«Είναι δυνατό, σε αυτή τη γενιά, να τερματιστεί μια πρακτική, που αυτή τη στιγμή επηρεάζει περίπου 130 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε 29 χώρες», ισχυρίζεται ο πρώην επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-μουν κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Ημέρας Μηδενικής Ανοχής στον Ακρωτηριασμό των Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων το 2014. Εικόνα Wikimedia Commons από UNICEF / Olivier Asselin, 6 Φεβρουαρίου 2015, άδεια CC BY-SA 2.0.

Όταν οι άνδρες καταπιέζονται, είναι τραγωδία. Όταν οι γυναίκες καταπιέζονται, είναι παράδοση – Letty Lottin Pogrebi.

Υπολογίζεται ότι 200 ​​εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε 30 αφρικανικές χώρες, τη Μέση Ανατολή και την Ασία υπόκεινται σε πρακτικές ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων (ΑΓΓΟ). Ως αποτέλεσμα, τα δύο τρίτα εξ αυτών πεθαίνουν καθημερινά, γεγονός που απαιτεί την άμεση δράση των κυβερνήσεων για να μπει τέλος σε τέτοιες πρακτικές, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Με περίπου 19,9 εκατομμύρια επιζώσες, η Νιγηρία έχει τον τρίτο υψηλότερο αριθμό γυναικών και κοριτσιών, που έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων παγκοσμίως. 

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι μια πρακτική, κατά την οποία τα εξωτερικά γεννητικά όργανα ενός κοριτσιού αφαιρούνται μερικώς ή πλήρως για πολιτιστικούς ή μη θεραπευτικούς λόγους. Αν και οι λόγοι αυτής της πρακτικής είναι πολύπλευροι, μια βασική αλήθεια είναι ότι ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι σημάδι βαθιάς ριζωμένης ανισότητας των φύλων, όπως αναγνωρίζεται από τον ΠΟΥ. «Ο πολιτισμός και η παράδοση είναι σημαντικοί παράγοντες, που τροφοδοτούν την επιμονή του», δηλώνει ο Δρ. UU Epundu και πέντε άλλοι ερευνητές δημόσιας υγείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Nnamdi Azikiwe στη νοτιοανατολική Νιγηρία. Το PubMed, μια βάση δεδομένων με εκθέσεις και περιλήψεις για τις βιοεπιστήμες, δηλώνει ότι ο ΑΓΓΟ επιμένει να «ελέγχει τη σεξουαλικότητα των γυναικών». Άλλοι λόγοι, σύμφωνα με το PubMed, περιλαμβάνουν «την επιθυμία κοινωνικής αποδοχής και τον φόβο της κοινωνικής απόρριψης». Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι «ένα έγκλημα κατά της γυναικείας ζωής» με μεγάλο «υγειονομικό και οικονομικό βάρος», που μπορεί συχνά να οδηγήσει σε θάνατο, τόνισε ο Epundu. 

Οι παρενέργειες του ΑΓΓΟ περιλαμβάνουν σοβαρή αιμορραγία, προβλήματα ούρησης, μεταγενέστερες κύστες, λοιμώξεις και ψυχολογικά προβλήματα. Υπάρχουν επίσης επιπλοκές στον τοκετό και αυξημένος κίνδυνος θανάτων νεογνών. Είναι επιβλαβές για τον οργανισμό και προκαλεί βλάβες σε υγιή και φυσιολογικό γεννητικό ιστό. Η θεραπεία του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων είναι πολύ δαπανηρή και πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο λοιμώξεων.

Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων και άλλες μορφές βίας βάσει φύλου έγιναν αξιόποινες πράξεις με τον Νόμο για την Απαγόρευση της Βίας κατά Ατόμου στη Νιγηρία το 2015. Ωστόσο, υπήρξαν λίγες καταδίκες λόγω ελάχιστης ενημέρωσης του κοινού και μη υιοθέτησης αυτού του νόμου από 17 από τις 36 πολιτείες της Νιγηρίας, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στη βόρεια περιοχή, σύμφωνα με τον Nigerian Tribune. 

«Η σκληρή διαδικασία οδήγησε σε ουλώδεις ιστούς»

«Όχι στην οικιακή βία, όχι στον παιδικό και αναγκαστικό γάμο, όχι στη γυναικεία περιτομή! Ναι στα δικαιώματα των νέων, ναι στη μόρφωση, ναι στην ισότητα», αφίσα σε κάβα. Εικόνα από Rufai Ajala , 27 Οκτωβρίου 2010, ( CC BY 2.0 )

Η Lucy Osuizigbo, δημοσιογράφος με τους Premium Times, μια διαδικτυακή εφημερίδα, αφηγήθηκε τη σπαρακτική εμπειρία της Rosaline Nkwo (ψευδώνυμο για την προστασία της ιδιωτικής της ζωής), μιας επιζώσας του ΑΓΓΟ: 

Είμαι στα τέλη της δεκαετίας του '50 με γκρεμισμένες φιλοδοξίες, χωρίς σύζυγο, χωρίς παιδιά ή δική μου οικογένεια λόγω της βάρβαρης πρακτικής του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, που μου έγινε όταν ήμουν δύο ετών. Η μητέρα μού είπε ότι η περίπτωσή μου ήταν περίεργη, γιατί έγινε χωρίς αναισθησία και πάλεψα σκληρά, όταν δεν άντεξα τον καυτερό πόνο που προέκυψε από το κακό κόψιμο, που έπρεπε να ραφτεί. Αυτή η βάρβαρη πράξη οδήγησε σε έναν εκνευριστικό σχηματισμό χηλοειδών και ουλών γύρω από τα γεννητικά μου όργανα, που τρόμαζαν τους άνδρες, όποτε προσπαθούσαν να έρθουν σε επαφή μαζί μου. Αυτό κατέρρευσε τους δύο γάμους μου και με έκανε να γίνω μόνη, θυμωμένη, άχρηστη, χαμένη, εγκαταλελειμμένη και απελπισμένη.

Η Nkwo, 57 ετών τη στιγμή της δημοσίευσης το 2016, συνειδητοποίησε τη σοβαρότητα της θέσης της, όταν ο σύζυγός της τη χώρισε, αφού είδε τα γεννητικά της όργανα τη νύχτα του γάμου τους. Ισχυρίζεται ότι δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά τις διορθωτικές πράξεις, επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει τους λογαριασμούς. Από τότε ζει μέσα στην οργή, τη μιζέρια και τη μελαγχολία. Αυτή η τεχνική έχει καταστρέψει εντελώς τη ζωή της και τις ευκαιρίες που μπορεί να είχε. Η Nkwo είναι μια από τις πολλές γυναίκες με παρόμοιες εμπειρίες ως αποτέλεσμα του ακρωτηριασμού. Όχι μόνο αυτό, αλλά είναι μια από τα εκατομμύρια της Νιγηρίας, που έχει χάσει τα πάντα.

Η Osuizigbo, σε συνεργασία με το Πρακτορείο Ειδήσεων της Νιγηρίας, αφηγείται επίσης την ιστορία μιας άλλης γυναίκας, της 36χρονης Nneoma, μητέρας δύο παιδιών, καθώς μιλά για την κατάστασή της και πώς κατέστρεψε την οικογένεια και τον ρόλο της ως συζύγου. Η Nneoma θεωρεί τη μητέρα της υπεύθυνη για τα συζυγικά της προβλήματα και διχάζεται στο να την βρίζει και να τη συγχωρεί: 

Έκανα τα δύο μου παιδιά με καισαρική τομή. Ο γιατρός είπε ότι οφειλόταν στον ακρωτηριασμό, το άνοιγμα του κόλπου μου είναι στενό. Έκανε την σεξουαλική επαφή οδυνηρή, που προσπαθώ να αποφεύγω το σεξ όσο το δυνατόν περισσότερο και δεν μπορώ να ικανοποιήσω τον άντρα μου σεξουαλικά. Όταν ακούω ανθρώπους να μιλούν για το σεξ ως μια ευχάριστη πράξη, δεν μπορώ ακόμα να το καταλάβω, γιατί η εμπειρία μου ήταν επώδυνη. Νιώθω διαφορετική και άβολα ανάμεσα σε άλλες γυναίκες. Δεν ήταν εύκολο, αλλά πρέπει να δεχτώ και να ζήσω με τις εξωσυζυγικές σχέσεις του συζύγου μου.

Δεδομένης της σοβαρότητας του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στις ζωές πολλών αθώων κοριτσιών, η UNICEF, σε συνεργασία με το Ταμείο Πληθυσμών των Ηνωμένων Εθνών (UNFPA) έχει κλιμακώσει τις παρεμβάσεις σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Νιγηρίας. Αυτό το πρόγραμμα, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος στην τρίτη φάση, δεσμεύει διάφορες κοινότητες να αλλάξουν το παράδειγμα και να μεταμορφώσουν τους κοινωνικούς κανόνες. Η παρέμβαση της UNICEF-UNFCA συνεργάζεται επίσης με την κυβέρνηση της Νιγηρίας για να υποστηρίξει και να ενθαρρύνει τους νόμους, που απαγορεύουν τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι νεαρές γυναίκες έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας για την προστασία των παιδιών.