Παιδιά παίζουν και πηδάνε σε μια αυλή. (Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing. Χρησιμοποιείται με άδεια)

Η ακόλουθη δημοσίευση είναι η δέκατη τρίτη σε μια σειρά ημερολογίων, που έγραψε η ανεξάρτητη σκηνοθέτης και φεμινίστρια λόγια Ai Xiaoming και η φεμινίστρια ακτιβίστρια Guo Jing. Και οι δύο ζουν στη Γουχάν στο κέντρο της πανδημίας του COVID-19. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο, το έβδομο, το όγδοο, το ένατο, το δέκατο, το ενδέκατο και το δωδέκατο μέρος της σειράς.

Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.

Αυτή η συνέχεια γράφτηκε μεταξύ 20 και 22 Μαρτίου 2020. Τα πρωτότυπα κινεζικά ημερολόγια δημοσιεύθηκαν στο Matter News.

Guo Jing: 20 Μαρτίου 2020

有人在群里发消息：治好回家后复发后有症状大家知晓还好点，还有回家复发无任何症状那才真可怕，建议不要过早溜娃溜狗，引起重视不能最后放松警惕啊！
有几个人应和了起来。每次发类似信息的都是那几个人。我开始替那些依然走不出家门的人担心，不知道他们内心的自我封锁什么时候可以结束？

Κάποιος έστειλε ένα μήνυμα στην ηλεκτρονική μας ομάδα: Μερικοί ασθενείς, που ανέκαμψαν από τον COVID-19, μπορεί να είναι ξανά θετικοί με συμπτώματα ή χωρίς. Το τελευταίο είναι πιο τρομερό. Είναι καλύτερα να μην βγάζουμε τα παιδιά έξω ή τους σκύλους βόλτα πολύ νωρίς. Δεν πρέπει να ρίξουμε τις άμυνές μας.
Το μήνυμα είχε κάποια απήχηση. Παρόμοια μηνύματα αποστέλλονται συνήθως από μερικούς στην ομάδα. Άρχισα να ανησυχώ για εκείνους, που δεν τολμούν να βγουν έξω από τα σπίτια τους. Πότε θα ηρεμήσει το μυαλό τους.

Guo Jing: 21 Μαρτίου 2020

封锁让很多人没有收入，可很多支出又没法停。封锁给越来越多的人带来了经济危机。湖北封城将近2个月，很多行业也受到重创。湖北的一个朋友说，她家附近的一个养鸡户由于封城买不到饲料，开始把家里的鸡便宜卖给别人，甚至送人。
人们承受着封锁带来的经济负担、心理压力，这些重压已经到了危及生命的程度。很多国家和地区都在给居民发放补贴。发放补贴是展现政府责任的措施。我们要把走投无路的人拉回来，而不是推出去。

Ο αποκλεισμός έχει αφήσει πολλούς ανθρώπους χωρίς εισόδημα, αλλά οι λογαριασμοί συνεχίζουν να έρχονται. Ο αποκλεισμός έχει φέρει οικονομική κρίση σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Η επαρχία Χουμπέι έχει κλείσει για σχεδόν δύο μήνες, προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς. Μία φίλη μου στο Χουμπέι είπε ότι ένας αγρότης πουλερικών εκεί κοντά άρχισε να πουλάει τα κοτόπουλα φτηνά ή ακόμη και να τα προσφέρει δωρεάν, επειδή δεν μπορούσε να αγοράσει ζωοτροφές κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού.
Οι άνθρωποι έχουν υποφέρει τεράστιο οικονομικό και ψυχολογικό άγχος και η πίεση έχει κλιμακωθεί σε απειλητικό για τη ζωή επίπεδο. Πολλές χώρες έχουν αποδεσμεύσει επιδοτήσεις προς τους κατοίκους τους. Ένα τέτοιο μέτρο αποτελεί απόδειξη της ευθύνης μιας κυβέρνησης. Πρέπει να βοηθήσουμε ανθρώπους, που δεν μπορούσαν να βρουν λύση στο πρόβλημά τους, αντί να τους απομακρύνουμε.

Ai Xiaoming: 22 Μαρτίου 2020

武汉被封城60天了，小区里生活平静。莺飞草长，门前的日本晚樱马上就是繁花满树。人们都宅在家中，网格员让大家每日在小程序里填写报表。为了得到今后顺利出行的机会，我也每日汇报个人隐私：在家吗？在家。体温正常吗？正常。住房是自己的还是别人的？居家自住。家中几个人？……除此之外，每天还在湖北健康码小程序上打卡。总之，我们的个人信息比玻璃都透明。
我们一直在放弃，等待上级有关部门决定自己的命运。如今的等待就是小区解封，可以自由出行，可以去超市买菜，外出见朋友；至少，湖边跑个步什么的。忍了这么久，动力是什么呢？无非是不得病，活下去。
可是，我们活下去了，世界改变了。你还相信一切会是从前的样子吗？
作为一个户籍广州现居武汉的人，我被告知，现在既不能去北京，也不能回广州。…如果武汉新增病例已经归零，如果健康码以及每日小区疫情报表都管用，如果说我们是健康的；为什么不能回到户籍或工作所在地？
另一个如果是：我们依然被假定为无症状的病毒携带者；那么，归零的统计、健康码打卡以及每日报表，不是浪费了很多人的时间吗？
又或者，我们属于疫区居民，不管健康与否，对其他地区总是一个风险人群。
在这个想象意义大于统计意义的推论中，个人的喜怒哀乐、个人权利和尊严，都无足轻重，不在考量的范围内。它依然在全社会范围内，支持对湖北人的地域偏见和恐惧。
一个人可能从新冠肺炎中幸存下来，却难以在排挤、恐惧和仇恨中活下去。
当人们无法应对一种困难，一个简单的办法就是找替罪羊。统治者也可以以此转移公众焦虑，缓解真正的危机，逃避被问责。这是原始的做法，但很方便。
人民的希望未必仅在于瑞德西韦，希望之有无，还在于我们内心是否保有对疾病带来的伤亡而深感悲痛的能力。……总之，把对方看做人之同类的情感，是缓解他人病苦的起点。

Είναι η 60ή ημέρα, από τότε που η Γουχάν αποκλείστηκε. Η ζωή στην κατοικημένη περιοχή μου είναι ήρεμη. Τα πουλιά πετούν και το γρασίδι μεγαλώνει. Οι ιαπωνικές κερασιές μπροστά από την πόρτα μου θα είναι σύντομα σε πλήρη άνθηση. Όλοι είναι κολλημένοι στο σπίτι. Οι ελεγκτές δικτύου [σημείωση: αξιωματικοί του συστήματος κοινωνικής διαχείρισης μικρών περιφερειών] μας ζητούν να ενημερώνουμε την κατάστασή μας στο διαδίκτυο καθημερινά σε αντάλλαγμα της άδειας για έξοδο μετά την άρση του αποκλεισμού. Αναφέρω επίσης τα προσωπικά μου στοιχεία κάθε μέρα. Είστε στο σπίτι; Ναι. Έχετε κανονική θερμοκρασία; Ναι. Μένετε σε δικό σας διαμέρισμα ή σε κάποιο άλλο διαμέρισμα; Ζω στο δικό μου διαμέρισμα. Πόσα άτομα μένουν στο διαμέρισμά σας; Επιπλέον, πρέπει επίσης να κάνω check-in με την ηλεκτρονική εφαρμογή του “Κώδικα Υγείας Χουμπέι” κάθε μέρα. Συνοπτικά, οι προσωπικές μας πληροφορίες είναι πιο διαφανείς κι από το γυαλί.
Συνεχίζουμε να εγκαταλείπουμε. Συνεχίζουμε να περιμένουμε τους αξιωματούχους να πάρουν αποφάσεις για τη μοίρα μας. Τώρα περιμένουμε την άρση του αποκλεισμού στην κατοικημένη περιοχή μας. Τότε μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι να βγούμε έξω, να αγοράσουμε φαγητό σε σούπερ μάρκετ και να επισκεφτούμε φίλους. Αλίμονο, μπορούμε να κάνουμε τζόκινγκ κατά μήκος της λίμνης. Τι μας έχει παρακινήσει να τα αντέξουμε όλα αυτά; Δεν θέλουμε να αρρωστήσουμε και θέλουμε να επιβιώσουμε από την πανδημία.
Τώρα, έχουμε επιβιώσει και ο κόσμος έχει αλλάξει. Πιστεύετε ότι όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό;
Κανονικά είμαι εγγεγραμμένη στην Κουανγκτσόου, αλλά επί του παρόντος διαμένω στη Γουχάν, μου είπαν ότι δεν επιτρέπεται να πάω ούτε στο Πεκίνο ούτε στην Κουανγκτσόου τώρα… Εάν ο αριθμός των πρόσφατα επιβεβαιωμένων κρουσμάτων είναι μηδέν τώρα, εάν ο λεγόμενος Κώδικας Υγείας και τα κοινοτικά συστήματα αναφορών πανδημίας είναι αξιόπιστα, υποτίθεται ότι είμαστε υγιείς και απαλλαγμένοι από τον ιό. Γιατί δεν μπορούμε να επιστρέψουμε εκεί, όπου έχουμε την εγγραφή του νοικοκυριού ή εκεί που έχουμε δουλειά να κάνουμε;
Εάν υπάρχει υποψία ότι είμαστε ασυμπτωματικοί φορείς του ιού, ποιο είναι το νόημα να ενημερώνουμε καθημερινά την κατάσταση και την υγεία μας;
Ίσως οι κάτοικοι από ενδημικές περιοχές, ανεξάρτητα από τις συνθήκες υγείας τους, θεωρούνται κίνδυνος για άλλα μέρη.
Όλα τα παραπάνω σενάρια είναι αποτέλεσμα ορθολογισμού, που διέπει τη φαντασία των ανθρώπων, και όχι τη στατιστική. Κάτω από αυτόν τον ορθολογισμό, τα ατομικά συναισθήματα, τα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια μπορούν να παραμεριστούν. Η προκατάληψη και ο φόβος εναντίον ανθρώπων που προέρχονται από το Χουμπέι είναι ενσωματωμένοι στο μυαλό των ανθρώπων.
Ένα άτομο μπορεί να επιβιώσει από την πανδημία του COVID-19 αλλά δεν μπορεί να επιβιώσει από τον εκφοβισμό, τον φόβο ή το μίσος.
Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη κατάσταση, ένας απλός τρόπος είναι να βρουν έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Η κυβέρνηση μπορεί επίσης να εφαρμόσει τη μέθοδο για να στρέψει την προσοχή του κοινού, να μετριάσει την πολιτική κρίση και να αποφύγει την ευθύνη. Αυτή είναι μια πρωτόγονη μέθοδος, αλλά πολύ βολική για μια διέξοδο.
Η ελπίδα μας δεν περιορίζεται στο φάρμακο Remdesivir (ρεμδεσιβίρη). Η ελπίδα μας βασίζεται στην ικανότητά μας να αισθανόμαστε τύψεις για τα θύματα της πανδημίας… η συμπόνια είναι το σημείο εκκίνησης για την ανακούφιση του πόνου των άλλων.

Guo Jing: 22 Μαρτίου 2020

今天，中国民航局等五部门发公告称，国际航班目的地为北京的航班需从天津、石家庄等12个指定的第一入境点入境，在第一入境点做完检疫并符登机条件的旅客可搭乘原航班入京。看到这个消息的时候，我脑海中浮现了一些北京人用趾高气扬的口气说着：“我们北京人……”。
这些北京人确实有得意的资本，毕竟北京为了控制入境感染人数的增加，能把别的城市作为过滤器，还有哪个城市可以做到呢？北京各方面的资源都很多，应对疫情上的资源也不会少，可是却在这种时候将风险转移出去。这是极其不好的示范。

Σήμερα, πέντε κυβερνητικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της Διοίκησης Πολιτικής Αεροπορίας της Κίνας, ανακοίνωσαν ότι οι διεθνείς πτήσεις προς Πεκίνο θα πρέπει πρώτα να προσγειώνονται σε άλλα αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένων των Τιεντσίν και Σιτζιατζουάνγκ. Αφού οι επιβάτες ολοκληρώσουν τις διαδικασίες καραντίνας και περάσουν όλες τις επιθεωρήσεις, μπορούν να κάνουν την ίδια πτήση προς το Πεκίνο. Αυτές οι ειδήσεις έφεραν στο μυαλό μου την εικόνα ενός ελιτίστικου και αλαζονικού Πεκίνου, που λέει “εμείς από το Πεκίνο….”.
Αυτοί από το Πεκίνο απολαμβάνουν ένα είδος (πολιτικού) κεφαλαίου, για το οποίο μπορούν να είναι περήφανοι – έχουν τη δύναμη να χρησιμοποιούν άλλες πόλεις ως φίλτρα για να καταστέλλουν τον αριθμό των εισαγόμενων κρουσμάτων στην πόλη τους. Καμία άλλη πόλη δεν έχει τέτοια δύναμη. Το Πεκίνο είναι επινοητικό σε πολλές πτυχές και θα πρέπει να διαθέτει πολλούς ιατρικούς πόρους για να αντιμετωπίσει επίσης την πανδημία. Ωστόσο, εξακολουθούν να προσπαθούν να μεταφέρουν τον κίνδυνο σε άλλες πόλεις. Αυτό δίνει ένα πολύ κακό παράδειγμα.