Στη Νιγηρία, η κυβέρνηση εργαλειοποιεί την νομοθεσία κατά της διαδικτυακής έκφρασης

Το περίπτερο της Επιτροπής Επικοινωνιών της Νιγηρίας στο συνέδριο ITU Telecom World 2013. Εικόνα από ITU/ KC. Ortiz , λήφθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2013 ( CC BY 2.0 ).

Η διαδικτυακή έκφραση δεν είναι ελεύθερη στη Νιγηρία. Στην πραγματικότητα, η νομοθεσία, που θα έπρεπε να προστατεύει τη διαδικτυακή έκφραση στη Νιγηρία, χρησιμοποιείται επί του παρόντος για την παραβίασή της.

Ειδικότερα, η νιγηριανή κυβέρνηση χρησιμοποιεί συστηματικά τον νόμο περί επικοινωνιών της Νιγηρίας του 2003 (NCA) για να δικαιολογήσει την παραβίαση της διαδικτυακής έκφρασης. Συχνά, η κυβέρνηση διατάζει τους Παρόχους Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP) μέσω της Επιτροπής Επικοινωνιών της Νιγηρίας (NCC) να μπλοκάρουν ιστότοπους ή πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και οι ISP (πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου) επίσης παραδίδουν και εκτελούν τις διαταγές της κυβέρνησης χωρίς καμία αντίδραση. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση συνεχίζει να πραγματοποιεί αδικαιολόγητες επιθέσεις κατά της διαδικτυακής έκφρασης.

Το 2017, η NCC διέταξε τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου να περιορίσουν την πρόσβαση σε ορισμένους ιστότοπους, που ανήκαν σε αυτονομιστές της Μπιάφρα, που αγωνίζονται για αυτοδιοίκηση στη νοτιοανατολική περιοχή της Νιγηρίας, βάσει του άρθρου 146 του νόμου και οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου συμμορφώθηκαν με την εντολή. Αν και θα μπορούσαν να υπάρχουν λόγοι για περιορισμό των ιστοσελίδων των αυτονομιστών, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι διατάξεις του NCA τηρήθηκαν, πριν δοθεί μια τέτοια εντολή. Σε επιστολή της 21ης ​​Ιανουαρίου 2021, η NCC διέταξε την MTN, έναν ISP που δραστηριοποιείται στη Νιγηρία, να περιορίσει την πρόσβαση στον ιστότοπο ενός διαδικτυακού ειδησεογραφικού τόπου, της Peoples’ Gazette, με βάση το άρθρο 146 της NCA. Στο παρελθόν, η Peoples’ Gazette ήταν επικριτική της νιγηριανής κυβέρνησης και των πολιτικών της, αποκαλύπτοντας τη διαφθορά και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επιτρέπονται από το κράτος.

Άλλη μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών μπλόκαρε τον ιστότοπό μας, κατά τις διαταγές του καθεστώτος Μπουχάρι. Η MTN έδωσε παρόμοια εξήγηση πρόσφατα.

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να αντιμετωπίζει την τοπική διαφθορά και έλλειψη δικαιοσύνης, που αποκαλύπτεται από τους δημοσιογράφους μας, αντί να στερεί από τους πολίτες το δικαίωμά τους σε χρήσιμη πληροφόρηση.

Τον Ιούνιο του 2021, η κυβέρνηση της Νιγηρίας διέταξε επίσης τους ISP να περιορίσουν την πρόσβαση των Νιγηριανών στο Twitter, μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης. Βασίστηκε στον ισχυρισμό ότι η πλατφόρμα χρησιμοποιείται για “δραστηριότητες ικανές να υπονομεύσουν την ύπαρξη της Νιγηρίας” και οι ISP συμμορφώθηκαν. Η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισε την διαταγή ως “σαφείς παραβιάσεις του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, της πρόσβασης στην πληροφόρηση και της ελευθερίας του Τύπου”.

Πώς χρησιμοποιείται το NCA για την παραβίαση της διαδικτυακής έκφρασης στη Νιγηρία

Όπως προβλέπεται στην ενότητα 1, το NCA επιδιώκει να παράσχει ρυθμιστική εποπτεία για τον τομέα των τηλεπικοινωνιών της Νιγηρίας, ενώ το τμήμα 3 ιδρύει την NCC για την εκτέλεση καθημερινών ρυθμιστικών λειτουργιών σε σχέση με τον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Ωστόσο, ορισμένες διατάξεις του νόμου χρησιμοποιούνται από τη νιγηριανή κυβέρνηση για να καταστείλει την διαδικτυακή έκφραση στη Νιγηρία.

Για παράδειγμα, το άρθρο 146 παράγραφος 2 του νόμου προβλέπει ότι, κατόπιν γραπτού αιτήματος του NCC, ένας πάροχος υπηρεσιών διαδικτύου πρέπει να συνδράμει στην πρόληψη αδικήματος στη Νιγηρία. Το άρθρο 148 παράγραφος 1 του νόμου προβλέπει στη συνέχεια περιπτώσεις όπου η NCC μπορεί να ενεργήσει προς το συμφέρον της δημόσιας ασφάλειας να αναστείλει την άδεια ενός ISP, να αποσύρει τις υπηρεσίες ή τις εγκαταστάσεις δικτύου ενός ISP, να διατάξει τη μη κοινοποίηση μιας συγκεκριμένης επικοινωνίας από ή προς έναν ISP, ή να διατάξει την κατάσχεση του εξοπλισμού ενός ISP.

Εκτός από αυτές τις διατάξεις, το άρθρο 53 παράγραφος 2 του νόμου απαιτεί ότι, προτού η NCC εκδώσει γραπτή εντολή στους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου για συμμόρφωση ή μη συμμόρφωση με την πράξη, το πρόσωπο, κατά του οποίου εκδίδεται η εν λόγω οδηγία, πρέπει να λάβει ειδοποίηση για να υπερασπιστούν τις ενέργειές του. Στα παραδείγματα που τονίστηκαν παραπάνω, δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι η NCC συμμορφώθηκε με την ενότητα 53(2).

Νομικές υποχρεώσεις για την προστασία της διαδικτυακής έκφρασης 

Το άρθρο 39 του Συντάγματος της Νιγηρίας του 1999 εγγυάται την προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία έκφρασης, γνώμης και πρόσβασης στις πληροφορίες. Το δικαίωμα δεν είναι απόλυτο και μπορεί να περιοριστεί σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να είναι σαφείς και προβλέπονται στο άρθρο 45 του Συντάγματος. Δηλώνει ότι οι περιορισμοί του δικαιώματος πρέπει να είναι εύλογα δικαιολογημένοι σε μια δημοκρατική κοινωνία για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος και των δικαιωμάτων των άλλων.

Εκτός από αυτές τις διατάξεις, η κυβέρνηση της Νιγηρίας έχει επίσης υποχρεώσεις να προστατεύει το δικαίωμα βάσει των διεθνών προτύπων ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) και τον Αφρικανικό Χάρτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των Λαών (Αφρικανικός Χάρτης). Το άρθρο 19 παράγραφοι 1 και 2 του ICCPR αναφέρει ότι ο καθένας έχει δικαίωμα στη γνώμη και την έκφρασή του. Το άρθρο 19 παράγραφος 3 έχει επίσης ερμηνευτεί ότι σημαίνει ότι, για να περιοριστεί το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, πρέπει να προβλέπεται από το νόμο, πρέπει να βασίζεται σε νόμιμο λόγο, το μέτρο που χρησιμοποιείται για τον περιορισμό αυτού του δικαιώματος πρέπει να αναλογικό και ο περιορισμός πρέπει να είναι απαραίτητος.

Το άρθρο 9 του Αφρικανικού Χάρτη εγγυάται επίσης το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Επιπλέον, το 2019, η Αφρικανική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των Λαών, εκπληρώνοντας την εντολή της για την προστασία των δικαιωμάτων που προβλέπονται στον Αφρικανικό Χάρτη, αναθεώρησε πρόσφατα τη Διακήρυξη των Αρχών για την Ελευθερία της Έκφρασης και την Πρόσβαση στην Πληροφορία. Η αρχή 38 της αναθεωρημένης δήλωσης υποστηρίζει ότι τα κράτη δεν πρέπει να παρεμβαίνουν στο δικαίωμα των ατόμων να λαμβάνουν και να μεταδίδουν πληροφορίες στο Διαδίκτυο μπλοκάροντας περιεχόμενο, εκτός εάν η παρέμβαση αυτή είναι σύμφωνη με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ενώ οι διατάξεις της ενότητας 146 της NCA που επισημαίνονται παραπάνω προβλέπει νόμιμες περιπτώσεις όπως η δημόσια ασφάλεια ή οι δημόσιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για αποκλεισμό διαδικτυακού περιεχομένου, ο οριστικός αποκλεισμός ιστοτόπων χωρίς να λαμβάνονται υπόψη άλλα λιγότερο παρεμβατικά μέτρα, όπως ο περιορισμός συγκεκριμένου περιεχομένου, δεν συμμορφώνεται με το Σύνταγμα της Νιγηρίας και διεθνώς θέσει πρότυπα. Επιπλέον, η νιγηριανή κυβέρνηση δεν έχει δείξει καμία επαληθεύσιμη σχέση μεταξύ αυτού του περιεχομένου και της βλάβης που υποτίθεται ότι προκαλεί. Φαίνεται ότι η νιγηριανή κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως όπλο τον όρο “εθνική ασφάλεια” για να περιορίσει την έκφραση στο Διαδίκτυο, χωρίς να παρέχει συγκεκριμένα παραδείγματα για να δικαιολογήσει τη χρήση του ή να δείξει ότι οι ενέργειές της είναι εύλογα δικαιολογημένες σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Ως τρόπος για να προχωρήσουμε, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, ο ιδιωτικός τομέας και η κοινωνία των πολιτών πρέπει να σημειώσουν ότι νόμοι όπως το NCA χρησιμοποιούνται κατά της διαδικτυακής έκφρασης στη Νιγηρία. Η Εθνοσυνέλευση θα πρέπει να διασφαλίσει μια προσέγγιση ψηφιακών δικαιωμάτων στους νόμους της και νόμοι όπως το NCA πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τα συνταγματικά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό περιλαμβάνει την τροποποίηση των διατάξεων του NCA και τη διασφάλιση ότι, τουλάχιστον, οι νόμοι που πρέπει να προστατεύουν τα ψηφιακά δικαιώματα, όπως η διαδικτυακή έκφραση, δεν χρησιμοποιούνται για την παραβίασή της.

Η κοινωνία των πολιτών μπορεί επίσης να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην παρακολούθηση των μεταρρυθμίσεων και της εφαρμογής των νόμων, που επηρεάζουν την διαδικτυακή έκφραση στη Νιγηρία. Αυτό μπορεί να γίνει με στρατηγική υπεράσπιση, που ξέρει πότε να κατονομάζει κατάχρηση κρατικών εξουσιών, πότε να την ντροπιάζει και πότε να συνεργάζεται για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις πολιτικής. Αυτή η υπεράσπιση μπορεί επίσης να εκπαιδεύσει στρατηγικούς φορείς, όπως νομοθέτες, κυβερνητικές υπηρεσίες, αρχές επιβολής του νόμου και άλλους κρατικούς παράγοντες σχετικά με τη σημασία της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.

Τέλος, οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου θα πρέπει να σταματήσουν να ανανεώνονται και να μεγιστοποιήσουν την οικονομική τους ισχύ για να απαιτήσουν την προστασία της διαδικτυακής έκφρασης στη Νιγηρία. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός να επιτρέπεται να θυσιάζεται η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον βωμό των επιχειρήσεων.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.