[1]Στιγμιότυπο από το βίντεο στο YouTube [1] του Προγράμματος Μανχάταν για έναν Κόσμο Χωρίς Πυρηνικά [2] με Γιαπωνέζες μητέρες από τους δήμους Οκούμα [3] και Φουτάμπα [4] να διαμαρτύρονται για το σχέδιο απόρριψης ραδιενεργού νερού στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Άτομα σε παράκτιες κοινότητες στην Ιαπωνία, μαζί με φωνές από όλο τον κόσμο, κατήγγειλαν ένα νέο κυβερνητικό σχέδιο για απόρριψη μολυσμένου νερού από τον τόπο της πυρηνικής καταστροφής της Φουκουσίμα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι τοπικές κοινότητες και άλλα έθνη στον Ειρηνικό Ωκεανό φοβούνται ότι η απόρριψη θα δηλητηριάσει το περιβάλλον και θα καταρρακώσει τις τοπικές βιομηχανίες αλιείας και τουρισμού, που αγωνίζονται να ανακάμψουν για πάνω από μια δεκαετία από το πυρηνικό ατύχημα του Μαρτίου 2011 στη βορειοανατολική ακτή της Ιαπωνίας.
Σύμφωνα με κυβερνητικό σχέδιο [5] που δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021, η Ηλεκτρική Εταιρεία Τόκυο (TEPCO) θα αρχίσει να απελευθερώνει 1 εκατομμύριο μετρικούς τόνους ραδιενεργού νερού από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα στον Ειρηνικό Ωκεανό το 2023. Το σχέδιο, το οποίο εξακολουθεί να αναπτύσσεται τους επόμενους μήνες, αναφέρει ότι θα κατασκευαστεί υποθαλάσσια σήραγγα [6] για την άντληση του νερού προς τη θάλασσα. Έχουν επίσης δεσμευτεί κονδύλια για την αποζημίωση των τοπικών βιομηχανιών αλιείας και τουρισμού για πιθανή “ζημία στη φήμη”.
Τον Μάρτιο του 2011, ένας σεισμός και ένα τσουνάμι προκάλεσαν την κατάρρευση [7] τριών πυρηνικών αντιδραστήρων, που διαχειριζόταν η TEPCO στη Φουκουσίμα. Με τα χρόνια, τα υπόγεια ύδατα, που έρρεαν μέσα από τα φυτά, ήταν μολυσμένα με ραδιενεργό περιεχόμενο. Για να αποτραπεί αυτό το νερό να φτάσει στον ωκεανό, αντλήθηκε από τα κτίρια του αντιδραστήρα σε μεγάλες δεξαμενές, που κυριαρχούν τώρα στην εγκατάσταση του αντιδραστήρα.
Δεξαμενές νερού που κρατούν μολυσμένο νερό μπροστά από τα κτίρια του αντιδραστήρα στο εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Φωτογραφία: Susanna Loof / ΔΟΑΕ [8]. Άδεια CC BY 2.0 [9]
Ως τον Δεκέμβριο του 2021, τουλάχιστον 1 εκατομμύριο τόνοι μολυσμένου νερού βρίσκονται αποθηκευμένοι στις δεξαμενές εντός του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα.
Ενώ αφαιρούνται οι πολύ ραδιενεργοί ρύποι, το αποθηκευμένο νερό, που σχεδιάζει να αντλήσει στη θάλασσα η ιαπωνική κυβέρνηση, εξακολουθεί να περιέχει σημαντικές ποσότητες τριτίου [10], ραδιενεργού στοιχείου, που ορισμένοι ειδικοί λένε ότι είναι αβλαβές, όταν αραιώνεται σε θαλασσινό νερό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Άρθρο του 2020 του Global Voices, [10] που φιλοξενεί συνέντευξη με έναν ναυτικό χημικό για τους κινδύνους της αποθήκευσης νερού στο σύμπλεγμα αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα.
Το σχέδιο της ιαπωνικής κυβέρνησης για άντληση του μολυσμένου νερού βρίσκεται στα σκαριά από το 2020. Η Greenpeace δήλωσε τον Απρίλιο του 2021 ότι συγκέντρωσε [11] 183.000 υπογραφές, που αντιτίθενται στο σχέδιο απόρριψης νερού από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα.
Επίσης, τον Απρίλιο του 2021, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών της Νότιας Κορέας εξέδωσαν [12] δήλωση καταδικάζοντας το σχέδιο της TEPCO, σημειώνοντας πως, “ακόμα και αν αραιωθεί, η συνολική ποσότητα ραδιενεργού υλικού, που ρίχνεται στη θάλασσα, παραμένει αμετάβλητη. Εάν τα ραδιενεργά λύματα εκκενωθούν, θα είναι μια αμετάκλητη καταστροφή όχι μόνο για το θαλάσσιο οικοσύστημα, αλλά και για τον άνθρωπο”.
Το θέμα αντιμετωπίστηκε κατά τη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού τον Ιούλιο του 2021 και το σώμα έκανε την ακόλουθη δήλωση [13]:
Forum Foreign Ministers noted the concerns surrounding the seriousness of this issue in relation to the potential threat of further nuclear contamination of our Blue Pacific and the potential adverse and transboundary impacts to the health and security of the Blue Pacific Continent, and its peoples over both the short and long term.
Οι Υπουργοί Εξωτερικών του Φόρουμ σημείωσαν τις ανησυχίες σχετικά με τη σοβαρότητα αυτού του ζητήματος σε σχέση με την πιθανή απειλή περαιτέρω πυρηνικής μόλυνσης του Γαλάζιου Ειρηνικού μας και τις πιθανές δυσμενείς και διασυνοριακές επιπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια της Ηπείρου του Γαλάζιου Ειρηνικού και των λαών της και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Τον Νοέμβριο του 2021, η TEPCO είπε ότι η αξιολόγηση ραδιολογικών επιπτώσεών της έδειξε [14] ελάχιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον:
The assessment found that effects of the discharge of ALPS (Advanced Liquid Process System) [15] treated water into the sea on the public and the environment is minimal as calculated doses were significantly less than the dose limits, dose targets, and the values specified by international organizations for each species.
Η αξιολόγηση διαπίστωσε ότι οι επιπτώσεις από την απόρριψη επεξεργασμένου νερού [10] ALPS στη θάλασσα στο κοινό και στο περιβάλλον είναι ελάχιστες, καθώς οι υπολογισμένες δόσεις ήταν σημαντικά μικρότερες από τα όρια δόσης, τους στόχους δόσης και τις τιμές, που καθορίζονται από διεθνείς οργανισμούς για κάθε είδος.
Η TEPCO διαβεβαίωσε το κοινό ότι ενημερώνει [16] συνεχώς τις επιστημονικές μελέτες της σχετικά με το σχέδιο απελευθέρωσης επεξεργασμένου νερού στον Ειρηνικό. Ωστόσο, παραμένουν αμφιβολίες σχετικά με τις εκθέσεις [17] τους, κυρίως επειδή εξακολουθούν να υπάρχουν λίγα συγκεκριμένα σχέδια [10] για το πώς και πού θα απορριφθεί το μολυσμένο νερό, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τους εξωτερικούς παρατηρητές να εκτιμήσουν τον κίνδυνο.
Η Συλλογικότητα Ειρηνικού για Πυρηνικά Θέματα [18], η οποία εκπροσωπεί οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών με έδρα την Ωκεανία, διαψεύδει την αλήθεια αυτών των μελετών. Έχει επίσης ένα μήνυμα [19] για την TEPCO και την ιαπωνική κυβέρνηση:
The Pacific is not and must not become the dumping ground for nuclear wastes.
The Collective considers that TEPCO, and the relevant Japanese Government agencies, have wrongly prioritised convenience and costs over the short term and long term environmental and human cost of their planned actions.
Ο Ειρηνικός δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει χώρος χωματερής για πυρηνικά απόβλητα.
Η Συλλογικότητα θεωρεί ότι η TEPCO και οι αρμόδιες ιαπωνικές κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν λανθασμένα ιεραρχήσει την ευκολία και το κόστος σε σχέση με το βραχυπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο περιβαλλοντικό και ανθρώπινο κόστος των προγραμματισμένων ενεργειών τους.
Οι Ιάπωνες κάτοικοι έχουν επίσης εκφράσει με συνέπεια ανησυχία για το σχέδιο της TEPCO.
Η Greenpeace πήρε συνέντευξη [20] από τον ψαρά Ono Haruo από τον δήμο Σιντσί στη Φουκουσίμα, ο οποίος απηχούσε τα συναισθήματα του τοπικού πληθυσμού:
Τα ψάρια αρχίζουν επιτέλους να επιστρέφουν μετά από δέκα χρόνια, αλλά, αν τώρα ρίχνουν τρίτιο στο νερό, όσο κι αν το αραιώσουν, ποιος θα αγοράσει αυτά τα ψάρια; Ποιος θέλει να φάει δηλητηριασμένο ψάρι;
Ο ωκεανός είναι ο χώρος εργασίας μας. Μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι να μολύνεται σκόπιμα;
Θα περάσουν 30-40 χρόνια για να δούμε τα αποτελέσματα. Η αιτιώδης σχέση θα έχει γίνει ασαφής και θα είναι αδύνατο να αποδειχθεί οτιδήποτε. Τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον των παιδιών μας, των εγγονιών μας; Δεν είναι καν σαφές ποιος θα αναλάβει την ευθύνη.
Μια ομάδα μητέρων στην πόλη Ιγουάκι της Φουκουσίμα συμμετείχε [21] σε διαμαρτυρία τον Νοέμβριο του 2021 κατά του σχεδίου απόρριψης μολυσμένου νερού στον ωκεανό. Οι δήμοι Οκούμα και Φουτάμπα, που φιλοξενούν το πληχθέν συγκρότημα Fukushima Daiichi, έχουν βιώσει σχεδόν πλήρη ερήμωση την τελευταία δεκαετία.
Την άνοιξη του 2022, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας θα αξιολογήσει και θα αναφέρει τα σχέδιά του για την επεξεργασία του νερού της Φουκουσίμα, ενώ οι ενδιαφερόμενοι θα συνεχίσουν [22] να επικοινωνούν με τις Αρχές σχετικά με το αμφιλεγόμενο σχέδιο της TEPCO.