Σκηνές από την πιο θανατηφόρα εβδομάδα της Μιανμάρ καθώς το πραξικόπημα μπαίνει στον δεύτερο μήνα

Οι διαμαρτυρίες κατά του πραξικοπήματος συνεχίστηκαν στη Μιανμάρ παρά τη χρήση βίας από τις δυνάμεις ασφαλείας. Φωτογραφία που κοινοποιήθηκε από πολίτες δημοσιογράφους, με άδεια

Ο Φεβρουάριος έληξε με τουλάχιστον 18 νεκρούς από δυνάμεις ασφαλείας σε μια πανεθνική καταστολή, που στοχεύει διαδηλωτές κατά του πραξικοπήματος, ακόμη και δημοσιογράφους. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, μετατρέποντας πολλές κοινότητες σε “ζώνες πολέμου” και οδήγησαν σε μαζικές συλλήψεις. Παρά τη χρήση βίας από την αστυνομία και τις Tatmadaw (Ένοπλες Δυνάμεις) εναντίον άοπλων πολιτών, οι διαμαρτυρίες συνέχισαν να συγκεντρώνουν υποστήριξη, καθώς ακτιβιστές πιέζουν για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Οι Tatmadaw πραγματοποίησαν πραξικόπημα την 1η Φεβρουαρίου και συνέλαβαν τους εκλεγμένους ηγέτες της χώρας. Η στρατιωτική κυβέρνηση, ωστόσο, αντιμετώπισε αμέσως έντονη αντίθεση από πολίτες, που οργάνωσαν διάφορες μορφές αντίστασης, ενώ ζητούσαν παρέμβαση του ΟΗΕ.

Η μεγαλύτερη διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου εν μέσω γενικής απεργίας, που παρέλυσε τα κέντρα πόλεων σε ολόκληρη τη χώρα. Έκτοτε, οι δυνάμεις ασφαλείας κατέφυγαν σε πιο βίαιες μεθόδους για την καταστολή του κινήματος κατά του πραξικοπήματος. Δεκάδες σκοτώθηκαν σε αστυνομικές επιχειρήσεις στις 27 Φεβρουαρίου, 28 Φεβρουαρίου, 3 Μαρτίου και 5 Μαρτίου.

Δημοσιογράφοι πολίτες είπαν στο Global Voices για όσα βίωσαν κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στην οδό Baho στο Sanchaung στις 3 Μαρτίου:

Η αστυνομία χρησιμοποίησε σφαίρες καουτσούκ, σφεντόνες, καπνό και κρότου-λάμψης. Κανείς δεν συνελήφθη εκείνη την ημέρα και ο κόσμος διαμαρτυρήθηκε ειρηνικά. Η αστυνομία προχώρησε και άρχισε να καταστέλλει το πλήθος βίαια. Κανείς δεν συνελήφθη από την ομάδα διαμαρτυρίας μας στην οδό Baho.

Μια ματιά στην ένταση μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών στις 3 Μαρτίου στην οδό Baho στο Sanchaung. Το βίντεο κοινοποιήθηκε από δημοσιογράφο πολίτη

Στις 5 Μαρτίου, αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε βόμβες καπνού εναντίον διαδηλωτών:

Η αστυνομία έριξε δύο βόμβες καπνού προς το πλήθος, εμείς ρίξαμε πυροτεχνήματα για να τους τρομάξουμε και μπορείτε να δείτε τα πυροτεχνήματα να εκρήγνυνται στο βίντεο.

Η αστυνομία έριξε βόμβες καπνού σε διαδηλωτές στη Γιανγκόν της Μιανμάρ στις 5 Μαρτίου. Το βίντεο κοινοποιήθηκε από δημοσιογράφο-πολίτη

Οι πολίτες δημοσιογράφοι διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο στον τρόπο, που ο κόσμος παρακολουθεί τις φρικαλεότητες, που εκτυλίσσονται στη Μιανμάρ. Εκατομμύρια βίντεο και φωτογραφίες κοινοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρά τον υψηλό κίνδυνο. Το έργο μου μεταδίδεται τώρα στο BBC World News και στο BBC Burmese.

Οι εργαζόμενοι είναι από τους πιο ενεργούς συμμετέχοντες στο κίνημα διαμαρτυρίας:

Είναι 1200.
Καθώς τους ζήτησα να παραμείνουν υπό σκιά, οι εργάτες απάντησαν “εντάξει, περιμένουμε μια σκιά κάτω από τον ήλιο”.

Θαυμάζω την αφοσίωσή τους.
Με αυτούς, έχω τα κότσια να κάνω τα πάντα.

#ΤιΣυμβαινειΣτηνΜιανμαρ στην οδό KyunTaw στο Sanchaung.

Στις 7 Μαρτίου, η πηγή μας είδε στρατιωτικό προσωπικό να πυροβολεί και να πυροδοτεί τυχαία βόμβες κρότου σε γειτονιές.

Για να το καταπολεμήσουν, οι άνθρωποι κλείνουν όλα τα φώτα τους και οι φρουροί της κοινότητας ζητούν από τους ανθρώπους να σβήσουν τα φώτα για να μην προσελκύσουν πυροβολισμούς.

Οι κάτοικοι κορόιδευαν επίσης την αστυνομία και τον στρατό φωνάζοντας “Ευτυχισμένο το Νέο Έτος”, όταν χρησιμοποιήθηκαν βόμβες κρότου στις κοινότητές τους:

Ο κόσμος απάντησε φωνάζοντας “Καλή Χρονιά”, χλευάζοντας τις τακτικές του στρατού. Ένα άλλο υπέροχο παράδειγμα της ανθεκτικότητας και του χιούμορ, που έχει διατηρήσει ο λαός της Μιανμάρ από την αρχή του πραξικοπήματος.

Οι στρατιώτες της τρομοκρατικής χούντας προσπάθησαν να τρομάξουν τον κόσμο πυροβολώντας γύρω από τις γειτονιές το βράδυ ?

Οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν ρίχνοντας πυροτεχνήματα και φωνάζοντας «Ευτυχισμένο το Νέο Έτος»

Τις τελευταίες ημέρες, η αστυνομία και ο στρατός ανέπτυξαν στρατεύματα σε σχολεία, νοσοκομεία και μοναστήρια. Η πηγή μας είπε:

Φαίνεται ότι ο στρατός προσπαθεί επίσης να τοποθετηθεί μεταξύ πολιτών, στήνοντας βάσεις σε νοσοκομείοα μοναστήρια και σχολεία.

Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν τοποθετηθεί σε πανεπιστήμια/σχολεία/δημόσια νοσοκομεία μεταξύ πολιτών πριν από τη γενική απεργία της Δευτέρας.

Το κοινό είναι εντελώς εναντίον αυτού, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι περιοχές είναι ουδέτερες ζώνες σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης.

Πολλοί διαδηλωτές μπόρεσαν να μοιραστούν τις ιστορίες τους με δημοσιογράφους. Ο Ye Myint, ένας 27χρονος κάτοικος Sanchuang, θυμήθηκε πώς ενήργησαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με την αστυνομία:

Η τακτική μας τώρα είναι απλή: αν πυροβολήσουν, τρέχουμε. Μετά ξαναμαζευόμαστε.

Μια άλλη διαδηλώτρια περιέγραψε την εμπειρία της κατά μια σύντομη κράτηση:

Έκρυψα το τηλέφωνό μου, πριν μπω στο όχημα μεταφοράς, και δημοσίευσα στο Facebook μου ότι με συνέλαβαν, έτσι ώστε οι άνθρωποι μου να το δουν. Κατά την άφιξη, οι άνδρες στέλνονταν απευθείας στα κελιά και οι γυναίκες κρατούνταν σε μια αίθουσα διαλέξεων δίπλα. Τότε, αστυνομικίνες μας έψαξαν ξανά και μου πήραν το τηλέφωνο.

Μας ανέκριναν επίσης στρατιώτες την επόμενη μέρα. Μας φωτογράφισαν προφίλ και ανφάς, όπως το βλέπεις στις ταινίες.

Απελευθερώθηκαν σύντομα με προειδοποίηση ότι θα τους απαγγελθούν κατηγορίες, εάν συνέχιζαν να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις.

Στην κηδεία μιας νεαρής μάρτυρα διαδηλώτριας παρευρέθηκαν χιλιάδες συμπατριώτες:

Πενθούντες παρευρίσκονται στην κηδεία της 19χρονης Kyal Sin, η οποία σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αντιπραξικοπηματικών διαδηλώσεων στο Μανταλέι. Γνωστή ως “Άγγελος”, ήταν μια από τα εκατομμύρια, που συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη Μιανμάρ, αφότου ο Στρατός κατέλαβε την εξουσία και έριξε την Αούνγκ Σαν Σου Κι και άλλους εκλεγμένους ηγέτες.

Οι κάτοικοι αψήφησαν τους κανονισμούς της απαγόρευσης της κυκλοφορίας και άναψαν κεριά για τους χαμένους διαδηλωτές:

Αφού αντιμετώπισαν σήμερα πολύ κτηνώδη και βίαιη καταστολή από την τρομοκρατική χούντα, ο κόσμος στη Βόρεια Όκκαλα αψήφησε την απαγόρευση κυκλοφορίας και βγήκαν με αναμμένα κεριά για να αποτίσουν σεβασμό στους νεκρούς μάρτυρες.

Ο θάνατος διαδηλωτών ενθάρρυνε συνακτιβιστές να συνεχίσουν να αγωνίζονται για τη δημοκρατία:

Ήταν μια μεγάλη μέρα. Τα μάτια μου πρήστηκαν, η καρδιά μου πονάει ακόμα, γιατί χάσαμε αθώες νεαρές ψυχές, αλλά στο τέλος της μέρας, αναρωτιέμαι: “Έχουμε επιλογή;”

Και πρέπει να σκουπίσω τα δάκρυα και να βγω ξανά στους δρόμους αύριο.

Νυχτερινές επιδρομές και συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στις 6 και 7 Μαρτίου. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν ο πατέρας ενός εκλεγμένου αξιωματούχου:

Ο πατέρας μου ξυλοκοπήθηκε, ενώ τον μάζευαν. Οι στρατιώτες και η αστυνομία κατέστρεψαν το σπίτι του πατέρα μας.

Ένας δημοσιογράφος του Frontier εξέφρασε το θαυμασμό του για τους διαδηλωτές:

Over these few days, I developed a deep admiration for these young protesters. Not just because of their bravery, but also because of their skill; each day, as they gained more experience, their tactics improved. The police simply couldn’t crush them; each time they advanced, the protesters melted away. If the police withdrew, they returned to the same spot; if the police stayed, the protesters simply moved to a new location. They used social media to study the situation and work out where they should go next.

Αυτές τις μέρες, ένιωσα βαθύ θαυμασμό για αυτούς τους νέους διαδηλωτές. Όχι μόνο λόγω της γενναιότητάς τους, αλλά και λόγω της ικανότητάς τους. Κάθε μέρα, καθώς αποκτούσαν περισσότερη εμπειρία, οι τακτικές τους βελτιώνονταν. Η αστυνομία απλά δεν μπορούσε να τους συντρίψει. Κάθε φορά που προχωρούσαν, οι διαδηλωτές διαλύονταν. Εάν η αστυνομία αποσυρόταν, επέστρεφαν στο ίδιο σημείο. Αν η αστυνομία παρέμενε, οι διαδηλωτές απλά κινούνταν σε νέα τοποθεσία. Χρησιμοποίησαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μελετήσουν την κατάσταση και να βρουν πού πρέπει να πάνε στη συνέχεια.

Ο Kyaw Zwa Moe του The Irrawaddy αναγνώρισε τη μαχητική βούληση των νέων διαδηλωτών:

…they are so determined to see the death of the military dictatorship, there is simply no way their movement can die. Their determination to annihilate the mighty and cruel military dictatorship knows no bounds. The only conceivable outcome is victory.

… Είναι τόσο αποφασισμένοι να δουν το θάνατο της στρατιωτικής δικτατορίας, που απλά δεν υπάρχει τρόπος να πεθάνει το κίνημά τους. Η αποφασιστικότητά τους να εξοντώσουν την ισχυρή και σκληρή στρατιωτική δικτατορία δεν έχει όρια. Το μόνο πιθανό αποτέλεσμα είναι η νίκη.

*Με επιπρόσθετο ρεπορτάζ από το εγχείρημα Παρατηρητήριο Μέσων των Πολιτών του Global Voices

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.