“Ο λαός μου, από ψηλά κι από μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Κείμενο και φωτογραφίες του Juan-Sí González για το Periodismo de Barrio [1], αναδημοσίευση από το Global Voices.
Μετά από αρκετά χρόνια, επέστρεψα στην Αβάνα το 2020. Νοικιάσαμε ένα σπίτι στην Παλιά Αβάνα και προσκαλέσαμε όλη την οικογένεια να περάσουμε μια εβδομάδα μαζί. Είχα επίσης προσκληθεί από το INSTAR [2] (Διεθνές Ινστιτούτο Καλλιτεχνικού Ακτιβισμού Χάνα Άρεντ) για να κάνω μια οπτικοακουστική παρουσίαση για το έργο της ομάδςα Art-De (τέχνη και δικαιώματα) τη δεκαετία του '80 και για το έργο μου στο παρελθόν, όταν ήμουν εξόριστος. Έφτασα με τη γυναίκα και την κόρη μου στις 31 Ιανουαρίου.
Κατά τη διάρκεια των ημερών της σύντομης παραμονής μου, τράβηξα μια σειρά φωτογραφιών. Αυτές οι φωτογραφίες επισημαίνονται ως ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ.
Οι φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν ΠΡΙΝ, είναι κοντινά πλάνα. Ανήκουν σε εκείνες τις πρώτες μέρες, που μπορούσα να βγαίνω τα πρωινά, να τριγυρνάω στους δρόμους της Αβάνας και να αναπνέω στην παλιά μου πόλη. Εκείνες τις μέρες ακολούθησα την ίδια ρουτίνα, τεκμηριώνοντάς την για να αναγνωρίσω καλύτερα και να βρω τη διαδρομή μου στους δρόμους της πόλης. Κατέγραψα το εσωτερικό και το εξωτερικό των κτιρίων, που ξύπνησαν τη μνήμη μου, προσπαθώντας να δημιουργήσω μια ανανεωμένη μαρτυρία για μέρη, που μου φάνηκαν οικεία.
Ωστόσο, στις 5 Φεβρουαρίου όλα άλλαξαν. Στο δρόμο για το σπίτι από τη βόλτα μου, πήγα για έναν καφέ στο Ξενοδοχείο Plaza. Ξαφνικά, δύο άτομα ήρθαν και κάθισαν σε κάθε πλευρά του τραπεζιού μου. Ήταν πράκτορες με πολιτικά. Μου είπαν ότι είχαν έρθει να με προειδοποιήσουν για την παρουσίασή μου στο INSTAR. Ένας από αυτούς έβγαλε από την τσέπη του ένα πακέτο πούρα H. Upmann και το έβαλε στο τραπέζι δίπλα στα Marlboro μου. Περνώντας ένα πούρο στον άλλο πράκτορα και μετά ανάβοντας το δικό του, είπε ότι με παρακολουθούσαν να φωτογραφίζω σκουπιδότοπους και άθλιες περιοχές της πόλης. “Γιατί; Για ποιο λόγο;” με ρώτησε.
Στη συνέχεια, μετά από μια πολύωρη και δυσάρεστη συνδιαλλαγή, έφυγαν.
Την επόμενη μέρα, λίγες ώρες πριν την παρουσίασή μου, ήξερα ότι δεν μπορούσα να βγω έξω σε καμία περίπτωση, μέχρι την ημέρα της αναχώρησής μου από την Κούβα.
Οι φωτογραφίες ΜΕΤΑ τραβήχτηκαν από μακριά και ο κόσμος στους δρόμους φαίνεται από ψηλά. Αυτές οι φωτογραφίες ανήκουν στις τελευταίες μέρες της παραμονής μου, αφού μου απαγόρευσαν να βγω έξω και να φωτογραφίσω δημόσια. Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν κρυφά, εκ των έσω, από το μπαλκόνι και από την ταράτσα αυτού του αξέχαστου σπιτιού.
Μια μεγάλη αναμονή. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Πρόσοψη κτιρίου, περίπατος στην πόλη. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Εσωτερικό, περίπατος στην πόλη. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Εσωτερικό, περίπατος στην πόλη. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Εσωτερικό, περίπατος στην πόλη. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Εσωτερικό, μια μεγάλη περίοδος αναμονής. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.
Ο λαός μου από ψηλά και μακριά. Φωτογραφία: Juan-Sí González, από τη σειρά In Door/Close Up, 2020.