- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Γιατί η πολιτική αναλογία που συγκρίνει την Ταϊβάν με το Αφγανιστάν είναι λανθασμένη;

Κατηγορίες: Ανατολική Ασία, Βόρεια Αμερική, Κεντρική Ασία και Καύκασος, Αφγανιστάν, Η.Π.Α., Κίνα, Ταϊβάν (ROC), Διεθνείς Σχέσεις, Μέσα των πολιτών, Πολιτική, Η πτώση της Καμπούλ: Δύο χρόνια αργότερα, Ο Μέγας Διασκορπισμός του Αφγανιστάν

Μοντάζ: Oiwan Lam.

Μετά την απόσυρση των δυνάμεων των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και την απότομη κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν, οι Κινέζοι σχολιαστές έσπευσαν διαδικτυακά [1] να συγκρίνουν την Ταϊβάν και την Καμπούλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλοί αναρωτήθηκαν εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν αξιόπιστο σύμμαχο στην αντίσταση σε πιθανές κινεζικές στρατιωτικές απόπειρες για την “ενοποίηση” με την Ταϊβάν. Αλλά όπως τόνισαν [2] ορισμένοι διαδικτυακά, η αναλογία είναι παραπλανητική.

Η Ταϊβάν έγινε αυτόνομο κράτος, αφού το κυβερνών κόμμα της Δημοκρατίας της Κίνας (ROC), το Κουομιντάνγκ, επίσης γνωστό ως Κινεζικό Εθνικιστικό Κόμμα, δραπέτευσε από την ήπειρο το 1949 μετά την ήττα του στον Κινέζικο Εμφύλιο Πόλεμο. Παρά την αυτονομία της Ταϊβάν, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (PRC), υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (CCP), διατηρεί εδώ και καιρό την “Πολιτική μιας Κίνας [3] [3], η οποία προωθεί ότι η Ταϊβάν και η ηπειρωτική Κίνα είναι αναπαλλοτρίωτα κομμάτια μιας μοναδικής “Κίνας”. Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα επιμένει ότι δε θα αποκλείσει στρατιωτικές επιχειρήσεις [4] για την ενοποίηση με την Ταϊβάν. 

Για να αντισταθεί στην πολιτική πίεση του Πεκίνου, η πρόεδρος της Ταϊβάν, Τσάι Ινγκ-Γουέν, έχει επικοινωνήσει με άλλες χώρες για τη δημιουργία διπλωματικών συμμαχιών, αναφέροντας τις Ηνωμένες Πολιτείες ως βασικό σύμμαχο [5]. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υιοθετήσει μία στρατηγικά διφορούμενη πολιτική σχετικά με την Ταϊβάν από το 1979. Ωστόσο, η διακυβέρνηση του πρώην Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ μετρίασε [6] τους περιορισμούς στην επίσημη σχέση ΗΠΑ-Ταϊβάν. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι ΗΠΑ έστειλαν πολεμικά πλοία στα Στενά της Ταϊβάν και πρόσφατα προσγείωσαν αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη [7] στην Ταϊπέι, πράγμα που πολλοί θεώρησαν σημάδι ότι οι ΗΠΑ θέλουν να ενισχύσουν τους διπλωματικούς δεσμούς με την Ταϊβάν.

Με αυτό το υπόβαθρο, κριτικές [8] σχετικά με την ακατάστατη απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν έχουν προκαλέσει άγχος στην Ταϊβάν, καθώς πολλοί αναρωτιούνται εάν οι ΗΠΑ είναι ακόμα ικανές να προστατεύουν και να υποστηρίζουν τους συμμάχους τους. 

Ο πολιτικός υπέρ της ενοποίησης της Κίνας και Πρόεδρος της Εταιρείας Ραδιοτηλεόρασης της Κίνας [9], Jaw Shaw-kong, ήταν από τους πρώτους, που χρησιμοποίησαν την αναλογία Ταϊβάν-Αφγανιστάν για να αμφισβητήσουν [1] τη διπλωματική συμμαχία της Τσάι με τις ΗΠΑ στο Facebook στις 15 Αυγούστου:

在台灣,關心阿富汗前途的人不多,在民進黨的麻痹政策之下,大多數人民不知道阿富汗很可能就是台灣的前車之鑑。[…] 老共不可測,老美不可靠,要靠還是要靠自己,兩岸之間應該是「要和不要戰」,如果要戰就要好好準備,問題是台灣做好戰爭的準備了嗎?台灣如果不想成為第二個阿富汗,就要在「和」「戰」之間想清楚,要和還是要戰?和要怎麼和?戰要如何戰?像現在一樣,緊抱美國大腿就以為天下太平,混一天拖一天就以為永遠沒事…

Στην Ταϊβάν, πολλοί λίγοι δίνουν προσοχή στο μέλλον του Αφγανιστάν. Υπό την παραλυτική πολιτική του δημοκρατικού προοδευτικού κόμματος, η πλειονότητα των Ταϊβανέζων δεν έχουν αντιληφθεί ότι όσα συνέβησαν στο Αφγανιστάν μπορύν να συμβούν και στην Ταϊβάν. […] Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας είναι απρόβλεπτο, οι ΗΠΑ είναι αναξιόπιστες, πρέπει να βασιστούμε στους εαυτούς μας. Η σωστή επιλογή είναι η ειρήνη, όχι ο πόλεμος. Εάν επιλέξουμε πόλεμο, πρέπει να προετοιμαστούμε. Αλλά η Ταϊβάν είναι καλά προετοιμασμένη για πόλεμο; Εάν η Ταϊβάν δεν θέλει να γίνει σαν το Αφγανιστάν, πρέπει να σκεφτούμε καλά την επιλογή μεταξύ ειρήνης και πολέμου. Πώς κάνουμε ειρήνη; Πώς κάνουμε πόλεμο; Δεν μπορούμε απλώς να εξαρτώμαστε από τις ΗΠΑ για προστασία και να περιμένουμε ότι θα παραμείνουμε ασφαλείς για πάντα… 

Περαιτέρω, πίεσε [10] την Τσάι για την στρατιωτική ετοιμότητα της Ταϊβάν σε άλλη μία δημοσίευση στο Facebook την επόμενη ημέρα:
如果蔡英文決定戰,不只要恢復徵兵…力求全民皆兵,還要追求更進步的現代化武器,不然怎麼與中共抗衡?
我要問問蔡英文,假如是你像阿富汗被兵臨城下,會選擇拚下去打到最後一支掃把,還是辭職坐飛機走人,以保全老百姓免於烽火?

Εάν η Τσάι θέλει πόλεμο, πρέπει να επαναφέρει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία […], να μετατρέψει όλους τους πολίτες σε στρατιώτες και να εξοπλίσει την Ταϊβάν με πιο εξελιγμένα όπλα. Διαφορετικά, πώς μπορούμε να αντισταθούμε στην Κίνα; Θέλω να ρωτήσω την Τσάι Ινγκ-Γουέν: εάν αντιμετωπίσετε ένα σενάριο σαν το Αφγανιστάν, θα επιλέγατε να παλέψετε μέχρι τέλους ή θα παίρνατε μία πτήση και θα δραπετεύατε, ώστε οι πολίτες να μην πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν πόλεμο;

Η άποψη του Jaw εξαπλώθηκε ευρέως στο Facebook και Weibo, και μέσα σε μέρες πολλοί συνεισέφεραν στη σύγκριση. Για παράδειγμα, ο Ταϊβανέζος πολιτικός Lei Chien είπε πως “η Ταϊβάν είναι λιγότερο σημαντική από το Αφγανιστάν” [11], υπονοώντας ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν την Ταϊβάν, σε περίπτωση που η Κίνα κάνει στρατιωτική επίθεση. Ο ακαδημαϊκός διεθνών σχέσεων Huang Jie-jeng αμφισβήτησε [12] επίσης την αποφασιστικότητα της Αμερικής να υποστηρίξει την Ταϊβάν σε μία υποθετική εισβολή της Κίνας.  

Προς απάντηση στη συζήτηση, ο Πρωθυπουργός της Ταϊβάν, Σου Τσενγκ-τσανγκ, άσκησε κριτική στη σύγκριση και κατέκρινε [13] τον Jaw για “ενθάρρυνση των εχθρών”:

國民黨威權統治時,在戒嚴時我們不怕被殺被關,為台灣打開民主大門,今天還有強國以武力要併吞台灣,我們同樣不怕被殺被關,一定守護這個國家,守護這片土地,不像某些人老是長敵人威風,減自己志氣

Η Ταϊβάν έχει υποστεί απολυταρχική ηγεσία υπό το KMT. Κατά την περίοδο του στρατιωτικού νόμου, δεν φοβόμαστε να φυλακιστούμε ή να δολοφονηθούμε και παλέψαμε για τη δημοκρατία. Σήμερα, η Κίνα απειλεί να προσαρτήσει την Ταϊβάν. Παρομοίως, δεν φοβόμαστε να φυλακιστούμε ή να δολοφονηθούμε, πρέπει να προστατέψουμε τη χώρα και τη γη μας. Σε αντίθεση με αυτούς που ενθαρρύνουν τους εχθρούς και εξαπλώνουν αυτοκαταστροφικά συναισθήματα.

Στην ηπειρωτική Κίνα, η κρατική εφημερίδα Global Times χρησιμοποίησε την αναλογία του Jaw για να προειδοποιήσει την Ταϊβάν: 

Η Global Times της Κίνας προειδοποιεί την Ταϊβάν ότι οι ΗΠΑ θα την εγκαταλείψουν, όπως έκαναν στο Αφγανιστάν, “με το που ξεσπάσει πόλεμος” (όχι “εάν”). “Η άμυνα του νησιού θα καταρρεύσει μέσα σε λίγες ώρες και ο αμερικανικός στρατός δεν θα έρθει να βοηθήσει”.

Η Global Times αμφισβήτησε περαιτέρω την αξιοπιστία των ΗΠΑ σε στρατιωτικές παρεμβάσεις στο εξωτερικό:

Many people cannot help but recall how the Vietnam War ended in 1975: The US abandoned its allies in South Vietnam; Saigon was taken over; then the US evacuated almost all its citizens in Saigon. And in 2019, US troops withdrew from northern Syria abruptly and abandoned their allies, the Kurds.

Πολλοί δεν μπορούν να μη θυμηθούν πώς τελείωσε ο πόλεμος του Βιετνάμ το 1975: οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν τους συμμάχους τους στο Νότιο Βιετνάμ, η Σαϊγκόν καταλήφθηκε, μετά οι ΗΠΑ εκκένωσαν σχεδόν όλους τους κατοίκους τους στη Σαϊγκόν. Και το 2019, τα αμερικανικά στρατεύματα αποσύρθηκαν απότομα από τη βόρεια Συρία και εγκατέλειψαν τους συμμάχους τους, τους Κούρδους.

Αλλά ο Wang Hao, ένας Ταϊβανέζος συγγραφέας στις διεθνείς σχέσεις, κάλεσε [16]άλλους να διαβάσουν τις ειδήσεις από διαφορετική πλευρά:

很多人在討論1949年美國丟掉中國,1975年美國丟掉南越,2021年美國丟掉阿富汗。

可是,1949年,史達林沒想到10年後中蘇分裂;1975年,毛澤東沒想到4年後中越戰爭;2021年,什麼是習近平沒想到的呢?

塔利班會不會變成另一個越共,應該是此刻習近平最擔心的吧?!

Πολλοί λένε για τις ΗΠΑ που εγκατέλειψαν την Κίνα το 1949, το Βιετνάμ το 1975, και το Αφγανιστάν το 2021. Αλλά το 1949, ο Στάλιν δεν περίμενε τον διαχωρισμό της Κίνας με τη Σοβιετική Ένωση 10 χρόνια αργότερα. Το 1975, ο Μάο Τσε Τουνγκ δεν περίμενε τον Σινοβιετναμέζικο Πόλεμο 4 χρόνια μετά. Τι δεν προβλέπει ο Σι Τζινπίνγκ το 2021;

Η ανεξάρτητη δημοσιογράφος Melissa Chan αποκρίθηκε στην πολιτική αναλογία με απόψεις από τον καθηγητή νομικής Donald Clarke και τον ειδικό διεθνών σχέσεων Andrew Small: 

Στη συζήτησή μου με τον @ajwsmall [17] (θα τη δημοσιεύσω σύντομα!), τονίζει επίσης ότι οι ασιατικές δυνάμεις ίσως καλωσορίσουν την απόσυρση των ΗΠΑ, διότι σημαίνει ότι μπορούν να επικεντρωθούν ξανά στην ασφάλεια στον Ινδο-Ειρηνικό.

Πιο σημαντικά, όπως τόνισαν  [2]ορισμένοι Ταϊβανέζοι δημοσιογράφοι, η σύγκριση είναι πολύ παραπλανητική, καθώς υπονοεί ότι οι ΗΠΑ έχουν ακόμα στρατεύματα με βάση στην Ταϊβάν. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ απέσυραν όλα τα στρατεύματα από την Ταϊβάν το 1979 [19] κι όμως η χώρα είναι ακόμα ανεξάρτητη έως σήμερα.