Η γραφή της λέξης «άλογο» ήταν διαφορετική μεταξύ των μεγάλων πολιτειών κατά την περίοδο των εμπόλεμων κρατών, προτού ο Τσιν τις τυποποιήσει με τη μικρή σφραγιδική γραφή. Εικόνα δημόσιου τομέα.

Στις 20 Απριλίου είναι η Ημέρα Κινεζικής Γλώσσας των Ηνωμένων Εθνών. Η ημερομηνία σηματοδοτεί τον έκτο κινέζικο ηλιακό όρο « Guyu » (穀雨), ο οποίος γιορτάζεται για να τιμήσει τον Τσάνγκτσιε (倉頡), μια θρυλική φιγούρα που εφηύρε τη γραπτή μορφή της κινεζικής γλώσσας υπό τον Κίτρινο Αυτοκράτορα ( 2697–2597), μια από τους πέντε αρχαίες κινεζικές φυλές. Αυτό που εφηύρε ο Τσάνγκτσιε πιστεύεται ότι είναι η γραφή των οστών του μαντείου, η οποία χρησιμοποιείται για τους σκοπούς της μαντείας.

Η ιστορία του Τσάνγκτσιε, ωστόσο, είναι απλώς μια ρομαντική εκδοχή της προέλευσης της σημερινής γραπτής κινεζικής γλώσσας. Η τυποποίηση της γραπτής κινεζικής ήταν μια βάναυση διαδικασία, που έρχεται σε αντίθεση με την αξία της «πολυγλωσσίας και της πολιτιστικής ποικιλομορφίας», που προωθείται από την Ημέρα Γλώσσας του ΟΗΕ. 

Η τυποποίηση των κινεζικών κειμένων

Η τυποποίηση των γραπτών κινεζικών ξεκίνησε υπό τον Τσιν Σι Χουάνγκ, τον πρώτο αυτοκράτορα ενός ενοποιημένου μεσαίου βασιλείου της δυναστείας Τσιν. Κομφουκιανοί μελετητές και ιστορικοί σε άλλες δυναστείες συνήθως απεικόνιζαν τον Τσιν Σιν Χουάνγκ ως έναν βάναυσο τύραννο, που είχε εμμονή με το ελιξίριο της ζωής και τον στοίχειωνε ο φόβος της δολοφονίας. 

Κινεζική γραφή των οστών του μαντείου. Φωτογραφία δημόσιου τομέα από τον χρήστη του Flickr, Gary Todd .

Αφού οι Τσιν κατέκτησαν άλλες έξι πολιτείες, ο Τσιν Σι Χουάνγκ εδραίωσε το ενιαίο βασίλειο δημιουργώντας μια ιεραρχία αξιωματούχων με επίκεντρο τον αυτοκράτορα επεκτείνοντας τη στρατιωτική ισχύ μέσω ενός ιεραρχικού συστήματος κατάταξης και υποχρεωτικών στρατιωτικών υπηρεσιών, ασπαζόμενος τον «νομικισμό», μια φιλοσοφία άσκησης ελέγχου των υπηκόων του μέσω αυστηρού νόμου και τιμωρίας, καύσης βιβλίων και ταφής λογίων, κατασκευής του Σινικού Τείχους κ.λπ. 

Η τυποποίηση των γραπτών κινεζικών κειμένων, μαζί με το νόμισμα και τις μονάδες μέτρησης, ήταν σημαντικά βήματα για τη συγκέντρωση της εξουσίας από τον Τσιν Σι Χουάνγκ. Ο πρώτος αυτοκράτορας διόρισε τον πρωθυπουργό του Λι Σι για να τυποποιήσει τα γραπτά κινεζικά κείμενα με την επισημοποίηση της μικρής σφραγιδικής γραφής ως επίσημης γλώσσας του αυτοκρατορικού κράτους (δείτε την επάνω εικόνα). Οι άλλες έξι μεγάλες γραφές καταργήθηκαν ή απαγορεύτηκαν. Ένα από τα σημαντικότερα λεξικά, που συντάχθηκαν υπό την επίβλεψη του Λι Σι, ήταν το Cangjie Pian. 

Από τους Τσιν, μια επίσημη και ενοποιημένη γραπτή κινεζική γραφή έχει γίνει το πιο σημαντικό πολιτικό μέσο για τη διακυβέρνηση του μεσαίου βασιλείου. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσινγκ (1644–1911), όταν η τελευταία αυτοκρατορία του μεσαίου βασιλείου βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Μαντσού, μιας γηγενούς ομάδας ανθρώπων από τη βορειοανατολική Ασία, που εθνοτικά διακρίνονται από τους Κινέζους Χαν, η αυτοκρατορική αυλή ήταν πρόθυμη να τυποποιήσει τα γραπτά κινεζικά κείμενα. Στην πραγματικότητα, το πιο έγκυρο λεξικό κινεζικών χαρακτήρων, το Λεξικό Κανσί, συντάχθηκε με εντολή του αυτοκράτορα Τσινγκ Κανσί. Οι Δυτικοί επινόησαν τον αγγλικό όρο «Μανδαρίνος», που σημαίνει «αξιωματούχοι των Μαντσού» (滿大人), για να αναφέρεται στην επίσημη διάλεκτο, που χρησιμοποιείται στην αυτοκρατορική αυλή του Τσινγκ.

Η Κίνα ήταν ανέκαθεν εθνοτικά ποικιλόμορφη και πολλοί αυτοκράτορες και βασιλικές οικογένειες, όπως η δυναστεία Γιουάν υπό την ηγεσία των Μογγόλων και η δυναστεία Τσινγκ υπό την ηγεσία των Μαντσού, δεν ήταν Κινέζοι Χαν. Αν και τα γραπτά κινέζικα ήταν τυποποιημένα και οι αυτοκρατορικές αυλές είχαν τη δική τους επίσημη γλώσσα, έξω από τα δικαστήρια, το μέσο διδασκαλίας στην εκπαίδευση ήταν οι περιφερειακές μητρικές γλώσσες. Ως εκ τούτου, οι αυτόχθονες γλώσσες και οι κινεζικές γλώσσες και διάλεκτοι μπορούσαν να διατηρηθούν τοπικά κατά την αυτοκρατορική εποχή. 

Το Λεξικό Κανσί καταγράφει επίσης την ποικιλομορφία των ομιλούμενων κινεζικών γλωσσών παρέχοντας τις προφορές κάθε κινεζικού χαρακτήρα για τις κύριες τοπικές γλώσσες. Αυτό βοηθά πολλές κινεζικές γλώσσες και διαλέκτους να βρουν τις γραπτές αντιστοιχίες τους. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο οι κινεζικές τοπικές γλώσσες, όπως τα καντονέζικα και τα μιν ναν, έχουν αναπτύξει τις δικές τους γραπτές μορφές με εκφράσεις πολύ διακριτικές από τα μανδαρινικά.

Ωστόσο, τον Ιούνιο του 1911, η αυτοκρατορική κυβέρνηση Τσινγκ άρχισε να εισάγει τα μανδαρινικά ως εθνική γλώσσα για να εκσυγχρονίσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Αλλά αμέσως μετά, η δυναστεία Τσινγκ ανατράπηκε και το σχέδιο για την εισαγωγή μιας «εθνικής γλώσσας» (國語) αφέθηκε στη Δημοκρατία της Κίνας (ROC). Το 1913, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ROC, τα μανδαρινικά επιλέχθηκαν ως ενοποιημένη εθνική γλώσσα, αν και με μια μάλλον αδύναμη συναίνεση.

Σύμφωνα με το Ethnologue, έναν αυθεντικό ιστότοπο που καταγράφει 7.168 ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως, η Κίνα εξακολουθεί να είναι η έβδομη χώρα με τη μεγαλύτερη γλωσσική ποικιλομορφία στον κόσμο. Έχει 281 ομιλούμενες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων μη κινεζικών αυτόχθονων γλωσσών και κινεζικών γλωσσών και διαλέκτων, αλλά 153 κινδυνεύουν χάρη στη γλωσσική πολιτική της χώρας. 

Η καταστολή των μητρικών γλωσσών

Με την ίδρυσή της το 1949, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) κληρονόμησε την επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Κίνας και την ονόμασε πουτόνγκουα. Το νέο καθεστώς απλοποίησε επίσης την παραδοσιακή γραπτή μορφή σε απλοποιημένους κινεζικούς χαρακτήρες. Τα κινεζικά καθιερώθηκαν ως επίσημη γλώσσα στον ΟΗΕ το 1946. Εκείνη την εποχή, η Δημοκρατία της Κίνας αντιπροσώπευε την Κίνα και τα επίσημα κινεζικά του ΟΗΕ αναφέρονταν σε παραδοσιακούς κινεζικούς χαρακτήρες. Αλλά από το 1971, τα επίσημα κινεζικά του ΟΗΕ έγιναν απλοποιημένοι κινεζικοί χαρακτήρες.

Μετά την εφαρμογή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης το 1986, η πουτόνγκουα διακηρύχθηκε ως το κύριο μέσο διδασκαλίας στα σχολεία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90, οι μητρικές γλώσσες αφαιρέθηκαν από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με εξαίρεση μερικές αυτόνομες περιοχές, όπως η εσωτερική Μογγολία, το Σιντσιάνγκ και το Θιβέτ, όπου η πλειοψηφία του τοπικού πληθυσμού δεν είναι Κινέζοι Χαν. 

Το 2000, η ​​Μόνιμη Επιτροπή του Λαϊκού Κογκρέσου ψήφισε τον Νόμο για την Προφορική και Γραπτή Κινεζική Γλώσσα, απαιτώντας τη χρήση της πουτόνγκουα σε κυβερνητικούς και δημόσιους θεσμούς, σχολεία και τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Επιπλέον, η τυπική γραπτή μορφή της επίσημης γλώσσας χρησιμοποιείται σε σχολικά βιβλία, δημόσια έγγραφα, οδηγίες προϊόντων, δημόσιες επιδείξεις και πινακίδες, κ.λπ. Καθώς οι μαθητές απαγορεύεται να μιλούν στη μητρική τους γλώσσα μέσα στα σχολεία, πολλοί έχουν χάσει την ικανότητά τους να μιλούν στις μητρικές τους γλώσσες.

Τα τελευταία χρόνια, η πουτόνγκουα έχει αντικαταστήσει τις αυτόχθονες γλώσσες στην εκπαίδευση και σε άλλα θεσμικά περιβάλλοντα σε αυτόνομες περιοχές, όπως η Σιντσιάνγκ, η εσωτερική Μογγολία και το Θιβέτ. 

Ενώ οι επικριτές της Κίνας συχνά κατηγορούν την καταστολή των εθνοτικών γλωσσών, που δεν ανήκουν στους Χαν σε αυτόνομες περιοχές, ως «πολιτιστική γενοκτονία», τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης επέπληξαν την κατηγορία ως «εκστρατεία συκοφαντίας», καθώς το Πεκίνο μόλις επέκτεινε την καταστολή των μητρικών γλωσσών μεταξύ των Χαν, σύμφωνα με στο εθνικό δίκαιο, σε άλλες εθνοτικές ομάδες. Ακόμη και στο Χονγκ Κονγκ, η πουτόνγκουα αντικαθιστά τα καντονέζικα ως μέσο διδασκαλίας στο μάθημα της κινεζικής γλώσσας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο όρος «πολιτιστική γενοκτονία» δεν μπορεί να συλλάβει με ακρίβεια τον ζήλο για τη συγκέντρωση της εξουσίας από τη Δυναστεία των Τσιν μέσω της τυποποίησης της γλώσσας. 

Καθώς οι ημέρες γλώσσας των Ηνωμένων Εθνών προορίζονται για την προώθηση της πολυγλωσσίας και της διαφορετικότητας, ας γιορτάσουμε την Ημέρα της Κινεζικής Γλώσσας με κριτική νοοτροπία.