Η Τσεχοαγκολέζα χορεύτρια και τραγουδίστρια Madalena João. Φωτογραφία από τη Monika Šimíčková, που χρησιμοποιείται με άδεια.
Αόρατοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Αφροτσέχοι, μια από τις μικρότερες κοινότητες στην Τσεχική Δημοκρατία, αναδύονται σταδιακά και λένε τη γνώμη τους δημόσια.
Αυτή η ανάρτηση είναι η δεύτερη σε σειρά δύο μερών, που εξετάζει τον αγώνα τους για αναγνώριση στην κεντρική Ευρώπη. Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος εδώ [1].
Ενώ η Τσεχική Δημοκρατία θεωρείται ασφαλής και ειρηνική χώρα, κατέχοντας την όγδοη κορυφαία θέση [2] στον Παγκόσμιο Δείκτη Ειρήνης της Ανθρωπότητας, υπάρχουν τακτικές και τεκμηριωμένες περιπτώσεις ρατσισμού, κυρίως προς την κοινότητα των Ρομά, αλλά και προς άλλες μειονότητες.
Υπήρξε μικρή απήχηση του ακτιβισμού του κινήματος Black Lives Matter (BLM, Οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε), που έχει γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. Οι διαδηλώσεις έχουν συγκεντρώσει λίγους συμμετέχοντες.
Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση ήταν τα βάψιμο ενός αγάλματος του Ουίνστον Τσόρτσιλ στην Πράγα με λέξεις, που τον περιγράφουν ως ρατσιστή.
A statue of Winston Churchill in Prague has been defaced with graffiti, reports @iROZHLAScz [3]. https://t.co/y2jsd2KKfZ [4]
— Radio Prague International (@RadioPrague) June 11, 2020 [5]
Άγαλμα του Ουίνστον Τσόρτσιλ στην Πράγα έχει παραμορφωθεί με γκράφιτι, αναφέρει ο @iROZHLAScz.
Η Τσεχοαγκολέζα χορεύτρια και τραγουδίστρια Madalena João. Φωτογραφία από Lucie Baldé, που χρησιμοποιείται με άδεια.
Η Madalena João, μια Τσέχα πολίτης αφρικανικής καταγωγής, μοιράστηκε την ρατσιστική εμπειρία της με το Global Voices:
Dočetla jsem se, že Česká republika je ve světovém žebříčku na 8. místě v mírumilovnosti ve světě. Pokud je tomu opravdu tak, je to moc hezké hodnocení, i když se tomu někdy nechce věřit. Je fajn vnímat, že je zde v České republice nás víc, kteří jsme řekněme barevní, a konáme, tvoříme, zpíváme, rapujeme, píšeme, nebo se nějak prezentujeme. Myslím, že to místo tu máme, je to naše domovina, a chtěli bychom se zde cítit bezpečně.Přemýšlím spíš teď o synovi, u kterého jsem zažila dvě narážky. Pramení to vždy z domova, tak jak rodiče budou vést své děti.
Διάβασα ότι η Τσεχική Δημοκρατία κατέχει την 8η θέση σε παγκόσμια βαθμολογία στον κατάλογο με τις περισσότερο ειρηνικές χώρες. Εάν αυτό είναι αλήθεια, είναι μια ωραία εκτίμηση, αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να το πιστέψουμε. Είναι ωραίο να βλέπουμε ότι υπάρχουν περισσότεροι από εμάς, όπως μας αποκαλούν, “έγχρωμοι άνθρωποι”, που εργάζονται, δημιουργούν, τραγουδούν, ραπάρουν, γράφουν ή είναι κάπως ορατοί. Νομίζω ότι έχουμε ένα σπίτι εδώ και θέλουμε να νιώθουμε ασφαλείς εδώ. Ανησυχώ περισσότερο για τον γιο μου, καθώς έχει δεχτεί ρατσιστικά σχόλια. Αυτό προέρχεται από τις οικογένειες και εξαρτάται από το πώς οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Ο Obonete Ubam. Φωτογραφία του Filip Noubel, που χρησιμοποιείται με άδεια.
Ο Obonete Ubam, ο οποίος επινόησε [6] τον όρο Αφροτσέχος, έχει τη δική του εξήγηση γι’ αυτό που περιγράφει ως αναβίωση του ρατσισμού στη χώρα του:
Představa nebílého Čecha je pro českou společnost něčím příliš nezvyklým a mnohdy těžko stravitelným. Pořád jsme terče předsudků nebo antipatií. Souvisí to s odmítavým až nenávistným diskursem posledních let, který otevřela migrační krize. Tendence bránit se cizím vlivům poukazuje hlavně na naše malé národní sebevědomí: samostatnost byla naší zemi dlouho upírána a většina nositelů cizích vlivů, kteří k nám přicházeli, si spíš brousili zuby na naše území. Je tady i problém „skleněného stropu“. Začnete se sám sebe ptát, jak vysoko můžu vlastně dosáhnout než na něj narazím? Kde přesně je ten bod kariérního růstu, za který už nedojdu, protože panuje všeobecné přesvědčení, že bych jako ne-běloch neměl?
Možná jen žijeme v pro nás, nepříznivé době. Pokud nás totiž historie něčemu naučila, pak je to, že každý chvilku tahá pilku. Nejvýznamnější centra lidské civilizace se během staletí posouvají z kontinentu na kontinent. Jak Afrika, Asie tak i Arábie už kdysi pupkem světa byly. Dnes je to západní civilizace, jenže nic netrvá věčně.
Για την τσεχική κοινωνία, η αποδοχή ότι ένας μη λευκός μπορεί να είναι Τσέχος είναι πολύ ασυνήθιστο και συχνά δεν είναι εύπεπτο. Είμαστε ακόμα στόχος στερεοτύπων και αντιπάθειας. Αυτό σχετίζεται με τη μη αποδοχή ή τον λόγο μίσους των τελευταίων ετών, που ξεκίνησε από την μεταναστευτική κρίση. Η τάση να αντισταθούμε στις ξένες επιρροές καταδεικνύει το σύμπλεγμα κατωτερότητάς μας ως έθνος: η ανεξαρτησία μας συχνά απορρίφθηκε και οι φορείς ξένων στοιχείων ήρθαν εδώ για προσωπικά οφέλη.
Υπάρχει ένα ζήτημα κάθετου διαχωρισμού εδώ: αρχίζετε να αναρωτιέστε, πόσο μακριά μπορώ να προχωρήσω προτού πέσω επάνω του; Πού ακριβώς είναι αυτό το σημείο στην καριέρα σας, που δεν θα το περάσετε, γιατί ως μη λευκός άνθρωπος δεν θα έπρεπε;
Ίσως ζούμε σε μια εποχή, που δεν είναι πολύ ευνοϊκή για εμάς. Αν η ιστορία μας έμαθε ποτέ τίποτα, πρόκειται για το γεγονός ότι όλοι περνάμε από σκαμπανεβάσματα. Τα πιο σημαντικά κέντρα του ανθρώπινου πολιτισμού έχουν μετακινηθεί ανά τους αιώνες από ήπειρο σε ήπειρο. Η Αφρική, η Ασία και η Αραβία ήταν σε κάποιο σημείο το κέντρο του κόσμου. Σήμερα είναι ο δυτικός πολιτισμός, αλλά τίποτα δεν είναι αιώνιο.
Σύμφωνα με τον Martin Kříž, η παγκοσμιοποίηση μπορεί να εξηγήσει εν μέρει τον ρατσισμό στην Τσεχική Δημοκρατία:
Fenoménu globalizace těží spíše progresivní městská omladina a podnikatelské vrstvy. Že se globální společnost čím dál více propojuje a do Čech se stěhují různí cizinci způsobuje pramalou radost lidem středního věku někde na Severní Moravě nebo v severních Čechách, pro které globalizace znamená často úbytek pracovních příležitostí a stres ze změny. Není pak divu že se projevují rasisticky nebo přesněji řečeno xenofobně.
Η παγκοσμιοποίηση λειτουργεί καλά για τους νέους και τους επιχειρηματικούς κύκλους της πόλης. Το γεγονός ότι ο παγκόσμιος κόσμος γίνεται πιο ολοκληρωμένος και ότι περισσότεροι αλλοδαποί μετακινούνται στην Τσεχική Δημοκρατία δεν φέρνει χαρά στους μεσήλικες από περιφέρειες στα περιθώρια της χώρας, καθώς από την πλευρά τους, η παγκοσμιοποίηση θεωρείται ως ο λόγος για λιγότερες ευκαιρίες εργασίας και άγχος λόγω αλλαγής. Δεν πρέπει να εκπλαγούμε, που εκφράζουν ρατσισμό ή ξενοφοβία.
Για την κοινότητα των Ρομά, ωστόσο, το κίνημα BLM προσφέρει έναν τρόπο να επαναφέρει τις συνομιλίες σχετικά με τον ρατσισμό κατά των Ρομά στο κυρίαρχο ρεύμα. Ο Kříž σημειώνει:
Ve Spojených státech je z neoddiskutovatelné, že afroameričané mají často i přes svoje vynaložené úsilí mnohem menší šance dosáhnout na kvalitní vzdělání a pracovní uplatnění. V české společnosti se přímo nabízí ke srovnání romská populace ale to je zcela jiný příběh.
Στις ΗΠΑ είναι αναμφισβήτητο ότι οι Αφροαμερικανοί συχνά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν καλή εκπαίδευση και καλές δουλειές παρά τις προσπάθειές τους. Στο τσεχικό πλαίσιο, υπάρχει παραλληλισμός με την κοινότητα των Ρομά, αλλά αυτή είναι μια μάλλον διαφορετική περίπτωση.