Επανορθώσεις για την Καραϊβική: Μέρος Α’

Στιγμιότυπο από απευθείας μετάδοση στο Facebook της “Υπόθεσης Επανορθώσεων” (Bocas Lit Fest), μιας συζήτησης με τον Σερ Hilary Beckles (δεξιά) και τον Andy Knight (αριστερά), που έλαβε ζώρα στις 11 Οκτωβρίου 2020.

Αυτό είναι το πρώτο άρθρο σε μια σειρά, που παρουσιάζει το ζήτημα των επανορθώσεων για τους σκλάβους στην Καραϊβική. Βασίζεται σε θέματα, που συζητήθηκαν στην απευθείας μετάδοση του NCG Bocas Lit Fest “Υπόθεση Επανορθώσεων”, που παρουσίασε μια εκ βαθέων συζήτηση με τον Σερ Hilary Beckles, πρόεδρο της Επιτροπής Αποζημιώσεων της CARICOM.

Στις 12 Οκτωβρίου 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος άλλαξε για πάντα την πορεία του “Νέου Κόσμου” φυτεύοντας τους σπόρους του αποικισμού: αιώνες αργότερα, η περιοχή εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον παραλυτικό αντίκτυπο της κατοχής και των ανείπωτων πράξεων βίας, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας και της δουλείας. Για να επιστήσει την προσοχή στο ζήτημα, η Επιτροπή Επανορθώσεων CARICOM, υπό την προεδρία του καθηγητή Σερ Hilary Beckles, ακαδημαϊκού και ιστορικού, που είναι επίσης αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών, αποφάσισε να τιμήσει αυτήν την ημερομηνία ως Παγκόσμια Ημέρα Επανορθώσεων.

Την Κυριακή 11 Οκτωβρίου, το NGC Bocas Lit Fest μετέδωσε απευθείας μια συνομιλία με τον Σερ Hilary σχετικά με το θέμα ως μέρος του ημερολογίου των διαδικτυακών εκδηλώσεων, που γιορτάζουν τα 10 χρόνια του ετήσιου λογοτεχνικού φεστιβάλ. Με τίτλο “Υπόθεση Επανορθώσεων”, συγκέντρωσε χιλιάδες προβολές από όλη την περιοχή.

Αποκαλώντας τον αποικισμό “ένα από τα φαινόμενα που έχει διαταράξει περισσότερο την ανθρωπότητα [αφήνοντας] ένα βαθύ και διαρκές σημάδι σε όλες τις ηπείρους”, η επιτροπή έχει συνδέσει διαφορετικά θέματα για να αποδείξει ότι τα αποτελέσματα αυτού του απάνθρωπου συστήματος υπερβαίνουν το ψυχολογικό και συμπεριλαμβάνουν οικονομικές, πολιτιστικές, δημογραφικές, πολιτικές και οικολογικές επιπτώσεις:

When a wrong has been committed, it must be repaired. If you recognise that colonization has been a source of massive crimes against humanity, then reparations are legitimate. If you refuse these reparations, then you deny the criminal nature of colonial crimes.

This is why we are forcefully demanding reparations, and this demand is non-negotiable.

Όταν έχει διαπραχθεί κάποιο λάθος, πρέπει να επιδιορθωθεί. Εάν αναγνωρίσετε ότι ο αποικισμός υπήρξε πηγή μαζικών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, τότε οι επανορθώσεις είναι νόμιμες. Εάν αρνηθείτε αυτές τις επανορθώσεις, τότε θα αρνηθείτε τον εγκληματικό χαρακτήρα των αποικιακών εγκλημάτων.

Γι’ αυτό απαιτούμε δυναμικά αποζημιώσεις και αυτή η απαίτηση δεν είναι διαπραγματεύσιμη.

Υπήρξε κάποια επιτυχία μέχρι στιγμής, κυρίως η υπογραφή μιας ιστορικής συμφωνίας 20 εκατομμυρίων βρετανικών λιρών [26.130.000 δολαρίων ΗΠΑ] για αποζημιώσεις περί δουλείας μεταξύ του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών και του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης το 2019. Ωστόσο, η Επιτροπή πιστεύει ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα.

Εκτός από το σχέδιο δράσης 10 σημείων, υποστηρίζει μια υψηλού επιπέδου σύνοδο κορυφής για επανορθώσεις της Καραϊβικής, με στόχο να μετατρέψει τις απλές συγγνώμες σε δράση, που μπορεί να προωθήσει μια αναπτυξιακή ανάκαμψη για την περιοχή.

Σε αυτό το μέρος, το Global Voices ρίχνει μια ματιά στο πώς η κληρονομιά της δουλείας κατέστησε δυνατή τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και γιατί ο αποικισμός στην Καραϊβική είναι μια συνεχής διαδικασία.

Η “στιγμή Τζορτζ Φλόιντ”

Η διεθνής προσοχή, που δίνεται στο κίνημα Black Lives Matter [Οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε], έχει προσφέρει στην Καραϊβική την ευκαιρία να επιστήσει την προσοχή στην ανάγκη για αποζημιώσεις.

Ο Andy Knight, ο οποίος πήρε συνέντευξη από τον Σερ Hilary σε απευθείας μετάδοση, σημείωσε ότι χρειάστηκε “το λιντσάρισμα ενός 46χρονου άνδρα στον 21ο αιώνα […] σε απευθείας μετάδοση στην τηλεόραση για να δει όλος ο κόσμος, για να πυροδοτηθεί επιτέλους αυτή η αίσθηση αγανάκτησης παγκοσμίως”, καθώς ο Φλόιντ παρακαλούσε για τη ζωή του. Τα τελευταία του λόγια “Δεν μπορώ να αναπνεύσω”, έκτοτε έγιναν σύμβολο για την ασφυξία που έπρεπε να υπομένουν οι Μαύροι σε όλο τον κόσμο για πάνω από 400 χρόνια”.

Ο Σερ Hilary έκανε την σύνδεση μεταξύ του Τζορτζ Φλόιντ και της κληρονομιάς της δουλείας αναφερόμενος σε ένα βασικό σημείο στο βιβλίο του “Η πρώτη κοινωνία μαύρων σκλάβων – ο Καιρός της βρετανικής Βαρβαρότητας στα Μπαρμπάντος, 1636-1876″, που δημοσιεύθηκε από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών το 2016. Ήταν η στιγμή, κατά την οποία οι ζωές των Μαύρων μετρούσαν μόνο σε σχέση με οικονομικά μεγέθη: το 1636, οι Βρετανοί αποικιστές των Μπαρμπάντος ψήφισαν νομοθεσία, γνωστή ως Κώδικας Δουλείας των Μπαρμπάντος, που σηματοδότησε το πρώτο πλαίσιο της έννοιας των Μαύρων ως ιδιοκτησία.

Αυτός ο κώδικας στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την περιοχή και στις Ηνωμένες Πολιτείες ως “το πρότυπο για την Αμερική των φυτειών”, ένα πλαίσιο, στο οποίο οι Μαύροι θεωρούνταν πολύτιμοι μόνο ως εργαλεία για την ακραία συσσώρευση πλούτου. Ο βάναυσος τρόπος, με τον οποίο ο Τζορτζ Φλόιντ πέθανε 384 χρόνια αργότερα, σύμφωνα με τον Σερ Hilary, είναι μια σκληρή εικόνα των συνεπειών αυτού του κώδικα, υπογραμμίζοντας πόσο εύκολο είναι να απαλλαγούμε από τις ζωές των Μαύρων ως θέαμα και επίδειξη δύναμης.

Μπαρμπάντος: Ένα “καθοριστικό μέρος πειραματισμού περί λευκής υπεροχής”

Ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι της Καραϊβικής αντιτάχθηκε στις προσπάθειες κατοχής των Ευρωπαίων, στα Μπαρμπάντος, οι Βρετανοί βρήκαν ένα εγκαταλελειμμένο νησί. Οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, που είχαν φτάσει νωρίτερα, είχαν πάρει τους αυτόχθονες κατοίκους για να εργαστούν στο Μεξικό και τη Βραζιλία. Όσοι απέφυγαν τη σύλληψη έφυγαν σε πιο λοφώδη νησιά, όπου είχαν καλύτερες πιθανότητες να κρυφτούν, αφήνοντας στους Βρετανούς αποικιστές έναν χώρο, τον οποίο μπορούσαν να διαμορφώσουν σε μια κοινωνία, που βασίζεται στη δουλεία, ένα μοντέλο που θεωρούνταν “εθνικού συμφέροντος” από την τάξη των επενδυτών. Οι διαφωνούντες, που αντιτάχθηκαν στη δουλεία για ηθικούς λόγους, παραμερίστηκαν.

Όταν ήρθε η χειραφέτηση το 1834, η Βρετανία, η οποία είχε ήδη μετασχηματιστεί σε μια παγκόσμια ανταγωνιστική δύναμη στην πλάτη των σκλάβων, άλλαξε στάση λέγοντας ότι η δουλεία δεν ήταν πλέον προς το εθνικό συμφέρον. Σε αυτό το σημείο, λέει ο Σερ Hilary, η θέση της βρετανικής κυβέρνησης ήταν πως δε θα αποτελούσε συμβαλλόμενο μέρος στην καταστροφή μιας κοινωνικής και οικονομικής κουλτούρας, που είχε δημιουργήσει.

Κατηγοριοποιώντας 600.000 σκλάβους Αφρικανούς ως ιδιοκτησία, η Βρετανία μπόρεσε να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες σκλάβων με 20 εκατομμύρια λίρες [26.130.000 δολάρια] μετρητοίς, με άλλα 25 εκατομμύρια λίρες [32.662.500 δολάρια] να αποπληρωθούν ως εργασία από τους ίδιους τους σκλάβους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να δουλέψουν δωρεάν για λίγα χρόνια ακόμα για να χρηματοδοτήσουν τη δική τους χειραφέτηση. Το μοντέλο λευκής υπεροχής, λέει ο Σερ Hilary, “υφαίνει την αφήγηση και καταστέλλει την αλήθεια”.

“Η επανορθωτική δικαιοσύνη αφορά την ανάπτυξη”

Για να συμβάλει στην εξισορρόπηση των δυο πλευρών, η Επιτροπή Επανορθώσεων CARICOM προτείνει μια σύνοδο κορυφής για αποζημιώσεις μεταξύ της Καραϊβικής και της Ευρώπης – ώστε να συμπεριληφθούν πανεπιστήμια και ομάδες της κοινωνίας των πολιτών – με στόχο την πυροδότηση σοβαρής συζήτησης για την εκπλήρωση αυτού του χρέους και την ανάπτυξη ενός αναπτυξιακού σχεδίου για την Καραϊβική.

Η βία του αποικισμού δεν είναι μια ατελής διαδικασία. Η Καραϊβική εξακολουθεί να είναι ένας αποικισμένος χώρος και αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο η επιτροπή σκοπεύει να προσφύγει στην Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Αποαποικιοποίηση για να συνεχίσει το έργο, που ξεκίνησε τη δεκαετία του '60. Ο αποικισμός, σύμφωνα με τα λόγια του Σερ Hilary, είναι “σύγχρονη ιστορία” και, ως εκ τούτου, η Βρετανία πρέπει να “επιστρέψει στο τραπέζι”.

Το επόμενο μέρος αυτής της σειράς μιλά για την υπανάπτυξη της Καραϊβικής και τους τρόπους, με τους οποίους η Βρετανία μπορεί να αρχίσει να διευθετεί το οφειλόμενο χρέος της στην περιοχή.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.