- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Στη βόρεια Συρία, ο COVID-19 επιδεινώνει μια ήδη δραματική ανθρωπιστική κρίση

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Συρία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ανθρωπιστική ανταπόκριση, Μέσα των πολιτών, Μετανάστευση, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Πολιτική, Πρόσφυγες, Φυσικές Καταστροφές, COVID-19

Φωτογραφία της βόρειας συριακής πόλης Ιντλίμπ, λίγο μετά αφότου μια ρωσική πυραυλική επίθεση κατέστρεψε μια γειτονιά στις 14 Μαρτίου 2019, με αποτέλεσμα τον θάνατο 10 αμάχων. Ο νεαρός, που απεικονίζεται, είπε στον φωτογράφο ότι είχε μόλις χάσει την οικογένειά του. Φωτογραφία: Mousa Mohammed, χρησιμοποιείται με άδεια.

Η συνεχιζόμενη ένοπλη σύγκρουση στη Συρία [1] έχει εκτοπίσει πάνω από 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν καταφύγει κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Η καταστροφική ανθρωπιστική κρίση, που προκύπτει, επιδεινώνεται τώρα από τον αντίκτυπο του COVID-19 στην περιοχή.

Στην περιοχή Ιντλίμπ [2] στη βόρεια Συρία, οι κάτοικοι υφίστανται ήδη αντίξοες συνθήκες καθημερινά. Αν και η Ιντλίμπ έχει μόνο ένα επιβεβαιωμένο [3] κρούσμα COVID-19 τον Ιούλιο, πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην αύξηση των εντάσεων, ένας από τους οποίους είναι η συνεχιζόμενη και εσκεμμένη βία, που προκλήθηκε στις ζωτικές υποδομές της Ιντλίμπ από τη συριακή-ρωσική στρατιωτική συμμαχία, που κατέστρεψε εντελώς τον τομέα της υγείας της. [4]

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [5], “η βόρεια Συρία δεν είναι καθόλου έτοιμη να αντιμετωπίσει την πανδημία COVID-19″.

Ο Hani al-Hariri, ακτιβιστής από τη νότια Συρία που ζει τώρα στην Ιντλίμπ, δήλωσε στο Global Voices ότι η κατάσταση θα γίνει καταστροφική, εάν ο COVID-19 φτάσει στη βόρεια Συρία, όπου οι εκτοπισμένοι έχουν ελάχιστη [6] πρόσβαση σε βασικές ανάγκες, όπως υγειονομική περίθαλψη, νερό και τρόφιμα, καθιστώντας αδύνατη τη διατήρηση κοινωνικής απόστασης και υγιεινής.

Τα παιδιά πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα του πολέμου

Στην Ιντλίμπ, τα παιδιά πληρώνουν συχνά το βαρύτερο τίμημα του πολέμου. Ο πόλεμος οδήγησε περίπου 190.000 ορφανά παιδιά [7] στους δρόμους να παλέψουν μόνα τους για τη ζωή τους ανάμεσα στα ερείπια της Ιντλίμπ. Συνολικά, περίπου 290.000 παιδιά [8] έχουν εκτοπιστεί επανειλημμένα από τη βία στη Βόρεια Συρία μόνο.

Ο Jamil al-Hassan, Σύριος ακτιβιστής και δημοσιογράφος από την Ιντλίμπ, εκτελεί ανθρωπιστικό έργο εδώ και χρόνια σε περιοχές στα χέρια των ανταρτών. Μίλησε με το Global Voices για μερικές από τις εμπειρίες του. Τα ονόματα, που αναφέρονται στη μαρτυρία του, έχουν αλλάξει για να προστατευθεί η ταυτότητά τους:

أحمد، وصلاح، وعبد الله، هم ثلاث أطفال دون سن العاشرة من العمر من حلب وإدلب فقدوا عائلاتهم في الحرب التي بدأت في عام 2011، أي من يقارب العشر سنوات، ولم يعد لهم أي قريب يعتمدون عليه سوى بعضهم البعض، أو أي ملجأ يؤوون اليه سوى قارعة أحد طرق إدلب.  وجدتهم في إحدى جولاتي اليومية، وشاركت الفيديو عبر صفحتي على تويتر [9]، بهدف إيجاد طريقة لمساعدتهم.

Ο Ahmad, ο Salah και ο Abdullah είναι τρία παιδιά κάτω των δέκα ετών από το Χαλέπι [10] και την Ιντλίμπ, τα οποία έχασαν τις οικογένειές τους σε έναν πόλεμο, που ξεκίνησε το 2011, πριν από σχεδόν 10 χρόνια. Χωρίς να έχουν κανέναν άλλο για βοήθεια πέρα από το ένα το άλλο, το μόνο καταφύγιό τους ήταν ένα από τα πεζοδρόμια της Ιντλίμπ. Τους γνώρισα κατά τη διάρκεια μίας από τις καθημερινές μου περιηγήσεις στην πόλη και μοιράστηκα ένα βίντεο στο λογαριασμό μου στο Twitter ελπίζοντας να βρω έναν τρόπο να τους βοηθήσω.

Εδώ είναι το βίντεο, στο οποίο αναφέρεται ο Hassan:

Ο εκτοπισμός παιδιών, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο λόγος, είναι εκτοπισμός αθώων παιδιών, που δε φταίνε σε τίποτα τα ίδια. Βοηθήστε τα.

Ο Hassan πρόσθεσε ότι η κατάσταση στη βόρεια Συρία είναι καταστροφική και θα δυσχέραινε ακόμα περισσότερο με την εξάπλωση του COVID-19. Εξήγησε:

منظر أطفال نائمين في الشوارع أصبح متكررا.  كل سكان إدلب في وضع حرج، ولكن الأطفال في الشوارع هم الأكثر عرضة للخطر في حال انتشار فيروس كورونا لأنه  لا توجد أي وسيلة لحمايتهم.

Συχνά βλέπεις πλέον να κοιμούνται παιδιά στους δρόμους. Αν και όλοι οι κάτοικοι της Ιντλίμπ αντιμετωπίζουν μια κρίσιμη κατάσταση, τα παιδιά, που ζουν στους δρόμους, κινδυνεύουν ιδιαίτερα, άμα αρχίσει να εξαπλώνεται ο κοροναϊός, καθώς δεν υπάρχει τρόπος να τα προστατέψουμε.

Εξαιρετικά επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες

Η ανθρωπιστική καταστροφή στην Ιντλίμπ ήταν το αποτέλεσμα μιας σειράς στρατιωτικών εκστρατειών υπό την ηγεσία χωρών, που υποστηρίζουν την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ: της Ρωσίας [15] και του Ιράν [16] από τη μία πλευρά και της Τουρκίας [17] από την άλλη πλευρά, η οποία, ενώ αρχικά ξεκίνησε υποστηρίζοντας τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό [18], αντιπολιτευτική δύναμη που ιδρύθηκε από Σύριους στρατιωτικούς αποστάτες, έγινε αυτόνομος παίκτης στη σύγκρουση από τον Αύγουστο του 2016.

Η Ιντλίμπ είναι το τελευταίο προπύργιο των ανταρτών και τζιχαντιστών, που προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση Άσαντ, που ελέγχει τώρα σχεδόν το 64% της Συρίας [19]. Βρίσκεται υπό τον έλεγχο [20] ορισμένων αντιπάλων αντιπολιτευτικών φατριών από το 2015. Η περιοχή φιλοξενεί περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους, [7] συμπεριλαμβανομένων περίπου 1,6 εκατομμυρίων εσωτερικά εκτοπισμένων προσφύγων, κυρίως γυναικών και παιδιών, που έχουν έρθει από διάφορες επαρχίες από ολόκληρη τη Συρία.

Αυτές οι επαναλαμβανόμενες εκστρατείες έχουν προκαλέσει αμέτρητα δεινά στους Σύριους.

Εκατοντάδες πολίτες σκοτώθηκαν και σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι εκτοπίστηκαν βίαια στην Ιντλίμπ και τις γύρω περιοχές μόλις μεταξύ Δεκεμβρίου 2019 και Μαρτίου 2020, λόγω αδιάκριτου εναέριων βομβαρδισμών, βομβαρδισμών εδάφους, συλλήψεων, βασανιστηρίων και λεηλασίας, σύμφωνα με έκθεση [21] της 7ης Ιουλίου από την Εξεταστική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τη Συρία. Οι εισαγωγικές παρατηρήσεις της έκθεσης φαίνονται σε αυτό το τουίτ:

Εισαγωγικές παρατηρήσεις του επικεφαλής της @UNCoISyria [22], Paulo Pinheiro, σε συνέντευξη Τύπου, όπου παρουσιάζεται νέα έκθεση.

Από τον Δεκέμβριο του 2019 έως τον Μάρτιο του 2020, εκτοπισμένοι βρήκαν καταφύγιο σε υπερπληθείς καταυλισμούς κατά μήκος των τουρκικών συνόρων, βόρεια της Συρίας, για προστασία. Σε αυτά τα αφιλόξενα [25] μέρη, οι πρόσφυγες έχουν εκτεθεί σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα, συρρέοντας κατά πλήθη σε σκηνές και αυτοσχέδια καταφύγια. Αυτή την κατάσταση περιέγραψε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις, Mark Lockock [26], ως τη “μεγαλύτερη ανθρώπινη ιστορία τρόμου του 21ου αιώνα”.

Σε τηλεφωνική κλήση στις 28 Ιουνίου με το Global Voices, ο Hariri, ο οποίος είναι εθελοντής σε μια οργάνωση, [27] που σμίγει ξανά τους ανθρώπους της πόλης Νταράα, στη βόρεια Συρία, δήλωσε ότι “οι σκηνές δεν προστατεύουν από τη ζέστη του καλοκαιριού ή το κρύο του χειμώνα”.

Πρόσθεσε ότι έχουν πάρει φωτιά σκηνές λόγω υψηλών θερμοκρασιών, που υπερβαίνουν τους 40 βαθμούς Κελσίου, και λόγω των ανθρώπων, που μαγειρεύουν μέσα σε αυτές. Οι χειμώνες δεν είναι και καλύτεροι συγκριτικά, καθώς οι σκηνές παίρνουν φωτιά από παπούτσια και ρούχα, που καίει μέσα ο κόσμος, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια για ζεστασιά σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Ο Hariri είπε:

 العيش في هذه الظروف المأساوية في الخيم يعد كارثي، لانها غير صالحة للسكن، وإنما تعتبر حل اسعافي مؤقت لمن فقد منزله

Το να ζεις σε αυτές τις τραγικές συνθήκες στις σκηνές είναι καταστροφικό, επειδή [είναι] ακατάλληλες για διαβίωση, [και] θεωρούνται προσωρινή λύση έκτακτης ανάγκης για όσους έχασαν τα σπίτια τους.

Περιστατικά με σκηνές στις φλόγες έχουν φτάσει και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

Ένα παιδί κάηκε, αφότου έπιασε φωτιά σκηνή σε καταυλισμό βόρεια της Ιντλίμπ, κοντά στο Καφρ Λοσέν. Βοήθεια, Θεέ μου, σε παρακαλώ.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Εν τω μεταξύ, η μη κερδοσκοπική οργάνωση Save the Children [Σώστε Τα Παιδιά] αποκάλυψε [31] ότι περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι, οι μισοί από τους οποίους είναι παιδιά, έχουν εγκαταλείψει τους καταυλισμούς στη βορειοδυτική Συρία για άλλες τοποθεσίες ή έχουν επιστρέψει στα κατεστραμμένα σπίτια τους. Κινητοποιημένες από την προσωρινή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός [32], που ξεκίνησε στις 6 Μαρτίου, αυτές οι οικογένειες έκαναν μια “αδύνατη” επιλογή: να αντιμετωπίσουν τον ιό ή τον πόλεμο.

Η Save the Children τουίταρε:

Τα δεινά των παιδιών και των οικογενειών τους στη βορειοδυτική #Συρία είναι σπαρακτικά. Έφυγαν να γλιτώσουν από σφοδρές μάχες και τώρα αναγκάζονται να φύγουν για να γλιτώσουν από τον κοροναϊό.

“Δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε, πέρα από τα ερείπια των σπιτιών τους.” – Sonia Khush.

Διαβάστε περισσότερα: https://t.co/YY7LPgKhIE

Αυτές οι οικογένειες αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες [31] λόγω της σκληρής οικονομικής κατάστασης, που εκφράζεται ως ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων. Περιλαμβάνουν την αδυναμία πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες όπως ηλεκτρικό ρεύμα, νερό ή Διαδίκτυο. Ωστόσο, συνεχίζουν να επιβιώνουν καθημερινά, ενώ αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον εν μέσω ενός πολέμου δι’ αντιπροσώπων, που λαμβάνει χώρα στην επικράτεια της Ιντλίμπ, εις βάρος αθώων αμάχων.

Ενώ ο κόσμος αφιερώνει τεράστιους πόρους [37] για την καταπολέμηση της πανδημίας, το καθεστώς Άσαντ, σε συνεργασία με τους συμμάχους του, έχει αφιερώσει τους δικούς του πόρους για να σκοτώσει, να εκτοπίσει και να λιμοκτονήσει τον συριακό λαό. Με σχεδόν 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ιντλίμπ να υποφέρουν ακόμη από τον πόλεμο, τώρα αναμένουν τις επιπτώσεις από άλλη μια αναπόφευκτη ανθρωπιστική καταστροφή.