Στις 22 Αυγούστου, στον Ακμάλ Χασάνοφ, προπονητή πυγμαχίας από το Ουζμπεκιστάν, απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Τζινγκίζ Αϊτμάτωφ από την κυβέρνηση του Κιργιστάν για τη βοήθεια στον Κιργίζιο πυγμάχο Μουναρμπέκ Σεγιτμπέκ Ουούλου στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Λόγω των προβλημάτων διαπίστευσης, ο επί χρόνια προσωπικός προπονητής του Μουναρμπέκ δεν μπόρεσε να τον συνοδεύσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες αφήνοντάς τον χωρίς έναν κόρνερ για συμβουλές και προσαρμογή κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Σε μια επίδειξη αδελφικής υποστήριξης και αλληλεγγύης στην Κεντρική Ασία, ο Χασάνοφ ανέβηκε ως κόρνερ του Μουναρμπέκ και τον βοήθησε να φτάσει στον τελικό, όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο και έγινε ο πρώτος Κιργίζιος πυγμάχος, που κέρδισε μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ακολουθεί ένα βίντεο στο YouTube από μια συνέντευξη με τον Ακμάλ Χασάνοφ, στο οποίο μιλάει για τη βοήθεια στον Μουναρμπέκ Σεγιτμπέκ Ουούλου.
Το μετάλλιο Τζινγκίζ Αϊτμάτωφ είναι ένα από τα πιο σημαντικά κρατικά βραβεία στο Κιργιστάν, που απονέμεται σε άτομα για επιτεύγματα στον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την επιστήμη, τη λογοτεχνία και την τέχνη, καθώς και για την ενίσχυση των πολιτιστικών και διεθνών δεσμών. Η υποστήριξη του Χασάνοφ προς τον Μουναρμπέκ ενίσχυσε τους λαϊκούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών.
Αυτό φάνηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου χρήστες από το Κιργιστάν εξέφρασαν ευγνωμοσύνη στον Χασάνοφ και ζήτησαν να ανταμειφθεί για την υποστήριξη του Μουναρμπέκ. Σχολιάζοντας την υποστήριξή του, ο Χασάνοφ σημείωσε ότι ήταν σημάδι της φιλίας μεταξύ των δύο εθνών και ανέφερε μια παροιμία που λέει: «Ο στενός γείτονας είναι καλύτερος από έναν μακρινό συγγενή».
Αυτό ήταν μόνο ένα παράδειγμα πρωτοφανούς περιφερειακής αλληλεγγύης, που επιδείχθηκε από αθλητές/αθλήτριες και οπαδούς της Κεντρικής Ασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Σε ένα περιβάλλον, όπου τα έθνη ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους και οι οπαδοί υποστηρίζουν μόνο τους δικούς τους, ήταν εντυπωσιακό να βλέπεις οπαδούς της Κεντρικής Ασίας να ζητωκραυγάζουν για τους γείτονές τους και αθλητές να εκφράζουν γνήσιο ενθουσιασμό και υποστήριξη για τους αντιπάλους τους στην περιοχή.
Ένα ζωντανό παράδειγμα ήταν ένα ζευγάρι παλαιστών: ο Ντεμέου Ζαντράγιεφ από το Καζακστάν και ο Ακζόλ Μαχμούντοφ από το Κιργιστάν, που κέρδισαν ασημένια και χάλκινα μετάλλια αντίστοιχα. Ο Ζαντράγιεφ κέρδισε τον Μαχμούντοφ στο προημιτελικό στάδιο και έφτασε στον τελικό, κάτι που επέτρεψε στον Μαχμούντοφ να παλέψει για το χάλκινο, επειδή η μόνη του ήττα ήταν από τον φιναλίστ.
Ο Ζαντράγιεφ αποκάλυψε αργότερα στη συνέντευξη ότι έβλεπε τον Μαχμούντοφ ως τον μικρότερο αδερφό του και ανησυχούσε περισσότερο αν ο Μαχμούντοφ θα κερδίσει το χάλκινο παρά αν αυτός θα κερδίσει το χρυσό. Ο Ζαντράγιεφ κέρδισε στον ημιτελικό και, αν είχε χάσει εκείνον τον αγώνα, ο Μαχμούντοφ θα είχε πάει σπίτι με άδεια χέρια.
Ακολουθεί ένα βίντεο στο Instagram με ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ντεμέου Ζαντράγιεφ, στο οποίο μιλά για τη σχέση του με τον Ακζόλ Μαχμούντοφ.
Αλληλεγγύη μεταξύ των φιλάθλων μπορούσε να παρατηρηθεί τόσο στο Παρίσι όσο και στην Κεντρική Ασία. Οπαδοί του Ουζμπεκιστάν στις εξέδρες στο Παρίσι κρατούσαν σημαίες και των πέντε χωρών της Κεντρικής Ασίας και εθεάθησαν να επευφημούν αθλητές και αθλήτριες των γειτονικών χωρών τους, όποτε αγωνίζονταν. Οι κάτοικοι της Κεντρικής Ασίας, που παρακολουθούσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στις πατρίδες τους, επευφημούσαν επίσης αθλητές και αθλήτριες της περιοχής. Ο Καζάκος ποιητής και blogger Bek Shimat μάλιστα συνέθεσε και τραγούδησε τραγούδια, στα οποία συνεχάρη το Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν για τις νίκες των αθλητ(ρι)ών τους.
Ακολουθεί ένα βίντεο στο YouTube σχετικά με την αλληλεγγύη της Κεντρικής Ασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Αυτό το επίπεδο αλληλεγγύης έδειξε ότι οι κάτοικοι της Κεντρικής Ασίας έχουν αναπτύξει μια κοινή περιφερειακή ταυτότητα και βλέπουν ο ένας τον άλλο ως κάτι περισσότερο από γειτονικά έθνη. Δεσμευμένοι από την κοινή ιστορία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τη θρησκεία και τις παραδόσεις, ιδιαίτερα των τουρκόφωνων λαών στο Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν, οι Κεντροασιάτες χτίζουν και ενισχύουν δεσμούς μεταξύ ανθρώπων από το 1991, όταν απέκτησαν την ανεξαρτησία τους μετά την αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης. Οι καρποί αυτής της οργανικής δέσμευσης και ενότητας σε επίπεδο βάσης εμφανίστηκαν στον μεγαλύτερο αθλητικό διαγωνισμό.