Η κάλυψη των Ολυμπιακών Αγώνων είναι μια σπάνια ευκαιρία για έναν Αφρικανό δημοσιογράφο: Συνέντευξη με τον Daniel Dodjagni

Ο Daniel Dodjagni, δημοσιογράφος από το Τόγκο. Χρήση φωτογραφίας με άδεια

Χάρη σε μια πρωτοβουλία του CFI Médias, ενός γαλλικού πρακτορείου ΜΜΕ, ορισμένοι Αφρικανοί δημοσιογράφοι ήταν παρόντες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού προσφέροντας μια πιο σφαιρική ενημέρωση της αφρικανικής κοινής γνώμης για ένα γεγονός, που αφορά τόσο τον αθλητισμό όσο και την πολιτική.

Το Τόγκο συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού με 5 αθλητές σε τέσσερα αγωνίσματα. Πρόκειται για τους Akoko Komlanvi στην κωπηλασία, Jordano Daou και Adèle Gaïtou στην κολύμβηση, Naomi Akakpo στον στίβο και Eloi Adjavon στο τρίαθλο. Η χώρα δεν κέρδισε κανένα μετάλλιο, επειδή αυτοί οι αθλητές αποκλείστηκαν από τους αγώνες, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Τογκολέζους αθλητικογράφους να παρακολουθούν στενά τους Αγώνες.

Λαμβάνοντας μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά, ο Daniel Dodjagni, Τογκολέζος δημοσιογράφος του Gakogoe.tg, μιλάει στο Global Voices για το πόσο θα βοηθήσει την σταδιοδρομία του η παρουσία του στους Αγώνες, τη σχέση του με τους Τογκολέζους αθλητές και το μέλλον του τογκολέζικου αθλητισμού στο σύνολό του.

Jean Sovon (JS): Πώς καταφέρατε να βρίσκεστε ανάμεσα στους Αφρικανούς δημοσιογράφους των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού;

Daniel Dodjagni (DD): Η πρόσκληση υποβολής υποψηφιοτήτων ξεκίνησε μέσω των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών (ΕΟΕ) των γαλλόφωνων αφρικανικών χωρών, με βάση ένα εγχείρημα του CFI Média, ενός γαλλικού πρακτορείου ανάπτυξης ΜΜΕ. Η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή του Τόγκο ξεκίνησε αυτή τη διαδικασία, στην οποία συμμετείχα, τον Νοέμβριο του 2023. Κατά την εξέταση των αιτήσεων, επιλέχθηκαν τρεις από εμάς . Ευτυχώς, εγώ επιλέχθηκα έπειτα από διαγωνισμό. Μετά από αυτό, παρακολουθήσαμε επιμορφωτικά σεμινάρια.

Άλλωστε, στην περίπτωση που μια Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή δεν έχει τουλάχιστον 50 πιστοποιημένους αθλητές, επιτρέπεται να διαπιστευτεί μόνο ένας δημοσιογράφος. Το Τόγκο δήλωσε μόνο 5 αθλητές, οπότε υπήρχε μόνο μία θέση για δημοσιογράφους, η οποία πήγε σε μένα. Η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή του Τόγκο έκανε ό,τι μπορούσε για να με διαπιστεύσει, έτσι πήρα τη διαπίστευση, η οποία μου επέτρεψε να ταξιδέψω, να έρθω εδώ και να ανακαλύψω τους Ολυμπιακούς Αγώνες στα διάφορα μέρη που μπορούσα να πάω.

JS: Πώς ήταν η εμπειρία σας ως Αφρικανός αθλητικογράφος, που κάλυψε τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

DD: Είναι μια μοναδική εμπειρία για έναν δημοσιογράφο. Οφείλω να ομολογήσω ότι κάνει καλό. Σε βοηθά να μάθεις πολλά. Συναντάς δημοσιογράφους που άκουγες μόνο από μακριά, ανθρώπους που δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα συναντήσεις στη ζωή σου. Μέσα από τέτοιες γνωριμίες μαθαίνεις πολλά.

Οι επισκέψεις στις διάφορες τοποθεσίες είναι καλά οργανωμένες. Σε κάνει να εξελίσσεσαι ως δημοσιογράφος. Όλα αυτά καταλήγουν σε επιμόρφωση που σου επιτρέπει να προοδεύσεις σε αυτό που κάνεις ως επάγγελμα. Πολλοί από τους συναδέλφους μας ήρθαν από άλλες χώρες, από την Ακτή Ελεφαντοστού, την Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι, το Μπενίν, τη Γουινέα, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και τη Μαδαγασκάρη. Ωστόσο, ο καθένας έχει τον δικό του επαγγελματικό στυλ.

Η ομάδα διδασκαλίας που συγκρότησε το CFI Média, με καταξιωμένους δημοσιογράφους όπως ο Noël Kokou Tadegnon, ο Franck Simon, τον οποίο πολλοί Αφρικανοί γνωρίζουν από το Canal+, και η Sylvie Larrière, εκπαιδεύτρια δημοσιογραφίας, μας επιτρέπει να μαθαίνουμε συνεχώς. Μας κάνει μεγάλο καλό και μαθαίνουμε από την πολύτιμη πείρα τους.

JS: Εστιάζει η δουλειά σας σε Αφρικανούς αθλητές;

DD: Κατά βάση, η δουλειά μας επικεντρώνεται στους Αφρικανούς αθλητές, καθώς καλύπτουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για λογαριασμό των αφρικανικών μέσων ενημέρωσης. Έτσι, εστιάζουμε κυρίως στις επιδόσεις των αθλητών από τις χώρες μας, αλλά συμπεριλαμβάνουμε και αθλητές από άλλες αφρικανικές χώρες, είτε είναι γαλλόφωνες, είτε πορτογαλόφωνες, είτε αγγλόφωνες.

Ασχολούμαστε όμως και με αθλητές αφρικανικής καταγωγής, που εκπροσωπούν άλλες χώρες. Μπορώ να αναφέρω τον Félix Auger-Aliassime, έναν Καναδό τενίστα τογκολέζικης καταγωγής, και την Clarisse Agbedjinou, μια Γαλλίδα τζουντόκα τογκολέζικης καταγωγής.

Φωτογραφία του Daniel Dodjagni

JS: Ποια είναι η γνώμη σας για τις επιδόσεις των Τογκολέζων αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

DD: Έχω μια πολύ καλή σχέση με τους αθλητές μας, εν μέρει χάρη στην Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή του Τόγκο, η οποία με βοήθησε τα μέγιστα να τους συναντήσω και να τους πάρω συνεντεύξεις. Κατάφερα να αποσπάσω σχεδόν όλα τα στοιχεία που χρειαζόμουν για να γράψω τα άρθρα μου.

Είναι αλήθεια ότι οι αθλητές μας αποκλείστηκαν πολύ νωρίς στη διοργάνωση, αλλά οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξακολουθούν να είναι μια διοργάνωση πολύ υψηλού επιπέδου, με την αφρόκρεμα των κορυφαίων αθλητών και αθλητριών του κόσμου. Είναι λοιπόν πολύ δύσκολο να κερδίσεις ένα μετάλλιο. Όταν βλέπεις έναν αθλητή να κερδίζει ένα χρυσό μετάλλιο, πρέπει να τον συγχαίρεις, γιατί πρέπει να κοπιάσεις σκληρά για να φτάσεις στο επίπεδο των μεταλλίων. Δεν είναι καθόλου εύκολο.

Οι αθλητές μας έχουν τη θέληση να κερδίσουν και να προχωρήσουν, αλλά οι αρμόδιοι θα πρέπει να δουλέψουν για να φτάσουμε στα μετάλλια. Στο παρελθόν, κερδίσαμε ένα μετάλλιο με τον Benjamin Boukpeti στη κατηγορία κανόε καγιάκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι ζούσε στη Γαλλία όπου μπορούσε να προπονείται κανονικά.

Νομίζω ότι όλοι οι Τογκολέζοι αθλητές, που έλαβαν μέρος σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, βρίσκονται εδώ για πρώτη φορά. Θα αξιοποιήσουν αυτή την εμπειρία για να τα πάνε καλύτερα τα επόμενα χρόνια, καθώς είναι όλοι νέοι, μόλις στα είκοσί τους χρόνια. Έχουν ακόμα χρόνο στη διάθεσή τους για να μάθουν. Ίσως στο Λος Άντζελες το 2028 να τα πάνε καλύτερα.

JS: Δεδομένου ότι τα δικαιώματα μετάδοσης των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν υψηλό κόστος, υπάρχουν πιθανές εκπτώσεις για τα αφρικανικά κανάλια;

DD: Τα τηλεοπτικά μας κανάλια δεν έχουν αρκετά χρήματα. Όταν θέλεις να προβάλλεις όλα τα ολυμπιακά αγωνίσματα, πρέπει να ξοδέψεις πολλά χρήματα. Αλλά απ’ όσο γνωρίζω, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή θέτει πάντα σε εφαρμογή ειδικές προσφορές ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε ΜΜΕ.

Τώρα, δεν νομίζω ότι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ασχολείται με τα κοινωνικά δίκτυα. Σήμερα, όλα είναι θέμα χρημάτων. Εάν ένα ΜΜΕ δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να μεταδώσει τους Αγώνες, δεν είναι υποχρεωμένο να το κάνει. Αν πρόκειται για εταιρεία ΜΜΕ, έχει επίσης τη δυνατότητα να έχει διαφημιστές, που μπορούν να τη βοηθήσουν να αγοράσει αυτά τα δικαιώματα αναμετάδοσης.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.