[1]Πολυκατοικία στη Μαριούπολη της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας, που επλήγη από ρωσικά πυρά. Στιγμιότυπο οθόνης από βίντεο του SkyNews στις 11 Μαρτίου 2022 [2].
Αυτό το άρθρο [3] της Valeria Costa-Kostritsky εμφανίστηκε στο OpenDemocracy στις 11 Μαρτίου 2022. Αναδημοσιεύεται ως μέρος μιας εταιρικής σχέσης κοινής χρήσης περιεχομένου και έχει υποστεί επιμέλεια για να ταιριάζει στο στυλ του GV.
Η Μαριούπολη, λιμάνι της Ουκρανίας, έχει 500.000 κατοίκους. Καταλήφθηκε για λίγο από αυτονομιστές υποστηριζόμενους από τη Ρωσία το 2014. Η πόλη ανακτήθηκε από ουκρανικά στρατεύματα τον ίδιο χρόνο, αλλά έκτοτε παρέμεινε πολύ κοντά στην πρώτη γραμμή μεταξύ ουκρανικών και αυτονομιστικών δυνάμεων.
Τώρα, η Μαριούπολη βιώνει και πάλι επίθεση μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Η κατάληψη της Μαριούπολης θα επέτρεπε στη Ρωσία να δημιουργήσει χερσαίο διάδρομο μεταξύ περιοχών που ελέγχονται από φιλορωσικούς αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία και στην προσαρτημένη Κριμαία εξασφαλίζοντας πρόσβαση στην Αζοφική Θάλασσα. Η πόλη βρίσκεται τώρα υπό πολιορκία κι ο πληθυσμός της έχει παγιδευτεί. Περισσότεροι από 1.200 άνθρωποι [4] πιστεύεται ότι έχουν πεθάνει.
“Κάνει ακόμα φριχτό κρύο εκτός και εντός σπιτιού”, έγραψε η ψυχολόγος Angela Timchenko από τη Μαριούπολη στη σελίδα της στο Facebook στις 10 Μαρτίου. “Λίγο φαγητό έχει μείνει. Οι ενήλικες κάνουν οικονομία στα τρόφιμα. Χθες, ένα άτομο εξ ημών παρέμεινε στην ουρά για 6 ώρες στο τελευταίο ανοιχτό κατάστημα για να πάρει αλοιφές για το ψωμί (που δεν έχουμε) και γλυκίσματα”.
Την επόμενη μέρα, πρόσθεσε:
Έχω μια ερώτηση, χωρίς σαρκασμό. Ποιο είναι το νόημα της προστασίας της Μαριούπολης, αν η πόλη είναι γεμάτη πτώματα, αν πεθαίνει κόσμος είτε σε εκρήξεις είτε από πείνα είτε θαμμένος κάτω από ερείπια; Ένα κομμάτι ερειπωμένης γης έχει μεγαλύτερη σημασία από τη ζωή των ανθρώπων, από το μέλλον των παιδιών μας;
Ο Petro Andriushchenko, μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, έγραψε ότι οι πολίτες είχαν υπομείνει “επτά ημέρες πλήρους πολιορκίας της πόλης και καταστροφής της υποδομής της. Αυτό σημαίνει ότι η πόλη είναι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, πόσιμο νερό και φυσικό αέριο. Για εννέα ημέρες, η πόλη βρίσκεται υπό συνεχή βομβαρδισμό από πυροβολικό, πυρά και βόμβες από αέρος”.
Η ακαδημαϊκός Olha Yatchuk ζει στο μικρό χωριό Μπερντιάνσκε στα ανατολικά προάστια της Μαριούπολης. Την 1η Μαρτίου, αυτή και η οικογένειά της προσπάθησαν να φύγουν οδικώς, αφού βομβαρδίστηκε το χωριό τους, και κατάφεραν να φτάσουν στη Μαριούπολη, από την οποία έφυγαν γρήγορα με κατεύθυνση βόρεια.
“Δεν υπήρχε κόσμος στους δρόμους”, είπε. “Καταλάβαμε ότι η πόλη ήταν περικυκλωμένη από παντού και ότι θα δεχόταν πυρά. Ουκρανοί στρατιώτες μας είπαν ότι ίσως ήταν επικίνδυνο να βγούμε έξω. Το κάναμε, αλλά ίσως ήμαστε τα τελευταία άτομα που έφυγαν. Γίνονταν βομβαρδισμοί, εκρήξεις. Καθώς φεύγαμε, είδαμε στρατεύματα με βαρύ οπλισμό συγκεντρωμένα γύρω από την πόλη”.
Η ζημιά στις υποδομές σημαίνει ότι οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν τηλεφωνική ή διαδικτυακή σύνδεση, επομένως δεν υπάρχει τρόπος να ειδοποιήσουν τους συγγενείς τους εκτός πόλης ότι είναι ζωντανοί. Οι συγγενείς εκτός πόλης παρακολουθούν ένα κανάλι στο Telegram, που κοινοποιεί φωτογραφίες πληχθέντων κτιρίων και ονόματα επιζώντων. Το Τάγμα Αζόφ, μια παραστρατιωτική ομάδα που δημιουργήθηκε από δύο νεοναζιστικές ομάδες και έχει τώρα ενσωματωθεί στην Εθνοφρουρά της Ουκρανίας, δημοσιεύει επίσης τακτικά ενημερώσεις σχετικά με την κατάσταση στην πόλη.
Ο σκηνοθέτης Sashko Protyah, με καταγωγή από τη Μαριούπολη αλλά επί του παρόντος στη Ζαπορίζια, κατάφερε να μιλήσει με φίλο στην πόλη στις 10 Μαρτίου.
“Υπάρχει μόνο μία γειτονιά όπου υπάρχει σήμα”, είπε στο openDemocracy.
Πρέπει να περπατήσεις ως εκεί, μες στη λάσπη – δεν υπάρχουν μεταφορικά μέσα, προφανώς – μέσα από μια πόλη, που βομβαρδίζεται συνεχώς. Είναι κοντά στην πλατεία Ελευθερίας. Ενώ μιλούσαμε, άκουγα εκρήξεις. Οι άνθρωποι στη Μαριούπολη είναι πολύ εξαντλημένοι. Είπε ότι γνώριζε πολλές πολυκατοικίες, όπου ο κόσμος έθαβε τα θύματα στην αυλή.
Πρώτα καταστράφηκε το δυτικό τμήμα της πόλης. Στις 9 Μαρτίου, βομβαρδίστηκε [5] ένα μαιευτήριο, καθώς και η κεντρική αγορά. Βομβαρδίζουν αδιάκριτα την κατοικημένη περιοχή της πόλης. Τις τελευταίες μέρες, έχω δει αρκετές φωτογραφίες και δεν αναγνωρίζω την πόλη, όπου έζησα.
Η έλλειψη επαφής είναι αμφίδρομη. Οι συγγενείς λένε ότι οι άνθρωποι στην πόλη δεν γνωρίζουν τίποτα για το τι συμβαίνει έξω. Η Uliana Tokarieva, διευθυντής ΜΚΟ, της οποίας συγγενείς και συνεργάτες βρίσκονται στην πόλη, μου είπε: “Δεν ξέρουν τίποτα: αν θα υπάρξει εκκένωση, πώς θα ειδοποιηθούν, πού να συγκεντρωθούν, αν είναι ασφαλές, τι συμβαίνει έξω από την πόλη, αν υπάρχει ακόμα Ουκρανία”.
Για αρκετές διαδοχικές ημέρες, ανακοινώθηκε ότι θα δημιουργηθεί ένας ανθρωπιστικός διάδρομος εντός και εκτός πόλης, ώστε να μπορεί να εισρεύσει βοήθεια και να φύγουν οι κάτοικοι.
Όπως, όμως, δήλωσε [6] ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στο CNN στις 10 Μαρτίου:
Οι εισβολείς ξεκίνησαν μια επίθεση με τανκ ακριβώς στην περιοχή, όπου έπρεπε να είναι αυτός ο διάδρομος. […]
Σήμερα, κατέστρεψαν το κτίριο του κεντρικού τμήματος της κρατικής υπηρεσίας έκτακτης ανάγκης στην περιοχή του Ντονέτσκ. Ακριβώς δίπλα σε αυτό το κτίριο ήταν το μέρος, όπου οι κάτοικοι της Μαριούπολης έπρεπε να συγκεντρωθούν για εκκένωση.
Κατά τη διάρκεια συνάντησης πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ουκρανό ομόλογό του στις 10 Μαρτίου, ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ προσπάθησε να δικαιολογήσει [7] την επίθεση στο μαιευτήριο και στο Νοσοκομείο Παίδων της Μαριούπολης [5]. Είπε ότι η Ρωσία είχε προειδοποιήσει τον ΟΗΕ νωρίτερα ότι το νοσοκομείο είχε “από καιρό καταληφθεί από το Τάγμα Αζόφ και άλλους ριζοσπάστες. Έδιωξαν ετοιμόγεννες, νοσηλευτικό προσωπικό και προσωπικό γενικών καθηκόντων”. Και πρόσθεσε: “Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αξιολύπητη κατακραυγή σχετικά με τις λεγόμενες φρικαλεότητες, που διαπράχθηκαν από τον ρωσικό Στρατό”.
Ωστόσο, ο Ουκρανός δημοσιογράφος Ivan Sinepalov μου είπε: “Το Τάγμα Αζόφ χρησιμεύει ως σκιάχτρο για τη ρωσική προπαγάνδα. Το στοχευμένο κοινό τους στη Ρωσία πιστεύει ότι η Μαριούπολη είναι υπό την κατοχή του Τάγματος Αζόφ”.
Πρόσθεσε: “Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να βομβαρδίζει τη Μαριούπολη, εκτός εάν η Ουκρανία ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της [Ρωσίας]. Βασικά κρατούν όλη την πόλη όμηρο. Στο μυαλό τους, η Μαριούπολη είναι μια φιλορωσική πόλη. Οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν υποδεχτεί τα ρωσικά στρατεύματα με λουλούδια. Είναι εκδίκηση”.
