόνια για τον αεροπειρατή.

Μας έχουν συμπεριφερθεί όπως σε εκείνον τον αεροπειρατή, αν και δε μας στερούν αυτές τις ικανότητες άμεσα. Ωστόσο, οι πληροφορίες, που βλέπουμε και ακούμε, έχουν φιλτραριστεί και βρισκόμαστε πάντα άφωνοι. Οι πληροφορίες για τον Li Wenliang εξαφανίζονται. Αυτή η κοινωνία μας αναγκάζει σε αυτολογοκρισία και κάποιοι φτάνουν να λογοκρίνουν ενεργά τους άλλους και να ζητήσουν από άλλους να διαγράψουν πληροφορίες, που δεν τους ενδιαφέρουν και δεν είναι αβλαβείς για κανέναν.