Η πανδημία ωθεί περισσότερους από 34.000 Βενεζουελάνους μετανάστες πίσω στην πατρίδα

Στιγμιότυπο οθόνης ενός βίντεο από το Euronews, που δημοσιεύθηκε στις 13 Απριλίου 2020.

Διασχίζοντας τα σύνορα σε άτυπα μονοπάτια ή σε λεωφορεία και φορτηγά, δεκάδες χιλιάδες εξόριστοι Βενεζουελάνοι προσπαθούν να επιστρέψουν στη Βενεζουέλα. Οι μετανάστες λένε ότι αυτή η μαζική επιστροφή από γειτονικές χώρες όπως το Περού, ο Ισημερινός και η Κολομβία οφείλεται στην έλλειψη εργασίας, στις δυσκολίες πληρωμής των καθημερινών ενοικίων και στον αγώνα για να ζήσουν κατά τη διάρκεια της κρίσης, που προκλήθηκε από τον COVID-19 σε αυτές τις χώρες.

Σύμφωνα με την κολομβιανή εφημερίδα El Tiempo, 500 μετανάστες φτάνουν στην παραμεθόρια πόλη της Κούκουτα κάθε μέρα σκοπεύοντας να επιστρέψουν στη Βενεζουέλα. Από τις 15 Απριλίου, συνολικά 34.000 άνθρωποι είχαν περάσει από την πόλη από τα μέσα Μαρτίου.

Αυτή η μαζική επιστροφή είναι αναπάντεχη, δεδομένου ότι σχεδόν 5 εκατομμύρια Βενεζουελάνοι έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια λόγω της οικονομικής κατάρρευσης, του υπερπληθωρισμού, της ανασφάλειας στη δημόσια υγεία και των ελλείψεων υπηρεσιών στη Βενεζουέλα.

Μέχρι πριν από ένα μήνα, τα επίσημα στοιχεία έδειξαν ότι περισσότεροι από 1,8 εκατομμύρια Βενεζουελάνοι μετανάστες ζούσαν στην Κολομβία, ενώ οι κυβερνήσεις του Περού και του Ισημερινού εκτιμούσαν ότι ο αριθμός των Βενεζουελάνων που κατοικούσαν στις χώρες τους ήταν 800.000 και 400.000 αντίστοιχα. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προσφύγων του ΟΗΕ (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες), εκατοντάδες χιλιάδες Βενεζουελάνοι σε αυτές τις χώρες δεν διαθέτουν τα σωστά έγγραφα, καθιστώντας τους ευάλωτους στην εργασία, τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την ξενοφοβία.

Η επισφαλής κατάσταση των Βενεζουελάνων, που ζουν στο εξωτερικό, επιδεινώθηκε με τα μέτρα αποκλεισμού και απομόνωσης, που έλαβαν οι κυβερνήσεις της Κολομβίας, του Ισημερινού και του Περού, προκειμένου να καταπολεμήσουν την πανδημία του κορωνοϊού. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων και ο υποχρεωτικός περιορισμός είχαν σοβαρό αντίκτυπο στους Βενεζουελάνους μετανάστες, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν καθημερινά στην άτυπη οικονομία.

“Θέλουμε να πάμε σπίτι”

Παρά το κλείσιμο των συνόρων με εντολή της κολομβιανής κυβέρνησης, εκατοντάδες Βενεζουελάνοι στον Ισημερινό συνωστίζονταν στη συνοριακή γέφυρα μεταξύ του Ισημερινού και της Κολομβίας απαιτώντας να τους επιτραπεί η είσοδος στην Κολομβία και να συνεχίσουν το ταξίδι 1.800 χιλιομέτρων προς τα βόρεια προς τα σύνορα με τη Βενεζουέλα.

Rumichaca. Σύνορα Ισημερινού – Κολομβίας. “Θέλουμε να πάμε σπίτι”, φωνάζουν μετανάστες από τη Βενεζουέλα.

Εν τω μεταξύ, στις περιοχές που συνορεύουν με τη Βενεζουέλα, η κυβέρνηση της Κολομβίας έχει δημιουργήσει ανθρωπιστικούς διαδρόμους με μέτρα ελέγχου της υγείας για να διευκολύνει την επιστροφή των μεταναστών στη χώρα τους.

Ο δήμαρχος του Κάλι (Κολομβία), @JorgelvanOspina, ανέφερε ότι είχε δημιουργηθεί ένας ανθρωπιστικός διάδρομος για τη μεταφορά εκατοντάδων μεταναστών, που έρχονται από τον Ισημερινό στη Βενεζουέλα.

“Αυτή τη στιγμή το 1ο λεωφορείο πολιτών της Βενεζουέλας φεύγει για τα σύνορα”

Αν και ορισμένες περιφερειακές Αρχές έχουν παράσχει λεωφορεία και φορτηγά για να μεταφέρουν τους Βενεζουελάνους στις κολομβιανές παραμεθόριες πόλεις Κούκουτα και Αραούκα, η πλειονότητα των μεταναστών, που προσπαθούν να επιστρέψουν, αντιμετωπίζουν δυσκολίες μεταφοράς. Έτσι ξεκίνησαν την έξοδο τους με τα πόδια ή προσπαθούν να κάνουν οτοστόπ στον αυτοκινητόδρομο.

#6Abr #Táchira #Frontera Ομάδες Βενεζουελάνων μεταναστών συνεχίζουν να χρησιμοποιούν trochas [άτυπες διαβάσεις] για να φτάσουν στα σύνορα και μετά να φτάσουν στον τερματικό σταθμό επιβατών του Σαν Αντόνιο.
Αναφέρεται από τον Jonathan Maldonado (@ponchogocho) @lanacionweb

Εκατοντάδες οικογένειες μεταναστών καθυστερούνται επί του παρόντος στο μέσο του ταξιδιού τους. Στην Μπουκαραμάνγκα, μια πόλη 200 χιλιόμετρα από τα σύνορα, μπορείτε να τους δείτε εγκατεστημένους με τα λίγα υπάρχοντά τους στο Parque del Agua (υδάτινο πάρκο) εν αναμονή μεταφοράς στη Βενεζουέλα. Η τοπική κυβέρνηση προσέλαβε λεωφορεία για τη μετακίνηση των μεταναστών και για να αποφύγει, όπως είπε ο κυβερνήτης του τμήματος Santander, τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού στην περιοχή.

Υπάρχουν καταστάσεις, όπου οι μετανάστες γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν, αλλά δεν έχουν τους πόρους για να μείνουν. Αυτή είναι η περίπτωση του Eduardo José Rondón και της συζύγου του, που έφτασαν στην Κολομβία πριν από τέσσερις μήνες με τα πόδια από το Puerto Orzar, στα ανατολικά της Βενεζουέλας. Εγκαταστάθηκαν στη Μπουκαραμάνγκα, μια πόλη κοντά στα σύνορα, όπου εκείνος κέρδιζε καθημερινά τα προς το ζην με τη φροντίδα οχημάτων σε έναν χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.

Ο Eduardo Rondón είπε στο Global Voices ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στη Βενεζουέλα, επειδή η σύζυγός του είναι έγκυος και πρόκειται να γεννήσει σε λίγες μέρες.

“Υποσχέθηκαν να την εισάγουν στο νοσοκομείο [της Μπουκαραμάνγκα]”, δήλωσε ο Rondón στο Global Voices, προσθέτοντας ότι η σύζυγός του θέλει να μείνει στην Κολομβία για να ζήσει το μωρό της σε ένα μέρος, που θεωρεί ασφαλές.

Ωστόσο, αντιμετωπίζουν ένα δίλημμα: “Θα μας διώξουν από το δωμάτιό μας επειδή δεν έχουμε πληρώσει ενοίκιο για αρκετές ημέρες. Αλλά δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για φαγητό! Δεν ξέρω τι θα κάνουμε.”

Η Βενεζουέλα, απροετοίμαστη για τις αφίξεις

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ξεκίνησε το “Σχέδιο επιστροφής στην πατρίδα” τον Αύγουστο του 2018. Αυτό περιγράφεται ως διπλωματική και οικονομική στρατηγική για να διευκολύνει τον επαναπατρισμό Βενεζουελάνων πολιτών, που βρίσκονται σε οικονομική ανάγκη και επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα τους. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, εκατοντάδες οικογένειες επέστρεψαν με αεροπλάνο και λεωφορείο από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας και της Δομινικανής Δημοκρατίας.

Ωστόσο, οι μετανάστες, που καταφέρνουν να διασχίσουν τα σύνορα Κολομβίας-Βενεζουέλας μέσω ανεπίσημων διαβάσεων ή με λεωφορείο, αντιμετωπίζουν φρικτή υποδοχή, όπως φαίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην πόλη του Σαν Αντόνιο της Βενεζουέλας. Ο συγγραφέας και πολιτικός σύμβουλος Gustavo Azócar το περιγράφει ως “χάος”:

San Antonio del Táchira: εκατοντάδες Βενεζουελάνοι που επιστρέφουν από τον Ισημερινό και την Κολομβία συνεχίζουν να φτάνουν στον τερματικό σταθμό των επιβατών, συντρίβοντας την ικανότητα των αρχών να ανταποκριθούν. Είναι απόλυτο χάος.

Οι Αρχές της Βενεζουέλας, σύμφωνα με τα επίσημα μέσα ενημέρωσης, διενεργούν υγειονομικούς ελέγχους και μεταφέρουν τους επιστρέφοντες σε προσωρινούς ξενώνες, ώστε να μπορούν να περάσουν δύο εβδομάδες σε απομόνωση. Ωστόσο, υπήρξαν καταγγελίες για υλικοτεχνικές αποτυχίες και ανεπαρκή προμήθεια τροφίμων για τους επαναπατριζόμενους μετανάστες, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις πιστεύουν ότι οι συνθήκες περιορισμού ισοδυναμούν με κακομεταχείριση.

Αυτές οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι Βενεζουελάνοι μετανάστες που επιστρέφουν από #Ισημερινό / #Κολομβία σπάνε τα πρωτόκολλα των ΠΟΥ / PAHO (Pan American Health Organization) για απομόνωση λόγω του #COVID ー 19
Συνοριακός σταθμός Tienditas #Κούκουτα / #Táchira #6Abr

Στην Κολομβία, μετά από έντονη κριτική για έλλειψη ηγεσίας και εθνικού συντονισμού για τη στήριξη των Βενεζουελάνων μεταναστών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο πρόεδρος Ιβάν Ντούκε δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον πληθυσμό των μεταναστών που διαμένουν στην Κολομβία, ιδιαίτερα τους πιο ευάλωτους. Ζήτησε υπομονή, ενώ διανέμεται ανθρωπιστική βοήθεια. Καταδίκασε επίσης τις διακρίσεις και την ξενοφοβία εναντίον των μεταναστών της Βενεζουέλας: “Χρειάζονται το καλύτερο της κολομβιανής αλληλεγγύης μας”.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.