Γυναίκες στο Πακιστάν ερμηνεύουν το τραγούδι “Ο βιαστής είσαι εσύ”. Στιγμιότυπο από το YouTube, από την πορεία γυναικών Aurat March.

Η πακιστανική κυβέρνηση ενέκρινε στις 24 Νοεμβρίου 2020 αυστηρότερες διατάξεις στη νομοθεσία περί σεξουαλικών επιθέσεων, μεταξύ των οποίων και ο χημικός ευνουχισμός για τους κατ’ εξακολούθηση δράστες.

Οι δύο νόμοι, το Διάταγμα του 2020 με σκοπό την καταπολέμηση των βιασμών (έρευνα και δίκη) και η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα 2020, πήραν έγκριση από το Ομοσπονδιακό Υπουργικό Συμβούλιο του Πακιστάν και αναμένεται η επικύρωση τους και από τον Πρόεδρο Αρίφ Άλβι.

Οι διατάξεις αυτές καλύπτουν ένα ευρύτερο φάσμα και εξετάζουν διάφορες πτυχές της Ποινικής Δικονομίας, όπως τον ρόλο των γυναικών στον τομέα της αστυνόμευσης, τα μέτρα, ώστε να προτεραιοποιηθεί και να επιταχυνθεί η έρευνα στις υποθέσεις βιασμού, την προστασία των θυμάτων και των μαρτύρων, καθώς και την καθιέρωση μιας εθνικής βάσης δεδομένων με δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων.

Ένα σημείο που ξεχωρίζει είναι η διεύρυνση του νομικού ορισμού του βιασμού. Μέχρι στιγμής, ως βιασμός, σύμφωνα με τον πακιστανικό Ποινικό Κώδικα, ορίζεται η πράξη, κατά την οποία “μία γυναίκα κάτω των 15 ετών έρχεται σε σεξουαλική επαφή με ή χωρίς τη συγκατάθεσή της”. Η τροπολογία συμπεριλαμβάνει γυναίκες κάθε ηλικίας, αλλά και άνδρες κάτω των 18 ετών, καθώς και λέξεις όπως “τρανσέξουαλ” και “ομαδικός βιασμός” επιδέχονται ιδίας μεταχείρισης.

Η μέθοδος των δύο δαχτύλων προς έλεγχο της παρθενίας, η οποία εφαρμόζεται συχνά σε ιατροδικαστικές εξετάσεις στο Πακιστάν για να διαπιστωθεί εάν έχει διαπραχθεί βιασμός, θα απαγορευτεί σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία.

Η τροποποίηση του νόμου αποφασίστηκε με φόντο τις επανειλημμένες μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην έμφυλη βία, που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια. Προωθήθηκε επίσης εξαιτίας υποθέσεων βιασμού, που είχαν προβληθεί εν μέρει έντονα στα ΜΜΕ, όπως ο βιασμός και η δολοφονία ενός επτάχρονου κοριτσιού κοντά στη Λαχόρη το 2018 ή όπως ο βιασμός μιας μητέρας δύο παιδιών τον Σεπτέμβριο του 2020, όταν ακινητοποιήθηκε το
αυτοκίνητο της στην εθνική οδό.

Η νέα νομοθεσία προβλέπει τη θανατική ποινή δια απαγχονισμού, όπως επίσης και αυξημένη ποινή φυλάκισης για τους καταδικασθέντες βιαστές. Ωστόσο, ο χημικός ευνουχισμός δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων παραμένει ως το πλέον αμφιλεγόμενο ζήτημα στη νέα νομοθεσία. Αυτός διενεργείται μόνο εφόσον υπάρχει η συγκατάθεση του δράστη.

Στο Πακιστάν υπήρξαν ανάμεικτες αντιδράσεις σχετικά με αυτό.

Ακτιβιστές και ακτιβίστριες για τα Δικαιώματα των Γυναικών και των Παιδιών, καθώς επίσης και θρησκευτικοί ηγέτες κατέκριναν την καθιέρωση του χημικού ευνουχισμού. Η Nabila Feroz Bhatti, διευθύνουσα του Κινήματος για τα Δικαιώματα των Παιδιών στο Παντζάμπ, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Union of Catholic Asian News [Ένωση Καθολικών Ασιατικών Ειδήσεων]:

Conviction is required before implementation of the punishment. We need to strengthen the systems like police investigation, medical process and judiciary. Our problem is not of punishment but of conviction. At least 97 percent of rape accused in the country never get convicted because of the flaws in the system.

Πριν την εφαρμογή της ποινής είναι απαραίτητη η καταδίκη του δράστη. Πρέπει να ενδυναμώσουμε τους μηχανισμούς του κράτους, για  παράδειγμα, τις αστυνομικές έρευνες, τις ιατρικές διαδικασίες και τη δικαιοσύνη. Το πρόβλημα μας δεν είναι οι ποινές, αλλά οι καταδίκες. Τουλάχιστον το 97% εκείνων που κατηγορούνται για βιασμό, δεν καταδικάζεται ποτέ λόγω αδυναμιών του συστήματος.

Η χρήστης του Twitter Maheen Agha σχολίασε ότι υποστηρίζει τον χημικό ευνουχισμό ως ποινή για τους βιαστές:

The punishment of chemical castration of rapists has been approved by the federal cabinet of Pakistan and prime minister. This is a huge achievement. Fingers crossed for its implementation. #ChemicalCastrationOfRapists #imrankhanPTI

— Maheen Agha (@Lady_Says11) November 24, 2020

Ο χημικός ευνουχισμός ως ποινή για τους βιαστές, εγκρίθηκε από το ομοσπονδιακό υπουργικό συμβούλιο του Πακιστάν και τον Πρωθυπουργό. Αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Ας ευχηθούμε ότι θα εφαρμοστεί κιόλας.

Ο δημοσιογράφος Zarrar Khuhro δήλωσε:

Chemical castration is an ongoing debate globally and is indeed practiced in some countries and US states. No one is saying its a silver bullet and ofc you need holistic measures here. However I think this ordinance (i'd like to see it enacted by parliament) is good overall. https://t.co/RrmKLZ44lR

— Zarrar Khuhro (@ZarrarKhuhro) November 25, 2020

Ο χημικός ευνουχισμός αποτελεί παγκοσμίως όλο και περισσότερο θέμα συζήτησης. Σε κάποιες χώρες και κάποιες πολιτείες της Αμερικής τίθεται μάλιστα σε εφαρμογή. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι πρόκειται για πανάκεια και φυσικά χρειάζονται πιο ολοκληρωμένα μέτρα. Πιστεύω όμως, ότι αυτή η διάταξη είναι κατά βάση καλή (θα ήθελα πολύ να δω το κοινοβούλιο να την ψηφίζει).

Η Reema Omer, νομικός σύμβουλος της Διεθνούς Επιτροπής Νομικών, τάσσεται ενάντια σε αυτού του είδους την παραδειγματική ποινή. Σε ένα τουίτ αναφέρει:

Very unfortunate Govt. is moving ahead with “punishing” repeat sex offenders with chemical castration

In addition to rights concerns, shows complete lack of understanding of what chemical castration entails and reduces rape – primarily a crime of power – to a crime of lust https://t.co/xczSoneSUy

— Reema Omer (@reema_omer) November 24, 2020

Είναι λυπηρό που η κυβέρνηση συνεχίζει να προωθεί αυτήν τη «τιμωρία» του χημικού ευνουχισμού στους κατ’ εξακολούθηση δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων.

Πέρα από τους ενδοιασμούς που υπάρχουν σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, φαίνεται εδώ ότι δεν έχει γίνει κατανοητό τι συνεπάγεται ο χημικός ευνουχισμός και ότι υποβαθμίζει τον βιασμό – από μια ποινική πράξη που έχει να κάνει κυρίως με την εξουσία – σε μια ποινική πράξη που έχει να κάνει με την ηδονή.

Η μηχανικός Βιοϊατρικής Rabia Aslam εξέφρασε τις ανησυχίες της σχετικά με τον χημικό ευνουχισμό στο πρωτοσέλιδο ενός πακιστανικού  ειδησεογραφικού περιοδικού ονόματι «The Nation» (Το Έθνος):

A person who rapes is called a rapist because of his imbalanced hormones and frustration. If he goes through chemical castration, he would probably hate women, even more, considering the gender as the cause of his shame. Ultimately, the rapist can even murder a woman. The chronological order of transforming a rapist into a murderer could become a pattern.

Ένα άτομο, που βιάζει κάποιο άλλο άτομο, κατονομάζεται, λόγω ορμονικής και ψυχικής ανισορροπίας, ως βιαστής. Εάν αυτό το άτομο υποστεί χημικό ευνουχισμό, είναι πιθανόν να μισήσει ακόμη περισσότερο τις γυναίκες, καθώς το (γυναικείο) φύλο συνολικά εκλαμβάνεται ως αιτία για αυτό το όνειδος. Σε τελική ανάλυση ένας βιαστής είναι ικανός ακόμη και να δολοφονήσει μια γυναίκα. Ότι τον βιασμό ακολουθεί χρονικά η  δολοφονία θα μπορούσε να εξελιχθεί ακόμη και σε μοτίβο.