Εικονογράφηση της Katie Rainbow στο Unsplash (άδεια Unsplash).

Έχετε ξαναπιεί bubble tea, ένα ρόφημα με πολλαπλές όψεις; Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, ξέρετε ότι αρχικά αυτό το τσάι δεν περιέχει «μπαλάκια», άλλα μόνο φυσαλίδες ή αφρό;

Η προέλευση του τσαγιού με τα «μαργαριτάρια»

Στην Ταϊβάν, η ιστορία του τσαγιού ξεκινάει τον 18ο αιώνα. Παραδοσιακά, σερβίρεται ζεστό και απαιτεί την χρήση πολλών σκευών κερδίζοντας το παρατσούκλι το «τσάι των ηλικιωμένων», καθώς μόνο τα ηλικιωμένα άτομα διαθέτουν το χρόνο για να πιουν ένα φλιτζάνι τσάι φτιαγμένο με αυτό τον τρόπο. Το τσάι με τα μαργαριτάρια, από την πλευρά του, προσέφερε μια νέα ζωή στις παραδόσεις των κατοίκων της Ταϊβάν και άλλαξε την αντίληψη του τσαγιού για πάντα. Η ιστορία της προέλευσης του, ωστόσο, μένει αβέβαιη, ξεχασμένη μέσα στο χρόνο.

Φαίνεται πως το τσάι με τα μαργαριτάρια είχε γεννηθεί στην Ταϊχούνγκ, στην καρδιά της Tαϊβάν, σε μια αίθουσα τσαγιού ονομαζόμενη Chun Shui Tang. Η ιστορία διηγείται ότι ο δημιουργός του, Liu Han-Chieh, κατά τη διάρκεια μια επίσκεψης στην Ιαπωνία, έιχε εμπνευστεί από έναν μπαρίστα, που προετοίμαζε ένα παγωμένο καφέ με ένα σέικερ. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1983, όταν ο Liu άνοιξε την δικιά του αίθουσα τσαγιού, ξεκίνησε να πουλάει παγωμένο τσάι φτιαγμένο επίσης με τη βοήθεια ενός σέικερ, το οποίο αποτελούνταν μόνο από μαύρο τσάι, σιρόπι και πάγο. Αυτό το ρόφημα, ενισχυμένο από ντελικάτες αφρώδεις φυσαλίδες από τη διαδικασία παρασκευής, θα ήταν το πρώτο «bubble tea». Ο Liu είχε επίσης ζητήσει από το προσωπικό του να βρει έναν τρόπο για να το βελτιώσει. Ο Lin Hsiu Hui, διευθυντής του Chun Shui Tang, είχε φανταστεί  το πρώτο τσάι με γάλα και με μαργαριτάρια προσθέτοντας μαργαριτάρια ταπιόκας στο ρόφημα. Ορίστε! Μια νέα μόδα ξεκίνησε.

Μια άλλη πιο διαδεδομένη έκδοση προτείνει ωστόσο ότι το πρώτο bubble tea είχε επινοηθεί κατά τη δεκαετία του '40 στη νότια πόλη Ταϊνάν, από έναν μιξολόγο ονομαζόμενο Chang Fan Shu. Ο πρώην εργαζόμενος ενός τοπικού μπαρ στην εποχή της ιαπωνικής κατοχής χρησιμοποιεί τα ταλέντα της μιξολογίας για να προετοιμάσει το μαύρο τσάι: με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε το αφρώδες παγωμένο ρόφημα, που έγινε πολύ γρήγορα δημοφιλές. Μερικές δεκαετίες αργότερα, μόλις το 1986, ήρθε η ιδέα να ενσωματώσει τα μικρά μαλακά μαργαριτάρια στο ρόφημα, δίνοντάς του έτσι μια άλλη διάσταση. Ο άντρας που φαίνεται να έχει ιδρύσει το τσάι με γάλα και μαργαριτάρια είναι ο Tu Tsong-He, ιδιοκτήτης της αίθουσας τσαγιού Hanlin. Ψάχνοντας ένα τρόπο να «αυξήσει τη δυναμική αυτού του ροφήματος», μας προτείνει να αναμειγνύουμε το τσάι μαζί με λευκά μαργαριτάρια ταπιόκας, που βρίσκεται σε μια τοπική αγορά. Και ορίστε λοιπόν πώς γεννήθηκε στην Ταϊβάν ένα ρόφημα τόσο λατρεμένο.

Ποια εκδοχή όμως προτιμάτε; Το 2019, μετά από δέκα χρόνια δικαστικής διαμάχης μεταξύ του Chun Shui Tang και της αίθουσας τσαγιού Hanlin, το δικαστήριο αποφάσισε τελικά ότι ήταν «άχρηστο» να συζητήσει για την ταυτότητα του δημιουργού του ροφήματος, «δεδομένου ότι το bubble tea δεν είναι πατενταρισμένο προϊόν». Κατά τη διάρκεια συνέντευξης , ο Lin (του Chun Shui Tang) παραδέχτηκε ότι τότε «δεν είχε σκεφτεί καθόλου να κάνει πατέντα το τσάι του». Ο Tu Tsong-He, από την πλευρά του, δήλωσε ότι σκόπευε κυρίως να «αποκαταστήσει την αλήθεια» και ότι οι καταναλωτές θα είναι οι μόνοι κριτές. Όσο και αν δεν είναι ευχάριστο για τους ενδιαφερόμενους, αυτή η απόφαση έχει αναμφίβολα συμβάλει στην εκλαΐκευση του bubble tea σε όλο το νησί, επειδή ο καθένας μπορεί πλέον να φτιάξει αυτό το ρόφημα.

Από ένα καινοτόμο ρόφημα σ’ ένα σύμβολο ταυτότητας

Κατά τη δεκαετία του '90, το bubble tea έφτασε σταδιακά στο εξωτερικό, από τις γειτονικές ασιατικές χώρες σε άλλα μέρη του κόσμου. Ένα ευπροσάρμοστο ρόφημα, που όχι μόνο προσφέρεται για δημιουργικότητα, αλλά και προσαρμόζεται στις προτιμήσεις των θαυμαστών του σε ολόκληρο τον κόσμο. Το bubble tea, που κάποτε ήταν εξωτικό, έχει γίνει αναγκαίο ρόφημα στην Αυστραλία. Στη Σιγκαπούρη, έχει γίνει τόσο δημοφιλές που έχει συναισθηματική αξία για πολλούς ανθρώπους. Σε κανονικές συνθήκες, το bubble tea ενθαρρύνει την κοινωνικοποίηση και επιτρέπει στους ανθρώπους να εκφράζονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους. Και σε περιόδους κρίσης, συνδέεται με την άνεση και δημιουργεί μια αίσθηση ελέγχου σε δύσκολους καιρούς.

Ενώ οι Ταϊβανέζοι μετανάστες ξεχωρίζουν το bubble tea ως ένα προσωρινό καταφύγιο για τη νοσταλγία για την πατρίδα τους, το ρόφημα αυτό περιλαμβάνεται στο μενού  του προεδρικού δείπνου του Lai Ching-te και δεν είναι η πρώτη φορά που παίζει το ρόλο στην Ταϊβάν του γαστρονομικού πρεσβευτή. Με τους κατοίκους της Ταϊβάν να φτάνουν στο σημείο να θεωρούν το bubble tea σύμβολο της ταυτότητάς τους, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι δημόσιες δηλώσεις των ταϊβανέζικων αλυσίδων τεϊοποιείων, που υποστηρίζουν την πολιτική «Μία χώρα, δύο συστήματα» της Κίνας, προκάλεσαν τέτοια οργή. 

Αλλά για την ώρα, δεν θα έπρεπε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Τσάι και να απολαύσουμε bubble tea αντί να ανησυχούμε για την πολιτική; Εν τω μεταξύ, ας γιορτάσουμε τη δημιουργική ενέργεια και το καινοτόμο πνεύμα που το έχουν καταστήσει ένα πολιτιστικό φαινόμενο με το οποίο όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε.