“Η αγάπη μεταξύ γυναικών είναι επαναστατική”, λέει Μεξικανή φεμινίστρια

Φωτογραφία: Διαμαρτυρία από τις 8 Μαρτίου 2019 στην Πόλη του Μεξικού / Wikimedia Commons (άδεια CC BY-SA 4.0)

Στο Μεξικό, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου προσελκύει την προσοχή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Η βία στο Μεξικό είναι συστηματική, με περισσότερα από 30.000 άτομα να χάνουν τη ζωή τους λόγω βίας μόνο το 2021. Πολλά θύματα είναι γυναίκες. Οι περιπτώσεις γυναικοκτονίας αυξήθηκαν κατά 137% μεταξύ 2015 και 2020 και επτά στα δέκα κορίτσια και γυναίκες ηλικίας άνω των 15 ετών έχουν υποστεί έμφυλη βία σύμφωνα με το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM).

Μια Μεξικανή φεμινίστρια ακτιβίστρια, η μαρτυρία της οποίας καταδεικνύει την εύθραυστη κατάσταση, που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Μεξικό, λέει στο Global Voices για την καθημερινότητά της ως ακτιβίστρια γυναικείων δικαιωμάτων. Για λόγους ασφαλείας, το όνομά της θα αντικατασταθεί με το επίσημο ψευδώνυμό της “Hormiguita” (Μυρμηγκάκι). Ζει στα περίχωρα της Πόλης του Μεξικού.

Η Hormiguita είναι ενεργή φεμινίστρια από το 2020. “Όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας”, εξηγεί. “Οι morras αποφάσισαν να αναλάβουν δράση”. Ο όρος “morras”, μια μεξικανική λέξη αργκό για τις νέες γυναίκες, χρησιμοποιείται σε αυτό το πλαίσιο για να περιγράψει τις νέες γυναίκες, που δραστηριοποιούνται στο φεμινιστικό κίνημα.

Για την Hormiguita, “η αγάπη μεταξύ των γυναικών είναι επαναστατική, είναι αντίσταση και σου δίνει την ευκαιρία να ζήσεις κάθε μέρα με διαφορετική προοπτική”.

Η πρώτη της διαδήλωση ήταν μπροστά από το Μέγαρο Καλών Τεχνών στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ωστόσο, εξηγεί ότι οι μικροπωλητές δεν ήταν ευχαριστημένοι. “Δεχθήκαμε σωματική και φραστική επίθεση και έτσι δεν επιστρέφουμε πλέον σε αυτήν την επικίνδυνη περιοχή για να αποφύγουμε άλλες συγκρούσεις”.

Οι Μεξικανές φεμινίστριες καταδικάζουν την ανικανότητα και την αδράνεια της μεξικανικής κυβέρνησης σε θέματα έμφυλης βίας και την υπερβολική γραφειοκρατία για μια καταγγελία, η οποία δείχνει την έλλειψη ανησυχίας της κυβέρνησης για το πρόβλημα. Μόνο το 4% των περιπτώσεων γυναικοκτονίας φτάνουν σε δίκη και αυτό το υψηλό ποσοστό ατιμωρησίας είναι ένα από τα βασικά ζητήματα, για τα οποία διαμαρτύρονται οι φεμινίστριες.

Η Hormiguita εξηγεί ότι οι φεμινιστικές πορείες έχουν ένα πολύπλοκο σύστημα σχεδιασμού, το οποίο μπορεί να φανεί στο μέγεθος των πορειών στο Μεξικό, καθώς μπορούν να φτάσουν έως και 20.000 διαδηλωτές και διαδηλώτριες.

“Αργότερα, συνειδητοποίησα ότι οι συλλογικότητες οργανώνονταν από μια Συνέλευση και ένα ενωμένο μέτωπο. Οι συνελεύσεις συγκέντρωσαν περισσότερες από 10 ή 15 συλλογικότητες και, επιπλέον, θα μπορούσαμε να υπολογίζουμε σε τεράστια δίκτυα υποστήριξης, που βοήθησαν στην ένωση φεμινιστικών ομάδων από πολιτείες σε όλο το Μεξικό.” Η Hormiguita λέει ότι ο κόσμος συνήθως αντιλαμβάνεται τις φεμινίστριες ως διαιρεμένες και ότι υπάρχουν συχνές διαφωνίες μέσα στο κίνημα, αλλά επιβεβαιώνει ότι “πάντα στοχεύουν να φροντίζουν αλλήλους”.

Το 2020, διαδηλωτές και διαδηλώτριες υπέρ του φεμινισμού ζωγράφισαν μηνύματα, που αντιτίθενται στην έμφυλη βία, με κόκκινο χρώμα στην πόρτα του Εθνικού Παλατιού, το οποίο χρησιμεύει ως γραφείο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης υπό την ηγεσία του αριστερού Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ (AMLO). Την επόμενη χρονιά, διαδηλωτές και διαδηλώτριες μετέτρεψαν την περίφραξη, η οποία είχε ανεγερθεί για την προστασία των τειχών του παλατιού, σε μνημείο για όλα τα θύματα της γυναικοκτονίας. Φέτος, η κυβέρνηση έχει περιφράξει ξανά το παλάτι.

Υπάρχουν επίσης διαμαρτυρίες και σε άλλα μέρη της χώρας. Στο Γκερέρο, πολιτεία στο νότιο Μεξικό, ο Félix Salgado Macedonia, κατηγορούμενος βιαστής, ήταν υποψήφιος κυβερνήτης. Το Morena, το πολιτικό κόμμα στην εξουσία, υποστήριξε ανοιχτά τον Salgado Macedonia. Τον Φεβρουάριο του 2021, φεμινιστές και φεμινίστριες διαδήλωσαν έξω από το Εκλογικό Κρατικό Δικαστήριο του Γκερέρο ενάντια στη συνεργασία για την υποψηφιότητα του πολιτικού: “Αν δεν γίνει αντίκρουση, θα γίνει επανάσταση”, φώναζαν. Λίγους μήνες αργότερα, το AMLO ταξίδεψε στην ίδια πολιτεία, όπου συνέβαινε παράνομη διακίνηση και πορνεία νεαρών κοριτσιών. Υποβάθμισε το ζήτημα λέγοντας ότι ήταν “η εξαίρεση, όχι ο κανόνας” και επιμένοντας ότι “υπάρχουν πολλές πολιτιστικές, ηθικές και πνευματικές αξίες σε αυτές τις κοινότητες.”

Η Hormiguita εξήγησε τον λόγο, για τον οποίο προτιμά να μην αποκαλύψει το όνομά της: “Ανέφερα δημοσίως [ένα πρόσωπο εξουσίας] από το γυμνάσιο μου, αφότου έφυγα, και παρατήρησα ότι πολλά κορίτσια υπέφεραν ό,τι είχα υποφέρει στο ίδιο γυμνάσιο. Τότε, ακαδημαϊκά πρόσωπα εξουσίας, εκπαιδευτικοί και μαθητές και μαθήτριες άρχισαν να με απειλούν και να με παρενοχλούν. Με έβαλαν “στην άκρη” και κατηγορήθηκα, επειδή η αναφορά οποιουδήποτε σφάλματος στο σύστημα θέτει τους πάντες εναντίον σου”.

Αυτή η εμπειρία οδήγησε την Hormiguita να γίνει γνωστή φεμινίστρια στην περιοχή της. “Αυτή η κατάσταση ήταν η σταγόνα, που ξεχείλισε το ποτήρι, επειδή τα κορίτσια [από τη γειτονιά] άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα για να ζητήσουν βοήθεια με ασφαλείς αμβλώσεις [η έκτρωση είναι νόμιμη στο Μεξικό μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες], να καταγγείλουν έναν κακοποιητή ή να ζητήσουν συμβουλές. Τότε, έλαβα απειλές από τους ίδιους τους κακοποιητές των κοριτσιών και αντιμετώπισα επίσης και τον δικό μου κακοποιητή και οι κοντινοί μου άνθρωποι τον υπερασπίστηκαν”.

Αλλά οι απειλές γίνονταν όλο και χειρότερες. “Μου έστελναν μηνύματα και μάλιστα με έπαιρναν στο τηλέφωνο και μου έλεγαν “θα σε βιάσουμε”, “θα σε εξαφανίσουμε” και “ξέρουμε πού μένεις”, αναφέροντας τη διεύθυνσή μου”. Η Hormiguita έχει επίσης εκφράσει πώς οι συνεργάτες της και η ίδια αισθάνθηκε ότι παρακολουθούνταν από κρατικούς αξιωματούχους και την αστυνομία.

Η Hormiguita μας λέει για το κύριο επίκεντρο των φεμινιστικών αιτημάτων για το 2022: “Για τη φετινή 8η Μαρτίου, διοργανώνουμε μια ειρηνική διαμαρτυρία και ελέγχουμε επίσης τη δυνατότητα έναρξης μιας συζήτησης για να ζητήσουμε την νόμιμη άμβλωση στο Μεξικό”.

Παρά τις δυσκολίες και τις απειλές, αισθάνεται υποστηριζόμενη από την ακτιβιστική της κοινότητα. “Αισθάνομαι αδελφότητα μέσα στον φεμινισμό, επειδή βοηθάμε η μια την άλλη, η καθημερινή μου δουλειά βοηθά τα κορίτσια να καταγγείλουν περιστατικά βιασμού και συνοδεύουμε οικογένειες στο δικαστήριο σε περιπτώσεις γυναικοκτονίας. Ό, τι κάνω τώρα, δεν είναι για μένα, είναι για τις μελλοντικές γενιές”.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.