Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση ντύνονται με πλαστικές σακούλες και πλακάτ με φωτογραφίες εξαφανισμένων Ταϊλανδών ακτιβιστών. Φωτογραφία και λεζάντα από το Prachatai. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από το Prachatai, έναν ανεξάρτητο ειδησεογραφικό ιστότοπο στην Ταϊλάνδη, και μια επεξεργασμένη έκδοση αναδημοσιεύεται από το Global Voices στο πλαίσιο συμφωνίας κοινής χρήσης περιεχομένου.

Για να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Αγνοουμένων στις 30 Αυγούστου, δεκάδες άτομα που σχετίζονται με την ομάδα φοιτητών ακτιβιστών Mok Luang Rim Nam συγκεντρώθηκαν στη διασταύρωση Ratchaprasong στο κέντρο της Μπανγκόκ. Μια μικρή παρέλαση πραγματοποιήθηκε από ακτιβιστές στην πλατεία Σιάμ για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις αναγκαστικές εξαφανίσεις. Οι διαδηλωτές έφεραν πορτρέτα απαχθέντων ακτιβιστών, μερικοί από τους οποίους βρέθηκαν αργότερα νεκροί.

Η ομάδα μετέφερε φωτογραφίες των Porlajee Rakchongcharoen , Surachai Danwattananusorn, Wanchalearm Satsaksit και Siam Theerawut, θυμάτων εξαναγκαστικής εξαφάνισης στην Ταϊλάνδη. Κρεμώντας φωτογραφίες των θυμάτων στο λαιμό τους, κάποιοι κάλυψαν τα κεφάλια τους με πλαστικές σακούλες σε μίμηση τεχνικής βασανιστηρίων ασφυξίας.

Ο Porlajee Rakchongcharoen είναι περιβαλλοντικός ακτιβιστής Καρέν, που εθεάθη για τελευταία φορά τον Απρίλιο του 2014 υπό κράτηση από υπαλλήλους του Εθνικού Πάρκου Kaeng Krachan στην επαρχία Φετσαμπούρι. Ο Surachai Danwattananusorn, ένας βετεράνος ακτιβιστής που έφυγε από τη χώρα μετά το πραξικόπημα του 2014, εξαφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 2018 σε μια γειτονική χώρα και το πτώμα του βρέθηκε αργότερα στα σύνορα Ταϊλάνδης-Λάος. Ο Siam Theerawut διέφυγε επίσης το 2014 και συνελήφθη από τις Αρχές του Βιετνάμ το 2019 πριν από την έκδοσή του στην Ταϊλάνδη. Το πού βρίσκεται ακόμα είναι άγνωστο.

Μιλώντας επί της ευκαιρίας αυτής, η ακτιβίστρια Tanruthai Thaenrut είπε ότι η ομάδα ήθελε να ευαισθητοποιήσει σχετικά με τις αναγκαστικές εξαφανίσεις, να πει στον κόσμο ότι η κυβέρνηση αγνοεί αυτές τις εξαφανίσεις και φιμώνει τον κόσμο για να κάνει την εξαφάνιση να φαίνεται φυσιολογική.

Μια έκθεση του 2020 της Ομάδας Εργασίας του ΟΗΕ για τις εξαναγκαστικές ή ακούσιες εξαφανίσεις εκτιμά ότι υπάρχουν τουλάχιστον 75 θύματα αναγκαστικής εξαφάνισης στην Ταϊλάνδη. Από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2014, εννέα Ταϊλανδοί πολιτικοί πρόσφυγες, που ζουν σε γειτονικές χώρες, έχουν εξαφανιστεί. Δύο βρέθηκαν στη συνέχεια νεκροί. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος στις έρευνες για τις άλλες επτά εξαφανίσεις.

Ένστολοι αστυνομικοί εθεάθησαν να φρουρούν στο Αρχηγείο της Εθνικής Αστυνομίας στο δρόμο προς την πλατεία Σιάμ. Σύμφωνα με πληροφορίες, αστυνομικοί με πολιτικά τραβούσαν φωτογραφίες συμμετεχόντων στην εκδήλωση πριν ξεκινήσει η εκδήλωση.

Όταν έφτασαν στον προορισμό τους, έφτασε ο Έφορος του αστυνομικού τμήματος Pathumwan μαζί με άλλους αστυνομικούς για να παρακολουθούν αθόρυβα την κατάσταση.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, ακτιβιστές οργάνωσαν μια παράσταση, που συμβολίζει μια απαγωγή. Ένας από τους συμμετέχοντες τοποθέτησε μια μαύρη τσάντα πάνω από το κεφάλι της Tanruthai ενώ εκείνη εκφωνούσε μια ομιλία. Στη συνέχεια, δύο άλλοι την παρέσυραν ενώ άλλοι ακτιβιστές φώναζαν: «Ελευθερώστε τους φίλους μας».

Φωτογραφία του Wanchalearm Satsaksit, ενός από τους εξαφανισμένους ακτιβιστές στην εξορία. Πηγή : Prachatai.

Η Mint, Ταϊλανδή παραδοσιακή χορεύτρια, που συμμετείχε στην πορεία ως ακτιβίστρια, είπε ότι η παράσταση σήμαινε ότι ο καθένας θα μπορούσε να γίνει θύμα αναγκαστικής εξαφάνισης. Σημείωσε ότι ο δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Somchai Neelapaijit απήχθη καταμεσής της Μπανγκόκ και πρόσθεσε ότι η τύχη των περισσότερων ανθρώπων που εξαφανίστηκαν παραμένουν άγνωστη.

«Το επόμενο άτομο μπορεί να είσαι εσύ. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε, οποιοσδήποτε θέλει να μιλήσει για προβλήματα, όποιος θέλει πραγματική δημοκρατία, όποιος θέλει να εκφράσει τη γνώμη του», είπε η Mint.

Η Mint σημείωσε ότι, καθώς πραγματοποιούσαν την πορεία τους, γυναίκες αστυνομικοί αναπτύχθηκαν στην περιοχή, πιθανώς για να τις απομακρύνουν από την τοποθεσία διαμαρτυρίας.

Δεν ξέρω πώς η ανάμνηση ανθρώπων που εξαφανίστηκαν αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια. Πιστεύετε ότι συνιστούμε απειλή για την εθνική ασφάλεια; Έχει κανείς εδώ στρατό; Έχω όπλο; Όχι. Έχω στρατιώτες; Όχι. Σας έχω μόνο δημοσιογράφους, τον εαυτό μου και μια τσάντα. Δεν έχω σωματοφύλακες. Θα μπορούσα να εξαφανιστώ ανά πάσα στιγμή.

Έτσι, διοργανώσαμε αυτήν την εκδήλωση για να ανατρέξουμε στα στρεβλά πράγματα, που έχουν συμβεί σε αυτή τη χώρα. Το αποκαλούν δημοκρατία, αλλά μπορεί να σε απαγάγουν ή να σκοτωθείς για να εκφράσεις απλώς τη γνώμη σου.

Ο 18χρονος Chan (ψευδώνυμο), άλλος ένας συμμετέχων που ήταν στη λίστα παρακολούθησης των Αρχών, είπε ότι ήθελε οι υπάλληλοι να έχουν ενσυναίσθηση προς τα θύματά τους.

… σκεφτείτε τις καρδιές των μελών της οικογένειας που αναγκάστηκαν να ζήσουν με απώλεια. Μια μέρα μπορεί να είναι κάποιος κοντά σου. Μην χρησιμοποιείτε τη δικαιολογία ότι «το παρήγγειλαν οι ανώτεροι» – στο μέλλον, στην εποχή των παιδιών ή των εγγονιών σας, μπορεί να συμβεί στα παιδιά ή τα εγγόνια σας.

Κανείς δεν πρέπει να εξαφανίζεται, επειδή σκέφτεται διαφορετικά.

Before the conclusion of the protest, activists staged a performance symbolising an abduction. One of the participants placed a black bag over Tanruthai's head as she is giving a speech. Two others then carried her away. #InternationalDayoftheDisappeared pic.twitter.com/XFxm7f3vcZ

— Prachatai English (@prachatai_en) August 30, 2022

Πριν από την ολοκλήρωση της διαμαρτυρίας, οι ακτιβιστές οργάνωσαν μια παράσταση που συμβολίζει μια απαγωγή. Ένας από τους συμμετέχοντες τοποθέτησε μια μαύρη τσάντα πάνω από το κεφάλι της Tanruthai καθώς εκφωνούσε ομιλία. Στη συνέχεια, άλλοι δύο την παρέσυραν. #International DayoftheDisappeared pic.twitter.com/XFxm7f3vcZ