- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Θάνατος νηπίου έρχεται να προστεθεί στα τραύματα των νησιών Τρινιντάντ και Τομπάγκο

Κατηγορίες: Καραϊβική, Τρινιδάδ και Τομπάγκο, Μέσα & δημοσιογραφία, Μέσα των πολιτών, Νεολαία
[1]

Κερί στο σκοτάδι. Οι κάτοικοι των Τρινιντάντ και Τομπάγκο θρηνούν μετά τον θάνατο του νηπίου Kymani Francis, που εξαφανίστηκε, αφότου, όπως λέγεται, απομακρύνθηκε από το σπίτι του στις 9 Απριλίου 2022. Φωτογραφία [1] από kim on Flickr, CC BY-NC 2.0 [2].

Στις 9 Απριλίου, ο δίχρονος Kymani Francis [3] απομακρύνθηκε από το σπίτι του στην πόλη Point Fortin του νότιου Τρινιντάντ. Τελευταία φορά εθεάθη εκείνο το πρωί από μία γειτόνισσα περίπου στις 10:20, ενώ κατευθυνόταν προς μια γέφυρα σε κοντινή απόσταση, ενώ εν τέλει η σορός του παιδιού ανασύρθηκε [4] από ένα ποτάμι [5] της περιοχής το πρωί της 10ης Μαΐου, ύστερα από ευρεία επιχείρηση έρευνας [6].

Στην εφημερίδα Express μετέφεραν ότι το νήπιο εθεάθη τελευταία φορά από τη μητέρα του περίπου στις 10 π.μ. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ

Η 22χρονη μητέρα Kimberly Charles δήλωσε στην αστυνομία [9] ότι είδε τελευταία φορά τον γιο της μέσα στο σπίτι τους περίπου στις 10 π.μ. Μισή ώρα αργότερα, ένας αστυνομικός περιπολίας για καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης την πληροφόρησε ότι ο γιος της είχε εντοπιστεί στον δρόμο.

Λίγο πριν βρεθεί η σορός του Francis, η δήμαρχος του Point Fortin, Saleema Thomas, έκανε έκκληση να προσευχηθούν για την οικογένεια μέσω της σελίδας της στο Facebook [10]:

Ούσα μητέρα, αυτή είναι μία από τις πιο οδυνηρές και ανησυχητικές εμπειρίες που έχω υπομείνει και ξέρω ότι ως έθνος μοιραζόμαστε όλοι τον πόνο της μητέρας.

Υπήρχαν φόβοι [9] ότι το παιδί είχε καταφέρει να φτάσει στο ποτάμι και ανησυχίες ότι η παλίρροια ήταν μεγάλη την ώρα της εξαφάνισής του. Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έδειξαν απελπισμένοι σχετικά με την εξαφάνιση [11] του παιδιού — ενώ μερικοί ήταν και καχύποπτοι — με πολλούς να αναρωτιούνται [12] γιατί η γειτόνισσα, που εντόπισε το παιδί, δεν έτρεξε να το προλάβει, αντί να καλέσει την αστυνομία.

Η γειτόνισσα, Zoizoi Lewis, ανακρίθηκε [13] μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (7:53 στο χρονοδιάγραμμα). Σύμφωνα με όσα είπε, εκείνη προσπάθησε να προλάβει το παιδί, αλλά αυτό ήταν τόσο μακριά που της ξέφυγε. Ορισμένοι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αποδέχτηκαν [14] την εξήγησή της, ενώ άλλοι αμφισβήτησαν αρκετά σημεία της κατάθεσής της σχετικά, όπως φημολογείται [15], με το γεγονός ότι η ίδια και η οικογένειά της άρχισαν να λαμβάνουν θανατικές απειλές. Όταν αυτό γνωστοποιήθηκε, η σελίδα στο Facebook Newsauce σχολίασε: [16] “Ο όχλος που είναι έτοιμος για λιντσαρίσματα πρέπει να ηρεμήσει”.

Παρ’ όλα αυτά, για πολλούς οι συνθήκες [17] γύρω από την εξαφάνιση του παιδιού παρέμειναν ασαφείς [18], με ορισμένους να αναφέρονται [19] σε “έκθεση παιδιού σε κίνδυνο”.

Από την άλλη πλευρά, η χρήστης του Facebook Jawanza Ade Welch εξέφρασε τον παρακάτω συλλογισμό [18]:

Νιώθω σαν να βιαζόμαστε πάντα να τιμωρήσουμε και να διώξουμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την πηγή όλων αυτών των ζητημάτων. […] Πράγματα όπως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από τις Αρχές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μεγαλύτερη υποστήριξη (όχι μόνο οικονομική αλλά και καθοδηγητική και συμβουλευτική) σε μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πιο ενισχυμένα προγράμματα γονεϊκών ικανοτήτων.

Άλλοι έκαναν έκκληση [20] για επιστροφή σε ένα βαθύτερο αίσθημα κοινότητας, όπου οι πολίτες προσέχουν ο ένας τον άλλον:

Αναπαύσου στον παράδεισο

Παράλληλα, η κωμικός Simmy De Trini έκανε έκκληση για συμπόνοια προς τη μητέρα του παιδιού και μοιράστηκε [24] τη δική της εμπειρία από όταν είχε χάσει τον γιο της για μερικές ώρες, όταν εκείνος ήταν ηλικία τριών ετών:

Είχε σφιχτεί το στομάχι μου σκεπτόμενη τα χειρότερα σενάρια και πιθανότητες. Προσευχόμουν δυνατά και απεγνωσμένα. Έκλαιγα. Ήμουν τρομαγμένη. Ένιωθα τύψεις. […] Η ιστορία μου είχε αίσιο τέλος, όμως τα συναισθήματά μου εκείνη τη μέρα έχουν χαραχθεί στη ψυχή μου. Ο φόβος. Η ενοχή. Η ανασφάλεια. Δε θα το ευχόμουν ούτε στον χειρότερο εχθρό μου.
Με προβληματίζει που βλέπω ανθρώπους να καταδικάζουν τόσο σκληρά τη μητέρα του παιδιού, που χάθηκε στο Point [Fortin]. Κανείς βέβαια δεν αναρωτιέται που βρίσκεται ο πατέρας σε όλη αυτήν την ιστορία ή εάν η ίδια έχει αρκετή στήριξη γύρω της καθημερινά.

Κάποιος απάντησε [25] με το παρακάτω σχόλιο:

Ευχαριστώ που το αναφέρεις. «Να μη σου τύχει»

Παρ’ όλα αυτά ορισμένοι θεωρούν ότι οι γονείς φέρουν ολοκληρωτική ευθύνη για την ευημερία των παιδιών τους:

Οι γονείς του Kymani Francis, που πέθανε, επέδειξαν αμέλεια και θα έπρεπε να τιμωρηθούν, η γειτόνισσα δε φέρει ευθύνη.

Πρώτον, ως γονέας οφείλεις στο παιδί σου να το φροντίζεις.

Δεύτερον, η υποχρέωση της φροντίδας αυτής παραβιάστηκε, όταν το παιδί απομακρύνθηκε από το σπίτι χωρίς να το καταλάβουν.

Συνεχίζεται παρακάτω

Ωστόσο, στο γενικότερο πλαίσιο της βίας που βιώνει η χώρα — συμπεριλαμβανομένης της αύξησης [27] της σχολικής βίας [28], της δημοσιοποίησης της έκθεσης μιας ειδικής ομάδας [29], που καταγράφει την εκτεταμένη κακοποίηση [30] σε κέντρα φιλοξενίας παιδιών, που χρηματοδοτούνται από το κράτος, καθώς και της αποτυχίας [31] των οργανισμών, που έχουν αναλάβει την προστασία των παιδιών, [32] να ανταποκριθούν σε κάποια πληροφορία και της αύξησης [33] των ανθρωποκτονιών και των γυναικοκτονιών [34], για να μην αναφερθούμε στις πρόσφατες περιπτώσεις [35] παιδιών που πνίγηκαν, το κλίμα που επικρατούσε στα τοπικά ιστολόγια ήταν τεταμένο [36].

Η εγκληματολόγος Renee Cummings, γεννημένη στο Τρινιντάντ, με έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, δημοσίευσε [37] στο Facebook:

Δολοφονίες, χάος και τώρα ένα εξαφανισμένο μωρό, σαν να μην μπορεί να αλλάξει η τύχη αυτής της χώρας, οι αποπνικτικές συνέπειες της βίας, του πόνου, των τραυμάτων και της πίεσης. Αν δεν έχεις καταφέρει να απευαισθητοποιηθείς στην τρέλα νιώθεις ασφυκτικά. Έχουν πέσει τόσα πολλά σε μία χώρα τόσο μικρή.

Ο κόσμος στο δρόμο στεκόταν σε σειρά την ώρα που απομάκρυναν [38] τη σορό του παιδιού, ενώ σχολιαστές τόσο στα παραδοσιακά δημοφιλή μέσα ενημέρωσης όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης [39] απορούσαν [40] πώς ένα δίχρονο παιδί θα μπορούσε να έχει περπατήσει απόσταση ενός μιλίου μέχρι το ποτάμι, όπου βρέθηκε.

Σε εθνικό επίπεδο η θλίψη είναι αισθητή [41], με τον Πρωθυπουργό Κιθ Ρόουλι να απευθύνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το απόγευμα της 10ης Μαΐου για να εκφράσει [42] “τη βαθιά θλίψη”, που νιώθουν πολλοί:

Ένα παιδί είναι νεκρό και ολόκληρο το έθνος μας αισθάνεται βαθύτατη θλίψη. Όλοι πρέπει να προβληματιστούμε και κυρίως να αναρωτηθούμε εάν αυτή η τρυφερή ψυχή μπορούσε να έχει σωθεί.

Το δυσάρεστο αυτό τέλος δεν ήταν εκείνο για το οποίο προσευχόμασταν και ελπίζαμε, ενώ παράλληλα παλεύουμε με ένα συνεχές κύμα βίας, ενδοοικογενειακής και άλλης, [αλλά] πιστεύω ότι σε τέτοιες στιγμές όπως αυτή δεσμευόμαστε ακόμα περισσότερο να στεκόμαστε σαν φύλακας αδερφός προσφέροντας απλόχερα τη στήριξή μας όσο το δυνατό περισσότερο.

Οι έρευνες [43] για τον θάνατο του παιδιού συνεχίζονται.