Juliana Mbengono Elá Avomo: Φέρνοντας σε επαφή τους νέους της Ισημερινής Γουινέας με τις τέχνες και τον πολιτισμό

Juliana Mbengono: “Αν δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, κανείς δεν θα με θεωρούσε φεμινίστρια. Δεδομένων, όμως, των ανισοτήτων που βιώνουμε, αισθάνομαι υποχρεωμένη να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου και το κάνω αυτό μέσα από τη γραφή μου”. 

Η Juliana Mbengono Elá Avomo είναι φοιτήτρια δημοσιογραφίας, υποδιευθύντρια σε παιδικό σταθμό και μια Capulla Literaria [ΣτΜ: η έκφραση σημαίνει λογοτεχνικό μπουμπούκι, αλλά και κόπανος στην ισπανική καθομιλουμένη]. Αυτό ισχυρίζεται η ίδια, όχι εγώ. Ίδρυσε μια συλλογικότητα ποιητών στην Ισημερινή Γουινέα με άλλους δυο συμφοιτητές της το 2015. Επέλεξαν το όνομα Capullos Literarios, γιατί είναι αρχάριοι και “δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί ως συγγραφείς. Μένουν στο παρασκήνιο, αλλά αγαπούν να γράφουν δίνοντας τα όλα εκεί και το κάνουν κάθε μέρα”.

Τα μπουμπούκια είναι ντροπαλά από τη φύση τους. Είναι, λοιπόν, δύσκολο να αντιληφθούν ότι έχουν αρχίσει να ανθίζουν. Για τον λόγο αυτό, η Juliana παραμένει ταπεινή, παρόλο που έχει κερδίσει πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, έχει δει δυο από τα θεατρικά έργα, που έγραψε, να παίζονται και έγινε συντονίστρια της οργάνωσης Locos Por Cultura – LPC (Τρελοί για Πολιτισμό) στην πρωτεύουσα της χώρας, Μαλάμπο. Η οργάνωση συγκεντρώνει καλλιτέχνες, που δουλεύουν με διαφορετικούς τρόπους σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με τη Juliana, σκοπός των Locos Por Cultura είναι “η προώθηση της ίδρυσης χώρων αλληλεπίδρασης μεταξύ των νέων, με στόχο τη βελτίωση των καλλιτεχνικών τους δεξιοτήτων και την προώθηση της κοινωνικής ηγεσίας”.

Μέλη των Locos Por Cultura-LPC (Τρελοί για Πολιτισμό), μιας συλλογικότητας που συστάθηκε για την “προώθηση της ίδρυσης χώρων αλληλεπίδρασης για τους νέους, με στόχο τη βελτίωση των καλλιτεχνικών τους δεξιοτήτων και την προώθηση της κοινωνικής ηγεσίας”. Φωτογραφία: Locos Por Cultura, αναδημοσίευση με άδεια.

Η οργάνωση δεν έχει καθορισμένο αριθμό μελών ή καλλιτεχνικών κοινοτήτων. Στην παρούσα φάση, αποτελείται από τους “Capullos Literarios” (λογοτεχνικά μπουμπούκια), τη θεατρική ομάδα “Hablar y Biyemyema”, την ομάδα “EG-Pencil y Hangart”, που αποτελείται από γελοιογράφους, εικονογράφους, γραφίστες και άλλους εικαστικούς καλλιτέχνες, τη φωτογραφική ομάδα “Fotos con letras” (Φωτογραφίες με στίχους), καθώς επίσης και από πολλούς ανεξάρτητους καλλιτέχνες, όπως ο Eusebio, ο οποίος φιλοτεχνεί πορτραίτα, ή ο Mariano Ebana Edu (που αποκαλείται και Mariano Ebana Edu), ο Benjamin Ndong (Jamin Dogg) και ο Lil Jojo, όλοι τους τραγουδιστές-τραγουδοποιοί και ράπερ.

Συζητήσαμε με την Juliana για τις δραστηριότητες της ομάδας Locos Por Cultura, τους αγώνες για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και για την αξία του πολιτισμού ως στοιχείου-κλειδί για την εξέλιξη ή την ανάπτυξη των νέων, καθώς και για την κοινωνία, μέσα στην οποία ζούνε.

Global Voices (GV): Μια δραστηριότητα που πραγματικά τράβηξε την προσοχή μου είναι οι αναγνώσεις στον δρόμο. Πώς αντιδρά ο κόσμος, που σας βλέπει;

Juliana Mbengono Elá Avomo (JMEA): El proyecto “Tardes de Lectura” es una iniciativa de Capullos Literarios para fomentar la lectura y la escritura entre los ciudadanos. Muchas personas creen que leer es una actividad reservada para la gente culta, a otras les avergüenza; y hay quienes simplemente lo consideran una pérdida de tiempo. De hecho, se dice que “si quieres esconderle algo a un guineano ponlo en un libro”. Nosotros creemos que la lectura puede producir cambios en la sociedad, pues no solo alimenta el vocabulario de quienes la practican, sino que también les hace mejores en muchos ámbitos y por lo tanto, aumenta la calidad de vida en la sociedad.

Este proyecto es uno de nuestros grandes logros porque, con el tiempo, junto al LPC, hemos logrado crear una tradición en Malabo y Bata (las ciudades más importantes de Guinea Ecuatorial). Ya hay mucha gente que conoce la existencia de estas veladas, que muestra interés y que se anima a leer. Asimismo, buena parte de los jóvenes que participan de manera habitual han logrado dominar el miedo y los nervios que les provocaba leer en público.

Juliana Mbengono Elá Avomo (JMEA): Το εγχείρημα “Tardes de Lectura” (Απογευματινές Αναγνώσεις) είναι μια πρωτοβουλία, που οργανώθηκε από τους “Capullos Literarios” για την προώθηση της ανάγνωσης και της συγγραφής στους πολίτες. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι η ανάγνωση είναι μια δραστηριότητα μόνο για τους μορφωμένους, ενώ κάποιοι αισθάνονται ντροπή να διαβάζουν δημοσίως ή απλά το θεωρούν χάσιμο χρόνου. Στην πραγματικότητα, λέγεται ότι “αν θέλετε να κρύψετε κάτι από κάποιον στη Γουινέα, βάλτε το μέσα σε ένα βιβλίο”. Πιστεύουμε ότι το διάβασμα μπορεί να επιφέρει αλλαγές στην κοινωνία όχι μόνο εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιο, αλλά και έχοντας θετικές επιδράσεις πάνω σε πολλούς άλλους τομείς και μπορεί επίσης να βελτιώσει την ποιότητα ζωής στην κοινωνία.

Αυτό το εγχείρημα είναι μια από τις μεγάλες μας επιτυχίες, καθώς με τον καιρό κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε μια παράδοση στο Μαλάμπο και στη Μπάτα, τις πιο σημαντικές πόλεις της Ισημερινής Γουινέας. Πολύς κόσμος ήδη γνωρίζει αυτές τις λογοτεχνικές εκδηλώσεις, δείχνουν ενδιαφέρον και παρακινούνται να διαβάσουν. Έτσι, ένας σημαντικός αριθμός νέων, που συμμετέχουν συστηματικά, κατάφεραν να ξεπεράσουν τον φόβο και την αμηχανία, που ένιωθαν, διαβάζοντας δημοσίως.

Η συλλογικότητα Τρελοί για Πολιτισμό, με επικεφαλής την Juliana, οργανώνει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις σε δημόσιους χώρους. Φωτογραφία: Lucía Mbomío , αναδημοσίευση με άδεια.

GV: Δυο από τους τρεις εκπροσώπους των LPC  είναι γυναίκες. Γιατί;

JMEA: En el LPC las responsabilidades se asignan por el grado de interés y compromiso que cada uno tiene con el colectivo. Los roles no se deben a razones de género ni a coincidencia.

JMEA: Στους LPC, οι αρμοδιότητες αντίθενται με βάση το πόσο ενδιάφερεται και εμπλέκεται κανείς στην ομάδα. Οι ρόλοι δεν έχουν να κάνουν ούτε με το φύλο ούτε με συμπτώσεις.

GV: Παρόλ’ αυτά, ακόμα και αν αγγίζετε διαφορετική θεματολογία στα κείμενα σας, γράφετε πολύ γύρω από την κατάσταση των γυναικών. Θεωρείτε τον εαυτό σας φεμινίστρια; Πώς αυτό γίνεται αντιληπτό στη Γουινέα;

JMEA: No me definiría como feminista. Creo que todos merecemos que nos respeten y deseamos que se nos dé el mismo trato que a los demás. Si no hubiera diferencias entre nosotras y los hombres nadie pensaría que soy feminista, pero debido a las desigualdades que vivimos me siento obligada a reivindicar mis derechos y lo hago a través de mi literatura.

Preguntarme si soy feminista o no no es un problema para mí, pero identificarme como tal en Guinea es otra cosa. A veces le molesta a la gente que piensa que el feminismo es el equivalente femenino del machismo. Y yo últimamente siento que darse a conocer como feminista se ha vuelto una moda, en particular para muchas personas a las que le parece que serlo implica ser inteligente, moderna y valiente.

JMEA : Δεν θα αυτοχαρακτηριζόμουν ως φεμινίστρια. Θεωρώ ότι όλος ο κόσμος αξίζει να τον σέβονται και όλοι μας ευχόμαστε να μας φέρονται όπως τους άλλους. Εάν δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, κανείς δεν θα με θεωρούσε φεμινίστρια, αλλά δεδομένων των ανισοτήτων που βιώνουμε, αισθάνομαι υποχρεωμένη να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου και το κάνω αυτό μέσα από τη γραφή μου.

Το να αναρωτιέμαι αν είμαι φεμινίστρια δεν αποτελεί πρόβλημα για μένα, αλλά το να με αναγνωρίζουν ως φεμινίστρια στη Γουινέα είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Κάποιες φορές, αυτό ενοχλεί τον κόσμο, ο οποίος θεωρεί ότι ο φεμινισμός είναι το θηλυκό ισοδύναμο του ανδρικού σωβινισμού. Και στο τέλος, πιστεύω ότι το να αυτοαποκαλείται κάποιος φεμινιστής έχει γίνει μόδα, ιδιαίτερα για όλους όσοι θεωρούν ότι το να είναι κανείς φεμινιστής υποδηλώνει να είσαι έξυπνος, μοντέρνος και θαρραλέος.

Γυναίκες που ενδυναμώνουν γυναίκες

GV: Ποια γυναικεία πρότυπα έχετε στη χώρα;

JMEA: Tengo tres o cuatro referentes femeninos: La primera es Teodosia Mónica Angue Bivini; una desconocida que se convirtió en mi mentora, jefa, amiga y consejera. En Mónica encuentro el ejemplo de mujer trabajadora que creía utópico, es tan emprendedora que ve oportunidades de empleo y negocio donde nadie se lo imagina. Es fundadora y presidenta de la ONG IMGE (Iniciativa de Mujeres por la Educación en Guinea Ecuatorial), también es presidenta de la asociación de los guineanos miembros del YALY; es Licenciada en Administración Empresarial con especialidad en Recursos Humanos, y trabaja como Directora de Recursos Humanos en la Oficina del Defensor del Pueblo entre muchas otras cosas.

JMEA :Βλέπω τρία ή τέσσερα πρότυπα γυναικών. Το πρώτο είναι η Teodosia Mónica Angue Bivini, μια ξένη που έγινε μέντορας μου, προστάτιδά μου, φίλη και σύμβουλος μου. Στη Monica, βλέπω το παράδειγμα, που θεωρούσα ουτοπικό, μιας γυναίκας που εργάζεται και έχει επιχειρηματικό πνεύμα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να βλέπει ευκαιρίες απασχόλησης και επιχειρήσεων εκεί, όπου κανένας άλλος δεν φαντάζεται. Είναι ιδρύτρια και πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Iniciativa de Mujeres por la Educación en Guinea Ecuatorial (IMGE) (Πρωτοβουλία γυναικών για την εκπαίδευση στην Ισημερινή Γουινέα). Είναι, επίσης, πρόεδρος της ένωσης μελών από τη Γουινέα της YALY (Πρωτοβουλία νέων Αφρικανών ηγετών). Είναι πτυχιούχος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων με εξειδίκευση στους ανθρώπινους πόρους και με αυτή την ιδιότητα εργάζεται στον Συνήγορο του Πολίτη, μεταξύ πολλών άλλων πραγμάτων.

GV: Επίσης, υπάρχει η Τrifonia Melibea Obono Ntutumu, συγγραφέας, δημοσιογράφος, ερευνήτρια σε θέματα φύλου και ιδρύτρια της οργάνωσης “Somos Parte del Mundo” (Είμαστε ένα κομμάτι του κόσμου), αφιερωμένη στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μη ετεροφυλικών ατόμων.

JMEA: Meli [Trifonia Melibea] está tan convencida de sus principios que la marea de insultos, opiniones negativas, desprecio y amenazas que recaen sobre ella constantemente no logran que desista. Escribe tanto que ha habido ocasiones en las que ha publicado dos novelas en menos de cinco meses y siempre se centra en la situación de las mujeres y los no-heterosexuales en Guinea Ecuatorial. Mi nueva novela favorita es su libro “La albina del dinero”, nuestras vidas se reflejan en sus páginas.

JMEA : Η Meli [Trifonia Melibea] είναι τόσο ταγμένη στις αρχές της, που το κύμα προσβολών, αρνητικών γνωμών, υποτίμησης και απειλών, με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη, δεν την κάνει να εγκαταλείψει. Γράφει τόσο πολύ, ώστε υπήρξαν φάσεις, στις οποίες εξέδωσε δυο μυθιστορήματα σε λιγότερο από πέντε μήνες. Τα έργα της επικεντρώνονται πάντα στην κατάσταση των γυναικών και των μη-ετεροφυλικών ατόμων στην Ισημερινή Γουινέα. Το νέο αγαπημένο μου μυθιστόρημα είναι το βιβλίο της “La albina del dinero”. Στις σελίδες του καθρεπτίζονται οι ζωές μας .

GV: Και οι δυνατές γυναίκες της οικογένειας;

JMEA: La tercera es mi tía Melania, un ejemplo de paciencia y solidaridad, se encargó de mí y de mis hermanitos cuando no tenía lo suficiente para cuidar de sí misma. Aún hoy sigue siendo el paraguas que cubre nuestra enorme familia cuando diluvia. 

La última es mi madre. Su vida y manera de entender las cosas han influido mucho en mí. Su tolerancia me ha ayudado a aceptar que nadie se merece ser juzgado si no le hace daño a otro y que nunca debo criticar a otros por lo que dicen o hacen.

JMEA : Η τρίτη είναι η θεία μου Melania, η οποία αποτελεί παράδειγμα υπομονής και αλληλεγγύης. Φρόντιζε εμένα και τα μικρότερα μου αδέρφια, αν και δεν είχε αρκετά για να φροντίσει τον ίδιο της τον εαυτό. Ακόμη και σήμερα, είναι πάντα η ομπρέλα, που σκεπάζει την τεράστια οικογένεια μας, όταν πέφτει η βροχή.

Η τελευταία είναι η μητέρα μου. Η ζωή και η κατανόησή της των πραγμάτων με έχει επηρεάσει βαθιά. Η ανοχή της με βοήθησε να αποδεχτώ το γεγονός ότι σε κανέναν δεν αξίζει να κρίνεται, αν δεν έχει βλάψει κανέναν, και ότι δεν πρέπει ποτέ να επικρίνω τους άλλους για ό,τι λένε ή κάνουν.

GV: Πόσο απέχετε από τα όνειρα σας και πόσο κοντά είστε στο να τα πραγματοποιήσετε;

JMEA: En el futuro querría ser periodista, crear una revista y poder poner en marcha una escuela de escritura literaria.

Por ahora estoy elaborando algunos proyectos en colaboración con IMEGE (Iniciativa de Mujeres por la Educación en Guinea Ecuatorial), algunos son: “Una noche entre escritores” que consistirá en talleres de intercambio de ideas y técnicas de escritura entre escritores. También incluiremos sesiones para enseñar a hablar en público y cómo emprender. El otro es “Cita Juvenil”, un programa de radio dedicado a los jóvenes ecuatoguineanos y a los emprendedores.

Confío en que podré alcanzar muchos de mis sueños, son una de las razones que hacen que la vida me parezca algo maravilloso.

JMEA: Στο μέλλον, θα ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, να ξεκινήσω ένα περιοδικό και να ιδρύσω σχολή λογοτεχνικής γραφής.

Προς το παρόν, εργάζομαι πάνω σε κάποια εγχειρήματα σε συνεργασία με την Iniciativa de Mujeres por la Educación en Guinea Ecuatorial (IMEGE) (Πρωτοβουλία γυναικών για την εκπαίδευση στην Ισημερινή Γουινέα), ένα από τα οποία είναι το “Una noche entre escritores” (Μια νύχτα μεταξύ συγγραφέων), που θα περιλαμβάνει εργαστήρια ανταλλαγής ιδεών και τεχνικές γραφής μεταξύ συγγραφέων. Ομοίως, θα συμπεριλάβουμε συναντήσεις, όπου θα διδάσκεται η έκφραση μπροστά σε κοινό και η ανάληψη/ξεκίνημα κάποιου εγχειρήματος. Ένα ακόμα εγχείρημα είναι το “Cita Juvenil”, ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα αφιερωμένο στους νέους της Ισημερινής Γουινέας και στους επιχειρηματίες.

Θεωρώ ότι θα μπορέσω να πραγματοποιήσω πολλά από τα όνειρα μου. Αυτά είναι ένας από τους λόγους, που η ζωή μού φαίνεται τόσο συναρπαστική.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.