Ένας σκύλος που γαβγίζει στον έξω κόσμο. Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Η ακόλουθη δημοσίευση είναι η όγδοη σε μια σειρά ημερολογίων που έγραψε η ανεξάρτητη σκηνοθέτης και φεμινίστρια λόγια Ai Xiaoming και η φεμινίστρια ακτιβίστρια Guo Jing. Και οι δύο ζουν στη Γουχάν στο κέντρο της πανδημίας του COVID-19. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο και το έβδομο μέρος της σειράς.

Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.

Αυτή η συνέχεια γράφτηκε μεταξύ 3 και 5 Μαρτίου 2020. Τα πρωτότυπα κινεζικά ημερολόγια δημοσιεύθηκαν στο Matter News.

Guo Jing: 3 Μαρτίου 2020

弦子是我非常敬佩的一个人。…这次疫情期间，她也做了很多志愿工作。我就跟她聊了一下。
弦子负责对接医院的需求、采买物资。这些工作在封锁中困难度明显增加。不仅国内的医用物资匮乏，国外的医用物资也较平时短缺。有在国外的朋友跑药店找物资，海关一度对医疗物资管控比较严，她们就找人从国外人肉带物资回来。帮忙带物资的人知道物资是给捂汗的，就自己出了快递费。
弦子在采买紫外线灯管的时候，跟她沟通的店员自己花钱从店里多买了几个灯管一起寄给医院。有一次，一批防护服到了上海，很多快递都不往捂汗发货，她们通过各方联系，正好碰上百世快递要捐赠物资到湖北，就顺便帮她们把物资捎上了。
弦子说，医院在接受物资的时候都很谨慎，不接受除医疗物资外的物资，求助的医用物资只要最少的量，够用就建议分给别的医院。最常听到医生说的话是“少买”。医生都不愿意麻烦别人，他们能自己想办法买到的物品就自己买，比如买菜。
有个医生跟她讲：“不知道一切是为了什么。医院一开始还给开单接受社会捐赠，后来医院不让他们接收捐助。”有医生连续上了十几天班，想请假，但医院不批。疫情期间，一些医生住在酒店，但酒店没有人负责打扫。医生上下班的路上要多次停下来出示证件，有的社区工作人员还会要求医生必须下车。
弦子说，每天打开手机都是关于肺炎的信息，一度觉得捂汗就是人间地狱，不知道什么时候会停下来。不过，做物资捐赠不直接接触病人，有很多事情做，会让人不沉浸在情绪中。

Η Xianzi είναι ένα άτομο, που σέβομαι πραγματικά. Έχει κάνει πολλή εθελοντική δουλειά κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας και συνομίλησα μαζί της για τη δουλειά της.

Η Xianzi βοηθά τα νοσοκομεία να αγοράζουν προμήθειες. Αυτό δεν είναι εύκολο έργο κατά τον αποκλεισμό. Η έλλειψη ιατρικών προμηθειών δεν υπάρχει μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες. Μερικοί από τους φίλους της από το εξωτερικό πήγαν στα φαρμακεία για να αγοράσουν ιατρικά είδη. Το κινεζικό τελωνείο διέθεσε ιατρικές προμήθειες στο αρχικό στάδιο της επιδημίας, πολλοί Κινέζοι στο εξωτερικό ζητούν από γνωστούς να παραδώσουν αυτές τις ιατρικές προμήθειες στην Κίνα. Όσοι επέστρεψαν τις προμήθειες στην Κίνα έχουν πληρώσει πρόθυμα το τέλος παράδοσης στη Γουχάν.

Κάποτε, όταν η Xianzi αγόραζε υπεριώδη φώτα, οι υπάλληλοι του καταστήματος αποφάσισαν να πληρώσουν για μερικά ακόμη από τις δικές τους τσέπες. Το εθελοντικό δίκτυο έλαβε επίσης ένα φορτίο προστατευτικών στολών που έφτασαν στη Σαγκάη, αλλά οι περισσότερες εταιρείες παράδοσης αρνήθηκαν να το φέρουν στη Γουχάν. Τελικά κατάφεραν να λάβουν βοήθεια από μια εταιρεία παράδοσης, την Bestax, η οποία είχε προγραμματίσει να δωρίσει προμήθειες στην επαρχία Χουμπέι.

Η Xianzi είπε ότι τα νοσοκομεία είναι πολύ προσεκτικά για τη λήψη των δωρεών. Δέχονται μόνο ιατρικές προμήθειες και μόνο το ελάχιστο ποσό. Εάν το νοσοκομείο έχει αρκετές προμήθειες, θα προτείνει στους εθελοντές να δωρίσουν τις προμήθειες σε άλλα νοσοκομεία. Οι γιατροί τους υπενθυμίζουν συνήθως “μην αγοράζετε πάρα πολύ”. Αυτοί οι γιατροί δεν είναι πρόθυμοι να ενοχλήσουν τους άλλους. Θα προσπαθούσαν να επιλύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους όποτε είναι δυνατόν, όπως αγοράζοντας λαχανικά.

Ένας γιατρός της είπε κάποτε: “Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει εδώ. Αρχικά, το νοσοκομείο απαριθμούσε αυτά που χρειαζόμαστε για να λάβουμε δωρεές. Αργότερα, η πολιτική άλλαξε και δεν τους επιτρέπεται να λαμβάνουν δωρεές.” Μερικοί γιατροί δούλευαν συνεχώς για περισσότερες από δέκα ημέρες και δεν τους επετράπη να πάρουν μια μέρα άδεια. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ορισμένοι γιατροί έμειναν σε ξενοδοχεία, αλλά κανείς δεν καθαρίζει τα δωμάτια για λογαριασμό τους. Όταν οι γιατροί μετακινούνταν από και προς τα νοσοκομεία, έπρεπε να δείξουν την ταυτότητά τους πολλές φορές σε σημεία ελέγχου στους δρόμους και στα νοσοκομεία. Μερικές φορές οι εργαζόμενοι της κοινότητας τους ζήτησαν ακόμη και να κατεβούν από το λεωφορείο.

Η Xianzi είπε, όποτε ενεργοποιούσε το τηλέφωνό της, η μόνη πληροφορία που λάμβανε ήταν για την πνευμονία και ένιωθε τη Γουχάν να ήταν σαν την κόλαση. Κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει η πανδημία. Η εθελοντική εργασία την έχει αποσπάσει από τα αρνητικά συναισθήματα, καθώς εργάζεται κυρίως στην παράδοση προμηθειών παρά στην υποστήριξη των ασθενών.

Ένα κορίτσι αναρτά μια αφίσα για “υπεράσπιση ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία”. Φωτογραφία από την Guo Jing. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Guo Jing: 4 Μαρτίου 2020

万飞是湖北省监利县公安局法制大队民警。从警30年，他接触了大量家暴案件，他看到了受害者求助难的问题。万飞发起成立了“监利县蓝天下妇女儿童维权协会”，并与妇联共同发起“万家无暴”公益项目，推动反家暴工作的多部门联动。
他在接受采访时说，“根据我们的统计数据，90％的暴力原因与COVID-19流行有关。”荆门监利县派出所在2月份收到162个家庭暴力的报警，是去年同期（47起）举报的三倍。一月份报告的案件数量也比去年同期翻了一番。
每个数字背后都是真实的伤痛，而这些数字还不是全部，还有很多家暴受害者由于种种限制和困难没能报警。
今天早上阳光还不错，有种久违的感觉。我到楼下散步。物业的三个工作人员在院子里聊天。
遛狗的男人见我天天下楼，就过来跟我搭话。他姓周，跟我住一栋楼，住在10楼。周先生的妻子在捂汗市人民医院工作，之前一直在上班，前几天才调休。他听妻子说，12月底，医院的人都在传费盐的事情，而且情况已经很严重，当时就有很多人去世，但不让外传。
他妻子在肿瘤科，肿瘤科的很多医护人员和病人都感染了费盐。医院现在只接受新·冠费盐的病人，其他科室基本都关了。
周先生是开酒店的，酒店一个月的租金就要11万。他的酒店有三十多个人，现在只能发一半的工资，都没有缴社保。这个月的十五号快到了，又要发工资了，他也很发愁。
平时酒店的营利比较少，只能保本，主要的营利时间是春节前后的两个月。春节前，周先生的酒店还进了几十万的野味，现在也没法处理。周先生说：“这次疫情之后，会有五六成的酒店倒闭。”
中午送煤气罐的人来了，他穿着防护服，只把煤气罐送到小区楼下，不上楼。我把煤气罐换上，又可以炒菜了。

Ο Wanfey είναι αστυνομικός στην κομητεία Jianli, στην επαρχία Χουμπέι. Είναι αστυνομικός για 30 χρόνια και έχει δει πολλές περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Σκέφτηκε ότι ήταν πολύ δύσκολο να επικοινωνήσουν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και ως εκ τούτου [το 2014] ξεκίνησε μια ΜΚΟ με την ονομασία “Ένωση για τα δικαιώματα όλων των γυναικών και των παιδιών στην Jianli”. Συνεργάστηκε επίσης με την Ομοσπονδία Γυναικών Όλης της Κίνας σε ένα φιλανθρωπικό έργο που ονομάζεται “Όχι στην ενδοοικογενειακή βία”, το οποίο ενισχύει τη διατομεακή δράση ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία.

Σε μια συνέντευξή του είπε: “Με βάση τις στατιστικές μας, το 90% της ενδοοικογενειακής βίας σχετίζεται με αυτήν την πανδημία του COVID-19“. Το αστυνομικό τμήμα της Jianli έλαβε 162 κλήσεις σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία τον Φεβρουάριο, που είναι 3 φορές πάνω από όσες είχαμε τον περασμένο Φεβρουάριο (47). Ο αριθμός των κλήσεων από τον φετινό Ιανουάριο είναι επίσης υψηλότερος από αυτές που ελήφθησαν τον περασμένο Ιανουάριο. Κάθε ένας από αυτούς τους αριθμούς αντιπροσωπεύει μια οδυνηρή ιστορία και δεν αντικατοπτρίζει ολόκληρη την εικόνα. Πολλά θύματα ενδοοικογενειακής βίας δεν μπόρεσαν να βρουν τρόπους να επικοινωνήσουν με την αστυνομία.

Ήταν ηλιόλουστα σήμερα το πρωί. Δεν έχω δει τον ήλιο για λίγο διάστημα. Πήγα κάτω για να κάνω μια βόλτα. Τρία μέλη του προσωπικού διαχείρισης συνομιλούσαν στην αυλή. Ένας άντρας με τον σκύλο του μου μίλησε και μου είπε ότι με είχε δει να βγαίνω κάθε μέρα. Το οικογενειακό του όνομα είναι Chou. Ζούμε στο ίδιο κτίριο. Είναι στον 10ο όροφο. Η σύζυγος του κ. Chou εργάζεται στο νοσοκομείο Wuhan Renmin και δουλεύει συνεχώς από τον αποκλεισμό και μετά και τελικά κατάφερε να πάρει μερικές μέρες άδεια πριν από λίγες μέρες. Η σύζυγός του, του είπε ότι το προσωπικό του νοσοκομείου μιλούσε για πνευμονία από τον περασμένο Δεκέμβριο. Η κατάσταση ήταν σοβαρή και πολλοί άνθρωποι πέθαναν. Ωστόσο, δεν τους επέτρεπαν να μιλήσουν σε άλλους ανθρώπους.

Η γυναίκα του είναι στο Τμήμα Ογκολογίας. Πολλοί ιατρικοί υπάλληλοι και ασθενείς στο τμήμα της μολύνθηκαν. Τώρα το νοσοκομείο δέχεται μόνο ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με COVID-19. Όλα τα άλλα τμήματα είναι κλειστά.

Ο κ. Chou διευθύνει ένα ξενοδοχείο. Το ενοίκιο για το ξενοδοχείο του είναι 110.000 κινεζικά γουάν (15.524 δολάρια). Προσλαμβάνει περισσότερα από 30 άτομα, αλλά τώρα μπορεί να τους πληρώσει μόνο το μισό του μισθού τους. Δεν πληρώνει πλέον για την κοινωνική τους ασφάλιση. Ήταν στενοχωρημένος καθώς πρέπει να πληρώσει τους υπαλλήλους του στις 15 του τρέχοντος μήνα.
Συνήθως αυτά που κερδίζει από το ξενοδοχείο πηγαίνουν στους λογαριασμούς. Το κύριο εισόδημα του ξενοδοχείου του είναι αυτό που μπορεί να κερδίσει από τον μήνα πριν και μετά την Κινέζικη Πρωτοχρονιά. Είχε ξοδέψει δεκάδες χιλιάδες γουάν για να αγοράσει φαγητό για το ξενοδοχείο του πριν από το φετινό Κινεζικό νέο έτος. Τώρα δεν ξέρει τι μπορεί να κάνει με αυτό το φαγητό. Ο κ. Chou μου είπε, “Νομίζω ότι το 50-60% των ξενοδοχείων θα κλείσει μετά την πανδημία.”

Guo Jing: 5 Μαρτίου 2020

一个在湖北荆州的朋友说，昨天荆州网发了微信文章预测荆州各县市3月10日解禁，还写着“权威发布”。她说：“希望不要是假新闻。”我听到这个消息也很激动，任何一个城市的解封都是好消息，就问她要文章链接来看。她边找边开心地说：“解封了想去公园溜达。”
结果，找到的文章是《荆州10号解封是谣言，zf免费送10斤菜是真的！》。朋友立刻失落起来，叹了口气说：“一下子又觉得遥遥无期了。”
下午，团购的生活物资到了。我买了5瓶老干妈，下单的时候我就在想是不是没有必要买那么多，但还是没法理性地判断该买多少。最近跟很多朋友聊天的时候都谈到囤积癖。…这次疫情可能会增加很多人在物质方面的不安全感，不自觉地囤积物品。

Μία φίλη από το Τζινγκζόου της επαρχίας Χουμπέι δήλωσε ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της πόλης έχουν δημοσιεύσει ξανά ένα άρθρο στο WeChat, το οποίο προέβλεπε ότι ο αποκλεισμός στο Τζινγκζόου θα αρθεί στις 10 Μαρτίου. Είπε, “Ελπίζω να μην είναι ψευδείς ειδήσεις.”

Ήμουν επίσης πολύ ενθουσιασμένη γι’ αυτό. Η άρση του αποκλεισμού είναι σίγουρα καλά νέα. Την ρώτησα για το σύνδεσμο του άρθρου. Ενώ το έψαχνε, είπε: “Θέλω να πάω στο πάρκο για να κάνω μια βόλτα μετά την άρση του αποκλεισμού”. Στο τέλος, ανακάλυψε ότι τα νέα ήταν ψεύτικα. Αλλά τα νέα για την κυβέρνηση, που δίνει 10 κιλά λαχανικών είναι αληθινά. Η φίλη μου ήταν πολύ απογοητευμένη. Αναστέναξε και είπε: “Ξαφνικά νιώθω ότι αυτή η μέρα δεν θα έρθει ποτέ.“

Το απόγευμα, έφτασαν αυτά που είχα παραγγείλει από την ομαδική αγορά. Αγόρασα 5 μπουκάλια Lao Gan Ma (μια πικάντικη σάλτσα). Όταν έκανα την παραγγελία, αναρωτιόμουν αν πρέπει πραγματικά να αγοράσω τόσο πολύ. Η απόφαση απέχει πολύ από μια λογική επιλογή. Πολλοί από τους φίλους μου μοιράζονται παρόμοιες ιστορίες σχετικά με την υποχρεωτική συσσώρευση, στις συνομιλίες μας. Αυτή η πανδημία μας έχει κάνει ανασφαλείς και αποθηκεύουμε πράγματα ασυνείδητα.