Μπορείς να αγαπήσεις την έρημο, αφότου ζήσεις στην Καραϊβική;…η έρημος είναι το πρόσωπο κάθε Σαχάριου και, αν δεν αγαπάς το πρόσωπό σου, ποιον θα μπορέσεις κάποτε να αγαπήσεις; – Από την ταινία Caribbean Sahara

Ποια είναι η πρώτη εντύπωση ενός Βεδουίνου σε ένα νησί της Καραϊβικής; Κατά την επίσκεψή του, ο blogger Ali Salem Iselmu μοιράστηκε την εμπειρία του σε μια υπέροχη ιστορία με τίτλο “Ένας Βεδουίνος στην Καραϊβική“:

Era de noche y se veía en medio de la oscuridad aquel precioso poblado de casas de madera de color blanco y rojo. El ambiente a fiesta y carnaval era total, la música a todo volumen y la gente bailando salsa y sudando, nosotros lo único que hicimos a pesar del cansancio que teníamos era incorporarnos a la fiesta.

Cuando llegamos a la plaza de Banes después de bajar del autobús comprobamos con nuestros ojos aquella famosa frase que dice “con una lata y un palo bailan los cubanos” porque la naturaleza del Caribe y su alma son bien distintas a aquella sobriedad que a un nómada beduino, reconvertido en caribeño a través de los ritmos que marca la humedad de la noche.

Η συνεργασία Κούβας – Δυτικής Σαχάρας είναι ένα πρώιμο παράδειγμα διεθνούς βοήθειας. Για παράδειγμα, στα τέλη της δεκαετίας του '70, 99 κοπέλες επιλέχθηκαν για να σπουδάσουν και να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους μέσω της εκπαίδευσης στην Κούβα, όπως λέει ο Hernan Zin στο “Saharaui Women” [Γυναίκες της Σαχάρας]. Ένα από τα κορίτσια ήταν η Maima Mahamud από την Ντάιλα:

Permaneció en la isla caribeña el resto de su infancia y toda la adolescencia, estudiando, preparándose para el futuro, con la idea insoslayable, a pesar de su corta de edad, de que volvería al Sáhara para luchar por la independencia de su pueblo.

Και επέστρεψε στο σπίτι ως μορφωμένη γυναίκα και δημιούργησε τη Σχολή Γυναικών Ντάιλα για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και των δυνατοτήτων για κοπέλες στην πατρίδα της. Πρόκειται για μια αξιοθαύμαστη δράση, που προωθείται από μορφωμένες γυναίκες, καθώς σύμφωνα με έκθεση της UNESCO, χρησιμοποιεί τους πόρους της χώρας με τα καλύτερα εκπαιδευτικά πρότυπα στη Λατινική Αμερική για να αντιμετωπίσει μια χώρα με ποσοστό αλφαβητισμού 50%.

Η διμερής συνεργασία εξακολουθεί να είναι ενεργή παρά την επισφαλή κατάσταση στο νησί, όπως δείχνει ο blogger El Porvenir del Sahara, με φωτογραφίες από Σαχάριους να πίνουν τσάι στην Κούβα και Κουβανούς να χορεύουν στη Δυτική Σαχάρα. Ο Ebnu, ένας άλλος blogger που μοιράστηκε την εμπειρία του, όταν έφτασε μαζί με άλλα παιδιά από το Αργκέλ στην Κούβα, μας ταξιδεύει σε εκείνες τις ημέρες του 1978, όταν έφτασε ως παιδί στην Καραϊβική:

Aquellos primeros días los recuerdo con esa sensación triste y amarga. De estar perplejo ante una experiencia que apenas comenzaba y la curiosidad por descubrir un mundo nuevo lleno de ilusiones y sorpresas.

El mango, la guayaba, el mamey ¡Qué delicia!, la “Pelota”, el Baseball, “¿cómo es posible que jueguen una cosa así, es que no conocen el fútbol o qué?” El contraste entre lo dulce y lo salado. Lo dulce y era muy dulce y lo salado muy salado. ¿Cómo comer arroz todos los días, día y noche? Si a mí no me gusta el arroz.

Αν θέλετε να δείτε μια ταινία σχετικά με αυτό, οι bloggers προτείνουν την ταινία Caribbean of the Sahara. Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε έναν Βεδουίνο να χορεύει με ρυθμό ή έναν Κουβανό να σας προσφέρει τρία φλιτζάνια τσάι, τότε θα ξέρετε τον λόγο.