Κλήσεις, SMS και ραδιόφωνο: Πώς η προδιαδικτυακή τεχνολογία βοηθά την εκπαίδευση των παιδιών με χαμηλό εισόδημα κατά την καραντίνα στην Ινδία

Screenshot from an YouTube Video by ThinkZone.

Γονείς εκτελούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες με παιδιά χρησιμοποιώντας πηγές του ThinkZone που λαμβάνονται μέσω κινητού τηλεφώνου. Στιγμιότυπο οθόνης από βίντεο του YouTube από το ThinkZone.

Καθώς τα μαθήματα μετατοπίστηκαν σε εικονικά περιβάλλοντα στην Ινδία μετά τον αποκλεισμό του COVID-19, μαθητές από απομακρυσμένες περιοχές και οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, που δεν είχαν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, αντιμετώπισαν τεράστιες προκλήσεις για να συμβαδίσουν με τις σπουδές τους.

Η Ινδία εισήλθε σε κατάσταση αποκλεισμού τον Μάρτιο και μόνο τον Ιούνιο άρχισε σταδιακά να άρει τους περιορισμούς. Τα μαθήματα μεταφέρθηκαν σε εικονικά περιβάλλοντα, παρά το γεγονός ότι μόνο το ένα τέταρτο όλων των ινδικών νοικοκυριών έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

Ένα βραβευμένο μη κερδοσκοπικό ξεκίνημα από την πόλη Κουτάκ, στην πολιτεία Ορίσα, βρήκε έναν τρόπο να βοηθήσει τις οικογένειες, που αγωνίζονται: Μέσω τεχνολογιών που δεν βασίζονται στο Διαδίκτυο, όπως φωνητικές κλήσεις, SMS και ραδιόφωνο, παρέχουν χαμηλού κόστους εκπαίδευση σε πάνω από 5.000 παιδιά σε 400 χωριά.

Ο κοινωνικός επιχειρηματίας Binayak Acharya σκέφτηκε την ιδέα πριν από πέντε χρόνια. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς της κοινότητας, τους Anganwadi (εργάτες παιδικής φροντίδας στην ύπαιθρο) και τους δασκάλους του δημοτικού σχολείου, ανέπτυξε μια μεθοδολογία εκπαίδευσης για την πρώτη τάξη, που ονομάζεται ThinkZone, για παιδιά από μειονεκτούσες κοινότητες.

Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού, οι μέθοδοι της ThinkZone αποδείχτηκαν αποτελεσματικές. Καθώς τα σχολεία έκλεισαν, η ThinkZone συνεργάστηκε με το FM 104 Radio Choklate, έναν τοπικό σταθμό στην Ορίσα, για να μεταδώσει μαθήματα. Η Chandrima Banerjee μίλησε για το πρόγραμμα στους Times of India: “Είναι σαν το Zoom, μείον το βίντεο και την αλληλεπίδραση. Αλλά λειτουργεί.”

This is the place where ThinkZone’s Early-Childhood Education program started five years ago. Image via Thinkzone. Used with permission.

Αυτό είναι το μέρος, όπου ξεκίνησε το πρόγραμμα Εκπαίδευσης Πρόωρης Παιδικής ηλικίας του ThinkZone πριν από πέντε χρόνια. Η εικόνα χρησιμοποιείται με άδεια.

Οι εκπαιδευτικοί της ThinkZone χρησιμοποιούν επίσης φωνητικές κλήσεις, διαδραστική φωνητική απόκριση (IVR) και SMS για να διδάξουν τις μαθησιακές ενότητες. Το σύστημα είναι δωρεάν και λειτουργεί με δύο τρόπους: Με το “Pull Calling”, οι γονείς καλούν έναν αριθμό ή στέλνουν ένα SMS, που θα τους παρέχει πρόσβαση σε καθημερινές μαθησιακές ενότητες για τα παιδιά τους. Στο “Push Calling”, το ThinkZone προσφέρει καθημερινά 1-2 λεπτά κλήσεων που βασίζονται σε IVR και προσαρμοσμένες ενότητες SMS.

Ο οργανισμός του Acharya ανέπτυξε επίσης δραστηριότητες “Κάντο-Μόνος-Σου” για τους γονείς, ώστε να τις χρησιμοποιούν με τα παιδιά τους στο σπίτι, σε συνδυασμό με τεχνολογίες, που δεν βασίζονται στο Διαδίκτυο.

Τα παιδιά σε τέσσερις περιοχές της Ορίσα – Κουτάκ, Κεντραπάρα, Κόρντα και Μπαντράκ – έχουν επωφεληθεί από τα προγράμματα της ThinkZone. Οι πρωτοβουλίες της απασχολούν επίσης περισσότερες από 300 γυναίκες από τις περιοχές.

Τι μας κάνει να συνεχίζουμε; Διαβάστε αυτές τις καταπληκτικές ιστορίες, σχόλια και σχόλια από γονείς που έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα μάθησης από το σπίτι.
Γιορτάζοντας την #ΕθνικήΗμέραΓονιών

Εκπαίδευση κατά τη διάρκεια πανδημίας

Σύμφωνα με την UNESCO, περισσότεροι από 1,37 δισεκατομμύρια μαθητές σε 138 χώρες παγκοσμίως έχουν επηρεαστεί από το κλείσιμο σχολείων και πανεπιστημίων από την έναρξη της πανδημίας του COVID-19. Πάνω από 60,2 εκατομμύρια δάσκαλοι βρίσκονται μακριά από την τάξη και πολλοί από αυτούς διδάσκουν μέσω κάποιου είδους τεχνολογίας.

Ενώ το σχολικό έτος στην Ινδία πρόκειται να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο, δεν υπάρχει ακόμη σαφές εθνικό σχέδιο για την επανάληψη των μαθημάτων εκτός διαδικτύου στη χώρα.

“Πολλά παιδιά δεν θα επιστρέψουν αμέσως, επειδή οι γονείς θα είναι διστακτικοί, θέλοντας να διατηρήσουν τα παιδιά τους ασφαλή”, δήλωσε ο Acharya σε συνέντευξή του στο Διεθνές Ίδρυμα Νεολαίας.

Ενώ άλλοι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί στην Ινδία χρησιμοποιούν παρόμοιες μεθόδους, όπως η παροχή απομακρυσμένων τάξεων μέσω δημοφιλών εφαρμογών χαμηλού εύρους ζώνης όπως το WhatsApp, οι λύσεις ευρείας κλίμακας δεν είναι απλές. Τα 5.000 παιδιά του ThinkZone είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, λαμβάνοντας υπόψη τους 320 εκατομμύρια μαθητές της Ινδίας που επηρεάζονται από τον αποκλεισμό.

Εν τω μεταξύ, ο χρήστης του Twitter Sangsan υπενθυμίζει ότι ορισμένοι μαθητές στην ινδική πολιτεία Μπανγκαλόρ πρέπει να φτάσουν στην κορυφή του λόφου για να παρακολουθήσουν μαθήματα στο διαδίκτυο λόγω προβλημάτων συνδεσιμότητας:

Αγαπητοί κύριοι @ΝαρέντραΜόντι @HarishPoonja. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι για κάθε μαθητή / παιδί. Περισσότερα από 100 παιδιά σε αυτό το απομακρυσμένο χωριό αγωνίζονται για το ίδιο, ανεβαίνοντας λόφους σε δασικές περιοχές, αντιμετωπίζοντας επίσης κίνδυνο από άγρια ​​ζώα. Παρακαλώ βοηθήστε. https://t.co/u8RDH4MxeR

Barsha can communicate better with her family and friends after she joined the ThinkZone education program.

Η Barsha μπορεί να επικοινωνήσει καλύτερα με την οικογένεια και τους φίλους της μετά την ένταξή της στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ThinkZone. Η εικόνα χρησιμοποιείται με άδεια.

Εκτός αυτού, όχι μόνο τα παιδιά από τις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος υποφέρουν από τη μετάβαση σε εικονικό περιβάλλον — τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν επίσης δυσκολότερη προσαρμογή, όπως γράφει η ερευνήτρια Seema Nath:

Τα παιδιά με αναπηρία σε πολλές πολιτείες της Ινδίας, συμπεριλαμβανομένης της Ορίσα, αντιμετωπίζουν τεράστιο κίνδυνο να εγκαταλείψουν το σχολείο, καθώς δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τα διαδικτυακά / ψηφιακά μέσα για τις τάξεις τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19.

Και η Janhavi Apte γράφει ένα άρθρο γνώμης στο Statecraft προτρέποντας την κυβέρνηση να κατασκευάσει καλύτερες υποδομές για απομακρυσμένη μάθηση:

Η πανδημία του COVID-19 έχει αποκαλύψει τις σοβαρές ανισότητες, που υπάρχουν μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, των αγροτικών και των αστικών νοικοκυριών, καθώς και μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αυτές οι ανισότητες αποκαλύπτουν τις παγίδες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση στην Ινδία, ακόμη και σε εικονικές πλατφόρμες. Ενώ η ώθηση προς την απομακρυσμένη μάθηση είναι κατανοητή σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, το τρέχον σύστημα δεν επαρκεί για να χρησιμεύσει ως κατάλληλη εναλλακτική λύση για την μάθηση πρόσωπο με πρόσωπο. Μετά την τρέχουσα πορεία, μια ανικανότητα ή απροθυμία να οικοδομήσουμε και να ενισχύσουμε την εκπαιδευτική υποδομή στη χώρα θα ωθήσει τους φτωχούς, ευάλωτους και μειονεκτούντες ακόμη περισσότερο στα περιθώρια της κοινωνίας, και ακόμη χειρότερα, θα τους αφήσουμε πίσω.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.