- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Νέα έκθεση για την καταπολέμηση της ανισότητας των φύλων στη Γεωργία

Κατηγορίες: Κεντρική Ασία και Καύκασος, Γεωργία, Διακυβέρνηση, Εκπαίδευση, Εργασία, Μέσα των πολιτών, Νομικά, Πολιτική, Φύλο & ισότητα

Η εικόνα είναι μια ευγενική προσφορά της Sydney Allen μέσω Canva.

Η Γεωργία έχει κάνει πολύ δρόμο όσον αφορά την ισότητα των φύλων. Πιο πρόσφατα, αυτή η πρόοδος επαινέθηκε [1] από την Επιτροπή για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών [2] (CEDAW), η οποία ολοκλήρωσε την εξέταση της έκτης περιοδικής έκθεσης [3] από τη Γεωργία τον Φεβρουάριο. Η Επιτροπή σημείωσε [1] την “πληθώρα μηχανισμών, σχεδίων και δράσεων για την προώθηση των προσπαθειών για την ισότητα και τη ενδυνάμωση των γυναικών, για την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου και της ενδοοικογενειακής βίας”.

Ωστόσο, παρά τη σημαντική πρόοδο, εξακολουθούν να υπάρχουν κενά τα οποία, σύμφωνα [1] με τον επικεφαλής της αποστολής της Γεωργίας στην Επιτροπή, Niko Tatulashvili, απαιτούν “μια πνευματική επανάσταση”, εκτός από νόμους και άλλους απαραίτητους μηχανισμούς. Η έννοια αυτής της νοοτροπίας προέκυψε επίσης κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης στο podcast του Global Voices με τις συγγραφείς Maya Talakhadze και Ekaterine Khositashvili, μιας επερχόμενης έκθεσης στο πλαίσιο του έργου “Defeating Gender Inequality” [4] [Κατατροπώνοντας την ανισότητα των φύλων] στη Γεωργία.

Το έργο αυτό είναι μια κοινή πρωτοβουλία μεταξύ του Disruption Network Lab και του Regional Development Hub-Caucasus. Μαζί τους στο podcast ήταν η Emmy Thume, μια δημοσιογράφος από τη Γερμανία που επισκέφτηκε τη Γεωργία τον Σεπτέμβριο και δημοσίευσε [5] κείμενο για την ενδοοικογενειακή βία στη χώρα. Μαζί, οι τρεις ομιλήτριες μοιράστηκαν τις σκέψεις τους σχετικά με την κατάσταση της (αν)ισότητας των φύλων στη Γεωργία, τα ερευνητικά ευρήματα της έκθεσης και τα επόμενα βήματα. Μπορείτε να βρείτε την πλήρη συνέντευξη στο podcast εδώ [6].

Η προέλευση

Σε συνέντευξή της στο Global Voices, η Maya Talakhadze, η οποία ηγείται του Regional Development Hub-Caucasus, του συνεργάτη του Disruption Network, είπε ότι η ιδέα για την έρευνα γεννήθηκε στην αρχή της πανδημίας COVID, τη στιγμή που οι γυναίκες αναγκάζονταν να μείνουν σπίτι με τους δράστες κακοποίησης και βίας. Τελικά, προσδιορίστηκαν τέσσερα κύρια θέματα για την έκθεση: σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας, ενδοοικογενειακή βία, οικονομική συμμετοχή και πολιτική συμμετοχή των γυναικών στη Γεωργία.

Κάθε ένα από αυτά τα θέματα απέδωσε τόσο αρνητικά όσο και θετικά ευρήματα, είπε η Ekaterine Khositashvili κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Για παράδειγμα, από το 2019, η Γεωργία ψήφισε μια σειρά τροποποιήσεων στους υφιστάμενους νόμους και κώδικες σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία εισάγοντας την έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας και στη δημόσια ζωή. Σύμφωνα με την Ekaterine, παρά το νομικό πλαίσιο και τους μηχανισμούς που προστατεύουν τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία, το ποσοστό καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση ήταν χαμηλό.

Out of twelve ministries in Georgia, five so far have introduced sexual harassment reporting mechanisms. What was interesting, however, as a result of our research, we were able to identify that were only two cases of sexual harassment instances reported through the mechanism in place.

Από τα δώδεκα υπουργεία στη Γεωργία, πέντε μέχρι στιγμής έχουν εισαγάγει μηχανισμούς αναφοράς σεξουαλικής παρενόχλησης. Αυτό που ήταν ενδιαφέρον, ωστόσο, ως αποτέλεσμα της έρευνάς μας, ήταν ότι μπορέσαμε να αναγνωρίσουμε πως μόνο δύο περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης καταγγέλθηκαν μέσω του ισχύοντος μηχανισμού.

Αν και δεν ήταν σαφές γιατί οι αριθμοί ήταν τόσο χαμηλοί, η Khositashvili είπε ότι η πιθανότητα “βλάβης της φήμης” μπορεί να έπαιξε ρόλο. “Τα ερωτηθέντα άτομα ανέφεραν ότι είχαν δισταγμούς λόγω των απόψεων συναδέλφων τους καθώς και πιθανών επαγγελματικών ευκαιριών στο μέλλον”, εξήγησε η Khositashvili.

Ο δισταγμός σχετικά με την καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης εκτείνεται πέρα από τα δημόσια ιδρύματα. Αυτό ισχύει και για τα θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης και βίας. Για παράδειγμα, ενώ τα θύματα μπορούν να υποβάλουν αίτηση για στέγαση σε Ξενώνες, συχνά διστάζουν να το κάνουν. “Νομίζουν ότι δεν είναι αρκετά δυνατοί για να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ευκαιρίες και αντίθετα σκέφτονται τις κοινωνικές απόψεις και αντιλήψεις. Έτσι, ενώ ο νόμος παρέχει στα θύματα ευκαιρίες να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, λόγω της κοινωνικής πίεσης, τα θύματα δεν μπορούν να απολαύσουν αυτά τα δικαιώματα”, πρόσθεσε η Khositashvili.

Πληροφοριακό Γράφημα από το Disruption Lab. Κοινή χρήση με άδεια.

Αυτό το τελευταίο είναι κάτι που παρατήρησε και η Emmy Thume κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Γεωργία. “Στις συνεντεύξεις που έκανα με δικηγόρους και γυναίκες που διευθύνουν ξενώνες προστασίας, καθώς και ακτιβίστριες, ανέφεραν την πατριαρχική νοοτροπία καθιστώντας πιο δύσκολο για τις γυναίκες να πουν τη δική τους αλήθεια και να αναζητήσουν δικαιοσύνη”, θυμάται η Thume.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης:

Πληροφοριακό Γράφημα από το Disruption Lab. Κοινή χρήση με άδεια.

Προτάσεις

Ένας τρόπος για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την (αν)ισότητα των φύλων στη Γεωργία ήταν η εστίαση στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, είπε η Talakhadze σε συνέντευξή της στο Global Voices.

The main reason we decided to include feminist literature and move screenings as awareness-raising tools was because gender inequality is much deeper and bigger than law, and these channels [films and literature] provide us with insights about what we need to do more to empower each other. I am not saying that reading is some kind of magic that makes you stronger or powerful, but it does help. It gives insights. And it's not just reading or literature. There are other things that help us shape our opinions, position and our willingness to defend ourselves, and use our rights.

Ο κύριος λόγος που αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε τη φεμινιστική λογοτεχνία και τις κινούμενες προβολές ως εργαλεία ευαισθητοποίησης ήταν επειδή η ανισότητα των φύλων είναι πολύ βαθύτερη και μεγαλύτερη από τη νομοθεσία, και αυτά τα “κανάλια” [ταινίες και λογοτεχνία] μας παρέχουν πληροφορίες για το τι πρέπει να κάνουμε περισσότερο για να ενδυναμώσουμε αλλήλους. Δεν λέω ότι το διάβασμα είναι κάποιο είδος μαγείας, που σε κάνει πιο δυνατό ή ισχυρό, αλλά βοηθάει. Δίνει ιδέες. Και δεν είναι μόνο η ανάγνωση ή η λογοτεχνία. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα, που μας βοηθούν να διαμορφώσουμε τις απόψεις μας, τη θέση μας και την προθυμία μας να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και να χρησιμοποιήσουμε τα δικαιώματά μας.

Και τα σχόλια ήταν θετικά, εξηγεί η Talakhadze, τουλάχιστον από τις συμμετέχουσες, που παρακολούθησαν αυτές τις εκδηλώσεις.

Αλλά αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συμβαδίζουν με έργο, που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση για την ευαισθητοποίηση, εξηγεί η Khositashvili. “Ενώ ανακαλύψαμε ότι η επικοινωνιακή στρατηγική, που εφαρμόζει η κυβέρνηση λειτουργεί, πρέπει επίσης να συνεργαστούμε απευθείας με τους ανθρώπους εδώ στη Γεωργία μέσω του πολιτισμού, της λογοτεχνίας και των ταινιών. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε άλλα μέσα επικοινωνίας, γιατί αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι μόνο η μία πλευρά, ενώ η κοινωνία των πολιτών θα πρέπει να επικεντρωθεί σε παράλληλες δραστηριότητες”.

Όσον αφορά τις συστάσεις και τους τρόπους για να προχωρήσουμε μπροστά, διασφαλίζοντας την γνώση των γυναικών για τις υπάρχουσες υπηρεσίες και τα ένδικα μέσα, την ενθάρρυνση των γυναικών να αναφέρουν περιπτώσεις παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, την ενίσχυση των οικονομικών ευκαιριών για τις γυναίκες (ιδιαίτερα σε σχέση με υφιστάμενα οικονομικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το κράτος), τα προγράμματα προσχολικής εκπαίδευσης (ακόμη και στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο) και την απλούστευση της γλώσσας των νόμων για να γίνουν πιο προσιτοί σε όλους, για να υπάρχουν βιώσιμες επιλογές για την καλύτερη επίτευξη της ισότητας των φύλων.

Καμία από αυτές τις συστάσεις και υποδείξεις δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρξει μια ενωμένη προσπάθεια να καταρριφθούν βαθιά ριζωμένα στερεότυπα. Νομικά, η Γεωργία βρίσκεται στο σωστό δρόμο για την εξάλειψη αυτών και άλλων μορφών περιορισμών και παραβιάσεων. Ωστόσο, στην πράξη, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος.