Φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Facebook από το Κέντρο Προστασίας Ελεφάντων.
Κάποτε, το Λάος ήταν γνωστό ως η “χώρα των εκατομμυρίων ελεφάντων”, αλλά σήμερα έχουν απομείνει εκεί λόγω της λαθροθηρίας και της παράνομης εμπορίας ελεφαντοστού μόνο μερικές εκατοντάδες ελέφαντες. Κάποιοι πεθαίνουν λόγω της εκμετάλλευσής τους στον τομέα της ξυλείας.
Υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 300 με 600 άγριοι ελέφαντες:
Ο αριθμός των ελεφάντων που ζουν σε μικρότερες χωρισμένες αγέλες, υπολογίζεται γύρω στους 300 με 600. Οι άγριοι ελέφαντες του Λάος απειλούνται, όπως και σε άλλες χώρες, από προβλήματα που έχουν προκληθεί από ανθρώπους. Σε αυτά ανήκουν η αποδάσωση, η λαθροθηρία, η επέκταση των ανθρώπινων οικισμών, καθώς και η σύγκρουση μεταξύ ανθρώπων και ελεφάντων.
Στο μεταξύ υπάρχουν περίπου 420 αιχμάλωτοι ελέφαντες:
Δυστυχώς, παρατηρείται μείωση στον πληθυσμό των αιχμάλωτων ελεφάντων. Στο Λάος βρίσκονται από αυτούς περίπου μόνο 420 ελέφαντες. Με την αλλαγή της χιλιετίας, προξενήθηκε στους ιδιοκτήτες των ελεφάντων (μαχούτ) οικονομική πίεση, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να βάζουν τους ελέφαντες τους να δουλεύουν εφτά φορές την εβδομάδα, ώστε να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Οι ελέφαντες χρησιμοποιούνται κυρίως στον τομέα της ξυλείας, μία πολύ σκληρή και επικίνδυνη δουλειά. Με αυτόν τον τρόπο, οι αρσενικοί ελέφαντες είναι πολύ ταλαιπωρημένοι και απασχολημένοι, ώστε να αναπαραχθούν, και ακόμη πεθαίνουν από εργατικά ατυχήματα.
Υπάρχει ευτυχώς στην περιοχή μία αυξανόμενη συνείδηση για την προστασία των ελεφάντων. Μία από τις επικεφαλής ομάδες είναι αυτή του Κέντρου Προστασίας Ελεφάντων.
Το Κέντρο Προστασίας Ελεφάντων διαφέρει από τον τουριστικό Καταυλισμό Ελεφάντων στο γεγονός ότι αποτελεί καταφύγιο για τους ελέφαντες, ώστε να αναπαραχθούν, να θηλάσουν τα νεογέννητά τους, να αναρρώσουν και να εξεταστούν ιατρικά. ΜΗΝ περιμένετε να δείτε ελέφαντες να κάνουν βόλτα στις πλάτες τους γκρουπ τουριστών!
Είναι επίσης το πρώτο νοσοκομείο ελεφάντων στο Λάος, που λειτουργεί και ως κατασκήνωση οικολογικού τουρισμού. Οι ιδιοκτήτες των ελεφάντων, που βασίζονται σε αυτούς για το εισόδημά τους, μπορούν να πάρουν τεχνικές συμβουλές και βοήθεια σχετικά με τα προς το ζην τους.
Το κέντρο λειτουργεί επίσης και ως καταφύγιο για τους διασωσμένους ελέφαντες. Μπόρεσαν έτσι να διασώσουν ένα νεαρό ελέφαντα, που ονόμασαν Noy. Σε λίγα χρόνια θα αναζητήσει το νέο του όνομα. Η υπεύθυνη κτηνίατρος Emmanuelle Chave εξηγεί τη διαδικασία:
Με το που γίνουν οι ελέφαντες τριών ετών, εκπαιδεύονται από τους μελλοντικούς τους μαχούτ, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν στο μέλλον με τους ανθρώπους. Ένας σαμάνος οργανώνει το ταξίδι αυτό, στο οποίο οι ελέφαντες εγκαταλείπουν το δάσος, ώστε να ζήσουν στον κόσμο των ανθρώπων. Στο τέλος της εκπαίδευσής τους, ο κάθε ελέφαντας μπορεί να διαλέξει ανάμεσα από τρία ζαχαροκάλαμα, στα οποία είναι γραμμένα ονόματα. Το όνομα από το πρώτο ζαχαροκάλαμο που θα διαλέξει θα είναι και το όνομά του.
Με την επίσκεψή της στο κέντρο, η Brita μπόρεσε να αναγνωρίσει τη συμβολή του στην ευημερία των ελεφάντων:
Το Κέντρο Προστασίας Ελεφάντων είναι από τα λίγα μέρη, που μπορεί να επισκεφτεί κανείς, στα οποία οι άνθρωποι προσαρμόζονται στο ρυθμό και στις ανάγκες των ελεφάντων και όχι το ανάποδο.
Είμαι πολύ επιλεκτική όσον αφορά τους καταυλισμούς ελεφάντων. Υπάρχουν σε όλον τον κόσμο πολλά μέρη, στα οποία οι ελέφαντες είναι θύματα κακομεταχείρισης και μετακινούνται απλά από τη μία κακή ζωή (εργασία στον τομέα ξυλείας) στην επόμενη (εκμετάλλευση για τη βιομηχανία του τουρισμού).
Ο Jo Ebisujima επισκέφτηκε επίσης το Κέντρο Προστασίας Ελεφάντων και κατάλαβε πως το να στερεώνεις καρέκλες στην πλάτη ενός ελέφαντα είναι κάτι επώδυνο:
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθα είναι πως τα καθίσματα (hawdah), που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά φορτίων και ανθρώπων στην πλάτων των ελεφάντων, είναι πολύ επιβλαβή. Αυτό οφείλεται στο σχήμα των κοκάλων τους…Είναι προτιμότερο για αυτούς να ιππεύονται χωρίς καμία σέλα ή αντ’ αυτού να κάθονται πίσω από το κεφάλι τους.
