H Beatriz Leal Riesco εξερευνά τον ρόλο της μουσικής στον αφρικανικό κινηματογράφο:

Since the early days of African cinema, music has formed part of a (self) conscious discourse concerning the problematic realities of Africa. Its use has rarely been gratuitous and goes far beyond the traditional—and much less experimental—Western customs of dramatic punctuation, of evocation of place, of establishing an emotional relationship with the spectator in which the image is almost always predominant, or as accompaniment to the never-ceasing rush of action that hardly leaves one time to think…

Από τις πρώτες μέρες του αφρικανικού κινηματογράφου, Η μουσική έχει αποτελέσει μέρος ενός αυτοσυνειδητού διαλόγου σχετικά με τις προβληματικές πραγματικότητες της Αφρικής. Η χρήση της σπάνια ήταν αδικαιολόγητη και υπερβαίνει τα παραδοσιακά – και πολύ λιγότερο πειραματικά – Δυτικά έθιμα της δραματικής στίξης, της ανάκλησης του τόπου, της εγκαθίδρυσης μιας συναισθηματικής σχέσης με τον θεατή, στον οποίο η εικόνα είναι σχεδόν πάντα κυρίαρχη, ή ως συμπλήρωμα στην αδιάκοπη βιασύνη της δράσης, που δεν αφήνει σε κανέναν λίγο χρόνο να σκεφτεί…