Δρ. David Robie. Φωτογραφία: Asia Pacific Media Network, χρήση με άδεια

Το Global Voices πήρε συνέντευξη από τον βετεράνο συγγραφέα και εκπαιδευτή David Robie, ο οποίος συζήτησε την κατάσταση των ΜΜΕ του Ειρηνικού, τη δημοσιογραφική εκπαίδευση και τον ρόλο του Τύπου στην αντιμετώπιση της αποαποικιοποίησης και της κλιματικής κρίσης .

Ο καθηγητής Robie συγκαταλέγεται μεταξύ των βραβευθέντων του φετινού Τάγματος Αξίας της Νέας Ζηλανδίας και βρίσκεται στη λίστα των τιμών των γενεθλίων του Βασιλιά για τις «υπηρεσίες του στη δημοσιογραφία και την εκπαίδευση στα μέσα Ασίας-Ειρηνικού».

Η σταδιοδρομία του στη δημοσιογραφία μετράει πέντε δεκαετίες. Ήταν ο ιδρυτικός συντάκτης του περιοδικού Pacific Journalism Review το 1994 και το 1996 ίδρυσε την Pacific Media Watch, μια ομάδα παρακολούθησης των δικαιωμάτων των MME. Διετέλεσε επικεφαλής του τμήματος δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Παπούα Νέας Γουινέας από το 1993 έως το 1997 και στο Πανεπιστήμιο του Νότιου Ειρηνικού από το 1998 έως το 2002. Ενώ δίδασκε στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ώκλαντ, ίδρυσε το Pacific Media Center το 2007.

Έχει συγγράψει 10 βιβλία για τα ΜΜΕ και την πολιτική Ασίας-Ειρηνικού. Έλαβε το Βραβείο Ειρήνης στα ΜΜΕ το 1985 για την κάλυψη του βομβαρδισμού Rainbow Warrior και τις γαλλικές και αμερικανικές πυρηνικές δοκιμές. Το 2015, του απονεμήθηκε το Βραβείο Asian Communication του Asian Media Information and Communication Centre (AMIC) στο Ντουμπάι. Το Global Voices του πήρε συνέντευξη σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι στον Ειρηνικό και τη λαμπρή καριέρα του. Αυτή η συνέντευξη έχει περάσει από επεξεργασία για λόγους έκτασης και σαφήνειας.

Mong Palatino (MP): Ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ στην περιοχή;

David Robie (DR): Διαφθορά, βιωσιμότητα και αξιοπιστία. Διαφθορά μεταξύ πολιτικών και επιρροή στους δημοσιογράφους, βιωσιμότητα των αδύναμων επιχειρηματικών μοντέλων και των μικρών επιχειρήσεων ΜΜΕ και αποδυνάμωση της αξιοπιστίας. Μετά από πολλά χρόνια ανάπτυξης λογικά ανεξάρτητων ΜΜΕ του Ειρηνικού σε πολλές χώρες της περιοχής με θαρραλέους και ανεξάρτητους δημοσιογράφους σε ηγετικούς ρόλους, πολλές ομάδες ΜΜΕ γίνονται επιρρεπείς στην αυξανόμενη γεωπολιτική αντιπαλότητα μεταξύ ισχυρών παικτών στην περιοχή, ιδιαίτερα της Κίνας, η οποία αυξάνει σταθερά επιρροή στα ΜΜΕ της περιοχής —ιδιαίτερα στα Νησιά του Σολομώντα — όχι μόνο στην αναπτυξιακή βοήθεια.

Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και η Γαλλία ενισχύουν επίσης τις επιρροές τους στα ΜΜΕ και την κατάρτιση δημοσιογραφίας στον Ειρηνικό στην περιοχή ως μέρος των στρατηγικών του «Ινδο-Ειρηνικού», που αφορούν στην αντιμετώπιση της κινεζικής επιρροής.

Η Ινδονησία γίνεται επίσης επιρροή στα ΜΜΕ της περιοχής, για άλλους λόγους. Η Τζακάρτα βρίσκεται στη μέση μιας τεράστιας στρατηγικής «καρδιών και μυαλών» στον Ειρηνικό, κυρίως μέσω ΜΜΕ και διπλωματίας, σε μια προσπάθεια να αμβλύνει το ευρέως διαδεδομένο «λαϊκό» αίσθημα για υποστήριξη των φιλοδοξιών της Δυτικής Παπούας για αυτοδιάθεση και τελική ανεξαρτησία.

MP: Σε τι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα για τη βελτίωση της δημοσιογραφικής εκπαίδευσης στην περιοχή;

DR: Οι σχολές δημοσιογραφίας, που εδρεύουν στο πανεπιστήμιο, όπως στο Πανεπιστήμιο του Νότιου Ειρηνικού στα Φίτζι, βρίσκονται στην καλύτερη θέση για να βελτιώσουν τις θεμελιώδεις δεξιότητες και την εκπαίδευση στη δημοσιογραφία, καθώς και να ενθαρρύνουν τη δια βίου μάθηση για τους δημοσιογράφους. Περισσότερη χρηματοδότηση θα ήταν πιο επωφελής διοχέτευση μέσω των πανεπιστημίων για πιο προχωρημένα μαθήματα και όχι μόνο μέσω βραχυπρόθεσμης κατάρτισης στον κλάδο. Μπορώ να το πω, γιατί έχω βρεθεί και στις δύο θέσεις: 50 χρόνια ως δημοσιογράφος σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν 30 χρόνων σε μαθήματα δημοσιογραφίας και πρωτοπόρος σε πολλές βραβευμένες δημοσιεύσεις φοιτητών-δημοσιογράφων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ανεξαρτησία των ΜΜΕ και να μην επιτραπεί σε χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ να υπαγορεύουν πολιτικές.

MP: Πώς μπορούν οι δημοσιογράφοι του Ειρηνικού να εκπληρώσουν καλύτερα τον ρόλο τους στην ανάδειξη ειδήσεων του Ειρηνικού, ειδικά για τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης;

DR: Η καλύτερη στρατηγική είναι η συνεργασία με διεθνείς εταίρους με πόρους και τεχνογνωσία στην κλιματική κρίση, όπως το Earth Journalism Network, για να υπάρξει μια παγκόσμια σκηνή για τα ζητήματα και τις ανησυχίες τους. Όταν εξακολουθούσα να διαχειριζόμουν το Pacific Media Centre, είχαμε από τον Ειρηνικό ένα κορυφαίο εγχείρημα για το κλίμα, το Bearing Witness, όπου οι σπουδαστές έκαναν πολλές επιτυχημένα ρεπορτάζ και βραβευμένους σχολιασμούς. Ένα παράδειγμα είναι αυτό στο YouTube: Banabans of Rabi: A Story of Survival

MP: Σε τι πρέπει να επικεντρωθεί η διεθνής κοινότητα, όταν κάνει ρεπορτάζ για τον Ειρηνικό;

DR: Είναι σημαντικό για τα ΜΜΕ να παρακολουθούν τους ανταγωνισμούς του Ινδο-Ειρηνικού, αλλά και να τους κρατούν σε προοπτική: η λεγόμενη «ασφάλεια» δεν είναι πουθενά τόσο σημαντική για τις χώρες του Ειρηνικού όσο για τους δυτικούς γείτονές τους και την Κίνα. Είναι σημαντικό για τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί το τι είναι σημαντικό για τον Ειρηνικό, η «ανάπτυξη» και η «κλιματική κρίση», και γιατί η Κίνα έχει προβάδισμα σε ορισμένες χώρες αυτή τη στιγμή. Η Αυστραλία και, σε μικρότερο βαθμό, η Νέα Ζηλανδία έχουν χάσει το παιχνίδι τα τελευταία χρόνια και προσπαθούν να «ισοφαρίσουν» για να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος, αλλά επικεντρώνονται πάρα πολύ στην «ασφάλεια». Ακούστε τις φωνές του Ειρηνικού.

Θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα διεθνή ρεπορτάζ για τις «κρυφές ειδήσεις» του Ειρηνικού, όπως τα ανεπίλυτα ζητήματα αποαποικιοποίησης: Κανάκ Νέα Καληδονία και «Γαλλική» Πολυνησία (Mā'ohi Nui), και οι δύο από τη Γαλλία. Και η Δυτική Παπούα από την Ινδονησία. Η Δυτική Παπούα, ειδικότερα, ουσιαστικά αγνοείται από τα δυτικά ΜΜΕ, παρά τις συνεχιζόμενες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό είναι ασυνείδητο.