[1]Στιγμιότυπο οθόνης ενός στίχου από τον εθνικό ύμνο του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, με την ένδειξη, “Εδώ κάθε θρησκεία και φυλή βρίσκει ίση θέση”, που τραβήχτηκε από ένα βίντεο του YouTube [1] από τον Hardeo Roopan.
Στις 10 Αυγούστου, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο διεξήγαγε τις γενικές εκλογές του. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα [2] έδειξαν ότι το εν ενεργεία Λαϊκό Εθνικό Κίνημα [3] (PNM) με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Κιθ Ρόουλι είχε κερδίσει, με 22 κοινοβουλευτικές έδρες, μία έδρα περισσότερη από ό,τι είχε μέχρι σήμερα, έναντι 19 εδρών του αντιπολιτευόμενου Ηνωμένου Εθνικού Κογκρέσου [4] (UNC)
Οι δύο μεγαλύτερες δημογραφικές ομάδες [5] στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο αποτελούνται από άτομα ινδικής και αφρικανικής καταγωγής και, ως επί το πλείστον, ψηφίζουν σύμφωνα με αυτές τις κατευθύνσεις, με τους μεν να υποστηρίζουν το PNM και τους δε να υποστηρίζουν το UNC.
Η προεκλογική εκστρατεία του 2020 ήταν σύντομη, αλλά πικρά αμφισβητούμενη [6]. Ενώ και οι δύο πλευρές [7] του πολιτικού κλίτους δεν είναι ξένοι στο ρατσιστικό παιχνίδι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2020 το UNC ξεχώρισε [8], σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, [9] για σκόπιμη ενθάρρυνση του ρατσισμού.
Έλαβε [10] επίσης πολλά πυρά γι’ αυτό, που πολλοί [11] χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συμφώνησαν [12] ότι ήταν μια ρατσιστική διαφημιστική εκστρατεία. Έχοντας ονομαστεί ως “Τρίγωνο Τριάδας”, διερεύνησε την ψήφο των μαύρων, απεικονίζοντας τους πολίτες αφρικανικής καταγωγής να αγωνίζονται οικονομικά και να επιβιώνουν με ελεημοσύνη. Έκτοτε καταργήθηκε από το κανάλι του κόμματος στο YouTube [13].
Κάτι περισσότερο από ένα λάθος βήμα;
Ο χρήστης του Facebook Ancil Valley, ο οποίος δημοσίευσε στιγμιότυπα οθόνης από διαφορετικές διαφημίσεις, απλά δεν μπορούσε να το κατανοήσει [14]:
Την πρώτη φορά που άκουσα τη λέξη κοσμοπολίτης, ήμουν στο δημοτικό σχολείο, χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα επίθετα για να περιγράψει το έθνος του Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Ένα μέρος, όπου ζουν και εργάζονται μαζί άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων. Είναι λογικό ότι σε καθεμία από αυτές τις εθνικότητες υπάρχουν κοινωνικές ιεραρχίες, μερικές πιο τυχερές από άλλες. […]
Πώς λοιπόν, μπορεί ένα πολιτικό κόμμα να διεξάγει μια εθνική εκστρατεία προσπαθώντας να γίνει η κυβέρνηση όλων των ανθρώπων του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, απεικονίζοντας σταθερά μια φυλή ως φτωχή και υποτιμημένη; Οι εικόνες […] έχουν ληφθεί από τρεις ξεχωριστές διαφημιστικές εκστρατείες, η συνέπεια τους απορρίπτει κάθε έννοια ότι αυτό ήταν απλώς πολιτισμική ευαισθησία.
Δημοσιεύοντας [15] μια εντυπωσιακή φωτογραφία της σε μια υπερήφανη, κομψή στάση, ντυμένη με ολόσωμο λουλουδάτο φόρεμα και ένα κάλυμμα κεφαλής σε έντονο κίτρινο χρώμα, η χρήστης του Facebook Mo Martin αισθάνθηκε επίσης υποχρεωμένη να λάβει θέση, δημιουργώντας μια ετικέτα, [16] που πραγματικά απογειώθηκε:
Αυτό είναι πέρα από την πολιτική τώρα.
Σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσουμε τη ρατσιστική και στερεοτυπική αφήγηση που προωθείται από το UNC, ζητώ από όλους τους ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής (περιλαμβανομένων και αυτών μικτής καταγωγής) να δημοσιεύσετε τα προσόντα και τις επιτυχίες σας με την ετικέτα #IAmNotSuffering [16] στον τοίχο σας. […]Άνθρωποι όλων των φυλών έχουν ανθρώπους, που υποφέρουν. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε ΜΟΝΟ τους πολίτες αφρικανικής καταγωγής για να απεικονίσετε ένα στερεότυπο και να προωθήσετε αυτήν την επιβλαβή αφήγηση.
Η φυλή ως “πολιτικό εμπόρευμα”
Ο blogger και καθηγητής του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών, Amilcar Sanatan, ασχολήθηκε [17] όχι μόνο με τη χρήση εικόνων παιδιών σε πολιτικές εκστρατείες γενικά, αλλά και με την καθοριστική χρήση ανηλίκων σε εθνικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.
Κατά την αποδόμηση ορισμένων διαφημίσεων, εξήγησε [17]:
Αυτό που κάνουν στη στόχευσή τους είναι να δημιουργήσουν μια στενή άποψη της ζωής των μαύρων υπό αυτές τις συνθήκες. Επικεντρώνεται μόνο στους φτωχούς, μαύρους ανθρώπους, χωρίς να προσπαθεί να δείξει πώς η φτώχεια και ο εκτοπισμός διαμορφώνουν τη ζωή κι άλλων φυλετικών κατηγοριών. Οι διαφημίσεις είναι φθηνές και χαρακτηρίζουν τους φτωχούς μαύρους ως πολιτικό εμπόρευμα για ανταγωνισμό. […]
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι αναπαραστάσεις, που είναι πιο κοντά στη ζωή και όχι στις προκαταλήψεις μας. Αυτό απαιτεί επίσης να προχωρήσουμε πέρα από τη ρατσιστική κάρτα ελέγχου, που μετράει τι κάνει το PNM ρατσιστικό και τι κάνει το UNC ρατσιστικό. Για να οικοδομήσουμε μια πιο φυλετικά δίκαιη και ισότιμη κοινωνία, θα πρέπει να είμαστε αρκετά γενναίοι για να μιλήσουμε και να φωνάξουμε για το τι είναι λάθος.
Σε μια μεταγενέστερη δημοσίευση στο Facebook, ο Sanatan παρείχε έναν οδηγό [18] για το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ο “αντιρατσισμός και μια πιο ισότιμη κοινωνία”, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των πολιτικών θεσμών, των κοινωνικών κινημάτων, “που κάνουν φυλετική και ταξική αλληλεγγύη” και που ωθούν για “πιο δίκαιους, δημοκρατικούς και χωρίς αποκλεισμούς” θεσμούς:
Αυτό που βλέπουμε, που είναι άθλιο και άνισο, δεν μπορεί να απαντηθεί μόνο με το αίσθημα της μετάνοιας, αλλά πρέπει να συνδυάζεται με την εκπαίδευση και την πολιτική δράση. Ο πολιτιστικός λόγος και η μνήμη, η γλώσσα, η κοινωνική και οικονομική πολιτική, ο φυλετικός και χωροταξικός καταμερισμός της εργασίας, τα ζητήματα πρόσβασης απαιτούν πολύ περισσότερους ανθρώπους, που να διέπονται από τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης.
Οι άνθρωποι, κι όχι οι πολιτικοί, κινούν την πολιτική βελόνα σε ζητήματα. Οι συγκρούσεις και οι παρεξηγήσεις μπορεί πάντα να αποτελούν μέρος της κοινωνίας μας, αλλά οι χώροι δέσμευσης, ηθικής και προτύπων με τον τρόπο, που παρουσιάζουμε τον εαυτό μας και εκπροσωπούμε τους ανθρώπους, μπορούν να αλλάξουν.
Ρατσιστικές αντιδράσεις και εκκλήσεις για αλλαγή
Μόλις κατέστη προφανές [19] ότι το UNC είχε χάσει τις εκλογές, ορισμένοι υποστηρικτές άρχισαν να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους [20] με ρατσιστική γλώσσα [21], πολώνοντας περαιτέρω την τοπική μπλογκόσφαιρα.
Η Naila Ramsaran, μία από τους πολλούς πολίτες ινδικής καταγωγής, που μοιράστηκαν ρατσιστικά παραληρήματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρθηκε στους πολίτες αφρικανικής καταγωγής ως “κατσαρίδες [που] συνεχίζουν να ζουν”. Η αντίδραση [22] ήταν γρήγορη [23] και σύντομα δημοσίευσε μια συγνώμη. Ήταν δικό της λάθος, που ο Garth St. Clair, σε μια δημοσίευση στο Wired868 [24], αρνήθηκε να αποδεχτεί:
Αυτό που πραγματικά θέλατε να πείτε ήταν: “Λυπάμαι που είπα δυνατά ό,τι σκεφτόμαστε στ’ αλήθεια εγώ και ο κύκλος των φίλων και της οικογένειάς μου για την αφρικανική κοινότητα. […] Είπα ό,τι είπα, παρακαλώ μην βλάψετε εμένα ή την οικογενειακή μας επιχείρηση, γιατί ακόμα χρειαζόμαστε “τα χρήματα των κατσαρίδων” για να ζήσουμε την καλύτερη ζωή μας. Ας πάμε παρακάτω λοιπόν.”
Στις εκλογές αυτές, καταψηφίσαμε ιδιαίτερα τον ρατσισμό. Αυτή η ευλογημένη χώρα είναι πολύ μικρή για να ξεκινήσει έναν πόλεμο. Κατηγορήστε τους ηγέτες και τους υποστηρικτές σας για την ήττα σας, όχι εμάς.
Η Massy Stores, η μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας, έκτοτε αποφάσισε [25] να “αναστείλει προσωρινά” την αποθήκευση προϊόντων από την Ramasaran, την εταιρεία ποτών της οικογένειάς της και η Ένωση Σούπερ Μάρκετ του Τρινιντάντ και Τομπάγκο συμβούλεψε [26] τα μέλη της ότι πρέπει να μποϊκοτάρουν την εταιρεία, έως ότου κάνει μια “κατάλληλη επανορθωτική πράξη.”
Το ιστολόγιο Opinion Box, ωστόσο, δεν ενδιαφερόταν να προβεί σε μποϊκοτάζ. Ο blogger, ένας μαύρος, δημοσίευσε ένα βίντεο στο Facebook λέγοντας ότι “αρνείται να συνεισφέρει σε αυτήν την “cacaholeness” [μαλακισμένη συμπεριφορά]. Ζήτησε επίσης από εκείνους που διαιωνίζουν τις “αηδιαστικές” φυλετικές προσβολές να αναγνωρίσουν πώς η ηλιθιότητά τους διαιρεί ακόμη περισσότερο τη χώρα [27].
Πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως ο δικηγόρος Cordell Salandy, ο οποίος ξεκίνησε ένα διαδικτυακό ψήφισμα [28] ζητώντας “νομοθεσία για την επιβολή κυρώσεων σε φυλετικές διακρίσεις, ενέργειες και λέξεις οποιουδήποτε είδους”, ενδιαφέρονται να επιφέρουν αλλαγές [29].
Ο χρήστης του Facebook και ακτιβιστής Tillah Willah παρατήρησε [30]:
Είμαστε απελπισμένοι να βρούμε θεσμούς, που μπορούν να μας βοηθήσουν να επεξεργαστούμε αυτήν την ανεξέλεγκτη οργή. Είμαστε απελπισμένοι να βρούμε ασφαλείς χώρους για να εργαστούμε μέσω κληρονομικών και γενετικών τραυμάτων. Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα πολιτικές σε χώρους εργασίας και σχολεία για να αντιμετωπίσουμε ό,τι σαπίζει στον εγκέφαλό μας.
Οι πολιτικοί μας σαφώς δεν έχουν τη συνείδηση ούτε την τάση να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα.
Έχουμε δουλειά να κάνουμε, εκτός από τις δυο μέρες οργής, τις δύο ημέρες δημόσιας ντροπής, τις δύο ημέρες του μποϊκοτάζ.
Η ποιήτρια Shivanee N. Ramlochan επανέλαβε πειστικά το συναίσθημα της [31]:
Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, ακόμη και στην κορυφή της εκπλήρωσης του δημοκρατικού μας δώρου, είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε το λιγότερο προβληματικό μονοπάτι μέσα στον τρόμο: στην παγκόσμια κρίση υγείας, στο βίαιο έγκλημα, στην επιθετική δωροδοκία, στο ξεγύμνωμα των μαγκρόβιων δασών, στο σάπισμα στην καρδιά. Η σήψη στην καρδιά *μας*. Επειδή είναι η κοινόχρηστη καρδιά μας, ανεξάρτητα από το χρώμα της.