Το γραφείο και το προσωπικό του κοινοτικού κέντρου εξυπηρέτησης σε μια διασταύρωση. (Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing)

Η ακόλουθη δημοσίευση είναι η τέταρτη σε μια σειρά ημερολογίων που έγραψε η ανεξάρτητη σκηνοθέτης και φεμινίστρια λόγια Ai Xiaoming και η φεμινίστρια ακτιβίστρια Guo Jing. Και οι δύο ζουν στη Γουχάν στο κέντρο της πανδημίας του COVID-19. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο μέρος της σειράς.

Αυτή η τέταρτη συνέχεια γράφτηκε μεταξύ 11 και 16 Φεβρουαρίου 2020. Τα πρωτότυπα κινεζικά ημερολόγια δημοσιεύθηκαν στο Matter News.

Guo Jing: 11 Φεβρουαρίου 2020

今天是阴天，早上我本不打算出门，结果看到武汉市新冠状肺炎防控指挥部在半夜发布通知，决定在全市范围内所有住宅小区实行封闭管理。这下我必须出去了。我要确认这是不是真的已经开始落实，以及封闭管理究竟是怎么回事。
小区门口除了保安还有3个人，我出门的时候并没有人阻止我。我去了超市，蔬菜很多，肉基本被抢空，酸奶在半价卖。我到肉柜前的时候刚好称重的工作人员又称了几包肉放过来，我就买了3袋肉。一些零食也被卖光了，我买了一些牛肉干。
这可能是我最后一天出门，我想在外面多待会，就骑着车游荡。
我进小区的时候，他们对我说：“尽量少出门。”我担忧地说：“那买菜怎么办？”
“多买一些。”
“那吃完了也要出去买。”
“可以出”
“你们每天都在这里吗？”
“不会，保安会在，市里检查。”
面子工程总还是会有人力。封锁的不只是病毒，还有人。
回家后，我把3袋肉分成了14份，接下来的两周我都有肉吃。

Έχει συννεφιά σήμερα. Δεν ήθελα να βγω έξω σήμερα το πρωί. Εντούτοις, είδα μια ειδοποίηση, που εστάλη χθες το βράδυ από το Κέντρο Πρόληψης και Διοίκησης COVID-19 της Γουχάν και αποφάσισαν να εφαρμόσουν τη διαχείριση αποκλεισμού σε όλες τις κατοικημένες συνοικίες σε όλη την πόλη. Αισθάνομαι την ανάγκη να βγω έξω για να δω αν έχει ξεκινήσει αυτό το νέο μέτρο και ποια είναι η έννοια της διαχείρισης αποκλεισμού.

Υπήρχαν τρία άτομα εκτός από τον φρουρό στην είσοδο της κατοικημένης περιοχής. Κανείς δεν με σταμάτησε, όταν βγήκα. Πήγα στο σούπερ μάρκετ. Υπήρχαν πολλά λαχανικά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του κρέατος είχε εξαντληθεί. Το γιαούρτι πωλείται με έκπτωση 50%. Όταν πήγα στον πάγκο με τα κρέατα, το προσωπικό έβαζε μερικά είδη καινούριου κρέατος στα ράφια και αγόρασα τρία πακέτα. Ορισμένα σνακ εξαντλήθηκαν επίσης. Αγόρασα λίγο βοδινό.

Καθώς ανέμενα ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία μου μέρα, που θα μπορούσα να βγω έξω, ήθελα να μείνω έξω όσο το δυνατόν περισσότερο. Πήγα βόλτα με το ποδήλατό μου γύρω από την πόλη. Όταν επέστρεψα στην κοινότητά μου, μου είπαν: “Είναι καλύτερα να μη βγαίνεις έξω τόσο συχνά”. Ανησυχούσα και τους ρώτησα: “Και πώς θα αγοράσω φαγητό;”
“Αγόρασε περισσότερο.”
“Και πάλι θα πρέπει να βγω, όταν εξαντληθούν τα τρόφιμα.”
“Μπορείς ακόμα να βγεις έξω.”
“Θα βρίσκεστε εδώ κάθε μέρα;”
“Όχι. Ο υπεύθυνος ασφαλείας θα είναι εδώ κάθε μέρα. Σήμερα υπάρχει επιθεώρηση από την κυβέρνηση της πόλης.”

Δεν περιορίζουν μόνο τον ιό, αλλά και τους ανθρώπους.
Πίσω στο σπίτι, χώρισα τα τρία πακέτα κρέατος σε 14 μικρά πακέτα. Θα έχω λοιπόν λίγο κρέας για να τρώω κάθε μέρα κατά τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Guo Jing: 12 Φεβρουαρίου 2020

风尘之后，有个女权伙伴问我是否了解风尘中的家暴问题，她担心地说“如果女人受到家暴，Jing茶还会不会出警？她能否获得支持？”
在封锁的城市里，一个女人遭受了家暴，一些认为这是家务事的Jing茶这个时候更加不愿意处理这样的案件。
受暴者此时也很难获得社会支持，社工机构也都没有上班。
她想离开家都是困难的，很难有人会收留她，没有交通也很难走远，酒店、旅舍也都没有营业。

Μετά τον αποκλεισμό, ένας συνάδελφος στην ομάδα εργασίας για τα δικαιώματα των γυναικών με ρώτησε πόσα ξέρω για την ενδοοικογενειακή βία σε μια αποκλεισμένη πόλη. Είπε με ανησυχία: “Αν μια γυναίκα γίνει θύμα της ενδοοικογενειακής βίας και την αναφέρει στην αστυνομία, θα πήγαιναν οι αστυνομικοί να το ελέγξουν; Θα είχαν τα θύματα την υποστήριξη, που χρειάζονται;”

Σε μια αποκλεισμένη πόλη, όταν μια γυναίκα γίνεται θύμα ενδοοικογενειακής βίας, οι αστυνομικοί, που συνήθως θεωρούν ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι οικογενειακό θέμα, θα ήταν πιο απρόθυμοι να το ελέγξουν.
Επιπλέον, είναι δύσκολο για τα θύματα να βρουν κοινωνική στήριξη, επειδή όλα τα ιδρύματα κοινωνικών υπηρεσιών είναι κλειστά τώρα. Είναι επίσης δύσκολο για το θύμα να εγκαταλείψει το σπίτι του, επειδή δεν είναι πιθανό να βρει κάποιον, που να είναι πρόθυμος να την φιλοξενήσει τώρα. Δεδομένου ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι κλειστά προς το παρόν, δεν μπορεί να πάει κάπου μακριά και τα περισσότερα ξενοδοχεία είναι κλειστά.

Άνθρωποι που στέκονται στην ουρά έξω από ένα σούπερ μάρκετ. (Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing)

Guo Jing: 13 Φεβρουαρίου 2020

早上出门的时候，阳光刚刚透过云层照到地上。我出门的时候，保安没有拦下我，也没有问我，能自由地出门让我感到幸运。昨天有朋友问我现在缺什么，我没有任何思考，脱口而出说“缺自由”。
风尘后，城市的马路上没有了喧嚣，可以听到鸟叫声。有个老人家在一栋楼的侧面打太极，超市开始控制人进入，队伍是从离门口五六米的地方才开始排的，人与人之间隔着一米的距离。
有一个路口摆着桌子，是供社区工作人员用的，桌子上放着体温仪和洗手液，旁边有八九个人，有两个人坐在桌子后面。有个老人家跟两个人说着什么，其中一个戴着社区工作人员专属的红帽子。
过了一会，老人家离开了，我走过去问她怎么回事。她着急地说：“老伴要去医院看病、开药，但他不是肺炎，是脑溢血，要一个月去一次医院，哪晓得出了这个事，都熬了好几天啦。他也走不到医院，社区不给安排车。”
她老伴吃的药有处方药，很难买。前面站着五个穿制服的人，老人家又过去跟他们说自己的情况，穿制服的人说：“这个还是找社区。”老人家无奈地走了。

Σήμερα το πρωί, όταν βγήκα έξω, είδα τις ηλιαχτίδες να διαπερνούν τα σύννεφα και να αγγίζουν το έδαφος. Όταν βγήκα έξω, ο φύλακας δεν με σταμάτησε ούτε μου έκανε ερωτήσεις. Ένιωθα τυχερή που βγήκα ελεύθερα. Χθες ένας φίλος ρώτησε αν μου λείπει κάτι τώρα. Μου λείπει η ελευθερία.

Υπήρχε μικρότερος θόρυβος από την κυκλοφορία, καθώς η πόλη ήταν αποκλεισμένη. Μπορώ να ακούσω τα πουλιά να τραγουδάνε. Είδα έναν ηλικιωμένο να κάνει τάι τσι στην άλλη πλευρά του κτιρίου. Τα σούπερ μάρκετ άρχισαν να διαχειρίζονται τους πελάτες τους: οι άνθρωποι πρέπει να στέκονται σε ουρά 5 έως 6 μέτρα μακριά από τις εισόδους και οι άνθρωποι πρέπει να διατηρούν απόσταση 1 μέτρου.

Σε μια οδική διασταύρωση υπήρχε ένα γραφείο για τους κοινοτικούς εργάτες. Υπήρχαν θερμόμετρα και απολυμαντικά στο γραφείο. Είδα μια ηλικιωμένη κυρία να μιλάει σε δύο από αυτούς.

Μετά από λίγο, η ηλικιωμένη κυρία έφυγε. Πήγα και την βρήκα και την ρώτησα τι συνέβη. Μου είπε: “Ο σύζυγός μου πρέπει να πάει στο νοσοκομείο για να δει τον γιατρό και να αγοράσει κάποιο φάρμακο, δεν έχει πνευμονία, υπέφερε από εγκεφαλικό επεισόδιο και πρέπει να πηγαίνει στο νοσοκομείο μία φορά το μήνα. Τώρα περιμένουμε αρκετές μέρες. Δεν μπορεί να περπατήσει μέχρι το νοσοκομείο, αλλά η κοινότητα αρνήθηκε να κανονίσει ένα αυτοκίνητο γι’ αυτόν.”

Είναι δύσκολο να αγοράσει το φάρμακο, που χρειάζεται ο σύζυγός της. Μίλησε με τους άλλες πέντε ένστολους μπροστά μας. Της είπαν ότι πρέπει να ρωτήσει τους εργαζόμενους της κοινότητας. Έφυγε με απογοήτευση.

Guo Jing: 14 Φεβρουαρίου 2020

一个在湖北某县城的朋友说她所在的小区已经被限制出入好几天，社区通知昨天开始完全禁止出入，买菜都不行。
昨天早上，她家人赶快带着口罩和通行证出门买菜，很多人在菜市场抢菜，她家人去买土豆的时候前面一个人打算买完所有的土豆，她家人请求他留一些，她家人才买到一点土豆。下午，她家人想再出去买一些东西就出不了小区了。这如同武汉风尘时的套路，临时通报，没有告知居民生活如何得到保障。
Z_F在应对传染病的时候，除了控制病毒本身，还要将人们的恐惧考虑在内。可是恰恰相反，有的地方开始鼓励举报，举报一个新冠状病毒肺炎病人奖励1万元，病人自觉去医院也会奖励一些钱。
人们对Z_F的信任、人与人之间的信任不断地被消耗，恐慌却在被加强。这几天周围被管控得越来越严，超市限制进入的人数、周边被封起来的地方越来越多、更多的隔离区域。而很多人需要帮助的时候，社区工作人员、穿制服的人都成了无能者。我感到深深地绝望。

Μια φίλη σε μια άλλη πόλη στην επαρχία Χουμπέι μου είπε ότι της έχει απαγορευτεί να βγει για αρκετές ημέρες. Χθες, έλαβε μια ανακοίνωση ότι κανείς στην κοινότητα δεν μπορεί να βγει, ούτε καν για να αγοράσει φαγητό.
Χθες το πρωί, ένα μέλος της οικογένειάς της έβαλε μάσκα και βιαζόταν να αγοράσει μερικά τρόφιμα με ένα πάσο. Πολλοί άνθρωποι είχαν επιδοθεί σε πανικοβλημένες αγορές. Όταν πήγε στη γωνία με τις πατάτες, ο άνθρωπος μπροστά της άρπαξε όλες τις πατάτες, που ήταν στο ράφι, και έπρεπε να ικετεύσει το άτομο να της αφήσει μερικές. Το απόγευμα, όταν μέλη της οικογένειάς της προσπάθησαν να βγουν για να αγοράσουν περισσότερα τρόφημα, κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να φύγει πια. Αυτό ακριβώς συνέβη, όταν αποκλείστηκε η Γουχάν — ανακοινώθηκε ξαφνικά χωρίς να ενημερωθούν οι κάτοικοι για το πώς θα μπορούσαν να διαχειριστούν τη ζωή τους.

Όταν η κυβέρνηση ανταποκρίνεται σε μια πανδημία, πέρα ​​από τη συγκράτηση του ιού, θα πρέπει επίσης να εξετάσει το φόβο των ανθρώπων. Ωστόσο, αντίθετα, ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αναφέρουν τους υπόπτους με COVID-19. Μια αναφορά θα βραβευθεί με δέκα χιλιάδες κινεζικά γουάν (περίπου 1.400 δολάρια ΗΠΑ). Εάν ένας ασθενής αναφέρει τον εαυτό του, θα λάβει και κάποια μετρητά.
Η εμπιστοσύνη μας στην κυβέρνηση και η εμπιστοσύνη μας στους άλλους ανθρώπους εξαντλείται με την πάροδο του χρόνου, αλλά ο φόβος μας ενισχύεται. Αυτές τις μέρες, ο έλεγχος γίνεται όλο και πιο αυστηρός. Τα σουπερμάρκετ περιορίζουν τον αριθμό των πελατών εντός τους. Όλο και περισσότερες περιοχές έχουν αποκλειστεί και έχουν δημιουργηθεί όλο και περισσότερα κέντρα απομόνωσης. Όταν οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, οι κοινωνικοί λειτουργοί και όσοι έχουν στολές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν. Αισθάνομαι απελπισμένη.

Guo Jing: 15 Φεβρουαρίου 2020

下午我发现我住的房子外侧漏雨，水渗进了里面…我跟房东说了房子漏水，房东让我跟物业讲一下。这也不是紧急的事情，现在物业肯定不会管。
下午下了雪，作为一个北方人这几年在南方很少见到雪，我想着可以顺便看看雪，就下了楼。我看到物业的门关着，以为没人，就去门卫室问一下物业的情况。到了小区的门口，我还没开口，保安就拦下我，说：“现在只有看病和上班可以出门，要去物业开出门证。”我担心地问：“那买菜怎么办？”
“买菜也可以，要开出入证才行。”
“什么时候不让出门的？”
“今天开始，市里发的通知。”
我问社区的人说：“买菜怎么开出入证吗？”
“三天出一次。”
“我刚好下了楼，这个口罩都用了，能不能让我出门买个菜？”
“不能因为这个出门”
我只得上了楼。

Βρήκα το νερό να ξεχειλίζει έξω από τον τοίχο του διαμερίσματος μου σήμερα το απόγευμα, και το νερό διείσδυσε στο διαμέρισμά μου… Είπα στον ιδιοκτήτη γι’ αυτό, και μου ζήτησε να το πω στον διαχειριστή του ακίνητου. Αυτό δεν είναι κάτι πιεστικό, οπότε δεν νομίζω ότι ο διαχειριστής θα έμπαινε στον κόπο να το διορθώσει.

Χιόνιζε το απόγευμα. Μεγάλωσα στη βόρεια Κίνα, αλλά σπάνια έχω δει χιόνι, από τότε που μετακόμισα στη νότια Κίνα. Νόμιζα ότι αν κατέβαινα κάτω, θα μπορούσα να δω το χιόνι. Όταν πήγα κάτω, είδα την πόρτα του διαχειριστή κλειστή, έτσι σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε κανείς μέσα. Πήγα στην ασφάλεια για να ρωτήσω για την υπηρεσία διαχείρισης ακινήτων. Όταν πλησίασα στην πόρτα της κοινότητάς μας, ο φρουρός ασφαλείας με σταμάτησε προτού μιλήσω. Μου είπε: “Μπορείτε να περάσετε, μόνο αν πηγαίνετε σε νοσοκομείο ή πηγαίνετε στη δουλειά και πρέπει να ζητήσετε από τον διαχειριστή να σας δώσει ένα πάσο.
“Μπορείς να πας να αγοράσεις φαγητό, αν έχεις πάσο.”
“Πότε ξεκίνησε ο νέος κανόνας, που μας απαγορεύει να βγούμε;”
“Ξεκίνησε σήμερα, λάβαμε την ανακοίνωση από την τοπική κυβέρνηση”.
Ρώτησα άλλους ανθρώπους σ’ αυτήν την κοινότητα, “Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε ένα πάσο για να αγοράσουμε φαγητό;”
“Μπορούμε να βγούμε μια φορά κάθε τρεις μέρες.”
“Έχω ήδη χρησιμοποιήσει αυτή τη μάσκα και κατέβηκα κάτω, μπορείτε να με αφήσετε να βγω έξω και να αγοράσω λίγο φαγητό;”
“Δεν μπορείτε να βγείτε έξω.”
Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι να επιστρέψω στο διαμέρισμά μου.

Οι φράχτες που διαχωρίζουν τις κοινότητες. (Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing)

Guo Jing: 16 Φεβρουαρίου 2020

我对限制出门感到担忧，我再次有一种恐慌感，聊天的时候我有点像吃东西，好像也不是因为饿，但不知道什么时候会没吃的，吃了一个牛肉粒，也不敢多吃。
睡前我开始胡思乱想：如果物业不让出门，我可以从被暴风雨破坏的临时围栏的空隙中偷着跑出去。可是，我不知道如果我偷着跑出小区被发现会有什么惩罚，我担心我现在承受不起破坏规则的代价，尽管这个规则是不合理的。
因为昨天要求出小区被拒绝，我不知道今天能不能开到出门证。我抱着试一试的心态到了物业管理室，我说要出去买菜，工作人员给我开了个“居民临时通行证”，这个通行证看起来是批量生产的，上面写着住址和出入日期，出入日期最早是2月12日。
超市门口水果架上的水果比以往空了一些。蔬菜挺齐全的。有个放速冻食品的冰柜空了，酸奶的架子比较空，午餐肉、香肠这些都没了。今天的肉柜里有肉。
我今天的心情和第一天风尘有点像，再次为生存担忧。现在是三天外出一次，不知道明天会不会改成五天一次，甚至十天一次，一个月一次。我又买了5公斤大米、两袋面条和够我吃一星期的菜。
从风尘到封小区，我们的活动被控制得越来越紧，我们对世界的掌控感被一点点剥夺。
我下次出门的日期是2月19日。

Ανησυχώ για τους νέους κανόνες, που μου απαγορεύουν να βγω. Νιώθω ξανά πανικό. Όταν κουβεντιάζαμε με φίλους, έφαγα λίγο φαγητό, όχι επειδή ήμουν πεινασμένη, αλλά επειδή δεν ξέρω πότε δεν θα έχω φαγητό για να φάω πάλι. Έφαγα ένα κομμάτι βοδινό. Δεν τόλμησα να φάω πάρα πολύ.

Είχα κάποιες άγριες σκέψεις πριν κοιμηθώ: Αν ο διαχειριστής δεν μου επιτρέψει να βγω, μπορώ να γλιστρήσω έξω από έναν σπασμένο φράχτη. Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρη τι είδους τιμωρία θα αντιμετώπιζα, αν γλιστρήσω έξω. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορούσα να αντέξω τις συνέπειες της παραβίασης του κανόνα τώρα, αν και ο κανόνας δεν είναι λογικός.

Επειδή απορρίφθηκα, όταν ζήτησα να πάω χθες, δεν ήξερα αν μπορούσα να περάσω σήμερα. Δοκίμασα και πήγα στο γραφείο του διαχειριστή. Του είπα ότι ήθελα να αγοράσω λίγο φαγητό και ο διαχειριστής μου έδωσε ένα “προσωρινό πάσο για τους κατοίκους”. Στο πάσο είναι γραμμένες η διεύθυνση μου και οι ημερομηνίες που μπορώ να βγω. Η πρώτη ημερομηνία είναι 12 Φεβρουαρίου.

Τα φρούτα στο ράφι έξω από το σούπερ μάρκετ ήταν λιγότερα από το συνηθισμένο. Υπήρχαν πολλά λαχανικά. Το κατεψυγμένο γρήγορο φαγητό σε ένα ψυγείο είχε τελειώσει. Υπήρχε λιγότερο γιαούρτι από το συνηθισμένο. Δεν υπήρχαν ζαμπόν ή λουκάνικα. Υπήρχε κρέας στο πάγκο κρέατος σήμερα.
Αυτό που αισθάνθηκα σήμερα είναι παρόμοιο με αυτό, που ένιωσα την πρώτη ημέρα του αποκλεισμού της πόλης. Ανησυχώ ξανά για την επιβίωση. Τώρα μπορούμε να βγούμε μία φορά κάθε τρεις ημέρες. Δεν ξέρω αν θα γίνει μία φορά ανά πέντε ημέρες ή μία φορά ανά δέκα ημέρες ή ακόμα και μία φορά το μήνα. Αγόρασα ένα άλλο πακέτο ρυζιού 5 κιλών, δύο πακέτα ζυμαρικών και επαρκή λαχανικά για μία εβδομάδα.
Από τον αποκλεισμό της πόλης έως τον αποκλεισμό της κοινότητας, οι περιορισμοί στις δραστηριότητές μας έχουν γίνει αυστηρότεροι και σιγά – σιγά μας στερούν από τη δύναμή μας.

Την επόμενη φορά που θα μπορώ να βγω έξω θα είναι στις 19 Φεβρουαρίου.