Στο Αζερμπαϊτζάν, οι περιορισμοί της πανδημίας αποτελούν μοναδικό εμπόδιο για τα άτομα με αναπηρία
“COVID-19 και αναπηρίες στην Ινδονησία” από τη ΔΟΕ στην Ασία και τον Ειρηνικό με άδεια CC-NC-ND 2.0
Τον Σεπτέμβριο του 2020, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Προστασίας του Αζερμπαϊτζάν προέβη σε δραστικές περικοπές στις συντάξεις αναπηρίας, ως μέρος πακέτου μέτρων, που στοχεύουν, σύμφωνα με αξιωματούχους, στη μείωση των αναπηριών-“μαϊμού”.
Τα μέτρα υπαγορεύουν ότι μόνο τα άτομα που χρειάζονται τουλάχιστον μία διαμονή σε νοσοκομείο ετησίως θα είναι επιλέξιμα για κρατικές παροχές. Πρέπει να παρουσιάσουν τα αντίστοιχα εξιτήρια στις αρμόδιες Αρχές, προκειμένου να διεκδικήσουν τους μισθούς τους.
Ένα ήδη αμφιλεγόμενο μέτρο επιδεινώθηκε από τους περιορισμούς COVID-19 του Αζερμπαϊτζάν, όπου τα δημόσια κέντρα αποκατάστασης κλείνουν προσωρινά σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η επαφή.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί Αζέροι με αναπηρία δεν μπορούν επί του παρόντος να αποδείξουν ότι είναι άτομα με αναπηρία, επειδή δεν μπορούν να λάβουν θεραπεία στα κλειστά κέντρα υγείας.
Οι κρατικές συντάξεις είναι η μόνη πηγή εισοδήματος για πολλούς πολίτες με αναπηρία. Εκτιμάται ότι πάνω από επτά χιλιάδες Αζέροι έχουν χάσει τους μισθούς αναπηρίας τους από τον Σεπτέμβριο, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου.
Σε συνέντευξη του Σεπτεμβρίου 2020, η Γραμματέας Τύπου της Κρατικής Υπηρεσίας Ιατρικής και Κοινωνικής Εμπειρογνωμοσύνης και Αποκατάστασης, Gulnar Azizova, δήλωσε ότι οι Ααρχές θα ξανανοίξουν τα κέντρα αποκατάστασης, μόλις αρθούν οι περιορισμοί του COVID-19. Στις 19 Μαρτίου, οι Αρχές του Αζερμπαϊτζάν παρέτειναν το καθεστώς καραντίνας μέχρι τον Ιούνιο.
Αυτές οι ανατροπές ώθησαν πολλές οικογένειες να διαμαρτυρηθούν μπροστά στο κτίριο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Προστασίας στις αρχές Μαρτίου ζητώντας την αποκατάσταση των συντάξεων.
Οικογένειες διαμαρτύρονται έξω από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών στην πρωτεύουσα Μπακού στις 10 Μαρτίου 2021. Στιγμιότυπο βίντεο / Ράδιο Azadliq.
Μητέρες ανέφεραν σε τοπικά μέσα ενημέρωσης έξω από το κτίριο του υπουργείου ότι θέλουν να ανοίξουν εκ νέου κέντρα αποκατάστασης, να αποκατασταθούν οι συντάξεις και να αυξηθούν τα οφέλη για να προσμετρηθούν οι ανατροπές από τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες.
Τον Μάρτιο του 2020, η Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, Catalina Devandas, προειδοποίησε ότι “ελάχιστα έχουν γίνει για να δοθεί στα άτομα με αναπηρίες η απαιτούμενη καθοδήγηση και υποστήριξη για την προστασία τους κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19″. Πρόσθεσε ότι τα κράτη πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία λαμβάνοντας πρόσθετα μέτρα για να “εγγυηθούν τη συνέχεια της υποστήριξης” για την ομάδα, που αντιμετωπίζει ήδη διαρθρωτικές διακρίσεις στις κοινότητές τους.
Μια πρόταση της Devandas ήταν η αύξηση της οικονομικής βοήθειας σε αυτήν την κοινότητα για την κάλυψη βασικών αναγκών, όπως η παράδοση τροφίμων και η φαρμακευτική αγωγή.
Χωρίς πρόσβαση σε κυβερνητική υποστήριξη, ορισμένοι πολίτες με αναπηρία ζήτησαν οικογενειακή υποστήριξη και έχουν λάβει θεραπείες αποκατάστασης σε ιδιωτικές κλινικές.
Ο 58χρονος Refail Veten-Das Quliyev, συνταξιούχος καθηγητής Φυσικής, δήλωσε στο Facebook:
Səhhətimdə yaranmış çox ciddi problemlər məni özəl bərpa reabilitasiya mərkəzinə müraciət etməyə məcbur etdi. Dövlət müəssisələrindən imdad diləsəm də səsimə səs verən tapılmadı. Rəhmətlik Məlik Abbasovun taleyini yaşamayım deyə qohum-dostların köməyindən istifadə edərək özəl reabilitasiya mərkəzi olan Suraxanı Tibbi Bərpa Mərkəzində hal hazırda müalicə alıram. Çox gülərüz, mehriban kollektivi var. Müalicələr qaneedicidir. İşlərinə məsuliyyətlə yanaşırlar. Xəstələrə xüsusi diqqət və qayğı göstərilir. Həkimim Sevinc xanım savadlı, işgüzar və bacarıqlı həkimdir, peşəsinə hörmətlə yanaşır. Hər zaman xəstələrinin vəziyyəti ilə maraqlanır, proseduraları qəbul edərkən onları nəzarətdə saxlayır. İmkanı olan əlillərimiz bu müalicə məkəzinin xidmətindən istifadə edə bilərlər.
Πολύ σοβαρά προβλήματα με την υγεία μου με ανάγκασαν να λάβω θεραπεία σε ιδιωτικό κέντρο αποκατάστασης. Παρά τις πολλές προσπάθειές μου, τα δημόσια κέντρα αποκατάστασης δεν μου απάντησαν. Προκειμένου να μην ξαναζήσω τη μοίρα του Malik Abbasov [άντρα με αναπηρία που πέθανε τον Μάρτιο του 2021], με την υποστήριξη των φίλων και της οικογένειάς μου, λαμβάνω θεραπεία στο ιδιωτικό κέντρο αποκατάστασης Surakhani. Το προσωπικό είναι ευγενικό και εξυπηρετικό. Η θεραπεία είναι ικανοποιητική. Είναι υπεύθυνοι στη δουλειά τους. Οι ασθενείς λαμβάνουν ιδιαίτερη προσοχή. Η γιατρός μου, η κα Sevinj, είναι μορφωμένη, επαγγελματίας και ικανή γιατρός και σέβεται το επάγγελμά της. Ενδιαφέρεται για την ευεξία των ασθενών της και συνεχίζει να μας ελέγχει, καθώς περνούν από εξετάσεις. Άτομα με αναπηρία, που μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά προς αυτό το μέρος, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους.
Σύμφωνα με τους εθνικούς κανονισμούς, οι Αζέροι με αναπηρία και ασθενείς σε κλινήρη φροντίδα έχουν δικαίωμα σε επαγγελματικές υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας από την κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτό δεν παρέχεται ούτε είναι διαθέσιμο ευρέως στη χώρα, σύμφωνα με την έκθεση του Νοεμβρίου 2020 σχετικά με τον αντίκτυπο του COVID-19 στους ηλικιωμένους και τους φροντιστές από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου (IRFC).
Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι η μειωμένη πρόσβαση σε νοσοκομεία, φαρμακεία, υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και πολυκλινικές ήταν ιδιαίτερα αισθητή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με χρόνιες ασθένειες και άτομα με αναπηρία.
