[1]ΜΑΤ στο κέντρο της Γιανγκόν στις 28 Φεβρουαρίου/The Irrawaddy
Αυτό το άρθρο [1] δημοσιεύθηκε αρχικά στο The Irrawaddy, έναν ανεξάρτητο ειδησεογραφικό ιστότοπο στη Μιανμάρ. Υπέστη επεξεργασία και αναδημοσιεύεται στο Global Voices ως μέρος συμφωνίας ανταλλαγής περιεχομένου.
#Πόσα_πτώματα_χρειάζονται_για_να_αναλάβει_δράση_ο_ΟΗΕ;” είναι η ετικέτα, που δημοσίευσε ο Nyi Nyi Aung Htet Naing στο λογαριασμό του στο Facebook το Σαββατόβραδο της 27ης Φεβρουαρίου.
Η έκκλησή του στον δημοφιλή ιστότοπο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για παρέμβαση του ΟΗΕ για διακοπή της στρατιωτικής δικτατορίας της Μιανμάρ, αποδείχθηκε και η τελευταία του ανάρτηση.
Το πρωί της Κυριακής, ο 23χρονος μηχανικός δικτύου ενίσχυσε το κάλεσμα. Με την ίδια του τη ζωή.
Δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας της Μιανμάρ, ενώ συμμετείχε σε διαμαρτυρία ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χώρας στο εμπορικό κέντρο Hledan της Γιανγκόν. Μια αληθινή σφαίρα διαπέρασε το στήθος του.
Με τους θανάτους περισσότερων από δώδεκα ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου του Nyi Nyi Aung Htet Naing, οι διαμαρτυρίες κατά του στρατιωτικού καθεστώτος της Μιανμάρ έγιναν πιο αιματηρές την Κυριακή, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν με αληθινά πυρά αμάχους σε πορείες σε όλη τη χώρα.
Η κλιμακούμενη κρατική βία ήταν μια προφανής προσπάθεια της χούντας να τρομοκρατήσει τον λαό της Μιανμάρ, που διαμαρτύρεται [2] ενάντια στο καθεστώς από τις αρχές του περασμένου μήνα. Εάν αυτός ήταν ο στόχος, απέτυχε.
Υπήρχαν περισσότεροι διαδηλωτές στους δρόμους όλη την Κυριακή παρά την παρουσία δυνάμεων ασφαλείας, έτοιμων να πατήσουν τη σκανδάλη. Η αυστηρή στρατηγική το μόνο που έκανε ήταν να ενώσει περισσότερο τους ανθρώπους σε ολόκληρη τη χώρα στην αντίθεσή τους προς τους ένστολους αυξάνοντας την ένταση μεταξύ του καθεστώτος και του λαού της Μιανμάρ για τις επόμενες μέρες.
Την Κυριακή, σημειώθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι μέσα σε μία μέρα από το ξέσπασμα των αντικαθεστωτικών διαμαρτυριών πριν από τρεις εβδομάδες. Αναφέρθηκαν θανατηφόροι πυροβολισμοί σε διάφορα μέρη της χώρας: από το Νταγουέι στο βαθύ νότο της χώρας έως τη μεγαλύτερη πόλη της Μιανμάρ, τη Γιανγκόν, μέχρι και το Μανταλέι στο εσωτερικό και άλλες περιοχές.
Μαζικά συλλαλητήρια κατά του καθεστώτος ξεσπούν καθημερινά στη Μιανμάρ μετά από τη στρατιωτική κυριαρχία [3] στις αρχές του περασμένου μήνα. Ενώ καταγγέλλουν τη στρατιωτική δικτατορία, οι διαδηλωτές ζήτησαν επίσης την απελευθέρωση των δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών τους, του Προέδρου Γουίν Μιίντ, της Κρατικής Συμβούλου Αούνγκ Σαν Σου Κι και άλλων, που κρατούνται από το καθεστώς. Πριν από αυτό το Σαββατοκύριακο, υπήρξε ήδη αιματοχυσία σε διαμαρτυρίες σε άλλα μέρη της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Νέπιντο και του Μανταλέι, όπου πέντε άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου ενός 16χρονου αγοριού, πυροβολήθηκαν από την αστυνομία και τα ΜΑΤ την περασμένη εβδομάδα.
Την Κυριακή, οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των διαδηλωτών να συμμετάσχουν στη δεύτερη γενική απεργία της Μιανμάρ κατά του καθεστώτος. Επίσης, συνέπεσε με το αίτημα αλληλεγγύης υπέρ των φιλοδημοκρατικών ακτιβιστών από το Συνασπισμό Γάλακτος-Τσαγιού, έναν ήπιο διαδικτυακό συνασπισμό ακτιβιστών με έδρα κυρίως στην Ταϊλάνδη, το Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν, που χρησιμοποιούν την ετικέτα #MilkTeaAlliance. Το όνομα του συνασπισμού αναφέρεται στην ποικιλία τύπων τσαγιού με γάλα, που καταναλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή. Αντιτίθεται στην αυξανόμενη επιρροή της Κίνας.
Στη Γιανγκόν, ΜΑΤ και στρατιώτες κυνηγούσαν διαδηλωτές ξεκινώντας το πρωί, σκοτώνοντας τουλάχιστον τέσσερα άτομα. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του τμήματος έκτακτης ανάγκης ενός κυβερνητικού γενικού νοσοκομείου στη Γιανγκόν, τρεις πέθαναν μετά από πυροβολισμούς στο κεφάλι και στην κοιλιακή χώρα.
Από τους 19 τραυματίες που έχουμε περιθάλψει σήμερα, 15 χτυπήθηκαν με πραγματικές σφαίρες. Δύο είναι σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς χτυπήθηκαν στο λαιμό και την κοιλιά.
[1]ΜΑΤ και στρατιώτες στο Μανταλέι στις 28 Φεβρουαρίου / Τhe Irrawaddy
Μια διαμαρτυρία αποτελούμενη από γιατρούς, νοσηλευτές και φοιτητές ιατρικής, φαρμακευτικής και παραϊατρικής από πανεπιστήμια στη Γιανγκόν, δέχτηκε επίθεση από στρατιώτες και ΜΑΤ στον δήμο Γιανκίν. Από χιλιάδες διαδηλωτές, 211 συνελήφθησαν και αρκετοί άλλοι υπέστησαν εξάρθρωση ώμωνς ή κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις μετά από χτυπήματα με κλομπ. Οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι το απόγευμα, αλλά μόνο αφού αναγκάστηκαν να υπογράψουν ένα έγγραφο δηλώνοντας ότι δεν θα συμμετάσχουν ξανά σε διαδηλώσεις.
Ένας 30χρονος γιατρός, που ήταν μεταξύ των κρατουμένων, μοιράστηκε την ιστορία τους:
Απλά ήρθαν κατευθείαν κατά πάνω μας. Ούτε καν μπήκαν στον κόπο να μας προειδοποιήσουν να διαλυθούμε.
Δευτεροετής φοιτήτρια ιατρικής, που δήλωσε ότι ονομάζεται Wendy, χτυπήθηκε στο κεφάλι με κλομπ. Το μόνο, που θυμάται, είναι ότι το λευκό παλτό της ξαφνικά έγινε κόκκινο από το αίμα της.
Ήμουν πολύ τρομαγμένη για να αισθανθώ ότι πονάω εκείνη τη στιγμή.
Στο Νταγουέι στον βαθύ νότο της χώρας στην περιοχή Τανινταρίι, οι θάνατοι και οι τραυματισμοί ήρθαν το πρωί.
Τουλάχιστον τέσσερα άτομα σκοτώθηκαν και 40 περίπου τραυματίστηκαν σε βίαιη επίθεση από ΜΑΤ σε διαδηλωτές κατά του πραξικοπήματος.
Το μεσημέρι, ένας περαστικός με μοτοσικλέτα πέθανε, αφού πυροβολήθηκε στο κεφάλι από την αστυνομία κατά τη διάρκεια καταστολής σε διαμαρτυρία στο Μανταλέι. Αρκετοί, συμπεριλαμβανομένης μιας νεαρής, που βοηθούσε διαδηλωτές, πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν. Μια γυναίκα, που απλά περπατούσε στο δρόμο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι και πέθανε επί τόπου το βράδυ.
Όπως και ομοϊδεάτες τους στη Γιανγκόν, διαδηλωτές στο Μανταλέι υιοθέτησαν πιο αμυντικές προσεγγίσεις, όταν αντιμετώπιζαν δυνάμεις ασφαλείας. Εξοπλισμένοι με σκληρά καπέλα, γυαλιά και μάσκες αερίων, έφτιαξαν οδοφράγματα με ό,τι μπορούσαν να βρουν για να κρατήσουν μακριά ΜΑΤ και στρατιώτες. Μερικές γενναίες ψυχές οπλίστηκαν με ρακέτες και απέκρουαν τα δακρυγόνα, που τους πετούσαν οι δυνάμεις ασφαλείας, ενώ άλλοι απλώς χρησιμοποίησαν υγρές κουβέρτες για να καλύψουν τα καπνισμένα μεταλλικά δοχεία, όταν προσγειώνονταν.
Αναφέρθηκαν επίσης θάνατοι, τραυματισμοί και συλλήψεις στις διαμαρτυρίες στις περιοχές Μπάγκο και Μάγκουε.
Παρά τη χρήση αληθινών σφαιρών, χειροβομβίδων και δακρυγόνων, η αστυνομία απέτυχε να διαλύσει τους διαδηλωτές, που έλαβαν μέρος σε μια εθνική γενική απεργία εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος την Κυριακή.
Ακλόνητοι από τους θανατηφόρους πυροβολισμούς, διαδηλωτές σε ολόκληρη τη χώρα αναδιοργανώθηκαν και συνέχισαν τις πορείες και τα συλλαλητήριά τους το απόγευμα. Προφανώς ενοχλημένοι και εξοργισμένοι από τους θανάτους των συνδιαδηλωτών τους, φώναζαν αντικαθεστωτικά συνθήματα πιο δυνατά από ό,τι τις άλλες ημέρες.
Ο αντικαθεστωτικός Sithu Aung, ένας 22χρονος φοιτητής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου, που συμμετείχε στη διαμαρτυρία, μόνο και μόνο επειδή αντιτάχθηκε στη δικτατορία, δήλωσε ότι φοβόταν επίσης ότι θα χάσει το δικό του μέλλον, εάν η Μιανμάρ απομονωθεί ξανά από τη διεθνή κοινότητα υπό το καθεστώς λόγω κυρώσεων.
Εάν δεν αντισταθούμε λόγω φόνου, θα μας υποδουλώσουν. Πιστεύω ότι άλλοι θα συνεχίσουν τη διαμαρτυρία, ακόμα κι αν εγώ πέσω.
[1]Αντικαθεστωτικοί διαδηλωτές στην Γιανγκόν στις 28 Φεβρουαρίου/The Irrawaddy