Το Σάββατο, 27 Ιανουαρίου, γυναίκες και φεμινίστριες συγκεντρώθηκαν στο διαδίκτυο και στους δρόμους της Κένυας για να διαμαρτυρηθούν για την αναφερόμενη αύξηση των γυναικοκτονιών και να ζητήσουν λογοδοσία.
Σύμφωνα με το The EastAfrican, η πανεθνική διαμαρτυρία, που ονομάστηκε «Φεμινιστικές Πορείες κατά της Γυναικοκτονίας», έλαβε χώρα σε 11 κομητείες: Ναϊρόμπι, Μομπάσα, Κισούμου, Νακούρου, Ελντορέτ, Χομαμπάι, Τουρκάνα, Κιλίφι, Ματσάκος, Κισίι και Νιέρι, με περισσότερα από 10.000 άτομα.
Όπως αναφέρει ο βρετανικός Guardian, η ΜΚΟ Count Kenya, που τεκμηριώνει δολοφονίες γυναικών, κατέγραψε 152 κρούσματα, τα υψηλότερα τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι ερευνητικές πλατφόρμες Africa Uncensored και Africa Data Hub εκτιμούν ότι περίπου 500 Κενυάτισσες δολοφονήθηκαν μεταξύ 2017 και 2024.
2 weeks into 2024, headlines tell of women killed by men close to them. The cases only scratch the surface, countless deaths go unrecognized.
This Friday, with @AfUncensored & @Africa_DataHub, we launch “#SilencingWomen“: a database of femicide cases since 2016. #EndFemicideKE pic.twitter.com/kalubrYM0t
— VybeCast (@VybeCast) January 16, 2024
2 εβδομάδες μετά το 2024, πρωτοσέλιδα αναφέρουν γυναίκες, που δολοφονήθηκαν από άντρες του οικείου περιβάλλοντός τους. Τα κρούσματα απλά δείχνουν την επιφάνεια του ζητήματος, αμέτρητοι θάνατοι δεν αναγνωρίζονται.
Αυτή την Παρασκευή, με τα @AfUcensored & @Africa_DataHub, εγκαινιάζουμε το #SilencingWomen: μια βάση δεδομένων με υποθέσεις γυναικοκτονίας από το 2016. #EndFemicideKE pic.twitter.com/kalubrYM0t
Η Κένυα έχει έναν σημερινό πληθυσμό άνω των 55 εκατομμυρίων, με τις γυναίκες να αποτελούν πάνω από το 50%, όπως αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, και η αύξηση των δολοφονιών γυναικών έχει ενσταλάξει φόβο.
Πρόσφατα περιστατικά, όπως οι βίαιες δολοφονίες της Starlet Wahu και της Rita Waeni, έχουν προκαλέσει οργή. Έχουν δημιουργηθεί ετικέτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως #EndFemicideKE και #TotalShutDownKE.
Ο Guardian τόνισε μια έρευνα του 2022, που αποκάλυψε ότι πάνω από μία στις τρεις γυναίκες στην Κένυα ανέφερε πως έχει υποστεί σωματική βία, ενώ το The EastAfrican ανέφερε ότι μελέτες των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες δείχνουν πως η Αφρική κατέγραψε τον υψηλότερο απόλυτο αριθμό δολοφονιών γυναικών από σύντροφο ή στενό συγγενικό πρόσωπο, με εκτιμώμενα 20.000 θύματα.
Τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών στην Κένυα προστατεύονται από το άρθρο 27 του Συντάγματος, με τον Ποινικό Κώδικα να περιγράφει τις κυρώσεις για τη βία εναντίον τους. Η αστυνομία της Κένυας λειτουργεί ένα εξειδικευμένο γραφείο για θέματα φύλου, το οποίο αντιμετωπίζει ζητήματα ειδικά για τη βία με βάση το φύλο, όπως αναφέρει το Al Jazeera. Επιπλέον, η Κένυα έχει υιοθετήσει συνθήκες με στόχο την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης του ΟΗΕ για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW) και του Αφρικανικού Χάρτη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Λαών.
Παρά τους ισχυρούς νόμους και τις πολιτικές κατά της βίας λόγω φύλου, ακτιβιστές και ακτιβίστριες υποστηρίζουν ότι οι κυβερνητικές πολιτικές είναι αναποτελεσματικές και το δικαστικό σύστημα είναι αργό και διεφθαρμένο αφήνοντας πολλούς δράστες ατιμώρητους, όπως τονίστηκε σε μια ανάρτηση χρήστη στο X (πρώην Twitter):
Our sister Sarah was murdered on 14th Feb 2021 by someone known to her 💔
He stabbed her severally & set her ablaze in her home. He still roams freely 😪😔@DCI_Kenya did not investigate.
I marched today for her & for all those who've been killed.#EndFemicideKE#TotalShutDownKE https://t.co/1D4bt0p2pq— Carol M. Nyaga. 🇰🇪🇰🇪 #IStandWithPalestine 🇵🇸 (@CarolmNyaga) January 27, 2024
Η αδερφή μας η Sarah δολοφονήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021 από κάποιον γνωστό της. 💔
Την μαχαίρωσε πολλαπλές φορές και την πυρπόλησε στο σπίτι της. Αυτός ακόμα περιφέρεται ελεύθερα. Η 😪😔@DCI_Kenya δεν ερεύνησε.
Παρέλασα σήμερα για εκείνη και για όλες τις δολοφονημένες. #EndFemicideKE #TotalShutDownKE https://t.co/1D4bt0p2pq
Επιπλέον, ένα άρθρο στο The Conversation τονίζει τους διαιωνιστικούς παράγοντες πίσω από το πρόβλημα της σεξουαλικής βίας στην Κένυα, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών συμπεριφορών, των λανθασμένων αντιλήψεων στα ΜΜΕ και των προκλήσεων για την υγεία και το νόμο.
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο, οι ρόλοι και οι προσδοκίες των φύλων στην κοινωνία της Κένυας συμβάλλουν σε ανισορροπίες εξουσίας καλλιεργώντας μια μισογυνιστική κουλτούρα, που ενθαρρύνει τους νεαρούς άνδρες να είναι σεξουαλικά επιθετικοί, ενώ ταυτόχρονα περιμένουν από τα κορίτσια να τηρούν τα ιδανικά της αγνότητας.
Οι ευρέως διαδεδομένοι μύθοι για τον βιασμό συχνά κατηγορούν το θύμα και αθωώνουν τον δράστη, με αποτέλεσμα την έλλειψη λογοδοσίας για τους δολοφόνους και την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας για τους επιζώντες. Όσοι έχουν βιώσει βιασμό στην Κένυα αντιμετωπίζουν εμπόδια όπως δυσπιστία, ενοχοποίηση θυμάτων και καθυστερήσεις στην πρόσβαση σε υποστήριξη και δικαιοσύνη.
Όπως σημειώνεται στο άρθρο του The Conversation, η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων απαιτεί νομικές μεταρρυθμίσεις, αυξημένη εκπροσώπηση των γυναικών στην κυβέρνηση και ολοκληρωμένη εκπαίδευση για το σεξ, τη βία και τα δικαιώματα στα σχολεία.
Το άρθρο Conversation υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της εκπαίδευσης στα ΜΜΕ για την πρόληψη περαιτέρω θυματοποίησης των επιζώντων μέσω μη ευαίσθητων ρεπορτάζ.
Επιπλέον, επισημαίνει ότι οι επιζώντες βιασμού στην Κένυα συχνά αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις στη λήψη ιατρικής περίθαλψης και αστυνομικής βοήθειας μειώνοντας τις πιθανότητες απόκτησης κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων για το έγκλημα. Αυτό αποδίδεται σε παράγοντες όπως η έλλειψη κατάρτισης, η διαφθορά και η επιβολή τελών για υπηρεσίες, που θα πρέπει να παρέχονται δωρεάν.
Ενώ η Harriet Chiggai, σύμβουλος του προέδρου της Κένυας, καταδίκασε τις πρόσφατες υποθέσεις γυναικοκτονίας στις 19 Ιανουαρίου, ο διευθυντής ποινικών ερευνών της Κένυας, Mohamed Amin, ίδρυσε μια ειδική μονάδα για να επισπεύσει τις έρευνες για υποθέσεις γυναικοκτονίας ως απάντηση στις διαμαρτυρίες. Ωστόσο, ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι η δημιουργία της νέας μονάδας, αν και ένα θετικό βήμα, είναι ανεπαρκής. Υπογραμμίζουν την ανάγκη για ευρύτερες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στη στάση εντός των αστυνομικών δυνάμεων και του κοινοβουλίου, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ζητήματος των γυναικοκτονιών.