[1]Mattu pongal (Φεστιβάλ Πρωτοχρονιάς Ταμίλ) στην Ντερανιγιαγκάλα της Σρι Λάνκα. Φέτος, όσα άτομα ετοίμασαν το γεύμα, είπαν ότι υπήρχαν λιγότερα λαχανικά από ό,τι συνήθως σέρβιραν λόγω των εκτοξευόμενων τιμών. Εικόνα μέσω Instagram: amalini [1], χρησιμοποιείται με άδεια.
Αυτή η ανάρτηση δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από τον ακαδημαϊκό καθηγητή Wasantha Athukorala από τη Σρι Λάνκα στο Groundviews [2] , έναν βραβευμένο ιστότοπο μέσων ενημέρωσης πολιτών. Μια επεξεργασμένη έκδοση δημοσιεύεται εδώ ως μέρος μιας συμφωνίας κοινής χρήσης περιεχομένου με την Global Voices.
Η Σρι Λάνκα βιώνει τη χειρότερη οικονομική της κρίση [3] από την ανεξαρτησία της, με ραγδαία μειούμενο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με διευρυνόμενα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών, τον κρατικό προϋπολογισμό και τις επενδύσεις και τις αποταμιεύσεις. Το πραγματικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) [4] αναφέρθηκε ότι ήταν -3,6% το 2020 και 3,7% το 2021. Η αύξηση του ΑΕΠ για το πρώτο εξάμηνο του 2022 είναι -4,8. Σύμφωνα με την τελευταία οικονομική εστίαση της Νότιας Ασίας [5] και την Ενημέρωση της Σρι Λάνκα, το πραγματικό ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί κατά 9,2% το 2022 και επιπλέον 4,2% το 2023. Η ασταθής πολιτική [6] κατάσταση, καθώς και οι αυξημένες ανισορροπίες του δημοσιονομικού, του εξωτερικού και του χρηματοπιστωτικού τομέα θέτουν σημαντικές αμφιβολίες για τις οικονομικές προοπτικές. Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά τις συνθήκες διαβίωσης και αναμένεται να αυξήσει σημαντικά τη φτώχεια.
Το Τμήμα Στατιστικών Απογραφής [7] (DCS) εκτιμά το Επίσημο Όριο Φτώχειας (OPL) για κάθε μήνα στη χώρα. Ωστόσο, η έρευνα δεν διεξάγεται φέτος. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν διαθέσιμες επίσημες πληροφορίες για την κατανόηση της κατάστασης της φτώχειας στη χώρα. Εν τω μεταξύ, η Παγκόσμια Τράπεζα υποστηρίζει ότι η οικονομική ανάκαμψη το 2021 ήταν ανεπαρκής για να επαναφέρει τη φτώχεια στα προ της κρίσης επίπεδα. Οι προσομοιώσεις τους δείχνουν ότι η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση μπορεί να αυξήσει τη φτώχεια στο 25,6% το 2022, που ισοδυναμεί με πάνω από 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους σε φτώχεια μεταξύ 2021 και 2022 και να επαναφέρει τη φτώχεια κοντά στα επίπεδα του 2009 [8] του 57,9%.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία για την κατάσταση της φτώχειας στη χώρα, μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Peradeniya [9] συμπεριλαμβανομένων των Καθηγητών Muditha Karurathna, Prof. Tilak Bandara, Dr. Shyamantha Subasinha και Lakshika Wiragoda, υπό την ηγεσία Wasantha Athukorala, διεξήγαγε μια μελέτη σε αυτόν τον τομέα. Εκτιμά τον δείκτη του αριθμού των ατόμων της φτώχειας για τον Ιούλιο του 2022 χρησιμοποιώντας τα επίσημα στοιχεία για το όριο της φτώχειας που δίνονται από το Υπουργείο Απογραφής και Στατιστικής [7] Σρι Λάνκα. Η βασική μεθοδολογία που υιοθετήθηκε για αυτή τη μελέτη είχε πολλά βήματα. Πρώτον, εντοπίσαμε το OPL για τον Ιούλιο του 2022 που είναι 13.138 LKR (35,76 δολάρια ανά μήνα = 1,19 δολάρια ανά ημέρα). Αυτό σημαίνει ότι μια τετραμελής οικογένεια απαιτεί τουλάχιστον 52.552 LKR (143 δολάρια) το μήνα για να καλύψει την ελάχιστη απαίτηση κατανάλωσης, η οποία ήταν 31.652 LKR (86,14 δολάρια) το 2021 (αύξηση 66% σε επτά μήνες).
Μπορέσαμε να προσδιορίσουμε τον συνολικό αριθμό των νοικοκυριών υπό OPL χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο. Οι εκτιμήσεις μας έλαβαν υπόψη μόνο το κατώτερο όριο των εισοδηματικών ομάδων. Επομένως, αυτό αντιπροσωπεύει το κατώτερο όριο της φτώχειας στη χώρα.
Το μέσο μηνιαίο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε από 76.390 LKR (207,87 δολάρια) το 2021 σε 72.720 LKR (97,88 δολάρια) έως τον Ιούλιο του 2022. Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 52% [10] μεταξύ Ιανουαρίου 2022 και Ιουλίου 202, τα τρόφιμα αυξήθηκαν κατά την ίδια περίοδο κατά 60% [11] , ενώ ο πληθωρισμός εκτός των τροφίμων αυξήθηκε κατά 45%. Το OPL αυξήθηκε κατά 66 τοις εκατό κατά την ίδια περίοδο. Όλα αυτά παρέχουν στοιχεία ότι η πιο απότομη αύξηση των επιπέδων φτώχειας σημειώθηκε μετά τον Ιανουάριο του 2022.
Λαμβάνοντας υπόψη τις δεκαδικές ομάδες (εισόδημα) στη χώρα, η πρώτη και η δεύτερη δεκαδική ομάδα (χαμηλότερη) ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας μέχρι το τέλος του 2021 (περίπου 1,14 εκατομμύρια νοικοκυριά ή 4,56 εκατομμύρια άτομα). Η τρίτη και η τέταρτη δεκατιανή ομάδα και περισσότερα από 140.000 από τα νοικοκυριά που ανήκαν στην ομάδα του πέμπτου δεκαημέρου βρέθηκαν κάτω από το όριο της φτώχειας μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου 2022. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1,28 εκατομμύρια νοικοκυριά ή 5,12 εκατομμύρια άτομα έχουν περιέλθει στο όριο της φτώχειας εντός αυτό το επτάμηνο. Σύμφωνα με την OPL, άτομα που ζουν σε νοικοκυριά των οποίων η πραγματική κατά κεφαλήν μηνιαία συνολική καταναλωτική δαπάνη είναι κάτω από 6.966 LKR (18,95 δολάρια) το έτος 2019 θεωρούνται ότι ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Αντίστοιχα, το 11,9% των νοικοκυριών ήταν σε συνθήκες φτώχειας, δηλαδή 681.800 νοικοκυριά και 3.042.300 (14,3%) άτομα. Οι νέες εκτιμήσεις μας χρησιμοποιώντας την εισοδηματική προσέγγιση δείχνουν ότι ο αριθμός των νοικοκυριών των οποίων το επίπεδο εισοδήματος είναι μικρότερο από το OPL είναι περίπου 2.422.500, δηλαδή το 42% του συνόλου των νοικοκυριών στη χώρα. Αυτό περιλαμβάνει περίπου 9.690.000 (44%) άτομα.
Ο ενδιάμεσος προϋπολογισμός, [12] που παρουσίασε πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομικών, έδωσε κάποια προσοχή στις άμεσες μεταφορές μετρητών προς τα φτωχά νοικοκυριά. Αυτά περιλαμβάνουν την παροχή άμεσης ανακούφισης σε περίπου 3,2 εκατομμύρια ανθρώπους, που πλήττονται από την τρέχουσα οικονομική κατάσταση. Σύμφωνα με αυτό, το μηνιαίο επίδομα Samurdhi (ευημερίας) [13] έχει αυξηθεί [14] σε ένα ποσό, που κυμαίνεται μεταξύ 5.000 LKR (13,61 δολαρίων) έως 7.500 LKR (20,42 δολαρίων) το μήνα για περίπου 1,7 εκατομμύρια οικογένειες που λαμβάνουν Samurdhi. Εκτός από αυτό, χορηγήθηκαν 5.000 LKR (13,61 δολάρια) το μήνα προσωρινά σε περίπου 726.000 οικογένειες, που ήταν στη λίστα αναμονής για επιδόματα Samurdhi. Το επίδομα καταβλήθηκε για ηλικιωμένους, ανάπηρους και νεφροπαθείς και αυξήθηκε σε ένα ποσό που κυμαίνεται μεταξύ 5.000 LKR (13,61 δολαρίων) έως 7.500 LKR (20,42 δολαρίων) το μήνα. Θα κανονιστεί προσωρινή βοήθεια ύψους 5.000 LKR (13,61 δολαρίων) για τα άτομα που βρίσκονται στη λίστα αναμονής. Αυτό είναι απόδειξη ότι τα προγράμματα κοινωνικής προστασίας προχωρούν. Ωστόσο, θα πρέπει να επικεντρωθούν αυστηρά στις απαιτήσεις των άπορων οικογενειών. Όταν εξετάζουμε τον πληθωρισμό που επικρατεί,
Η έρευνά μας δεν παρέχει επαρκή στοιχεία για να εξηγήσει την κατανομή της φτώχειας στη χώρα ανά τομέα ή περιφέρεια. Ωστόσο, είναι σαφές ότι τα περισσότερα άτομα με χαμηλό εισόδημα έχουν μειώσει τον αριθμό των γευμάτων που τρώνε, έχουν στραφεί σε προϊόντα χαμηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους και έχουν μειώσει τις δαπάνες για την υγεία και την εκπαίδευση των παιδιών τους. Η κυβέρνηση αύξησε πρόσφατα τόσο τους έμμεσους όσο και τους άμεσους φόρους. Αυτό είχε αρνητικό αντίκτυπο και στην ομάδα μεσαίου εισοδήματος της χώρας. Τα αγροτικά νοικοκυριά προσπαθούν να επιβιώσουν συλλέγοντας διάφορα αντικείμενα από τους κήπους της αυλής τους, αλλά τέτοιες ευκαιρίες δεν υπάρχουν στις πόλεις. Ως αποτέλεσμα, τα νοικοκυριά στις αστικές περιοχές επηρεάζονται σοβαρά από την επισιτιστική κρίση. Τα παιδιά και οι έγκυες μητέρες, ιδίως,
Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Ο πληθωρισμός των τροφίμων [15], οι απώλειες θέσεων εργασίας [16], η περιορισμένη προσφορά λιπασμάτων [17] και η πτώση των εμβασμάτων [18] έχουν επηρεάσει δυσανάλογα τα φτωχότερα νοικοκυριά. Η τρέχουσα μεταβαλλόμενη φορολογική δομή (αυξήθηκαν [19] άμεσοι και έμμεσοι φόροι) έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Είναι προφανές ότι όλες οι περιθωριοποιημένες ομάδες υποφέρουν πολύ. Περισσότερες από τρία εκατομμύρια οικογένειες αλιέων, περισσότερες από ένα εκατομμύριο οικογένειες του κλάδου των φυτειών και περίπου 300.000 μεροκάματα, για παράδειγμα, είναι άμεσα θύματα της κρίσης. Περίπου το 20% του πληθυσμού ζει σε παραγκουπόλεις (ως ποσοστό του αστικού πληθυσμού). Με τον καιρό, αυτή η ομάδα μπορεί να γίνει πιο βίαιη και να καταφύγει σε ανήθικα ή παράνομα μέσα για να κερδίσει τα προς το ζην.
Οι πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 75% όλων των επιχειρήσεων, παρείχαν το 45% όλων των θέσεων εργασίας και συνεισέφεραν το 52% του ΑΕΠ στη Σρι Λάνκα. Οι εγκαταστάσεις αριθμούσαν 1,017 εκατομμύρια (σε αυτές περιλαμβάνονται 935.000 πολύ μικρές επιχειρήσεις και 71.000 μικρές επιχειρήσεις) και είναι περίπου το 99,7% του συνόλου των εγκαταστάσεων του μη γεωργικού τομέα. Ο τομέας των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων παρέχει τα προς το ζην σε σχεδόν 2,23 εκατομμύρια ανθρώπους, που είναι περισσότερο από το 75% της συνολικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα στον μη γεωργικό τομέα (DCS, 2020). Ο τομέας αυτός πλήττεται σοβαρά από την πρόσφατη φορολογική αναθεώρηση, τις αλλαγές συντελεστών σε τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμό και νερό και τον πληθωρισμό, καθώς και από την οικονομική κρίση που επικρατεί.
Η Σρι Λάνκα πρέπει να αντιμετωπίσει τις μακροχρόνιες οικονομικές αδυναμίες μέσα σε ένα υγιές πλαίσιο μακροοικονομικής πολιτικής, που δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή επαναδιαπραγματεύεται τα χρέη της με διμερείς πιστωτές, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ιαπωνίας, καθώς και πολυμερείς, όπως η ADB και η Παγκόσμια Τράπεζα. Μετά τη δημιουργία της πιστωτικής γραμμής του ΔΝΤ, η χώρα αναμένεται να σταθεροποιήσει την οικονομία της μειώνοντας τον πληθωρισμό, επιλύοντας το ισοζύγιο πληρωμών και τις συναλλαγματικές κρίσεις και ουσιαστικά θέτοντας ένα σχέδιο ανάκαμψης.
Η πολιτική κρίση της χώρας παρέμεινε εμπόδιο στη συνεχιζόμενη διαδικασία. Σε ορισμένα βασικά μέτρα, όπως η βελτίωση της διακυβέρνησης και η εξάλειψη της διαφθοράς, δεν δίνεται ακόμη η δέουσα προσοχή. Ως εκ τούτου, θα περίμενα ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί χωρίς να υπάρξει καμπή στο σύστημα.