Πορεία εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας ενάντια στον Amadou Diallo μπροστά από τον Λευκό Οίκο, 15 Φεβρουαρίου 1999, Elvert Xavier Barnes Protest Photography μέσω του Flickr CC BY 2.0.

Η πρόσφατη αύξηση των διαδηλώσεων του Black Lives Matter στις Ηνωμένες Πολιτείες υπογραμμίζει μια μακρά ιστορία αστυνομικής βίας, που στοχεύει τους Μαύρους Αμερικανούς.

Στις 25 Μαΐου, ο Τζορτζ Φλόιντ, ένας μαύρος, σκοτώθηκε από έναν λευκό αστυνομικό στη Μινεάπολη της Μινεσότα. Από το θάνατό του και μετά, διαδηλωτές και ακτιβιστές βγήκαν στους δρόμους, φωνάζοντας τα ονόματα αμέτρητων άλλων, που πέθαναν στα χέρια της αστυνομίας, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του νεαρού Amadou Diallo από την Γουινέα, που πήγε στις ΗΠΑ για να σπουδάσει.

Ο 23χρονος Diallo πυροβολήθηκε βάναυσα 41 φορές στην είσοδο του διαμερίσματός του στις 4 Φεβρουαρίου 1999, από τέσσερις αστυνομικούς της Νέας Υόρκης, οι οποίοι ήταν μέρος μιας πλέον μη λειτουργικής “μονάδας εγκλημάτων του δρόμου”. Οι τέσσερις λένε ότι ο Diallo ήταν ύποπτος βιασμού και ότι πίστευαν ότι είχε όπλο πάνω του. Ωστόσο, κουβαλούσε μόνο το πορτοφόλι του.

Οι τέσσερις αστυνομικοί Edward McMellon, Sean Carroll, Kenneth Boss και Richard Murphy κατηγορήθηκαν όλοι για δολοφονία δεύτερου βαθμού, αλλά όλοι αθωώθηκαν, όπως συμβαίνει συχνά, όταν η Αστυνομία επωφελείται από την πλήρη ατιμωρησία στα αμερικανικά δικαστήρια. Αυτή η απαλλαγή εξόργισε πολλούς Αμερικανούς όλων των φυλών και οδήγησε σε εθνικές διαμαρτυρίες.

Ο αστυνομικός Boss παραμένει στην αστυνομική δύναμη, αλλά “του ξαναδώθηκε το όπλο του” το 2012. Ο αξιωματικός Carrol ζήτησε μια “συναισθηματική συγγνώμη” στην οικογένεια, αλλά πολύ αργότερα, σύμφωνα με τον συγγραφέα Janus Marton.

Η Νέα Υόρκη “είναι το μεγαλύτερο πείραμα πολυπολιτισμικότητας παγκοσμίως εδώ και αιώνες, προσελκύοντας φιλόδοξους ανθρώπους με όνειρα και ταλέντο από όλη τη χώρα και όλο τον κόσμο στα πέντε δημοτικά διαμερίσματά της”, θυμάται ο Marton, ο οποίος θυμάται πώς πραγματοποιήθηκαν οι δίκες των τεσσάρων αξιωματικών στο Όλμπανι, σε μια κοντινή πόλη, λόγω ανησυχίας ότι “δεν θα μπορέσουν να έχουν μία δίκαιη δίκη στο Μπρονξ”, το δήμο της Νέας Υόρκης, όπου σκοτώθηκε ο Diallo.

Δεκαετίες μετά τη δολοφονία του Diallo, οι διαδηλωτές του κινήματος “Οι Ζωές των Μαύρων Έχουν Σημασία” θυμούνται τις συνθήκες της βάναυσης δολοφονίας του από αστυνομικούς της Νέας Υόρκης, κατηγορώντας τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο για την παθητικότητά του σχετικά με την ευθύνη της αστυνομίας.

Ο Jesse McKinley, επικεφαλής του γραφείου των New York Times στο Όλμπανι, έγραψε:

Πορεία εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας στον Amadou Diallo μπροστά από τον Λευκό Οίκο, 15 Φεβρουαρίου 1999, Elvert Xavier Barnes Protest Photography μέσω του Flickr CC BY 2.0.

Ποιος ήταν ο Amadou Diallo;

Ο Diallo γεννήθηκε στη Λιβερία από γονείς με καταγωγή από την Γουινέα, τους Saikou Diallo και Kadiatou Diallo, ως ο μεγαλύτερος από τέσσερα αδέρφια, εξηγεί ο Ayodale Braimah, Αφρικανός συγγραφέας. Οι γονείς του εξήγαγαν πολύτιμους λίθους μεταξύ Αφρικής και Ασίας, δίνοντας στον Diallo την ευκαιρία να σπουδάσει σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊλάνδης, όπου έζησε για μια στιγμή με τη μητέρα του μετά το διαζύγιο των γονιών του.

Η Kadiatou Diallo, η μητέρα του Amadou, είναι μαχήτρια, που παντρεύτηκε σε ηλικία 13 ετών και έμεινε έγκυος στον Diallo στα 16. Σπούδασε και ξεκίνησε μια επιχείρηση στην Ταϊλάνδη.

Ως Άγγλος μαθητής, τον είχε προσελκύσει η αμερικανική κουλτούρα. Το 1996, ο Diallo ακολούθησε την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε μια επιχείρηση με έναν ξάδελφο. Εργάστηκε για λίγο ως πωλητής του δρόμου με φιλοδοξίες να σπουδάσει αγγλικά και επιστήμη υπολογιστών.

Μια τεθλιμμένη μητέρα, μια θλιμμένη πόλη

Η Kadiatou Diallo, μητέρα του Diallo, ήταν στη Γουινέα, όταν έλαβε την είδηση ​​ότι ο γιος της πυροβολήθηκε από αστυνομικούς. Ταξίδεψε στις ΗΠΑ και άρχισε να αγωνίζεται για τη μνήμη του, έγινε “σύμβολο του αγώνα ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα” στις Ηνωμένες Πολιτείες, που χρησιμοποιεί την εμπειρία της για να ενδυναμώσει τους άλλους, έγραψε η Charisma Speakers, μία blogger.

“Η κυρία Diallo ανθρωποποιεί την τραγωδία του φυλετικού προφίλ και της αστυνομικής βίας και συνεχίζει να συνεργάζεται επιθετικά με τους ηγέτες της κοινότητας για να επιφέρει αλλαγή”, συνέχισε η Charisma Speakers.

Η οικογένεια Diallo μήνυσε την Αστυνομική Διεύθυνση της Νέας Υόρκης για άδικο θάνατο για 61 εκατομμύρια δολάρια και τελικά έκαναν διακανονισμό για 3 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον Alexander Starr από το Public Radio International, ο οποίος έγραψε για την κληρονομιά της δολοφονίας του Diallo το 2014, την 15η επέτειο του θανάτου του: “Χρησιμοποίησαν μερικά από αυτά τα χρήματα για να δημιουργήσουν το Ίδρυμα Amadou Diallo και το ταμείο υποτροφιών το 2005″, και φοιτητές συνεχίζουν να λαμβάνουν υποτροφίες μέχρι και σήμερα.

Στην τέταρτη επέτειο του θανάτου του Amadou Diallo, η Νέα Υόρκη έκανε τα αποκαλυπτήρια μίας πινακίδας για τον Amadou Diallo τοποθετημένη στο Μπρονξ για να τιμήσει τη μνήμη του.

Η Kadiatou Diallo έχει συνεργαστεί με την 100 Blacks in Law Enforcement Who Care, μια νομική ομάδα υπεράσπισης για τη βελτίωση της αστυνόμευσης στη Νέα Υόρκη και επίσης συνεργάστηκε με τοπικούς πολιτικούς για την έγκριση ενός νόμου περί φυλετικού προφίλ στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης.

Το 2004, η Kadiatou Diallo έγραψε ένα βραβευμένο βιβλίο με τίτλο “My Heart Will Cross This Ocean: My Story, My Son, Amadou” [Η καρδιά μου θα διασχίσει αυτό τον ωκεανό: Η ιστορία μου, ο γιος μου, ο Amadou]. Εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ “Death of Two Sons” το 2006 και στο “Every Mother's Son” για τρεις μητέρες, που η καθεμία έχασε ένα άοπλο παιδί από τα χέρια του αστυνομικού τμήματος της Νέας Υόρκης.

Η τραγωδία του Diallo ενέπνευσε περισσότερα από 20 τραγούδια, πέντε ντοκιμαντέρ και δύο ταινίες.

Netflix's docuseries “Trial by Media”, ep.3 “41 Shots”.
4 NYPD officers in 1999 shot 41 shots at Amadou Diallo, 19 of which struck and killed him, outside his apartment. Diallo was unarmed. All 4 officers were charged with second-degree murder, but all 4 were found not guilty.

— clara || BLM (@quiteclara) June 16, 2020

Το ντοκιμαντέρ του Netflix “Trial by Media”, επ.3 “41 Shots”.
4 αξιωματικοί της NYPD το 1999 έριξαν 41 σφαίρες στον Amadou Diallo, 19 από τις οποίες τον χτύπησαν και τον σκότωσαν, έξω από το διαμέρισμά του. Ο Diallo ήταν άοπλος. Και οι 4 αξιωματικοί κατηγορήθηκαν για δολοφονία δευτέρου βαθμού, αλλά και οι 4 βρέθηκαν ότι δεν ήταν ένοχοι.

I’m old enough to remember AMADOU DIALLO and ABNER LOUIMA. Enough is enough. More than 20 years later we have not turned the page. Stop telling black people what they should have done or what they should do to not get killed. It’s the other way around.

— Marla Wolfson (@marla_vous) June 15, 2020

Είμαι αρκετά μεγάλη για να θυμάμαι τους AMADOU DIALLO και ABNER LOUIMA. Ως εδώ και μη παρέκει. Πάνω από 20 χρόνια αργότερα δεν έχουμε γυρίσει σελίδα. Σταματήστε να λέτε στους μαύρους τι πρέπει να έχουν κάνει ή τι πρέπει να κάνουν για να μην σκοτωθούν. Είναι το αντίστροφο.

Ο So African (@Mx_chichi), ένας ανθρωπολόγος, γράφει:

This is the same New York police that promoted Kenneth Boss of of the men who killed Amadou Diallo. After shooting Diallo 41 times & bullets hitting his body 19 times. The NY cops involved were never held accountable. They said “bas! Tumesema sorry!” & They were “forgiven” https://t.co/ObcCcrVU9u

— So African (@Mx_chichi) June 10, 2020

Αυτή είναι η ίδια αστυνομία της Νέας Υόρκη,ς που προώθησε τον Kenneth Boss από τους άνδρες που σκότωσαν τον Amadou Diallo. Μετά τον πυροβολισμό του Diallo 41 φορές & ισάριθμες σφαίρες χτύπησαν το σώμα του 19 φορές. Οι αστυνομικοί της Νέας Υόρκης δεν θεωρήθηκαν ποτέ υπόλογοι. Είπαν “αρκετά! Ζητάμε συγγνώμη!” & “Συγχωρήθηκαν”

Ο Felonious Munk, ένας κωμικός της Αιθιοπίας, συγγραφέας και ηθοποιός, θυμάται τα ονόματα άλλων Μαύρων Αμερικανών, που σκοτώθηκαν στα χέρια της αστυνομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες:

Obama was president when Mike Brown, Eric Garner, amd Tamir Rice we're killed. Clinton was president when Amadou Diallo (and countless others) were killed. Who do we vote for to get them to stop killing Black people with impunity? https://t.co/BNUblvl3E9

— Felonious Munk ?? (@Felonious_munk) May 30, 2020

Ο Ομπάμα ήταν πρόεδρος, όταν σκοτώθηκαν οι Mike Brown, Eric Garner και Tamir Rice. Ο Κλίντον ήταν πρόεδρος όταν σκοτώθηκε ο Amadou Diallo (και αμέτρητοι άλλοι). Ποιον πρέπει να ψηφίσουμε για να τους κάνουμε να σταματήσουν να σκοτώνουν μαύρους ανθρώπους με ατιμωρησία;