Ο γιος του δικτάτορα Μάρκος θέλει να γίνει ο επόμενος πρόεδρος των Φιλιππίνων

Ο 64χρονος Φερντινάντο “Μπονγκμπόνγκ” Ρομουάλντεζ Μάρκος Τζούνιορ, γνωστός και ως Μάρκος Τζούνιορ, BBM ή Μπονγκμπόνγκ, είναι το δεύτερο παιδί και μοναδικός γιος του δικτάτορα των Φιλιππίνων και κλέφτη παγκόσμιας κλάσης ^[2] Φερντινάντο Μάρκος του Πρεσβύτερου και της πρώην Πρώτης Κυρίας, Ιμέλντα Ρομουάλντεζ Μάρκος.

Πρωτοστάτησε σε πολλές ^[3] προεκλογικές έρευνες ^[4], οι οποίες θα μπορούσαν να επιτρέψουν σε αυτόν και την οικογένειά του να ανακτήσουν ^[5] πολιτική εξουσία μετά την εκδίωξή τους από μια εξέγερση της Λαϊκής Εξουσίας το 1986.

Η πολιτική σταδιοδρομία του Μπονγκμπόνγκ

Το 1980, έγινε Αντικυβερνήτης της επαρχίας Ιλόκος Νόρτε συμμετέχοντας χωρίς αντίπαλο στο κόμμα Kilusang Bagong Lipunan του πατέρα του, ο οποίος κυβερνούσε τις Φιλιππίνες με στρατιωτικό νόμο εκείνη την εποχή. Ο Μπονγκμπόνγκ Μάρκος κατείχε τη θέση του Κυβερνήτη του Ιλόκος Νόρτε το 1983, έως ότου η οικογένειά του εκδιώχθηκε από την εξουσία από τη Λαϊκή Εξέγερση (EDSA I). Κατέφυγε στη Χαβάη εξόριστος ^[8] τον Φεβρουάριο του 1986.

Ο πατέρας του τον διόρισε πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Δορυφορικών Επικοινωνιών Φιλιππίνων (Philcomsat) στις αρχές του 1985, ένα εξέχον παράδειγμα “καπιταλισμού διαπλεκόμενων συμφερόντων ^[9]“. Η κυβέρνηση πούλησε τις πλειοψηφικές της μετοχές στα “φιλαράκια” του Μάρκος το 1982, παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ κερδοφόρα λόγω του ρόλου της ως μοναδικός αντιπρόσωπος για τη σύνδεση των Φιλιππίνων με το παγκόσμιο δορυφορικό δίκτυο Intelsat. Οι ερευνητές της κυβέρνησης των Φιλιππίνων διαπίστωσαν ^[10] αργότερα ότι ο Πρόεδρος Μάρκος απέκτησε το 39,9%, αξίας 19,95 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, των μετοχών της εταιρείας μέσω εικονικών εταιρειών. Αυτό επέτρεψε στον πρεσβύτερο Μάρκος να διορίσει τον Μπονγκμπόνγκ πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου της Philcomsat στις αρχές του 1985, επιτρέποντάς του να αντλεί μηνιαίο μισθό “9.700-97.000 δολαρίων”, παρά το γεγονός ότι σπάνια επισκεπτόταν τα γραφεία.

Μετά τον θάνατο του πατέρα Φερντινάντο Μάρκος στη Χαβάη το 1989, η Πρόεδρος Κορασόν Ακίνο τελικά επέτρεψε στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Μάρκος, συμπεριλαμβανομένου του Μάρκος Τζούνιορ, να επιστρέψουν στις Φιλιππίνες για να αντιμετωπίσουν διάφορες κατηγορίες στις 4 Νοεμβρίου 1991.

Ανάκτηση πολιτικής επιρροής

Από τότε, οι Μάρκος έχουν ξεκινήσει μια συστηματική εκστρατεία για να αποκαταστήσουν ^[11] την περιβόητη κληρονομιά τους και να επιστρέψουν στην εξουσία.

Η Ιμέλντα Μάρκος ^[12] έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος το 1992, αλλά έχασε από τον Φιντέλ Ράμος, βασική προσωπικότητα στην αποπομπή του Μάρκος. Το 1995, όμως, κέρδισε μια έδρα στο Κογκρέσο στη γενέτειρά της, Λέιτε, όπου οι συγγενείς της ασκούσαν πολιτική επιρροή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 1998, η Ιμέλντα προσπάθησε ξανά να διεκδικήσει την προεδρία, αλλά δεν τα κατάφερε.

Ο Μπονγκμπόνγκ Μάρκος εξελέγη εκπρόσωπος του Κογκρέσου της δεύτερης περιφέρειας του Ιλόκος Νόρτε από το 1992 έως το 1995. Έλαβε υποψηφιότητα και εξελέγη κυβερνήτης του Ιλόκος Νόρτε ξανά το 1998. Μετά από εννέα χρόνια, επέστρεψε στην προηγούμενη θέση του ως μέλος του Κογκρέσου από το 2007 έως το 2010 και στη συνέχεια έγινε Γερουσιαστής των Φιλιππίνων υπό το Εθνικό Κόμμα από το 2010 έως το 2016.

Η Άιμι Μάρκος, η μεγαλύτερη αδερφή του Μπονγκμπόνγκ, έγινε εκπρόσωπος της δεύτερης περιφέρειας του Ιλόκος Νόρτε υπηρετώντας τρεις θητείες από το 1998 έως το 2007. Έγινε γερουσιαστής το 2019.

Τα λείψανα του αείμνηστου δικτάτορα έφτασαν στις Φιλιππίνες περισσότερα από επτά χρόνια μετά την εξορία των Μάρκος. Τα λείψανα, όμως, του δικτάτορα επετράπη να ταφούν στο Libingan ng mga Bayani (Κοιμητήριο Ηρώων) μόλις στις 18 Νοεμβρίου 2016, λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Προέδρου Ροντρίγκο Ντουτέρτε. Το Ανώτατο Δικαστήριο επιβεβαίωσε ^[13] την απόφασή του, χρονολογίας 2016, που επιτρέπει την ταφή του πρώην προέδρου στο Libingan ng mga Bayani. Η συμμαχία των Μάρκος με τον νυν Πρόεδρο Ντουτέρτε ήταν κρίσιμος παράγοντας σε αυτή την απόφαση.

Ο Μάρκος Τζούνιορ έθεσε υποψηφιότητα για Αντιπρόεδρος των Φιλιππίνων στις εκλογές του 2016, αλλά έχασε από τη βουλευτή Λένι Ρομπρέδο. Στη συνέχεια υπέβαλε εκλογική διαμαρτυρία στο Προεδρικό Εκλογικό Δικαστήριο, με αξιώσεις και κατηγορίες για εξαπάτηση, η οποία απορρίφθηκε ^[14].

Επαναπροσδιορισμός της “μάρκας” Μάρκος

Η Cambridge Analytica Ltd., μια βρετανική εταιρεία πολιτικών συμβούλων, που αυτοχαρακτηρίζεται ως “παγκόσμια υπηρεσία εκλογικής διαχείρισης”, φέρεται να προσεγγίστηκε ^[15] από τους Μάρκος για να αλλάξει την εικόνα της οικογένειάς τους. Η εταιρεία είναι περισσότερο γνωστή για τη διαχείριση του σκανδάλου δεδομένων Facebook-Cambridge Analytica.

Περισσότερες αποδείξεις της συστηματικής προσπάθειας της οικογένειας Μάρκος να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη και την κληρονομιά του αείμνηστου δικτάτορα αντικατοπτρίζονται σε πολλές σελίδες και λογαριασμούς Facebook στις Φιλιππίνες, συμπεριλαμβανομένων όσων συνδέονται με τον Πρόεδρο Ροντρίγκο Ντουτέρτε και την Άιμι Μάρκος, οι οποίοι καταργήθηκαν ^[16] από την εταιρεία πολυμέσων για παραβίαση των πολιτικών ανεπιθύμητων δημοσιεύσεων και ελέγχου ταυτότητας.

Το προεκλογικό αφήγημα ^[17] του Μπονγκμπόνγκ Μάρκος προβάλλει την ιδέα ότι “ο γιος δεν πρέπει να ευθύνεται για τις αμαρτίες του πατέρα του” και ότι οι δεκαετίες διχόνοιας του παρελθόντος πρέπει να δώσουν τη θέση τους στο να προχωρήσουμε για ένα ενωμένο και ευημερούν μέλλον.

Επιστρέφει και η αντιπολίτευση στους Μάρκος

Παρά το πλεονέκτημα του Μάρκος σε πόρους (παράνομα πλούτη), πληθώρα ιστορικού αναθεωρητισμού ^[18], αποτελεσματική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για επιρροή του κοινού και τη σημαντική επιστροφή του στην εξουσία, η προεδρική του υποψηφιότητα αντιμετωπίζει τρομερά εμπόδια.

Η κύρια αντίθεση προέρχεται από έναν σύμμαχο, τη δήμαρχο της πόλης του Νταβάο, Σάρα Ντουτέρτε, κόρη του νυν προέδρου. Ήταν στην κορυφή όλων των προεκλογικών ερευνών και ο Μπονγκμπόνγκ έρχεται δεύτερος πίσω της. Ως κόρη του Προέδρου Ντουτέρτε, απολαμβάνει το πλεονέκτημα των πόρων και της επιρροής του εν ενεργεία προέδρου. Παρόλο που η δήμαρχος Σάρα δεν θέλει ^[19] να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος, μπορεί και να αλλάξει γνώμη πριν από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφίων στις 15 Νοεμβρίου. Μια δυναστική διαδοχή του Ντουτέρτε στην προεδρία θα προστατεύσει τον Πρόεδρο Ντουτέρτε από το να κατηγορηθεί για “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας” στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εν μέσω πολυάριθμων εν εξελίξει ποινικών υποθέσεων.

Ο αυξανόμενος συνασπισμός υποψηφίων της αντιπολίτευσης κατά του Ντουτέρτε και του Μάρκος είναι μια υπολογίσιμη δύναμη.

Η αντιπρόεδρος Λένι Ρομπρέδο, σημαντική υποψήφια για την προεδρία, είναι ξεκάθαρη για την αναχαίτιση ^[20] των Μάρκος, λέγοντας ότι θέλει επίσης να αποτρέψει μια κυβέρνηση παρόμοια με το καθεστώς του Προέδρου Ντουτέρτε.

Ο γερουσιαστής Manny Pacquiao, παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας και υποψήφιος για την προεδρία, είπε ^[21] ότι υπάρχει μια κραυγή ενάντια στην οικογένεια Μάρκος για την επιστροφή δήθεν δισεκατομμυρίων δολαρίων παράνομου πλούτου. Πρόσθεσε ότι, εάν εκλεγεί πρόεδρος, θα επανεξετάσει όλες τις έρευνες εναντίον των Μάρκος, καθώς και τον παράνομο πλούτο που ανακτήθηκε από την Προεδρική Επιτροπή Καλής Διακυβέρνησης.

Ο πρώην νομοθέτης Neri Colmenares, ο οποίος βασανίστηκε ως νεαρός ακτιβιστής κατά τη διάρκεια της προεδρίας Μάρκος, έγραψε για την ανάγκη ενότητας για να σταματήσει η επιστροφή των Μάρκος.

…preventing a Marcos restoration, and uplifting the country from the catastrophe of the past five years.

We remain hopeful that unification can still be possible among the ranks of those opposing a Duterte or Marcos presidency.

— Neri Colmenares (@ColmenaresPH) October 7, 2021 ^[22]

…αποτρέποντας την αποκατάσταση των Μάρκος και διασώζοντας τη χώρα από την καταστροφή των τελευταίων πέντε ετών.

Παραμένουμε αισιόδοξοι ότι η ενοποίηση μπορεί ακόμα να είναι δυνατή μεταξύ των τάξεων εκείνων, που αντιτίθενται στην προεδρία του Ντουτέρτε ή του Μάρκος.

Η αντιπολίτευση στην προεδρία του Μάρκος υποστηρίζεται από ισχυρή νομική βάση. Στις 25 Φεβρουαρίου 2013, ο Πρόεδρος Μπενίνιο Ακίνο Γ’ υπέγραψε ^[23] τον δημοκρατικό νόμο αριθ. 10368, γνωστό ως “Νομοθεσία περί αποκατάστασης και αναγνώρισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” του 2013. Ο νόμος αναγνώριζε τη νομική και ηθική υποχρέωση του κράτους για τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που διέπραξε το καθεστώς του πρώην Προέδρου Φερντινάντο Μάρκος κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού νόμου από τις 21 Σεπτεμβρίου 1972 έως τις 25 Φεβρουαρίου 1986 και ένα μήνα πριν και μετά την περίοδο. Ο νόμος αναγνώριζε ότι υπήρξαν αστικά, πολιτικά και οικονομικά δικαιώματα, που παραβιάστηκαν από το αυταρχικό καθεστώς.

Η Karapatan, μια συμμαχία υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόσθεσε ^[24]:

In the same way that the struggle of the people did not end with the downfall of the Marcos dictatorship, the campaign to stop Marcos and Duterte from returning to and staying in Malacañang continues, as a way to do justice for the Filipino people of the martial law generation and all other generations after Duterte.

Με τον ίδιο τρόπο που ο αγώνας του λαού δεν τελείωσε με την πτώση της δικτατορίας του Μάρκος, συνεχίζεται η εκστρατεία για να αποφευχθεί η επιστροφή και παραμονή των Μάρκος και Ντουτέρτε στο [Προεδρικό Μέγαρο] Μαλακανιάν, ως ένας τρόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους Φιλιππινέζους της εποχής του στρατιωτικού νόμου και όλων των υπόλοιπων γενιών μετά τον Ντουτέρτε.