Φωτογραφία: CCNull, άδεια CC BY 2.0
Στην Αυστρία, η έκτρωση επιτρέπεται κατά τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης μετά από ιατρική γνωμάτευση. Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται εκεί περίπου 30.000 εκτρώσεις. Σχεδόν το ένα τρίτο όλων των γυναικών, που κάνουν έκτρωση, είναι έγχρωμες και σχεδόν οι μισές από αυτές δεν έχουν γεννηθεί στην Αυστρία. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Σύμφωνα με έκθεση του Αυστριακού γυναικολόγου Δρ. Christian Fiala, το 40% των μεταναστών χρησιμοποιεί αποτελεσματικές μεθόδους αντισύλληψης – σε σύγκριση με το 58% όσων έχουν γεννηθεί στην Αυστρία. Αυτή η μελέτη θεωρείται η πρώτη και μέχρι σήμερα η μοναδική αντιπροσωπευτική μελέτη στην Αυστρία σχετικά με τη σεξουαλικότητα και την αντισύλληψη σε άτομα ηλικίας 16 έως 49 ετών.
Στην έκθεση, ο Δρ. Fiala αναφέρει ότι τα υψηλότερα ποσοστά εκτρώσεων είναι συχνότερα μεταξύ των γυναικών με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Γενικά, οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες συμβαίνουν συχνότερα λόγω ορμονικής επιφυλακτικότητας και λανθασμένης εκτίμησης της γονιμότητας.
Μεταξύ 2012 και 2019, η χρήση του χαπιού ως μεθόδου αντισύλληψης μεταξύ των γυναικών μειώθηκε από 60% σε 44%. Σύμφωνα με την έκθεση αντισύλληψης του 2019 από τον Δρ. Christian Fiala, η επιφυλακτικότητα σχετικά με το χάπι αυξάνεται λόγω της επαναλαμβανόμενης παραπληροφόρησης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, καθώς το χάπι αποτελεί ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα αντισύλληψης. Μόνο ένα μικρό ποσοστό των ατόμων έχει αντικαταστήσει το χάπι με άλλη αποτελεσματική αντισυλληπτική μέθοδο.
Η γυναικολόγος Δρ. D. Jalali, από την άλλη πλευρά, πιστεύει ότι η παραπληροφόρηση θα μπορούσε να προέρχεται από τους ίδιους τους γιατρούς. Στην επικοινωνία μας μέσω Zoom μου εξήγησε ότι:
The survey of Dr. Fiala does not define whether this has to do with their own misconceptions (about fertility) or whether it has to do with being misinformed by their doctor. I can’t even start describing the number of women, mainly women with a migration background, who have received the wrong information regarding their fertility and anticonception. Often, these young women already have a long history of being mistreated in gynecological issues, which results in an unwanted pregnancy with harmful health complications, leaving no other option than going through an abortion, whether wished for or not.
Η έρευνα του Δρ. Fiala δεν δείχνει αν αυτό έχει να κάνει με τη δική τους εσφαλμένη κρίση για τη γονιμότητα ή αν οφείλεται σε παραπληροφόρηση εκ μέρους των γιατρών τους. Δεν μπορώ να απαριθμήσω πόσες γυναίκες, ιδίως γυναίκες με μεταναστευτικό υπόβαθρο, έχουν λάβει λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με τη γονιμότητά τους και την αντισύλληψη. Συχνά, οι νεαρές αυτές γυναίκες αντιμετωπίζουν εδώ και πολύ καιρό μία κακή διαχείριση των γυναικολογικών θεμάτων, γεγονός που τις οδηγεί σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, επιπλοκές και βλάβες στην υγεία τους. Έτσι, συχνά δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κάνουν έκτρωση, είτε το θέλουν είτε όχι.
Επιπλέον, πολλοί θεωρούν ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, για την οποία υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένου διδακτικού προσωπικού, απειλείται από τις συντηρητικές ομάδες της χώρας, ενώ το χάπι δεν καλύπτεται από τη νόμιμη ασφάλιση υγείας. Σε μια λεπτομερή μελέτη της GynMed, μιας μαιευτικής κλινικής και κλινικής οικογενειακού προγραμματισμού, περισσότερες από τις μισές γυναίκες, που συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσαν ότι θα επέλεγαν μία από τις μεθόδους αντισύλληψης, εάν το κόστος καλυπτόταν.
Από την άλλη πλευρά, το “χάπι της επόμενης μέρας”, ένα επείγον αντισυλληπτικό, είναι εύκολα διαθέσιμο, αν οι γυναίκες ξεπεράσουν το στίγμα, που συνδέεται με αυτό. Από τον Ιανουάριο του 2014, το χάπι διατίθεται στα αυστριακά φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και ηλικιακό περιορισμό. Ωστόσο, οι γυναίκες αναφέρουν ότι συχνά τους ζητείται συνταγή στα φαρμακεία.
Η “λευκή ματιά” της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης στην Αυστρία
Μετά την εμφάνιση του κινήματος Black Lives Matter [Οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε] το 2020, η ευαισθητοποίηση για τις φυλετικές διακρίσεις έχει αυξηθεί στην Αυστρία. Για παράδειγμα, η ιστορικός, ειδική στον αντιρατσισμό, και δημοσιογράφος Vanessa Spanbauer δήλωσε σε τοπική εφημερίδα: “Η ιατρική είναι συχνά προσανατολισμένη προς τους λευκούς”. Οι γιατροί φαίνεται να καθοδηγούνται – συχνά ασυνείδητα – από προκαταλήψεις σχετικά με την εθνικότητα, γεγονός που οδηγεί στην ελλιπή παροχή υπηρεσιών σε ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες διαφορετικών εθνοτήτων αντιδρούν επίσης διαφορετικά σε ασθένειες, όπως το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (εν συντομία ΣΠΩ). Μία στις δέκα γυναίκες πάσχει από το σύνδρομο αυτό. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την ανάπτυξη κυστών, ορμονική ανισορροπία, αύξηση βάρους και υπογονιμότητα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η πάθηση αυτή επηρεάζει τις γυναίκες από τις αραβικές και ασιατικές κουλτούρες με διαφορετικό τρόπο από ό,τι τις γυναίκες της Δύσης, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να έχει επιπτώσεις στη διάγνωση. Για παράδειγμα, η παχυσαρκία “μπορεί να μην εκλαμβάνεται ως δυσμενής συνέπεια σε ορισμένους πολιτισμούς, αλλά μάλλον ως σημάδι ευημερίας”, σύμφωνα με μία μελέτη σχετικά με το ΣΠΩ ειδικών εθνοτήτων. Όσοι πάσχουν από ΣΠΩ και ανήκουν σε τέτοιες πολιτισμικές ομάδες πιθανόν να μην υποψιάζονται κάτι κακό, όταν αυξάνεται το βάρος τους.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο θέμα πολιτισμού. Η μελέτη διαπιστώνει ότι οι εθνοτικές διαφορές επηρεάζουν επίσης την έκταση των συμπτωμάτων και την αποτελεσματικότητα των διαφόρων θεραπευτικών προσεγγίσεων. Για παράδειγμα, οι γυναίκες της Νότιας Ασίας με ΣΠΩ έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και αναπτύσσουν μέχρι την ηλικία των 25 ετών πιο σοβαρά συμπτώματα από ό,τι οι λευκές Ευρωπαίες. Σύμφωνα με τη μελέτη, αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε “διαφορετική γενετική προδιάθεση και περιβαλλοντικούς παράγοντες, που ήδη επιδρούν ενδομήτρια”.
Σε μια ομάδα στο Facebook με περισσότερες από 16.000 διεθνείς γυναίκες από τη Βιέννη, τα μέλη της διαμαρτύρονται τακτικά για διακρίσεις στη γυναικολογική περίθαλψη λόγω της εθνικότητάς τους. Κάποιες λάμβαναν θεραπεία για δύο χρόνια, πριν κάποιος άλλος γυναικολόγος εντοπίσει σωστά το πρόβλημά τους μετά από 20 λεπτά και το επιλύσει πλήρως μετά από δύο εβδομάδες. Άλλες διαγνώστηκαν επανειλημμένα με ψυχική διαταραχή, αντί να αναγνωριστούν οι σωματικές τους παθήσεις. Οι έγχρωμοι ασθενείς, που πιστεύουν ότι αντιμετωπίζονται με “λευκή ματιά” στο Αυστριακό Σύστημα Υγείας, υποφέρουν επίσης από προβλήματα ψυχικής υγείας εξαιτίας των διακρίσεων.
Το περιοδικό Vice περιέγραψε την κατάσταση στη γειτονική Γερμανία. Για παράδειγμα, η Jasmin, μια 33χρονη ασθενής, δήλωσε: “Αυτές οι ρατσιστικές εμπειρίες στο νοσοκομείο και στα χειρουργεία με έκαναν να νιώθω ότι δεν αξίζω τίποτα. Ένιωθα σαν να ενοχλώ και να υπερβάλλω, απομακρύνοντας τους γιατρούς από τους “πραγματικούς” ασθενείς τους”.
Η Parissima Taher, ψυχολόγος, το σχολίασε αυτό από την εμπειρία της στην ψυχολογία: “Σε μία ψυχοθεραπεία, μου είπαν ότι πρέπει να αποδεχτώ τις δυσκολίες στη σχέση μου. Κι αυτό γιατί οι άντρες εδώ στην Αυστρία προτιμούν τις λευκές γυναίκες και θα είναι δύσκολο να βρω έναν άντρα εκτός από τον σύντροφό μου, που να με βρίσκει όμορφη”, αφηγήθηκε, προσθέτοντας ότι “δυστυχώς αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Αυτό το βιώνω τακτικά στη δουλειά μου με τους πελάτες μου, οι οποίοι έχουν βιώσει με τη σειρά τους διακρίσεις από άλλους ψυχολόγους”.
