Ημερολόγια COVID-19 από τη Γουχάν: “Μπορείτε να βγείτε έξω για δύο ώρες”

Άνθρωποι στις όχθες του ποταμού. (Εύσημα φωτογραφίας: Guo Jing. Χρησιμοποιείται με άδεια.)

Η ακόλουθη δημοσίευση είναι η δέκατη πέμπτη σε μια σειρά ημερολογίων, που έγραψε η ανεξάρτητη σκηνοθέτης και φεμινίστρια λόγια Ai Xiaoming και η φεμινίστρια ακτιβίστρια Guo Jing. Και οι δύο ζουν στη Γουχάν στο κέντρο της πανδημίας του COVID-19. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο, το έβδομο, το όγδοο, το ένατο, το δέκατο, το ενδέκατο, το δωδέκατο, το δέκατο τρίτο, και το δέκατο τέταρτο μέρος της σειράς.

Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.

Αυτή η συνέχεια γράφτηκε μεταξύ 28 και 31 Μαρτίου 2020. Τα πρωτότυπα κινεζικά ημερολόγια δημοσιεύθηκαν στο Matter News.

Guo Jing: 28 Μαρτίου 2020

武汉的地铁在停运了两个多月后,今天重新开始运营了。我的小区对面就是地铁口,不过少有人出入。
我和大家一样都在期盼着出小区。下午,我买的大麦茶到了。取快递的时候,我问了一下保安什么时候可以出去,他让我问网格员。他给我指了指小区墙上的公示牌,有一个上面有网格员的电话。
我打电话给网格员,她说,无疫情社区的居民每天可以凭绿码(健康码)去超市买东西,一次出门的时间为两个小时。可是,现在有很多超市依然不对个人开放。
我们社区是无疫情社区,离我们最近的对个人开放的超市所在的社区不是无疫情社区。而且,现在超市严格控制进入的人数,一次只能进5个人,要排很久的队。所以,网格员建议现在还是不要出小区。
我今天终于厌烦了胡萝卜。可惜我家里还有几根胡萝卜,我还是得把它们吃完。不过,胡萝卜正式成为第一种我未来一段时间不想再吃的食物。

Μετά από δύο μήνες αναστολής της υπηρεσίας, το μετρό στη Γουχάν άρχισε να λειτουργεί ξανά σήμερα. Υπάρχει μια είσοδος του μετρό ακριβώς μπροστά από την κοινότητά μου, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι μπαίνουν και βγαίνουν.
Όπως πολλοί άλλοι, θέλω να φύγω από την κατοικημένη περιοχή μας. Όταν το τσάι κριθαριού, που παραγγέλλω, παραδόθηκε στην κοινότητά μου σήμερα το απόγευμα, πήγα να το παραλάβω και ρώτησα τον άντρα της ασφάλειας πότε μπορούμε να φύγουμε. Είπε ότι πρέπει να ρωτήσω τον ελεγκτή δικτύου και μου έδειξε έναν αριθμό τηλεφώνου, που είναι καρφιτσωμένος στον πίνακα ανακοινώσεων.
Κάλεσα τον ελεγκτή δικτύου. Μου είπε ότι οι κάτοικοι με “πράσινο” κώδικα υγείας σε κοινότητες χωρίς πρόσφατα επιβεβαιωμένο κρούσμα μπορούν να πάνε για ψώνια σε σούπερ μάρκετ για δύο ώρες. Ωστόσο, πολλά σούπερ μάρκετ δεν είναι ανοιχτά για μεμονωμένους πελάτες.

Η κοινότητά μας δεν έχει πρόσφατα επιβεβαιωμένα κρούσματα, αλλά το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ βρίσκεται σε μια περιοχή με επιβεβαιωμένα κρούσματα. Επιπλέον, υπάρχει πάντα μια μεγάλη γραμμή έξω από τα σούπερ μάρκετ, καθώς επιτρέπουν μόνο πέντε άτομα να ψωνίσουν μέσα. Επομένως, ο ελεγκτής δικτύου πρότεινε να αποφύγω να φύγω από την περιοχή μας προς το παρόν.
Είμαι τόσο κουρασμένη από τα καρότα, αλλά πρέπει να τελειώσω τα τελευταία καρότα, που αποθηκεύτηκαν στο σπίτι. Το καρότο είναι επίσημα στη λίστα των λιγότερο επιθυμητών τροφίμων για το εγγύς μέλλον.

Guo Jing: 29 Μαρτίου 2020

最近几天我多次被问到:“武汉封城后,人与人之间的关系有什么样的变化?”我没有一个简单绝对的答案。封城后,人们自觉地和他人保持一定的距离,很多人不再出门,但也有人带着恐惧和担忧做志愿者,为需要的人送物资。一些在外的湖北人被拒绝住酒店,但也有人主动为湖北人提供住处。有的城市拒绝复工的湖北人进入,但也有城市欢迎复工的湖北人。
中午,有住户艾特物业主任,“请问,现在可以出小区,去超市买东西吗?”
物业主任回答说:“你如果有健康码和复工证明就可以出小区。”
有人问:“请问现在住汉口,可以回小区吗?”
物业主任说:“只要有健康码,可以。”
两个住户都表示感谢。

Με ρώτησαν πολλές φορές πρόσφατα: “Πώς άλλαξαν οι κοινωνικές σχέσεις μετά τον αποκλεισμό της Γουχάν;” Δεν έχω απλή απάντηση. Μετά τον αποκλεισμό, διατηρούμε συνειδητά κοινωνική αποστασιοποίηση. Πολλοί άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν πια το σπίτι τους. Ωστόσο, ορισμένοι έχουν ξεπεράσει τον φόβο και το άγχος τους και εργάστηκαν ως εθελοντές για να παραδώσουν προμήθειες σε άτομα που έχουν ανάγκη. Ορισμένοι από την επαρχία Χουμπέι (την επαρχία όπου η Γουχάν είναι η διοικητική πρωτεύουσα) απορρίπτονται από ξενοδοχεία εκτός της Χουμπέι. Ωστόσο, ορισμένοι επικοινωνούν για να προσφέρουν βοήθεια. Ορισμένες πόλεις απαγορεύουν την είσοδο και επιστροφή ατόμων από την Χουμπέι στη δουλειά. Άλλες πόλεις τους καλωσορίζουν.
Σήμερα γύρω στο μεσημέρι, ένας κάτοικος έστειλε ένα μήνυμα στον διαχειριστή του εργατικού συγκροτήματος, “Μπορούμε να βγούμε έξω και να ψωνίσουμε σε σούπερ μάρκετ;”
Ο διαχειριστής είπε, “Εάν έχετε τον (πράσινο) κωδικό υγείας και το πιστοποιητικό για να επιστρέψετε στη δουλειά, μπορείτε να βγείτε έξω.”
Ένα άλλο άτομο ρώτησε, “μένω στο Χανκόου (άλλο μέρος της πόλης Γουχάν) τώρα. Μπορώ να επιστρέψω στην κοινότητα;”
Ο διαχειριστής είπε, “Εάν έχετε τον (πράσινο) κωδικό υγείας, μπορείτε να επιστρέψετε.”
Ευχαρίστησαν τον διαχειριστή.

Guo Jing: 30 Μαρτίου 2020

这场疫情会对我有什么样的影响?我现在也无法说清楚。这场灾难会在我们很多人身上都留下不可磨灭的痕迹。
我们会走在某条路上的时候想起它2020年的样子,我们会在吃到某种菜的时候记起封城这段时间天天吃它的无奈,我们会偶尔梦到此时的人和事。
我对武汉这座城市依然不会有特殊的感情,但我会记得在这个地方经历了一场封锁,也无法忘记这段时间空荡荡的街道。
这几天武汉的外卖订单在增加。3月26日,奶茶订单3天增长近8倍。人们承受了太多的苦,一杯奶茶成为现在难得的甜。
路上多了一些拉着行李的人,不知这是他们的归途还是启程。

Δεν μπορώ να πω πώς με έχει επηρεάσει αυτή η πανδημία. Αυτή η καταστροφή θα αφήσει ανεξίτηλα σημάδια σε πολλούς από εμάς.
Όταν θα περπατάμε σε έναν δρόμο, θα σκεφτόμαστε πώς ήταν το 2020. Όταν θα τρώμε ένα συγκεκριμένο φαγητό, θα μας θυμίζει πώς ήμαστε απρόθυμοι να το φάμε κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού. Θα ονειρευτούμε ποιους συναντήσαμε και τι συνέβη κατά τον αποκλεισμό.
Πιθανότατα δεν θα αναπτύξω μια ειδική σύνδεση με αυτήν την πόλη, αλλά θα θυμάμαι ότι αυτή η πόλη βίωσε έναν αποκλεισμό. Δεν θα ξεχάσω αυτούς τους άδειους δρόμους.
Ο αριθμός των παραγγελιών takeaway στη Γουχάν έχει αυξηθεί τις τελευταίες ημέρες. Στις 26 Μαρτίου, αναφέρθηκε ότι ο αριθμός των παραγγελιών τσαγιού με γάλα έχει αυξηθεί οκτώ φορές σε σύγκριση με τρεις ημέρες πριν. Έχουμε βιώσει πολλή πίκρα και ένα φλιτζάνι τσάι με γάλα έχει γίνει μια σπάνια γλύκα στη ζωή.
Είδα μερικούς ανθρώπους να μεταφέρουν τις αποσκευές τους στους δρόμους. Δεν ξέρω αν επέστρεφαν ή έφευγαν.

Guo Jing: 31 Μαρτίου 2020

让人们保持“正常”的一个功能是社会的稳定。对那些在疫情期间失去亲人的人,有一些人觉得领完骨灰自己找个地方哭最好,不然就会乱。
本来,在亲人去世时办葬礼,当众哭再正常不过了,可是此时的正常却又被颠倒了,这是极端情况下被认定的“正常”。
社会连他们的哀悼痛哭都承载不了,那我们的社会是多么的不正常。社会如此地不正常,生活在其中的我们怎么做一个“正常人”呢?
社区志愿者昨晚在群里说:“各位好,今天我询问了门口的值守人员,现在凭健康码登记后就可以出去购买生活物品,药店也在慢慢放开,有需要的人可以自行购买”。
有人问:“你好!请问老年人也可以出去看病买东西吗?”
志愿者回复道:“你只要健康码是绿的就可以出去”,他又补充说,“凭绿码出去,限两个小时内。一次一户一人,现在还不是所有超市都对个人开放,如果不是非买不可的,最好还是不要频繁出门,外面还是不安全,特别是老人和小孩。出门请做好防护,注意排队距离,尽量不去拥挤的地方,如果不是必要尽量等到4月8日。”
看到这个消息,我激动地眼里泛起了泪花。我在支付宝上申请了健康码,准备今天出门。
我中午11点35分出小区,门口的保安问我出门做什么,我说:“买东西”。他让我用微信扫一个二维码,原来是要看微信上的健康码,我的微信没有绑定手机号,就还没有在微信上申请健康码。保安用体温枪给我量了体温,让我登记了一下信息,包括房间号、体温、出门的事由和时间,叮嘱我说:“出门时间是两个小时”。
我只有两个小时,要在13点35分回来。我骑了一辆共享单车,在熟悉的街道上骑着,却有种陌生感,我像是乱入地球的外星人,兴奋而紧张。我急于想要再次亲眼看看这外面的世界”
我骑车到江滩的入口,到江边走一走。江边的人比封小区前要多一些,有带着小孩玩的家长,有散步的情侣,有钓鱼的人。
前几天,有人问我:“解封后第一件事想做什么?”我说:到江边走一走,喊一喊。”吃跑了,我走到江边,稍微犹豫了一会儿,然后对着长江大喊:……”。接着,有两个人也跟着叫,其中一个人还连叫了三声。看来大家都被困得太久了。我又喊了几声,有点神清气爽的感觉。

Οι άνθρωποι πρέπει να ενεργούν “κανονικά” για να διατηρήσουν την κοινωνική σταθερότητα. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όσοι έχουν χάσει τους συγγενείς ή τους φίλους τους σε αυτήν την πανδημία πρέπει να κρατήσουν τα δάκρυά τους ιδιωτικά αφότου λάβουν τη στάχτη των συγγενών ή των φίλων τους, ώστε να μην αποσταθεροποιήσουν την κοινωνία.
Είναι φυσιολογικό να κλαίνε μπροστά σε άλλους κατά τη διάρκεια της κηδείας ενός συγγενή. Ωστόσο, αυτός ο κανόνας έχει καταγγελθεί υπό αυτές τις ακραίες συνθήκες. Η θλίψη δεν γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία. Σε μια τόσο ανώμαλη κοινωνία, πώς μπορούν τα άτομα να συμπεριφέρονται κανονικά;
Ένας εθελοντής της κοινότητας έστειλε ένα μήνυμα στην ομάδα της συνομιλίας μας: “Γεια, ρώτησα το προσωπικό της κοινότητας στην πύλη σήμερα και μου είπαν ότι μπορούμε να πάμε για ψώνια με έναν (πράσινο) κωδικό υγείας. Ορισμένα φαρμακεία είναι ανοιχτά τώρα και μπορείτε να πάτε και αγοράστε τα απαραίτητα είδη.”
Κάποιος ρώτησε, “Μπορούν οι ηλικιωμένοι να πάνε να δουν γιατρούς και να ψωνίσουν;”
Ο εθελοντής απάντησε, “Μπορείτε να βγείτε με έναν πράσινο κωδικό.” Πρόσθεσε, “Μόνο ένα άτομο ανά νοικοκυριό μπορεί να βγαίνει και για δύο ώρες κάθε φορά. Προς το παρόν δεν είναι όλα τα σούπερ μάρκετ ανοιχτά στο κοινό. Εάν δεν έχετε επείγουσες ανάγκες, είναι καλύτερα να μην βγαίνετε πολύ συχνά έξω. δεν είναι ασφαλές έξω, ειδικά για ηλικιωμένους και παιδιά. Όταν βγαίνετε έξω, να φοράτε προστατευτικό εξοπλισμό και να κρατάτε την κοινωνική αποστασιοποίηση από τους άλλους. Είναι καλύτερα να μην πάτε κάπου με πολύ κόσμο. Εάν δεν είναι απαραίτητο, παραμείνετε μέσα μέχρι τις 8 Απριλίου.”
Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που έβλεπα το μήνυμα, ώστε δάκρυσαν τα μάτια μου. Έκανα αίτηση για τον κωδικό υγείας στο Alipay και ετοιμάστηκα να βγω σήμερα.
Βγήκα στις 11:35 π.μ. Ο άνθρωπος της ασφάλειας ρώτησε τον λόγο της εξόδου μου. Είπα, “ψώνια”. Μου ζήτησε να σαρώσω έναν κωδικό QR με το “WeChat” για να ελέγξει τον κωδικό της υγείας μου. Επειδή το WeChat μου δεν είναι συνδεδεμένο με τον αριθμό του κινητού μου τηλεφώνου, ο κωδικός υγείας μου δεν μπορούσε να εφαρμοστεί μέσω του WeChat. Ο άνθρωπος της ασφάλειας πήρε τη θερμοκρασία μου και μου ζήτησε να συμπληρώσω μια φόρμα, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού δωματίου, της θερμοκρασίας, του λόγου της εξόδου και της ώρας εξόδου. Μου θύμισε, “Έχετε μόνο δύο ώρες.”
Είχα μόνο δύο ώρες. Έπρεπε να επιστρέψω στις 1:35 μ.μ. Πήρα ένα ποδήλατο και οδήγησα σε δρόμους, που θα έπρεπε να μου είναι οικείοι, αλλά μου φαίνονταν ξένοι. Ήμουν σαν μία εξωγήινη, που έφτασε στη Γη, ενθουσιασμένη και νευρική. Ήμουν πρόθυμη να δω τον “έξω κόσμο.
Οδήγησα στην είσοδο του ποταμού και περπατούσα κατά μήκος της όχθης του ποταμού. Υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι από ό, τι πριν από τον αποκλεισμό — υπήρχαν γονείς που έπαιζαν με παιδιά, εραστές περπατούσαν κατά μήκος της όχθης και άνθρωποι ψάρευαν.
Πριν από μερικές ημέρες, κάποιος με ρώτησε: “Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλετε να κάνετε όταν αρθεί ο αποκλεισμός;” Είπα, “Θέλω να περπατήσω δίπλα στο ποτάμι και να φωνάξω.” Αφού έφαγα λίγο φαγητό, περπάτησα προς το ποτάμι, πήρα μια ανάσα και φώναξα δυνατά στον ποταμό Γιαγκ-Τσέ, “Αα~~~”. Μετά από μένα, φώναξαν επίσης άλλοι δύο. Ένας από αυτούς φώναξε τρεις φορές. Φαίνεται ότι έχουμε παραμείνει μέσα για πολύ καιρό. Φώναξα ξανά και ξανά. Ένιωσα ανανεωμένη μετά από αυτό.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.