Εργάτριες επεξεργάζονται τον θάμνο Argeli των Ιμαλαΐων (Edgeworthia gardneri). Φωτογραφία: Lhakpa Sherpa μέσω Nepali Times. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Αυτό το άρθρο του Maheshwar Acharya δημοσιεύτηκε αρχικά στα νεπαλέζικα στο Himalkhabar και μεταφράστηκε στα αγγλικά από την Aria Prasai στους Nepali Times. Ακολουθεί επεξεργασμένη έκδοση, που αναδημοσιεύεται στο Global Voices ως μέρος συμφωνίας κοινής χρήσης περιεχομένου.

Η μοναδική οικολογική ποικιλομορφία και η τοπογραφία του Νεπάλ προσφέρουν στη χώρα πολλές καλλιέργειες, που αποφέρουν χρήματα, αλλά υπάρχει μόνο μία καλλιέργεια, που μετατρέπεται κυριολεκτικά σε χρήματα. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια δραματική άνοδος στις εξαγωγές φλοιού θάμνων των Ιμαλαΐων, Edgeworthia gardneri, που εκτιμάται πολύ στην Ιαπωνία για χαρτονομίσματα, διαβατήρια, φακέλους, γραμματόσημα και άλλα χαρτικά.

Κοινό σε υψόμετρα από 1.500-3.000 μέτρα στα Ιμαλάια, το φυτό είναι γνωστό στην καθομιλουμένη ως Argeli και, με την αυξανόμενη ζήτησή του, οι αγρότες στις περιοχές Σιντουπαλτσόκ, Ντόλακα, Ταπλεζούνγκ, Ιλάμ, Μπαγκλούνγκ, Μιάγκντι και αλλού, έχουν αρχίσει να το καλλιεργούν εμπορικά.

“Το Argeli είναι η μόνη εξαγωγή από την περιοχή μας”, εξηγεί ο Lhakpa Sherpa, αγρότης θάμνων χαρτιού στην Ντόλακα. “Έφερε έσοδα πάνω από 2 εκατομμύρια ρουπίες Νεπάλ (15.405 δολάρια) στον δήμο μας”.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Narayan Manandhar “Φυτά και άνθρωποι του Νεπάλ“, οι τεχνικές για την χειροποίητη κατασκευή χαρτιού πιστεύεται ότι εισήχθησαν στο Νεπάλ τον 14ο αιώνα από την Κίνα. Η κοινότητα Ταμάνγκ στη Ρασούα και την Ντόλακα χρησιμοποιεί το φλοιό του φυτού Lokta, του πιο διάσημου χειροποίητου χαρτιού, αυτόχθονου στο Νεπάλ, για τουλάχιστον 700 χρόνια.

Το Νεπάλ άρχισε να εξάγει τον θάμνο χαρτιού στην Ιαπωνία πριν από μια δεκαετία και έχει ήδη χρησιμεύσει ως αντικατάσταση του mitsumata, το οποίο παραδοσιακά χρησιμοποιoύνταν για την παραγωγή ιαπωνικού χαρτιού. Ο Kiran Kumar Dangol της Ένωσης Χειροποίητου Χαρτιού Νεπάλ λέει:

Ενώ το ιαπωνικό χαρτί θεωρείται το καλύτερο στον κόσμο, το χαρτί του Νεπάλ θεωρείται ισχυρότερο και καλύτερης ποιότητας από τα περισσότερα χαρτιά στο εξωτερικό, γεγονός που έχει οδηγήσει στην υψηλή ζήτηση.

Σήμερα, το Argeli καλλιεργείται σε 55 περιοχές του Νεπάλ. Είναι ένας μικρός αειθαλής θάμνος, που αναπτύσσεται σε ξηρές και σκιασμένες περιοχές, με καστανοκόκκινους μίσχους, μακριά κοτσάνια και κίτρινα άνθη και μπορεί να αυτογονιμοποιηθεί. Ονομάζεται επίσης Arili, Arkaale, Tinhaange Lokta, Pachyaar στη γλώσσα γκουρούνγκ, Warpadi στη γλώσσα ταμάνγκ και Dhyarpati στη γλώσσα σέρπα. Το φυτό μπορεί να φτάσει γρήγορα έως και 3 μέτρα ανάλογα με τις συνθήκες του εδάφους. Παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της ξηρασίας και της διάβρωσης του εδάφους και στην αύξηση του πρασίνου στα έντονα υψίπεδα των Ιμαλαΐων.

“Σε αντίθεση με τα περισσότερα φυτά, δεν πάσχει από ασθένειες και αποφεύγεται από έντομα και βοοειδή”, προσθέτει ο Sherpa. Αλλά η καλλιέργεια απαιτεί λεπτομερή προσοχή: το φυτό θα χαλάσει αν δεν στεγνώσει σωστά τους κρύους μήνες.

Οι θάμνοι συγκομίζονται πέντε χρόνια μετά τη φύτευση, συνήθως από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο, κατά τη διάρκεια της οποίας έχει ένα ευδιάκριτο λευκό χρώμα. To Argeli με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό είναι πρασινωπού χρώματος και δεν θεωρείται κατάλληλο ή καλής ποιότητας.

Το εσωτερικό ινώδες κάλυμμα του στελέχους χρησιμοποιείται για την κατασκευή χαρτιού και ο εξωτερικός φλοιός για την κατασκευή σχοινιών, ενώ σε ορισμένες περιοχές χρησιμοποιούν και τις ρίζες του για τη θεραπεία της ψώρας. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές ποιότητες Argeli — A, B και C — με τιμές που κυμαίνονται από 100 ρουπίες Νεπάλ (0,77 δολάρια) έως 575 ρουπίες Νεπάλ (4,43 δολάρια) ανά κιλό.

“Το Argeli είναι μια καλή πηγή εισοδήματος για τις λοφώδεις κοινότητες και τις περιοχές των Ιμαλαΐων”, λέει ο Benu Das Shrestha της Jugal Nepali Paper Industry στο Σιντουπαλτσόκ. “Το φυτό δεν χρειάζεται καθόλου πότισμα και είναι εύκολο να καλλιεργηθεί”.

Σύμφωνα με τον Chet Bahadur Sherpa, έναν καλλιεργητή από την Ντόλακα, που απασχολεί 40 άτομα στην επιχείρησή του, οι αγρότες εργάζονται για δύο μήνες με 1.000 ρουπίες Νεπάλ (7,70 δολάρια) την ημέρα, ενώ οι κυρίως γυναίκες εργάτριες, που επεξεργάζονται το φυτό, αμείβονται με 20 ρουπίες Νεπάλ (0,15 δολάρια) ανά κιλό.

Το Κέντρο Δασικής Έρευνας και Εκπαίδευσης εκτιμά ότι περισσότεροι από 100.481 τόνοι χαρτιού από το Νεπάλ παράγονται ετησίως σε 2.091.000 εκτάρια στη χώρα. Ένα κιλό φρέσκου, ώριμου φλοιού κάνει 400 γραμμάρια χαρτιού Νεπάλ. Το οικονομικό έτος 2015/16, 60.000 κιλά φλοιού Argeli αξίας σχεδόν 36 εκατομμυρίων ρουπιών Νεπάλ (277.263 δολάρια) εξήχθησαν στην Ιαπωνία. Πέρυσι, οι εξαγωγές αυξήθηκαν στα 95.000 κιλά και τα ετήσια κέρδη ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια ρουπίες Νεπάλ (770.177 δολάρια).

Ο Vijay Suvedi, βιοτεχνολόγος στο Ερευνητικό Κέντρο Εφαρμοσμένης Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Tribhuvan, τονίζει ότι υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για βιώσιμη κερδοφόρα καλλιέργεια του Argeli, ειδικά στο Ανατολικό Νεπάλ.

“Αυτή τη στιγμή, όλη η δουλειά γίνεται με το χέρι, κάτι που απαιτεί πολλή προσπάθεια”, λέει. “Πρέπει να μηχανοποιήσουμε τη φύτευση και τη συγκομιδή για να την κάνουμε συστηματική και οικονομικά βιώσιμη”.

Ο θάμνος χαρτιού του Νεπάλ θα μπορούσε να είναι μια από τις πιο γνωστές εξαγωγές του Νεπάλ, μαζί με την πασμίνα, τα χαλιά και τα ενδύματα. Εκτός από την κατασκευή χαρτιού, τα φύλλα, οι μίσχοι και οι ρίζες του φυτού μπορούν επίσης να πωληθούν στο εμπόριο από τους αγρότες.

Η Ένωση Χειροποίητου Χαρτιού του Νεπάλ πραγματοποιεί επί του παρόντος εκπαίδευση και εργαστήρια με τοπικούς ενδιαφερόμενους φορείς και σχεδιαστές για να αυξήσει τη ζήτηση για φλοιό Argeli και χειροποίητο χαρτί. Ο Kiran Dangol λέει:

Έχουμε την επόμενη γενιά σχεδιαστών που είναι πραγματικά καλοί. Αξιοποιώντας την τοπική απασχόληση, μπορούμε να αυξήσουμε τη ζήτηση για χαρτί Νεπάλ σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.