Η φωτογραφία παρέχεται από την Alexandra Philbin και χρησιμοποιείται με άδεια.

Η γλωσσική πολυμορφία της Ευρώπης αντανακλάται ολοένα και περισσότερο στους διαδικτυακούς χώρους, όπου οι ομιλητές τοπικών και μειονοτικών γλωσσών και οι κοινότητές τους αξιοποιούν ψηφιακά εργαλεία και μέσα για να διατηρήσουν, να προωθήσουν και να αναζωογονήσουν τη γλωσσική τους κληρονομιά. Σε αυτό το πνεύμα, η διαδικτυακή εκστρατεία του Rising Voices @EuroDigitalLang επιμελείται έναν κοινό λογαριασμό στο X (πρώην Twitter). Εδώ, γλωσσικοί/ές ακτιβιστές και ακτιβίστριες και υποστηρικτές και υποστηρίκτριες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες με δικά τους λόγια αλληλεπιδρώντας άμεσα με το κοινό τους, ενώ μοιράζονται παράλληλα τις συνεχείς προκλήσεις, καθώς και τις επιτυχίες τους.

Σε αυτή τη συνέντευξη μέσω email, το Rising Voices μίλησε με την Alexandra Philbin, υποψήφια διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια, η οποία εργάζεται με την ιρλανδική γλώσσα. Μπορείτε να ακολουθήσετε την Alexandra στο X στο @Alexandra_Phil_ , καθώς διαχειρίζεται τον λογαριασμό την εβδομάδα 29 Απριλίου – 5 Μαΐου 2024.

Rising Voices (RV): Μιλήστε μας για εσάς και τη δουλειά σας που σχετίζεται με τη γλώσσα.

Alexandra Philbin (AP): Κατάγομαι από μια μικρή πόλη που ονομάζεται Domhnach Beathach έξω από το Baile Átha Cliath (Δουβλίνο), αλλά ζω στη Βαλένθια τα τελευταία τρία χρόνια. Πρώτα έμαθα ιρλανδικά στο σχολείο και σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις στο Baile Átha Cliath και στην Κοναμάρα και έχω ασχοληθεί με την προώθηση της γλώσσας από τότε που ήμουν έφηβη.

Επί του παρόντος, διδάσκω ιρλανδικά σε ενήλικες και ερευνώ τις εμπειρίες των ιρλανδόφωνων στο Baile Átha Cliath. Πραγματοποιώ αυτήν την έρευνα ως υποψήφια διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια και εξετάζω επίσης τις εμπειρίες των ομιλητών της βαλενθιανικής γλώσσας στη Βαλένθια. Άρχισα να μαθαίνω βαλενθιανικά, όταν μετακόμισα στην πόλη το 2021 και εμπνέομαι μαζικά από ομιλητές και ομιλήτριες, που έχω γνωρίσει εδώ.

Εργάζομαι επίσης ως μέντορας με το Πρόγραμμα Απειλούμενων Γλωσσών, έναν οργανισμό που στοχεύει να υποστηρίξει κοινότητες μειονοτικών γλωσσών σε όλο τον κόσμο παρέχοντας πόρους, δημιουργώντας συνδέσεις και κοινοποιώντας ιδέες πέρα ​​από τα σύνορα. Σε αυτόν τον ρόλο, συναντώ ομιλητές και ομιλήτριες, που κάνουν καταπληκτική δουλειά για να προωθήσουν τις γλώσσες τους και νιώθω εξαιρετικά τυχερή.

RV: Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση της γλώσσας σας τόσο εντός όσο και εκτός διαδικτύου;

AP: Η ιρλανδική είναι η πρώτη επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και πάνω από 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι εκεί ισχυρίζονται κάποια γνώση αυτής, σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα απογραφής. Μαζί με 228.600 ανθρώπους στις έξι κομητείες της Βόρειας Ιρλανδίας που έχουν κάποια ικανότητα στη γλώσσα σημαίνει ότι πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα στο νησί της Ιρλανδίας γνωρίζουν κάπως τη γλώσσα. Υπάρχουν επίσης ομιλητές και ομιλήτριες, που ζουν σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου έχει μεταναστεύσει ιστορικά μεγάλος ιρλανδικός πληθυσμός. Υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό ομιλητ(ρι)ών σε περιοχές της Ιρλανδίας γνωστές ως Γκέλταχτ.

Γίνονται πολλές προσπάθειες για να αυξηθεί ο αριθμός των ιρλανδόφωνων. Τα σχολεία αποτελούν σημαντικό επίκεντρο για αυτές τις προσπάθειες και υπάρχει τεράστια ζήτηση για ιρλανδική μέση εκπαίδευση. Υπάρχουν τμήματα εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος για ενήλικες εκπαιδευόμενους, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης προσφοράς διαδικτυακών μαθημάτων. Υπήρξαν κάποια σημαντικά κέρδη τα τελευταία χρόνια στα ΜΜΕ, καθώς το ιρλανδόφωνο κανάλι TG4 ξεκίνησε πέρυσι ένα ολοκαίνουργιο παιδικό κανάλι. Υπάρχουν επίσης πολλά ψηφιακά έργα, που στοχεύουν στην υποστήριξη της εκμάθησης και χρήσης γλωσσών, συμπεριλαμβανομένων των διαδικτυακών ομάδων συνομιλίας, λεξικών και εργαλείων γραμματικής, podcast και διακομιστών στην ιρλανδική γλώσσα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ομιλητές και ομιλήτριες αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις, όταν προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους στα ιρλανδικά. Αυτό αντικατοπτρίζεται από το γεγονός ότι, ενώ 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι ισχυρίζονται κάποια γνώση της γλώσσας, μόνο 71.968 άτομα στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας χρησιμοποιούν τη γλώσσα σε καθημερινή βάση εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος, σύμφωνα με στοιχεία απογραφής. Υπάρχουν πολλοί αφοσιωμένοι ακτιβιστές και ακτιβίστριες, που εργάζονται ενάντια σε αυτήν την κατάσταση και εφιστούν την προσοχή στους αγώνες των κοινοτήτων και των ομιλητών Γκέλταχτ σε όλη τη χώρα και μάχονται ενάντια στην κυριαρχία των αγγλικών.

RV: Ποια είναι τα κίνητρά σας για να δείτε τη γλώσσα σας να υπάρχει στους ψηφιακούς χώρους;

AP: Άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο τη χρήση των ιρλανδικών σε ψηφιακούς χώρους το 2020, όταν ο COVID-19 ήρθε στην Ιρλανδία. Μέχρι εκείνο το σημείο, χρησιμοποιούσα κυρίως τη γλώσσα προσωπικά στη σχολική και επαγγελματική μου ζωή και κοινωνικά.

Όταν ξεκίνησε η πανδημία, ζούσα με τους γονείς μου και μιλούσα μόνο αγγλικά από κοντά, οπότε όλη η επικοινωνία μου στα ιρλανδικά μεταφέρθηκε ξαφνικά στο διαδίκτυο. Από την κρεβατοκάμαρά μου, καταλάβαινα πώς τα πήγαιναν οι φίλοι σε λοκντάουν στα ιρλανδικά, παρακολουθούσα συναντήσεις εργασίας στα ιρλανδικά, μελετούσα ως εκπαιδευτικός ιρλανδικής γλώσσας για ενήλικες, πήγαινα σε μια εβδομαδιαία συγκέντρωση Zoom για ομιλητές ιρλανδικών. Η πρόσβαση σε αυτούς τους ψηφιακούς χώρους μου επέτρεψε να συνεχίσω να χρησιμοποιώ τα ιρλανδικά σε μια εποχή που είχα αποκοπεί σωματικά από άλλους ομιλητές, κάτι που παρείχε μεγάλη ανακούφιση σε μια πολύ δύσκολη περίοδο.

Το να μετακομίσω στη Βαλένθια αμέσως μετά σήμαινε ότι εξακολουθούσα να χωρίζομαι φυσικά από πολλούς φίλους μου, που μιλούσαν ιρλανδικά στην Ιρλανδία, και εκδηλώσεις, τις οποίες θα είχα παρακολουθήσει αν ζούσα εκεί. Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τη γλώσσα σε καθημερινή βάση χάρη στις ψηφιακές μορφές επικοινωνίας, που άρχισα να χρησιμοποιώ το 2020. Αυτό σημαίνει τα πάντα για μένα και ξέρω ότι ισχύει και για άλλους ομιλητές ιρλανδικών, που είναι διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο.

RV: Περιγράψτε μερικές από τις προκλήσεις, που εμποδίζουν την πλήρη χρήση της γλώσσας σας στο διαδίκτυο.

AP: Πριν μετακομίσω στη Βαλένθια, έβλεπα τον εαυτό μου πολύ αφοσιωμένη στην προώθηση της ιρλανδικής γλώσσας. Ωστόσο, όταν ήρθα στη Βαλένθια, έμαθα τα βαλενθιανικά και άρχισα να συναντώ γλωσσικούς ακτιβιστές μέσω του Πανεπιστημίου της Βαλένθια, εντυπωσιάστηκα πραγματικά από το πώς οι γλωσσικές μου πρακτικές στα ιρλανδικά δεν αντικατόπτριζαν εκείνες των ανθρώπων που συναντούσα, οι οποίοι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα βαλενθιανικά σε κάθε αλληλεπίδραση. Η χρήση των ιρλανδικών περιοριζόταν κυρίως σε άτομα που ήξερα ότι μιλούσαν ιρλανδικά, αντί με αγνώστους σε χώρους που δεν σχετίζονται με τη γλώσσα, και, αν δημοσίευα στο διαδίκτυο, θα έκανα δίγλωσσες αναρτήσεις στα ιρλανδικά και στα αγγλικά. Στις καθημερινές μου συναναστροφές, επένδυα διαρκώς στην κυριαρχία των αγγλικών στη δημόσια ζωή, τόσο εντός όσο και εκτός διαδικτύου, χωρίς να το σκέφτομαι ιδιαίτερα.

Οι ιδεολογίες, λοιπόν, σχετικά με το πού και με ποιον θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται τα ιρλανδικά, καθώς και σχετικά με το τι θεωρείται γλωσσικός ακτιβισμός σε ένα δεδομένο πλαίσιο, επηρέαζαν πραγματικά τη χρήση της γλώσσας στο διαδίκτυο και αποτελούν σημαντική πρόκληση, που εμποδίζει την πλήρη χρήση της γλώσσας. Είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσουμε τους ομιλητές να εντοπίσουν αυτές τις ιδεολογίες, να αναγνωρίσουν την ανισότητα, που οδήγησε στις δημόσιες αλληλεπιδράσεις μας να γίνονται τόσο συχνά στα αγγλικά, και να σκεφτούν πώς οι καθημερινές μας αλληλεπιδράσεις μπορούν να αμφισβητήσουν ή να διατηρήσουν αυτήν την ανισότητα.

RV: Ποια συγκεκριμένα βήματα πιστεύετε ότι μπορούν να ληφθούν για να ενθαρρύνουν τους νεότερους να αρχίσουν να μαθαίνουν τη γλώσσα τους ή να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους;

AP: Για να βοηθήσουμε τη νέα γενιά να αναγνωρίσει αυτές τις ιδεολογίες που ανέφερα, είναι σημαντικό να συζητάμε ανοιχτά θέματα εξουσίας, δικαιοσύνης και ισότητας, όταν διδάσκουμε και χρησιμοποιούμε τις γλώσσες μας. Σπούδασα ιρλανδικά σε επίπεδο πτυχίου και, κατά τη διάρκεια της επίσημης εκπαίδευσής μου, δεν επικεντρώθηκα καθόλου στον γλωσσικό ακτιβισμό. Αν και εκτίμησα πολλή από τη λογοτεχνία που σπούδασα, νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συμπεριληφθεί η κοινωνιογλωσσολογία στο πρόγραμμα σπουδών για μαθητές ιρλανδικών σε όλα τα επίπεδα. Νομίζω ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε τις συζητήσεις γύρω από αυτές τις ιδέες σε κοινοτικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις και να βρούμε μαζί τρόπους για να αμφισβητήσουμε ιδεολογίες, που μας περιορίζουν γλωσσικά.

Όπως περιέγραψα, η μετακόμιση στη Βαλένθια και η συνάντηση με γλωσσικούς ακτιβιστές εδώ ήταν καθοριστικής σημασίας για μένα στο να σκεφτώ τη δική μου χρήση των ιρλανδικών και νομίζω ότι αυτό λέει κάτι σημαντικό: πόσα πρέπει να μάθουμε από τη σύνδεση μεταξύ μας.

Η συγκέντρωση νέων από διαφορετικές κοινότητες μειονοτικών γλωσσών σημαίνει ότι μπορούν να μοιραστούν εμπειρίες και ιδέες και επίσης να δουν ότι δεν είναι μόνοι και ότι αποτελούν μέρος ενός παγκόσμιου αγώνα για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Πρωτοβουλίες όπως το εγχείρημα @EuroDigitalLang παρέχουν έναν εξαιρετικό χώρο για τέτοιες συνδέσεις. Αυτές οι συνδέσεις είναι επίσης κεντρικές για τη δουλειά μας στο Πρόγραμμα Απειλούμενων Γλωσσών, επομένως είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα αναλάβω τον εκ περιτροπής λογαριασμό για μια εβδομάδα.