Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας έχουν γίνει πιο στενές μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, γράφει το BBC. Την περασμένη εβδομάδα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στη χώρα από το 2000. Πλάνα από τα κρατικά ΜΜΕ έδειξαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να παρατάσσονται στους καθαρούς δρόμους της πρωτεύουσας, καθώς περνούσε η αυτοκινητοπομπή των ηγετών. Σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, οι δύο ηγέτες συζήτησαν για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των εθνών τους μετά την ολονύκτια άφιξη του Πούτιν. Η επίσκεψη και οι αμοιβαίες υποσχέσεις των δύο δικτατόρων να υποστηρίξουν ο ένας την άμυνα και τον στρατό του άλλου προκάλεσαν δηλώσεις ανησυχίας μεταξύ των κορυφαίων ηγετών του κόσμου.
Ενώ οι δύο δικτάτορες έρχονται περισσότερο κοντά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε την τραγική ιστορία των Κορεατών στην τσαρική και μετέπειτα Σοβιετική Ρωσία και τη θέση των εθνοτικών Κορεατών στη σημερινή Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι Koryo-saram (κορεατικά: 고려사람, ρωσικά: Корё сарам), όπως εξηγεί η Wikipedia, είναι Κορεάτες της πρώην ΕΣΣΔ, οι οποίοι κατάγονται από Κορεάτες, που ζούσαν στη ρωσική Άπω Ανατολή.
Μετανάστευση Κορεατών στη Ρωσική Αυτοκρατορία
Οι Κορεάτες άρχισαν να μεταναστεύουν στη Ρωσική Αυτοκρατορία το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα λόγω οικονομικών δυσκολιών και φυσικών καταστροφών στην Κορέα.
Οι πρώτοι μετανάστες εγκαταστάθηκαν στο Πριμόριε (νυν Πριμόρσκι Κράι) και σχημάτισαν το πρώτο κορεατικό χωριό ονόματι Tizen Hee. Μέχρι το 1917, περίπου 90.000 Κορεάτες είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή, σημαντική αύξηση από τους 9.000 στα τέλη του 19ου αιώνα.
Απέλαση και προσαρμογή
Το 1937, περίπου 172.000 Κορεάτες απελάθηκαν από τη ρωσική Άπω Ανατολή στην Κεντρική Ασία λόγω πολιτικής δυσπιστίας και υποψιών για κατασκοπεία κατά τη διάρκεια των εντάσεων με την Ιαπωνία.
Οι Κορεάτες ήταν οι πρώτοι στην ΕΣΣΔ που απελάθηκαν από τον Στάλιν για εθνοτικούς λόγους. Περίπου 172.000 Κορεάτες εκτοπίστηκαν στην ΣΣΔ του Καζακστάν και στην ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν. Η απέλαση έγινε με εμπορευματικά τρένα. Πέθαναν καθ’ οδόν 11.000 άνθρωποι.
Πριν από την απέλαση του 1937, στο Πριμόριε υπήρχαν δύο εθνικές περιφέρειες της Κορέας και 77 εθνικά κορεατικά χωριά, περίπου 400 κορεατικά σχολεία, ένα κορεατικό παιδαγωγικό κολέγιο, ένα κορεατικό παιδαγωγικό ινστιτούτο στο Βλαδιβοστόκ και ένα κορεατικό θέατρο, ενώ έξι περιοδικά και επτά εφημερίδες εκδίδονταν στα κορεατικά.
Την 1η Απριλίου 1993, με ψήφισμα του Ανώτατου Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι ενέργειες από το 1937 κατά των Σοβιετικών Κορεατών κηρύχθηκαν παράνομες και οι Κορεάτες αποκαταστάθηκαν ως θύματα πολιτικής καταστολής.
Σύμφωνα με την απογραφή του 1959, το 44,1% όλων των Σοβιετικών Κορεατών ζούσε στο Ουζμπεκιστάν και το 23,6% ζούσε στο Καζακστάν. Από το 2013, στο Ουζμπεκιστάν ζούσαν 184.699 Κορεάτες.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι Κορεάτες από τις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας μετανάστευσαν κυρίως στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Νότια Κορέα (με απλουστευμένες βίζες για τους Κορεάτες).
Πολιτιστική διατήρηση
Ενώ η κορεατική γλώσσα χάθηκε ως επί το πλείστον από την τρίτη ή την τέταρτη γενιά, τα εκπαιδευτικά επιτεύγματα παρέμειναν σημαντικά, με ένα υψηλό ποσοστό Κορεατών να φθάνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι Κορεάτες διατήρησαν την πολιτιστική τους ταυτότητα μέσω τελετουργιών και εορτών όπως το doljanchi, τα πρώτα γενέθλια ενός παιδιού, και το Φεστιβάλ Κρύου Φαγητού. Τα πρώτα γενέθλια ενός παιδιού περιλαμβάνουν μια τελετή μαντείας, όπου τοποθετούνται αντικείμενα για να προβλέψουν το μέλλον του παιδιού.
Η κορεατική κουζίνα, προσαρμοσμένη στις τοπικές συνθήκες, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας. Πιάτα όπως τα κορεάτικα καρότα και διάφορα μαριναρισμένα λαχανικά έγιναν δημοφιλή. Τα κορεάτικα καρότα, μια προσαρμογή του παραδοσιακού κίμτσι, που χρησιμοποιεί τοπικά διαθέσιμα λαχανικά, έγινε βασικό φαγητό και παράδειγμα πολιτιστικής προσαρμογής.
Εξέχοντα άτομα όπως ο Βίκτορ Τσόι (θρυλικός μουσικός της ροκ), ο Γιούλι Κιμ (συγγραφέας και βάρδος) και ο Κόστια Τζου (αθλητής) έχουν συνεισφέρει σημαντικά στον ρωσικό πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Διαβάστε περισσότερα: Βίκτορ Τσόι: Το αθάνατο είδωλο της σοβιετικής ροκ της ανυπακοής
Οι Κορεάτες συμμετείχαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εντός του Σοβιετικού Στρατού και, σε έναν από αυτούς, στον Αλεξάντερ Μιν, απονεμήθηκε το καθεστώς του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.
Σήμερα, η κορεατική διασπορά στη Ρωσία παραμένει σημαντική, με μεγάλες κοινότητες σε πόλεις όπως το Βόλγογκραντ, η Μόσχα και η περιοχή της Άπω Ανατολής. Οι Κορεάτες συνέχισαν να ενσωματώνονται στη ρωσική κοινωνία διατηρώντας παράλληλα την πολιτιστική τους κληρονομιά.
Η Τατιάνα Κιμ είναι η πλουσιότερη επιχειρηματίας στη Ρωσία: είναι συνιδιοκτήτρια του διαδικτυακού λιανοπωλητή Wildberries, αν και πρόσφατα ενέργειές της κρίθηκαν αμφιλεγόμενες, καθώς της επιβλήθηκαν κυρώσεις από την Ουκρανία, επειδή πουλούσε ρωσικές στρατιωτικές στολές μέσω της Wildberries. Συζητείται επίσης στα ΜΜΕ ως προσωπικότητα, που φέρεται να βοηθά τον Βλαντιμίρ Πούτιν να δημιουργήσει ένα τραπεζικό σύστημα εναλλακτικό του SWIFT (από το οποίο η Ρωσία ήταν σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένη). Την ίδια στιγμή, τα γραφεία της Wildberries ερευνήθηκαν από τη ρωσική αστυνομία σε σχέση με μια πρόσφατη πυρκαγιά σε μια από τις αποθήκες τους: στη σύγχρονη Ρωσία, κανένα άτομο δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι θα συμβεί με τα ίδια ή τις επιχειρήσεις τους την επόμενη εβδομάδα. Ίσως οι δύο δικτατορίες να προσεγγίζονται όντως, και στη μεταχείρισή τους προς τους ανθρώπους, είτε κορεατικής καταγωγής είτε όχι.