Το να ανακαλύπτω άγνωστες λεπτομέρειες είναι αυτό που με παρακινεί να γράφω

Sanjib Chaudhary at the Mardi Himal viewpoint in 2017. Image by Sanjib Chaudhary. Used with permission.

Ο Sanjib Chaudhary στη θέα του Mardi Himal το 2017. Η εικόνα από τον Sanjib Chaudhary, χρησιμοποιείται με άδεια.

Αυτό το άρθρο του Tom Robertson πρωτοδημοσιεύτηκε στο The Record (Nepal), παρακάτω είναι δημοσιευμένη μια τροποποιημένη έκδοση σε συμφωνία κοινοποίησης περιεχομένου με το Global Voices. 

Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι, με τους οποίους απολαμβάνω να μιλάω για την τέχνη της γραφής περισσότερο από ό,τι με τον Sanjib Chaudhary από το Νεπάλ. Λατρεύω να αναλύω μαζί του τα βασικά θέματα της δομής ενός άρθρου: το πώς να ξεκινήσεις ένα άρθρο, πώς να συμπεριλάβεις το αναγνωστικό κοινό, πώς να κάνεις τις λέξεις να τραγουδήσουν και, φυσικά, πώς να συγκεντρώσεις επιχειρήματα. Η παρατηρητικότητα και ο ενθουσιασμός του για λεπτομερείς αναλύσεις τον καθιστούν ως έναν καταπληκτικό εκπρόσωπο της συγγραφής, που πάντοτε ενδιαφέρεται να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκπληρώσουν το έργο τους.

Στο πρόσφατο άρθρο του, Writing Journey, που κοινοποιείται παρακάτω, ο Sanjibji περιγράφει το πώς μεγάλωσε από ένα παιδί που διάβαζε μόνο τις αθλητικές σελίδες και τα ανέκδοτα, αρχικά, ως συγγραφέας διαφημίσεων, μετά ως blogger και προσφάτως, ως συγγραφέας περιοδικών, που ενδιαφέρεται συχνά για τις γιορτές διαφόρων πολιτιστικών παραδόσεων του Νεπάλ, κυρίως από το Ταράι. Επίσης, συγγράφει μυθοπλασία.

Ο Sanjibji δεν ξεκίνησε την σταδιοδρομία του πιστεύοντας ότι θα έγραφε πολλά. Η αγάπη του να μαθαίνει καινούρια πράγματα μέσω της συνέντευξης και της έρευνας – και της δεξιοτεχνίας του με τις λέξεις και την αφήγηση – τον ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση.

Ένα άλλο πράγμα που με κέντρισε στο ταξίδι του Sanjib είναι η χαρά του να μαθαίνεις τον κόσμο γύρω μας. Σκεφτείτε τα θέματα, που έχει μοιραστεί μέσω του έργου του: οι ορχιδέες, η τέχνη των Θαρού, το sidhara, οι λαιμόκοκκοι, το άγαλμα Patan Laxmi Narayan, η παρέλαση Υπερηφάνειας των ομοφυλόφιλων του Νεπάλ, ο πόνος του Κασμίρ, οι ιεροί σπόροι Ταμάνγκ, το Θαπαθάλι στο Τεκού, οι αγριόγατες ψαράδες, οι γυναίκες σταρ του ποδοσφαίρου, και τώρα στη μυθοπλασία του, οι κατσίκες και οι αγελάδες. Θα μπορούσα εύκολα να έχω κάνει αυτή τη λίστα δύο φορές

Ο Sanjibji μοιράζεται γενναιόδωρα τις στρατηγικές που βρήκε χρήσιμες στο ταξίδι του. Οι συμβουλές του είναι όλες καλές, όμως μία αξίζει ιδιαίτερα το φως της δημοσιότητας: η ανάπτυξη ενός χαρακτήρα. Εξηγεί ότι το αναγνωστικό κοινό θυμάται τους δυνατούς χαρακτήρες. Για μένα, η ανάπτυξη ενός χαρακτήρα είναι κάτι, στο οποίο οι μυθιστοριογράφοι δίνουν πολύ σημασία, αλλά επίσης, και οι μη μυθιστοριογράφοι, ενώ ακόμη και οι ακαδημαϊκοί συγγραφείς μπορούν και πρέπει να σκέφτονται επίσης. Οι ανεπτυγμένοι χαρακτήρες –με λίγα πρόσθετα και επιλεγμένα κομμάτια πληροφοριών– μπορούν να κάνουν το γράψιμο όχι μόνο πιο ενδιαφέρον και αξιομνημόνευτο αλλά και πιο ολοκληρωμένο, πιο ανάγλυφο και περισσότερο εύστοχο. Φαίνεται ότι είναι ένας από τους εκατό τρόπους, με τους οποίους οι μη μυθιστοριογράφοι μπορούν να μάθουν από τις αφηγηματικές τεχνικές άλλων συγγραφέων.

Σε ευχαριστώ, Sanjibji, που μοιράστηκες τον ενθουσιασμό και τις γνώσεις σου σχετικά με το γράψιμο.

Τα άρθρα του Chaudhary έχουν εμφανιστεί στα Global Voices, The Record, The Kathmandu Post, The Wire και The World, μεταξύ άλλων. Γράφει στο  Voice of Tharus και επίσης  μεταφράζει παιδικά παραμύθια για το Storyweaver. Προσφάτως, άρχισε να γράφει σύντομα διηγήματα. Το διήγημά του “Οι κατσίκες και η αγελάδα” δημοσιεύθηκε στο “Μια λάμψη της χώρας μου: Μια Ανθολογία Διεθνών Διηγημάτων”. Στα άλλα συγγράμματα συμπεριλαμβάνονται “Τα ερείπια του παλατιού και του ναού του Σεν στη συνοικία Σαπτάρι του Νεπάλ και “Συζήτηση με τον Gyani Maiya Sen, έναν από τους τελευταίους ομιλητές της γλώσσας του Νεπάλ που εξαφανίζεται.

***

At Sigiriya in Sri Lanka for the Global Voices Summit in 2017.

Στη Σιγκιρία της Σρι Λάνκα για τη Σύνοδο Κορυφής του Global Voices στο 2017. Η φωτογραφία από τον Sanjib Chaudhary, χρησιμοποιείται με άδεια.

“Το συγγραφικό μου ταξίδι”, του Sanjib Chaudhary

Γεννήθηκα στην περιοχή Σαπτάρι, αλλά πήγα σχολείο στο Κατμαντού. Ολοκλήρωσα το πτυχίο μου στην Τζαϊπούρ του Ρατζαστάν και το μεταπτυχιακό μου στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Το να μεγαλώνω σε διαφορετικά μέρη και ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς διεύρυνε τις προοπτικές μου.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν ήμουν στην έκτη τάξη, ο καθηγητής της τάξης μας ζήτησε να γράψουμε μια έκθεση σχετικά με το ραδιόφωνο. Ενώ όλα τα παιδιά της τάξης μου άρχισαν με την περιγραφή του ραδιοφώνου, εγώ άρχισα με τον διαπεραστικό του ήχο, και στη συνέχεια με τους ήχους διαφόρων ραδιοφωνικών σταθμών, πηγαίνοντας από τις ειδήσεις στα δημοφιλή τραγούδια. Ο δάσκαλος θεώρησε το γράψιμό μου εντελώς διαφορετικό και το λάτρεψε. Αυτό μου ενέπνευσε την εμπιστοσύνη για το ότι μπορώ να γράφω.

Ήμουν πάντα περιτριγυρισμένος από εφημερίδες και περιοδικά που ο μπαμπάς μου έφερνε στο  σπίτι: Το βιβλίο του αναγνώστη, η Παρέλαση, ο Ήλιος , Επιστημονική Δημοσιογραφία, Σοφία, και η Ανατολή του Νεπάλ. Πάντα ξεκινούσα από τις σελίδες του αθλητισμού και των ανέκδοτων. Κατόπιν, υπήρχαν μεταφράσεις της ρωσικής λογοτεχνίας στα νεπαλικά, όπως τα έργα του Άντον Τσέχοφ, του Λέοντα Τολστόι, του Μαξίμ Γκόρκι, του Μικαΐλ Σολοκόβ και τα εικονογραφημένα βιβλία των παιδιών μεταφρασμένα από τα ρωσικά, που έπαιρνα από τους φίλους μου. Στο σπίτι μας, είχαμε επίσης μυθιστορήματα από Ινδούς συγγραφείς όπως ο Πρέμτσαντ, ο Σαράτ Τσάντρα Τσατοπαντιάι, ο Γκουλσάμ Νάνντα και ο Βεντ Πρακάς Σάρμα. Τα καταβρόχθιζα όλα.

At Machu Pichu in Peru in 2014.

Στο Μάτσου Πίτσου του Περού το 2014. Η φωτογραφία από τον Sanjib Chaudhary, χρησιμοποιείται με άδεια.

Ποτέ δεν έχανα το σταυρόλεξο που είχε κάθε Παρασκευή η Ανατολή του Νεπάλ. Θυμάμαι να δημοσιεύω το πρώτο μου άρθρο στις αρχές της δεκαετίας του '90, στην Ενημέρωση της Κυριακής, μια εβδομαδιαία εφημερίδα που δημοσίευσε ο Gorkhapatra Sansthan. Αν και ήταν ένα μικρό άρθρο, βλέποντάς το στην εκτύπωση, με ενθάρρυνε να συνεχίσω να γράφω. Στο κολέγιο, ποτέ δεν δίσταζα να δώσω τα άρθρα μου σε περιοδικά. Και οι φίλοι μου, επίσης, μου ζητούσαν να σχεδιάσω αφίσες για τις ετήσιες εργασίες του κολεγίου.

Ξεκίνησα να γράφω ένα διαφημιστικό αντίγραφο το 2004 και ψηφίστηκα ως ο καλύτερος κειμενογράφος δύο διαφημίσεων στη Διαφημιστική Ένωση των ετήσιων Βραβείων Crity του Νεπάλ (τελετή απονομής διαφημιστικών βραβείων). Αν και δεν κέρδισα, ήταν μεγάλη η αναγνώριση ως προς το γράψιμό μου. Από το 2006, έχω πάρει και γράψει συνέντευξη για  ιστορίες πολλών μελών κοινοτήτων από διάφορες απομακρυσμένες περιοχές και την Ταράι. Μερικές από τις ιστορίες ήταν σε θέση να συγκεντρώσουν περισσότερα χρήματα για τις κοινότητες που δουλεύαμε μαζί.

Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα έγραφα αρκετά στην καριέρα μου. Αλλά άρχισα να γράφω σύντομα, αφότου λάμβανα ανατροφοδοτήσεις στα ιστολόγια μου.

Ξεκίνησα να γράφω σε ιστολόγιο το 2006. Μπορούσα να γράψω για οποιοδήποτε θέμα: εταιρικές επικοινωνίες, προώθηση εμπορικών σημάτων, διαχείριση γνώσεων, κουλτούρα Θαρού και ταξιδιωτικά. Από το 2007, άρχισα να συνεισφέρω στη  Διεθνή Οργάνωση OhMynews, μια κορεατική διαδικτυακή πλατφόρμα για δημοσιογράφους. Όταν κάποια από τα κομμάτια μου επιλέχθηκαν ως κεντρικό θέμα, πήρα θάρρος να γράψω περισσότερα. Μερικές από τις ιστορίες μου λήφθηκαν υπόψη και από άλλες εκδόσεις. Τώρα γράφω και μεταφράζω για το Global Voices. Επίσης, μεταφράζω παιδικά βιβλία για το Storyweaver.

Προτού γράψω ένα άρθρο, διαβάζω και ερευνώ πολύ. Η ανάγνωση διευρύνει τις απόψεις σου. Η ανάγνωση βοηθάει, επίσης, στο να απαλλαχθούμε από οποιαδήποτε υποσυνείδητη προκατάληψη που πολλοί και πολλές από εμάς έχουμε.

Καθώς γράφω προς ένα παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό, που ίσως να μην έχει ιδέα για το Νεπάλ, φροντίζω να παρέχω αρκετό υλικό στα γραπτά μου. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι το Κατμαντού είναι η πρωτεύουσα του Νεπάλ, αλλά το να γράφω ότι “το Κατμαντού είναι η πρωτεύουσα του Νεπάλ” βοηθάει το αναγνωστικό κοινό. Οι ξένοι αναγνώστες, γενικά, δεν γνωρίζουν τον απλό εξοπλισμό, που χρησιμοποιούμε σους πολιτισμούς ή/και στις παραδόσεις μας. Πρέπει να τους εξηγήσουμε. Για παράδειγμα, ενώ μιλάω για το doko, προσθέτω τις λέξεις “καλάθι από μπαμπού” και μια εικόνα για να το καταστήσω σαφές, όπως σε αυτό το άρθρο.

Προσπαθώ να κάνω την εισαγωγή ενός άρθρου ενδιαφέρουσα. Μία καλή εισαγωγή βοηθάει το αναγνωστικό κοινό. Επίσης, αφιερώνω χρόνο για να φτιάξω τον επίλογο ενός άρθρου. Αν είναι δυνατόν, συνδέω τον επίλογο με την εισαγωγή.

Επί του παρόντος, δουλεύω πάνω στο παρακάτω: προσπαθώ να χαρακτηρίσω καλύτερα τους πρωταγωνιστές και τους ανταγωνιστές στα άρθρα και τις ιστορίες μου. Οι ισχυροί χαρακτήρες παίζουν ζωτικό ρόλο στην επιτυχία μιας ιστορίας. Οι αναγνώστες συμμερίζονται τους χαρακτήρες και θυμούνται καλύτερα τις ιστορίες.

Sanjib (right) interacting with researcher Uday Raj Ale and Bhagbati Chaudhary. Sanjib is collaborating with the duo to translate 'Gurbabak Jalmauti', a Tharu epic compiled by Bhagbati about the evolution of life, into English.

Ο Chaudhary (δεξιά) συζητά με τον ερευνητή Uday Raj Ale και τον Bhagbati Chaudhary. Συνεργάζεται με το δίδυμο για να μεταφράσει στα αγγλικά το ‘Gurbabak Jalmauti’, ένα έπος των Tharu που συντάσσεται από τον Bhagbati Chaudhary, αναφορικά με την εξέλιξη της ζωής. Η εικόνα από τον Sanjib Chaudhary, χρησιμοποιείται με άδεια.

Για να κρατήσω το ρεζουμέ, δέχομαι προκλήσεις όπως το “One Minute Briefs“. Δεν έχω σταθερό πρόγραμμα για το γράψιμο. Έχω ιδέες πριν πάω για ύπνο. Ενδιαφέρουσες ιδέες συμβαίνουν όσο είμαι στο μπάνιο. Μερικές φορές ξυπνάω στη μέση ενός ονείρου για να γράψω λεπτομέρειες. Το να πάω μόνος για μια βόλτα, επίσης, με βοηθάει να σπέρνω ιδέες και να σκέφτομαι νέα θέματα για να γράφω.

Πάντα αναθεωρώ ένα άρθρο πριν το υποβάλω προς έκδοση. Αφαιρώ την ορολογία και τη φλυαρία. Στη διόρθωση, δεν διαβάζω μόνο στην οθόνη του υπολογιστή. Εκτυπώνω το άρθρο. Το να το διαβάζω δυνατά με ενημερώνει για τα λάθη που δεν βλέπω με τα μάτια μου.

Πάνω απ ‘όλα, μου αρέσει να ανακαλύπτω τα άγνωστα γεγονότα για τους πολιτισμούς του Νεπάλ, το φαγητό και τις παραδόσεις, και να τα μοιράζομαι με ευρύτερο κοινό. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι στις νότιες πεδιάδες του Νεπάλ δημιουργούν μερικούς ενδιαφέροντες συνδυασμούς τροφίμων και χρησιμοποιούν πολλά καρυκεύματα. Επειδή συνδέομαι με αυτές τις κοινότητες, νιώθω σαν να μπορώ να επισημάνω τις λεπτές διαφορές που πολλοί ξένοι παραβλέπουν. Ένα sidhara, ένα αποξηραμένο κέικ από αποξηραμένα ψάρια, μπορεί να μοιάζει με ένα απλό πιάτο σε έναν ξένο. Αλλά για μένα, η διαδικασία της δημιουργίας είναι εμπλουτισμένη και ενδιαφέρουσα. Καθώς έχω δει ανθρώπους να το ετοιμάζουν από πρώτο χέρι πολλές φορές, μπορώ να γράψω γι’ αυτό λεπτομερώς. Μ’ αρέσει να συναντιέμαι με μέλη της κοινότητας, να αλληλοεπιδρούμε μαζί και να ξεμυτίζουμε μυστικά. Το να ανακαλύπτω αυτές τις άγνωστες λεπτομέρειες με υποκινεί να γράφω περισσότερα.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.